Kwas borowy w uchu jest stosowany w prawie każdej rodzinie, jeśli ktoś z rodziny ma problemy z uchem. Aby przeprowadzić leczenie chorych uszu w nocy, konieczne jest zastosowanie turndochki - są to waciki bawełniane zwilżone alkoholem borowym. Jest to bardzo wygodny i bezpieczny sposób.
Zastosowanie kwasu borowego w postaci kwasu turowego jest jedną z najczęstszych metod leczenia chorób ucha. W jakich przypadkach stosuje się tę technikę, jaka jest różnica między tym artykułem a prostym wkropleniem leku do ucha, czym jest turunda.
Co to jest?
Słowo „turunda” pochodzi od łacińskiego turunda, co oznacza opatrunki.
Koncepcja miejsc trudno dostępnych obejmuje:
- przejście nosowe;
- cewka moczowa;
- odbyt;
- kanał słuchowy;
- ropna rana;
Turundami zewnętrznymi są wici skręcone z gazy lub wełny. Apteki sprzedają gotowe i sterylne produkty, ale w razie potrzeby mogą być produkowane niezależnie.
Plusy i minusy
Turunda w uchu, w porównaniu z prostym wkraplaniem, ma następujące zalety:
- Lekarstwo, którym namoczona jest wici, nie wypływa z ucha.
- Bardziej równomierne rozprowadzenie substancji czynnej w przewodzie słuchowym.
- Dłuższy okres działania medycyny.
- Dostępność leków i ich niski koszt.
Wady tej metody obejmują ryzyko uszkodzenia błony bębenkowej z niewłaściwym wprowadzeniem wici. Ponadto możesz zranić delikatną skórę kanału słuchowego. Jeśli tylko kawałek bawełnianego lub gazowego tamponu pozostaje w uchu przez długi czas, może to prowadzić do zapalenia i poważnych powikłań.
Jakie są różnice między kompresją a wkraplaniem?
Turunda do nie-ropnego zapalenia ucha jest bardziej łagodnym i bezpiecznym sposobem radzenia sobie z chorobą, w porównaniu z wkraplaniem leku do uszu.
Po wkropleniu mogą wystąpić bolesne odczucia - swędzenie, mrowienie lub pieczenie, które znikają w ciągu kilku minut. Podczas używania turundum taki ból jest prawie nieobecny.
Kompresja z kwasem borowym, w przeciwieństwie do turund z tym samym lekiem, jest procedurą rozgrzewającą i przeciwbólową. Nie ma bezpośredniego kontaktu leku z delikatną skórą kanału słuchowego i błony bębenkowej, a efekt terapeutyczny wynika z lokalnego ogrzewania ucha.
I chociaż kompres jest mniej radykalną metodą leczenia niż wprowadzenie turundy lub wkraplania, może złagodzić przebieg choroby i złagodzić zespoły bólowe.
W którą stronę i kiedy wybrać?
Wszystkie trzy sposoby używania alkoholu borowego w zapaleniu ucha, wkraplaniu, rozgrzewające kompresy i turunda w uchu - mają różne wskazania medyczne. Dlatego przed zastosowaniem tej lub innej metody leczenia w domu należy zawsze skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista może dokładnie określić, czy użycie kwasu borowego jest odpowiednie dla danego przypadku.
Wkraplanie do ucha służy do nieskomplikowanych patologii ucha. Alkohol borowy w stężeniu trzech procent niszczy chorobotwórczą mikroflorę bakteryjną w ognisku zapalenia, wzmacnia miejscową odporność. Warunkiem koniecznym jest brak perforacji błony bębenkowej.
Wrzący okład ze spirytusu jest wskazany do zapalenia ucha zewnętrznego, a także do zapalenia ucha środkowego w ostrej lub przewlekłej fazie. Kompres pomaga zwiększyć lokalną temperaturę i produkcję neutrofili które niszczą czynniki chorobotwórcze.
Niektórzy lekarze nie aprobują kompresów jako leczenia patologii ucha i pozwalają na rozgrzanie kompresu tylko jako jedną procedurę, jeśli występuje ból i występują trudności w uzyskaniu pomocy medycznej w nagłych wypadkach.
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do ocieplenia kompresu jest:
- aktywny proces zapalny;
- ropienie;
- furunculosis twarzy;
- jak również podwyższona temperatura ciała.
Nieprzestrzeganie tego wymogu może pogorszyć proces patologiczny, a nawet spowodować pęknięcie błony.
Turunda impregnowana alkoholem borowym, umieszczona w przypadku, gdy istnieją wątpliwości co do integralności błony bębenkowej.
Jednocześnie przez dłuższy czas efekt ocieplenia zostaje zachowany, a membrana cierpi mniej. Wskazania do stosowania są takie same: nieskomplikowane zapalenie ucha środkowego, a także obecność czyraków w kanale słuchowym.
Kiedy są przeciwwskazane?
Turunda z alkoholem borowym w uszach jest niedopuszczalna w następujących przypadkach:
- wiek dziecka poniżej 3 lat;
- ciąża;
- karmienie piersią;
- indywidualna nietolerancja na składniki;
- ropne zapalenie ucha środkowego;
- wysoka temperatura ciała;
- zaburzenia czynności nerek.
Instrukcje krok po kroku
W domu możesz zrobić turundę z różnych materiałów - waty, wacika, bandaża lub gazy. Wszystkie manipulacje wykonywane są za pomocą sterylnych materiałów i czystych rąk.
Jak zrobić wici z polaru?
- Weź mały kawałek bawełny, spulchnij go i rozciągnij w różnych kierunkach.
- Zaczynając od środka, przekręć go w cienki wałek. Długość rolki - 10-12 cm, średnica - 2 mm.
- Zegnij wałek na pół i przekręć obie połówki spiralnie.
W rezultacie będziesz miał dość gęstą turundę, aby nie zginała się, a jednocześnie była wystarczająco miękka, aby nie uszkodzić delikatnej tkanki kanału słuchowego.
Jest inny sposób na turundę:
- Konieczne jest nawijanie wełny puchowej na wykałaczkę lub prostowanie klipsa w taki sposób, aby uzyskać wici o kształcie stożkowym o długości 3-4 cm.
- Następnie możesz wyjąć wykałaczkę i spróbować uszczelnić powstały stożkowy tampon, aby się nie zginał.
Jak zrobić wacik?
- Weź jeden wacik i podziel go na dwie części.
- Zwiń każdy kawałek w pakiet odpowiedniej wielkości.
Wełna wykonana z płatka bawełnianego jest łatwiejsza i szybsza do wykonania, ponieważ dysk toczy się łatwiej i puchnie mniej w porównaniu do zwykłej waty. Grubość kurtki dla dziecka nie powinna przekraczać 3-5 mm.
Jak zrobić produkt z bandaża lub gazy?
- Wytnij kawałek długości 12-15 cm i szerokość 1 cm.
- Ostrożnie owinąć krawędzie paska, aby nici nie wystawały.
- Weź pasek przeciwległych krawędzi i skręć.
- Złóż na pół i skręć powstałe końcówki razem.
Wici bandaża i gazy są gęste i dość miękkie., dlatego bardziej preferowane dla małych dzieci.
Jak korzystać i ile zachować?
Przed użyciem wici lub gaziki konieczne jest oczyszczenie kanału słuchowego z woskowiny (korki z siarki). W tym celu stosuje się trzy procent nadtlenku wodoru.
- Włóż 4-5 kropli nadtlenku do ucha i połóż się na około 10 minut.
- Zegnij głowę, aby wypłynęła cała ciecz.
- Zeskrobać pozostałości siarki za pomocą patyczków bawełnianych.
- Nałóż 5-6 kropli ogrzanej (w kąpieli wodnej) na temperaturę ciała alkoholu borowego w turundie.
- Włóż wici do ucha za pomocą skręconych ruchów, a czubek turundy powinien pozostać na zewnątrz.
- Pozostaw turundum w uchu na 2-3 godziny, aż do całkowitego wyschnięcia.
- Pod koniec procedury wyjmij tampon z ucha. Jeśli zachodzi potrzeba usunięcia pozostałości roztworu z kanału słuchowego suchą watą.
- Wielość tej procedury - dwa lub trzy razy dziennie i raz na całą noc. Przerwa między codziennymi zabiegami wynosi nie mniej niż 5 godzin.
- Czas trwania leczenia nie przekracza 7 dni.
W przypadku braku pozytywnych wyników należy skonsultować się z lekarzem.
Turunda w uchu powinna być wystarczająco daleko, lekko dotykając bębenka. Niedozwolone jest zbyt głębokie wymuszanie wici i dodatkowo jej taranowanie. Nie zaleca się nakładania zbyt dużej ilości leku na wymazówkę.
Jeśli używasz turunda z gazy lub bandaża, lepiej jest umieścić go w uchu na sucho, używając sterylnej pęsety. Faktem jest, że wiciowa gaza nasączona kwasem borowym staje się zbyt elastyczna, a jej wprowadzenie do kanału słuchowego jest znacznie bardziej skomplikowane. Dlatego ciepły alkohol borowy jest pipetowany na już włożony tampon.
Oprócz czystego alkoholu borowego podczas stosowania turundy, można użyć jego mieszaniny z gliceryną. Można to zrobić na dwa sposoby.
- Mieszaj ciepłą glicerynę i alkohol borowy w równych częściach. Powstały roztwór jest używany do zwilżania tamponów.
- Zwilż turundę najpierw alkoholem borowym, a następnie taką samą ilością gliceryny. Dalsze działania - zgodnie z powyższymi instrukcjami.
Efekty uboczne
Przy odpowiednim stosowaniu kwasu borowego skutki uboczne są niezwykle rzadkie.na przykład z powodu indywidualnej nietolerancji. Ale przy niewłaściwym (przedawkowaniu), długotrwałym i niekontrolowanym użyciu alkoholu borowego możliwe są następujące warunki:
- nudności i wymioty;
- zaburzony przewód pokarmowy, biegunka;
- drgawki;
- oszołomienie, zawroty głowy;
- zakłócenie czynności wątroby lub nerek;
- ból głowy;
- stan szoku.
Przy najmniejszych oznakach takich konsekwencji należy natychmiast zaprzestać używania leków z kwasem borowym i skontaktować się z lekarzem.
Jakie inne działania są podejmowane w celu leczenia narządów słuchu?
W niektórych przypadkach zamiast alkoholu borowego używamy chloramfenikolu lub alkoholu furakilinowego do zwilżania turkusów. Decyzja o dodatkowych działaniach w leczeniu zapalenia ucha środkowego podejmuje lekarz. Otorynolaryngolog może wyznaczyć:
- krople do uszu z antybiotykami penicylinowymi, amoksycyliny;
- krople przeciwbólowe z lidokainą;
- leki przeciwzapalne - prednizon, deksometazon, a także niesteroidowe leki przeciwzapalne;
- roztwór jodu i azotan srebra 40% - jako środek do bliznowacenia błony bębenkowej, jeśli była jej perforacja;
- fizjoterapia (UHF, elektroforeza).
Pomimo prostoty i wystarczającej skuteczności stosowania turu z alkoholem borowym, metoda ta jest stosowana głównie jako pomocniczy w leczeniu chorób laryngologicznych. Ważne jest, aby o tym wiedzieć leczenie chorób ucha powinno być wszechstronne a użycie jednej z procedur nie może zagwarantować całkowitego odzyskania. Przy pierwszych objawach dyskomfortu należy skonsultować się z lekarzem. I nie zapominaj o niebezpieczeństwach siebie.