Jak zrobić turundę z kwasem borowym, aby leczyć uszy, jak stosować i ile zachować w kanale słuchowym?

Kwas borowy w uchu jest stosowany w prawie każdej rodzinie, jeśli ktoś z rodziny ma problemy z uchem. Aby przeprowadzić leczenie chorych uszu w nocy, konieczne jest zastosowanie turndochki - są to waciki bawełniane zwilżone alkoholem borowym. Jest to bardzo wygodny i bezpieczny sposób.

Zastosowanie kwasu borowego w postaci kwasu turowego jest jedną z najczęstszych metod leczenia chorób ucha. W jakich przypadkach stosuje się tę technikę, jaka jest różnica między tym artykułem a prostym wkropleniem leku do ucha, czym jest turunda.

Co to jest?

Słowo „turunda” pochodzi od łacińskiego turunda, co oznacza opatrunki.

Turunda w medycynie to mały wacik bawełniany lub tampon z gazy, który jest przeznaczony do umieszczania w różnych trudno dostępnych miejscach ciała.

Koncepcja miejsc trudno dostępnych obejmuje:

  • przejście nosowe;
  • cewka moczowa;
  • odbyt;
  • kanał słuchowy;
  • ropna rana;

Turundami zewnętrznymi są wici skręcone z gazy lub wełny. Apteki sprzedają gotowe i sterylne produkty, ale w razie potrzeby mogą być produkowane niezależnie.

Plusy i minusy

Turunda w uchu, w porównaniu z prostym wkraplaniem, ma następujące zalety:

  1. Lekarstwo, którym namoczona jest wici, nie wypływa z ucha.
  2. Bardziej równomierne rozprowadzenie substancji czynnej w przewodzie słuchowym.
  3. Dłuższy okres działania medycyny.
  4. Dostępność leków i ich niski koszt.

Wady tej metody obejmują ryzyko uszkodzenia błony bębenkowej z niewłaściwym wprowadzeniem wici. Ponadto możesz zranić delikatną skórę kanału słuchowego. Jeśli tylko kawałek bawełnianego lub gazowego tamponu pozostaje w uchu przez długi czas, może to prowadzić do zapalenia i poważnych powikłań.

Jakie są różnice między kompresją a wkraplaniem?

Turunda do nie-ropnego zapalenia ucha jest bardziej łagodnym i bezpiecznym sposobem radzenia sobie z chorobą, w porównaniu z wkraplaniem leku do uszu.

Po wkropleniu mogą wystąpić bolesne odczucia - swędzenie, mrowienie lub pieczenie, które znikają w ciągu kilku minut. Podczas używania turundum taki ból jest prawie nieobecny.

Kompresja z kwasem borowym, w przeciwieństwie do turund z tym samym lekiem, jest procedurą rozgrzewającą i przeciwbólową. Nie ma bezpośredniego kontaktu leku z delikatną skórą kanału słuchowego i błony bębenkowej, a efekt terapeutyczny wynika z lokalnego ogrzewania ucha.

I chociaż kompres jest mniej radykalną metodą leczenia niż wprowadzenie turundy lub wkraplania, może złagodzić przebieg choroby i złagodzić zespoły bólowe.

W którą stronę i kiedy wybrać?

Wszystkie trzy sposoby używania alkoholu borowego w zapaleniu ucha, wkraplaniu, rozgrzewające kompresy i turunda w uchu - mają różne wskazania medyczne. Dlatego przed zastosowaniem tej lub innej metody leczenia w domu należy zawsze skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista może dokładnie określić, czy użycie kwasu borowego jest odpowiednie dla danego przypadku.

Wkraplanie do ucha służy do nieskomplikowanych patologii ucha. Alkohol borowy w stężeniu trzech procent niszczy chorobotwórczą mikroflorę bakteryjną w ognisku zapalenia, wzmacnia miejscową odporność. Warunkiem koniecznym jest brak perforacji błony bębenkowej.

Wrzący okład ze spirytusu jest wskazany do zapalenia ucha zewnętrznego, a także do zapalenia ucha środkowego w ostrej lub przewlekłej fazie. Kompres pomaga zwiększyć lokalną temperaturę i produkcję neutrofili które niszczą czynniki chorobotwórcze.

Niektórzy lekarze nie aprobują kompresów jako leczenia patologii ucha i pozwalają na rozgrzanie kompresu tylko jako jedną procedurę, jeśli występuje ból i występują trudności w uzyskaniu pomocy medycznej w nagłych wypadkach.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do ocieplenia kompresu jest:

  • aktywny proces zapalny;
  • ropienie;
  • furunculosis twarzy;
  • jak również podwyższona temperatura ciała.

Nieprzestrzeganie tego wymogu może pogorszyć proces patologiczny, a nawet spowodować pęknięcie błony.

Turunda impregnowana alkoholem borowym, umieszczona w przypadku, gdy istnieją wątpliwości co do integralności błony bębenkowej.

Jednocześnie przez dłuższy czas efekt ocieplenia zostaje zachowany, a membrana cierpi mniej. Wskazania do stosowania są takie same: nieskomplikowane zapalenie ucha środkowego, a także obecność czyraków w kanale słuchowym.

Kiedy są przeciwwskazane?

Turunda z alkoholem borowym w uszach jest niedopuszczalna w następujących przypadkach:

  • wiek dziecka poniżej 3 lat;
  • ciąża;
  • karmienie piersią;
  • indywidualna nietolerancja na składniki;
  • ropne zapalenie ucha środkowego;
  • wysoka temperatura ciała;
  • zaburzenia czynności nerek.

Instrukcje krok po kroku

W domu możesz zrobić turundę z różnych materiałów - waty, wacika, bandaża lub gazy. Wszystkie manipulacje wykonywane są za pomocą sterylnych materiałów i czystych rąk.

Jak zrobić wici z polaru?

  1. Weź mały kawałek bawełny, spulchnij go i rozciągnij w różnych kierunkach.
  2. Zaczynając od środka, przekręć go w cienki wałek. Długość rolki - 10-12 cm, średnica - 2 mm.
  3. Zegnij wałek na pół i przekręć obie połówki spiralnie.

W rezultacie będziesz miał dość gęstą turundę, aby nie zginała się, a jednocześnie była wystarczająco miękka, aby nie uszkodzić delikatnej tkanki kanału słuchowego.

Jest inny sposób na turundę:

  1. Konieczne jest nawijanie wełny puchowej na wykałaczkę lub prostowanie klipsa w taki sposób, aby uzyskać wici o kształcie stożkowym o długości 3-4 cm.
  2. Następnie możesz wyjąć wykałaczkę i spróbować uszczelnić powstały stożkowy tampon, aby się nie zginał.

Jak zrobić wacik?

  1. Weź jeden wacik i podziel go na dwie części.
  2. Zwiń każdy kawałek w pakiet odpowiedniej wielkości.
Wełna wykonana z płatka bawełnianego jest łatwiejsza i szybsza do wykonania, ponieważ dysk toczy się łatwiej i puchnie mniej w porównaniu do zwykłej waty. Grubość kurtki dla dziecka nie powinna przekraczać 3-5 mm.

Jak zrobić produkt z bandaża lub gazy?

  1. Wytnij kawałek długości 12-15 cm i szerokość 1 cm.
  2. Ostrożnie owinąć krawędzie paska, aby nici nie wystawały.
  3. Weź pasek przeciwległych krawędzi i skręć.
  4. Złóż na pół i skręć powstałe końcówki razem.

Wici bandaża i gazy są gęste i dość miękkie., dlatego bardziej preferowane dla małych dzieci.

Jak korzystać i ile zachować?

Przed użyciem wici lub gaziki konieczne jest oczyszczenie kanału słuchowego z woskowiny (korki z siarki). W tym celu stosuje się trzy procent nadtlenku wodoru.

  1. Włóż 4-5 kropli nadtlenku do ucha i połóż się na około 10 minut.
  2. Zegnij głowę, aby wypłynęła cała ciecz.
  3. Zeskrobać pozostałości siarki za pomocą patyczków bawełnianych.
  4. Nałóż 5-6 kropli ogrzanej (w kąpieli wodnej) na temperaturę ciała alkoholu borowego w turundie.
  5. Włóż wici do ucha za pomocą skręconych ruchów, a czubek turundy powinien pozostać na zewnątrz.
  6. Pozostaw turundum w uchu na 2-3 godziny, aż do całkowitego wyschnięcia.
  7. Pod koniec procedury wyjmij tampon z ucha. Jeśli zachodzi potrzeba usunięcia pozostałości roztworu z kanału słuchowego suchą watą.
  8. Wielość tej procedury - dwa lub trzy razy dziennie i raz na całą noc. Przerwa między codziennymi zabiegami wynosi nie mniej niż 5 godzin.
  9. Czas trwania leczenia nie przekracza 7 dni.
    W przypadku braku pozytywnych wyników należy skonsultować się z lekarzem.

Turunda w uchu powinna być wystarczająco daleko, lekko dotykając bębenka. Niedozwolone jest zbyt głębokie wymuszanie wici i dodatkowo jej taranowanie. Nie zaleca się nakładania zbyt dużej ilości leku na wymazówkę.

Jeśli używasz turunda z gazy lub bandaża, lepiej jest umieścić go w uchu na sucho, używając sterylnej pęsety. Faktem jest, że wiciowa gaza nasączona kwasem borowym staje się zbyt elastyczna, a jej wprowadzenie do kanału słuchowego jest znacznie bardziej skomplikowane. Dlatego ciepły alkohol borowy jest pipetowany na już włożony tampon.

Oprócz czystego alkoholu borowego podczas stosowania turundy, można użyć jego mieszaniny z gliceryną. Można to zrobić na dwa sposoby.

  1. Mieszaj ciepłą glicerynę i alkohol borowy w równych częściach. Powstały roztwór jest używany do zwilżania tamponów.
  2. Zwilż turundę najpierw alkoholem borowym, a następnie taką samą ilością gliceryny. Dalsze działania - zgodnie z powyższymi instrukcjami.

Efekty uboczne

Przy odpowiednim stosowaniu kwasu borowego skutki uboczne są niezwykle rzadkie.na przykład z powodu indywidualnej nietolerancji. Ale przy niewłaściwym (przedawkowaniu), długotrwałym i niekontrolowanym użyciu alkoholu borowego możliwe są następujące warunki:

  • nudności i wymioty;
  • zaburzony przewód pokarmowy, biegunka;
  • drgawki;
  • oszołomienie, zawroty głowy;
  • zakłócenie czynności wątroby lub nerek;
  • ból głowy;
  • stan szoku.

Przy najmniejszych oznakach takich konsekwencji należy natychmiast zaprzestać używania leków z kwasem borowym i skontaktować się z lekarzem.

Jakie inne działania są podejmowane w celu leczenia narządów słuchu?

Trzy procentowy alkoholowy roztwór kwasu borowego jest uważany za skuteczne, ale już przestarzałe leczenie chorób ucha.

W niektórych przypadkach zamiast alkoholu borowego używamy chloramfenikolu lub alkoholu furakilinowego do zwilżania turkusów. Decyzja o dodatkowych działaniach w leczeniu zapalenia ucha środkowego podejmuje lekarz. Otorynolaryngolog może wyznaczyć:

  • krople do uszu z antybiotykami penicylinowymi, amoksycyliny;
  • krople przeciwbólowe z lidokainą;
  • leki przeciwzapalne - prednizon, deksometazon, a także niesteroidowe leki przeciwzapalne;
  • roztwór jodu i azotan srebra 40% - jako środek do bliznowacenia błony bębenkowej, jeśli była jej perforacja;
  • fizjoterapia (UHF, elektroforeza).

Pomimo prostoty i wystarczającej skuteczności stosowania turu z alkoholem borowym, metoda ta jest stosowana głównie jako pomocniczy w leczeniu chorób laryngologicznych. Ważne jest, aby o tym wiedzieć leczenie chorób ucha powinno być wszechstronne a użycie jednej z procedur nie może zagwarantować całkowitego odzyskania. Przy pierwszych objawach dyskomfortu należy skonsultować się z lekarzem. I nie zapominaj o niebezpieczeństwach siebie.