Koń Dona należy do ras koni wierzchowych z zaprzęgiem i dziś występuje w wielu szkołach jeździeckich, a nawet w służbie policji. W przeciwieństwie do ciężkich ciężarówek, zwierzęta te wyglądają znacznie szczuplej, ale to czyni je nie mniej atrakcyjnymi. Opis, cechy utrzymania i użytkowania koni Don zostaną omówione w artykule.
Historia rasy
Historia powstania rasy jest związana z historią Kozaków, ponieważ pierwsze ćwieki pojawiły się w XVIII wieku na Don. Zawarte zwierzęta były zwinne i elastyczne, łatwo pokonały wszelkie przeszkody i wykonały ostre zakręty, odznaczały się niskimi wymaganiami w zakresie opieki i jedzenia. W drugiej połowie XVIII wieku dobrze znana już hodowla koni Don nadal się poprawiała w warunkach wyspecjalizowanych fabryk. 
Przodkowie Martynova, Ilovaisky'ego i Platova stali się przodkami nowych linii, a później powstała pierwsza hodowla stadnin imienia M. Platova, w której najlepsze konie perskie i arabskie były używane do krycia z klaczami Dona. Mniej więcej w tym samym czasie rozpoczęły działalność stadnina Janowa (założona w 1776 r.), Rafinerie Serikowa i AV Ilovaysky'ego (1778 r.), Kuzniecow i NV Ilovaysky.
Wiesz? Pierwsze stadniny w Rosji zaczęły pojawiać się w XIV wieku, potem jednak nazywano je „stadem koni”.W 1910 r. Na Ogólnorosyjskiej Wystawie po raz pierwszy zaprezentowano konie o niezwykłym czerwono-złotym kolorze, które wysoko ocenili wszyscy eksperci. Od tego czasu rasa Dona została uznana w kraju i zaczęła być szeroko stosowana w celu poprawy charakterystyki lokalnej ludności. W XIX i XX wieku w rozwoju rasy Don, obserwowano zarówno wzloty, jak i upadki, głównie z powodu wojen i niestabilności sytuacji społeczno-ekonomicznej.
Jednak przeżywając wszystkie trudności, konie wciąż są zagrożone całkowitym wyginięciem. Każdego roku zwierzęta hodowlane w Donchakach wciąż się zmniejszają, a te osobniki, które nadal mogą być wykorzystywane do hodowli, są często hodowane przez hodowców, którzy znają cechy tych zwierząt.Ogólna charakterystyka
Opisując konie Don, należy zwrócić uwagę na ich cechy zewnętrzne, charakter i zwyczaje, aby podkreślić zalety i wady.
Rasy końskie Karakhai i Ałtaj można również przypisać jeździe konnej.
Wygląd
Konie czystej krwi Don, które w większości pochodzą z wcześniej istniejących dużych roślin, charakteryzują się eleganckimi, ale jednocześnie mocnymi i średnimi parametrami:
- wysokość w kłębie - 164-166 cm;
- długość tułowia - 164-165 cm;
- obwód klatki piersiowej - 194-195 cm;
- obwód śródręcza - 20,5-21 cm
Oceniając przedstawiciela rasy z boku, łatwo zauważyć jego szerokie kości i rozwinięte mięśnie, a także silne nogi, powstałe w wyniku ciągłego ruchu po przestrzeniach stepowych. Konie don są lekkie i oszczędne w swoich ruchach, i pomimo dość imponującego wzrostu, zwierzęta wyglądają bardzo wdzięcznie.Ich głowa jest średniej wielkości, ale oczy znajdują się w znacznej odległości od siebie, a z boku ta cecha jest bardzo zauważalna. Kolor sierści donchaka waha się od czystej czerwieni do złotej czerwieni i bardzo dobrze odbija się w słońcu. To prawda, że często są czarne i szare konie, a czerwony kolor można uzupełnić białymi znaczeniami.
Dowiedz się, jak hodować konie w domu.
Charakter
Właściciele koni Don świętują ich dobre usposobienie i poczucie własnej wartości, co odzwierciedla inteligentne zachowanie i reakcja. Postać jest zrównoważona i potulna, ale przed taką postawą jeździec będzie musiał „rosnąć” w oczach swojego konia. Naturalna ciekawość tych zwierząt znacznie ułatwia zadanie ich szkolenia, jednak najczęściej konie Dona wybierają dla siebie tylko jednego właściciela, który później słyszy i wybacza jeździecowi praktycznie wszelkie błędy. 
Ze względu na ich szlachetne zachowanie, dorośli tworzą wrażenie wielkiej mocy, spokoju i niezawodności. Konie te nie są jednak stworzone do bezczynności i potrzebują wystarczających ładunków, przy codziennym użytkowaniu. Bez tego charakter i zachowanie konia mogą się zmienić, a nie na lepsze.
To ważne! Ze złym nastawieniem do nich konie Don mogą długo obrażać się na swojego pana, a wtedy posłuszeństwo wobec nich będzie trudne.
Plusy i minusy
Każda rasa ma swoje zalety i wady, które muszą być brane pod uwagę przez hodowców. Konie don nie są pozbawione cnót, ale jednocześnie nie można ignorować istniejących niedoskonałości tych koni. Obejmują one:
- niska prędkość, dzięki której konie rzadko osiągają sukces w sporcie;
- stosunkowo niska manewrowość;
- zmniejszony kąt widzenia (ze względu na krótki kark);
- złożona natura, z powodu której początkującemu trudno będzie nawiązać kontakt ze zwierzęciem;
- wśród współczesnych przedstawicieli rasy jest bardzo mało osobników różniących się podstawowymi cechami donchaków: odwaga i niezłomność w każdej sytuacji.
Jeśli chodzi o zalety hodowli rasy, oprócz jej historyczności można zidentyfikować i natychmiastowe pozytywne cechy konia:- atrakcyjny wygląd (głównie dzięki pięknej kolorystyce i dopasowanej sylwetce);
- wysokie zdolności intelektualne;
- lojalność wobec jednego mistrza.
To ważne! Ogiery, które nie różnią się cechami prawdziwej rasy, ale wykazują wysoką agresywność, pożądane jest wykastrowanie. Ta procedura znacznie zmiękczy ich charakter i pomoże w pracy z nimi.
Zakres zastosowania
Jak powiedzieliśmy, konie don nie są już hodowane tak intensywnie jak w poprzednich stuleciach, ale nie oznacza to, że istniejące osobniki nie są nigdzie używane. Istnieje kilka aplikacji donchaków:
- lekka uprząż (zazwyczaj w prywatnych małych gospodarstwach);
- lekcje jazdy konnej zarówno w dużych, jak i średnich klubach dla koni najważniejsza jest właściwa trening samego konia i jego łatwość;
- medycyna i psychologia - ze względu na atrakcyjny wygląd koń jest idealny do hipoterapii.
W kierunku sportu konie Don są używane rzadko, ale wciąż są właściciele, którzy wysyłają ich na zawody lub reprezentują ich na różnych wystawach.Warunki zatrzymania i opieki
Jeśli przedstawiciele opisanej rasy są trzymani w roślinie, metoda hodowli stada jest zazwyczaj dla nich odpowiednia. W ten sposób hodowcy mogą wybierać osoby według ich charakteru i wykorzystywać je w różnych kierunkach. W każdym stadzie preferowane są spokojne i posłuszne konie, podczas gdy kapryśne i oporne ogiery i klacze są niemal natychmiast odrzucane.
To ważne! Źrebięta są okradzione z matek jesienią, a konkretny miesiąc zależy od zdolności do samowystarczalności (na pastwiskach) i otłuszczenia młodego przedstawiciela rasy. Każdy źrebak otrzymuje następnie swój indywidualny numer i emblemat rośliny.Utrzymanie donchaka bez wątpienia wpływa na jego cechy charakteru, więc jeśli chcesz jak najlepiej wykorzystać zwierzę, musisz zapewnić mu odpowiednią opiekę, tak jak w przypadku prywatnych hodowców. Procedury higieniczne (kąpiel) należy przeprowadzać co najmniej dwa razy w tygodniu, a po każdym spacerze delikatnie wytrzeć nozdrza zwierzęcia czystą i miękką szmatką, aby wilgotne środowisko nie powodowało pojawienia się i rozwoju procesów zakaźnych.
Równie ważna jest opieka nad końskimi kopytami. Codziennie sprawdzaj ich integralność i nie zapomnij oczyścić z brudu i kurzu drogowego. Monitoruj stan podków i ich prawidłową lokalizację, która ochroni zwierzę przed zranieniem. Grzywa i ogon powinny być okresowo czyszczone z trawy i czesane, jeśli kupisz dla nich specjalny szampon.Nawet przy dobrym samopoczuciu konia nie należy zapominać o regularnych wizytach u weterynarza - przynajmniej raz na sześć miesięcy. Po zbadaniu zwierzęcia (w tym jego zębów) specjalista pomoże wyeliminować możliwy rozwój choroby lub zaleci terminowe leczenie. Ponadto, aby zapewnić dobre samopoczucie zawodników, pomoże i higieny w stajni.
Wiesz? Don hodować konie używane w hodowli popularnych koni jeździeckich Budennovsk. W wyniku krzyżowania klaczy z ogierami czystej krwi innych ras udało im się zdobyć jeszcze piękniejsze, łagodne i odważne zwierzęta.
Właściwe karmienie
W kulturalno-stadnej hodowli w letnich koniach pasza pastwiskowa, a raczej sami, znajduje się w wolnym wypasie. W ten sposób właściciele nie tylko minimalizują koszty materiałów, ale także pomagają rozwijać niezależność i prostotę konia. Wraz z nadejściem zimy konie trzymane są w ogrzanych stajniach z obowiązkowym włączeniem do diety różnych pasz i siana. 
Podczas wypasu na pastwiskach konie Don preferują koniczynę, tymotkę, bluegrass i żyto. Ponadto klacze powinny być karmione 2-4 kg skoncentrowanej paszy dziennie, a 4-5 kg takiej żywności powinno być wprowadzane do diety młodych. W sezonie lęgowym Donchaki zawierają jajka, cukier i mleko w menu. Ogiery są karmione 5 kg siana dziennie, dodając do niego warzywa i karmę zbożową.
Nie zapominaj również, że konie powinny spożywać wystarczającą ilość soli, witamin i minerałów. Konie rasy Don można nazwać miłymi i wyjątkowymi, więc te zwierzęta nie są odpowiednie dla wszystkich. Jeśli jednak nadal uda ci się zdobyć ich miłość, nie ma wątpliwości co do oddania, które tylko zwiększa wartość rasy.
