Właściciele kóz często skarżą się, że zwierzę znacznie zmniejszyło wydajność mleka lub całkowicie utraciło mleko. Aby zrozumieć przyczynę zmniejszenia wydajności mlecznej, konieczne jest przeanalizowanie warunków, w których trzymane są kozy, a także tego, co i jak są karmione.
Czy trzeba obawiać się upadku mleczności?
Koza nie zawsze daje taką samą ilość mleka dziennie. Po wylęgu wydajność mleka stopniowo wzrasta i osiąga szczyt o około piąty miesiąc w uprawie kramów-pastwisk. Ponadto zaczyna się stopniowo zmniejszać. Jeśli koza jest trzymana w stajni przez cały rok (bez wypasu), wydajność mleka jest zawsze taka sama, ale również zaczyna stopniowo zmniejszać się po 4 miesiącach laktacji. Wynika to z faktu, że zwierzęta wchodzą w okres gotowości do krycia i noszenia potomstwa.
Wiesz? Kozy mają prostokątne źrenice oczu. Ta niezwykła forma uczniów daje im pełniejszy obraz niż ludzie i zwierzęta z okrągłymi źrenicami. Kozy mogą widzieć z peryferyjnym wzrokiem na 320-340 stopni to prawie wszystko, z wyjątkiem tego, co jest tuż za nimi. Wadą prostokątnej źrenicy jest niemożność patrzenia w górę lub w dół bez poruszania głową.
Możliwe przyczyny braku mleka
Opóźniając produkcję mleka, ciało kozy jest przygotowane na trudności okresu okołoporodowego, przechowując zdrowe substancje i tłuszcz. Stopień spadku produkcji mleka zależy bezpośrednio od rasy zwierzęcia. Na przykład, rasy mleczne kóz (Zaanenskaya) zmniejszają wydajność mleka mniej, a u ras mięsnych i puszystych laktacja gwałtownie spada. Spadek wydajności mleka w parzystokopytnych jest bezpośrednio związany z wiekiem. Z biegiem czasu w organizmie zachodzą zmiany hormonalne, jednocześnie ze zmianami w gruczole sutkowym. 
Jeśli wydajność mleka zaczyna spadać, właściciel musi starannie przestrzegać właściwej zawartości kóz. Bardzo ważne jest, aby nakarmić je na czas i w pełni i odpowiednio je przetworzyć. Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem weterynarii lub specjalistą ds. Zwierząt gospodarskich i uzyskanie zaleceń dotyczących opieki nad zwierzętami, a także szczepień odrobaczających i zapobiegawczych.
Również powodem, dla którego koza wytwarza mało mleka, może być temperament i charakter parzystokopytnych. Doskonałe zwierzęta mleczne to spokojne osoby, a nie zadziorne. Temperamentne i agresywne kozy wydojone znacznie gorzej iz wysokimi różnicami w ilości. Stres wpływa na ich wydajność, więc po takich podnieceniach u takich zwierząt mleko jest tracone. Przy zakupie kozy wskazane jest wybranie zwierzęcia o spokojnym i zrównoważonym charakterze.
Wiesz? Czterokomorowy żołądek pomaga kozom trawić twardą pajęczynę, taką jak trawa i siano. Po pierwsze, jedzenie wchodzi do blizny, a następnie przechodzi do drugiej części żołądka (retikulum), gdzie oddziela się nieulegające trawieniu przedmioty. W następnej komorze żołądkowej (omasum) pokarm oddziela się od wody i ostatecznie wchodzi w „prawdziwy” żołądek, trawieńca.
Również wydajność mleka spada na niewłaściwe zwierzęta:
- Połowa odpowiedzialności za wydajność mleka spoczywa na paszy, każde odchylenie od prawidłowej diety powoduje spadek produktywności kóz. Karmienie artiodaktyczne powinno być dostosowane do jego kondycji fizycznej. Równie złe są zarówno ciągłe zmiany w karmieniu, jak i irytująca jednolitość paszy. Jednocześnie diecie zwierząt często brakuje ważnych elementów: nie ma suszonych roślin strączkowych - niedobór białka; brak połączonej paszy, zboża - to brak kalorii; brak soli mineralnych - zwierzętom należy podawać sól kamienną-lizunety lub mieszać z mikroelementami i premiksami witaminowymi w paszy.
- Nieprawidłowa dieta, oprócz zmniejszenia produkcji mleka i obniżenia jakości produktu, niekorzystnie wpływa na stan ciała parzystokopytnych.
- Wydajność mleka i zatrucie pokarmowe, więc nie można stosować żywności niespełniającej norm: siano z gniciem lub pleśnią, ziarno zmieszane z glebą lub piaskiem, toksyczne rośliny lub zioła leczone środkami owadobójczymi i herbicydami.
- Woda odgrywa ważną rolę w ilości i jakości produkowanego mleka. Jeśli zwierzęta piją brudną wodę lub w ogóle nie mają dostępu do wody, wydajność spada. Woda pitna z artiodacylu powinna być nie tylko czysta, ale nie za zimna (+ 10 ° C).
- Warunki, w których zawierają kozy mleczne, również wpływają na produkcję mleka. Niedopuszczalne jest, gdy zwierzęta trzymane są zimą w zimnej stodole, gdzie jest wilgotno i przeciągi, a latem wszystkie pasą się w upalnych godzinach dziennych.
- Należy zwrócić uwagę na zawartość artiodacylu. Regularne dojenie kozy nie powinno przeszkadzać jej w przenoszeniu potomstwa. Czasami zmniejszenie ilości mleka jest wynikiem niewłaściwego, nierównomiernego dojenia. Jeśli koza nie zostanie odpowiednio wydojona, część mleka pozostanie w wymieniu, po chwili ciało zwierzęcia będzie produkowało mniej. Hodowca zwierząt powinien pamiętać, że częstotliwość doju zależy bezpośrednio od wielkości produkcji wymion i mleka, a także od okresu laktacji.
Wiesz? Kozy mają niesamowicie ruchliwą górną wargę, która pomaga rozerwać soczyste liście z kłujących gałęzi.
Warunki niedopuszczalne w zimie:
- słabe światło w pokoju;
- zwiększona wilgotność powietrza;
- nie wentylowany kozlyatnik;
- ciepło lub zimno;
- zimny napój;
- brak paszy.
Choroby wymion
Przyczyną spadku mleka może być choroba lub uraz fizyczny. Aby nie przegapić pierwszych oznak niedyspozycji, właściciel musi uważnie obserwować zwierzęta: czy zachodzi zmiana w zachowaniu i samopoczuciu, w jaki sposób odbywa się karmienie, czy spożywane jest całe pożywienie. Jeśli okaże się, że zwierzę jest chore, zadzwoń do lekarza weterynarii lub zootechnika. Lekarz weterynarii zaleci leczenie i powie, dlaczego w kozie jest mniej mleka i jak przywrócić wydajność mleka.
Mastitis
W większości przypadków zapalenie sutka zaczyna się od postaci subklinicznej. Nie ma wyraźnych objawów, ale początek choroby można podejrzewać ze względu na spadek wydajności mleka, ponieważ w tkankach gruczołów zachodzą destrukcyjne zmiany. Nie mniej niebezpieczne i ukryte zapalenie sutka - jakość mleka sutkowego pogarsza się i zmniejsza trwałość. Subkliniczne zapalenie sutka można określić jedynie na podstawie wyników badań. 
Objawy zapalenia sutka:
- U chorych zwierząt wydajność stopniowo spada, często do czwartej części normalnej wydajności. Konsystencja mleka zmienia się, pojawia się w nim zanieczyszczenie oleju.
- W przypadku nieżytowego zapalenia sutka obserwuje się spadek gęstości mleka - staje się on wodnisty, łatwo dzieli się na frakcje (woda i tłuszcz). Ropnemu zapaleniu towarzyszy uwolnienie ropy lub krwi do mleka.
- Sutki również się zmieniają, skóra reaguje boleśnie na podrażnienia. Często skrzepy kanału sutkowego.
- Tworzenie mleka nie tylko gwałtownie spada, ale po 2-4 dniach laktacja może całkowicie się zatrzymać.
- Zwierzę jest obserwowane przygnębiony, bolesny stan i gorączka.
- Ropne zapalenie sutka często zmienia się w ropnie. Część pacjenta jest powiększona, bolesna, napięta. Skóra na wymieniu jest spuchnięta, czerwona i gorąca, węzły chłonne są wyraźnie widoczne.
- Okłady, maści i inne produkty nie są odpowiednie do leczenia zapalenia sutka. Choroba jest leczona tylko antybiotykami.
Przeczytaj więcej o przyczynach i leczeniu zapalenia sutka u kóz.
Obrażenia
Zwierzęta mogą zostać uszkodzone przez wypas, na przykład przyleganie do węzła i poważne uszkodzenie skóry wymienia. Nierzadko zdarzają się walki między kozami w stadzie, po których powstają rany, kopyta i ukąszenia zębów. Aby temu zapobiec, właściciel musi obserwować stado kóz i izolować szczególnie agresywne i agresywne zwierzęta.
Konieczne jest uspokojenie rannego kozła, delikatne obchodzenie się z nim, a następnie uważne zbadanie obolałego miejsca. Jeśli nie ma niebezpieczeństwa, ranę należy umyć wodą, a następnie zdezynfekować nadtlenkiem i nanieść bandaż maścią gojącą rany lub posypać streptocydem. Przy otrzymywaniu poważnych obrażeń zwierzęciu zaleca się zaprosić lekarza weterynarii, który może wymagać leczenia.
Zranione zwierzę jest tymczasowo odizolowane od stada. Po wyzdrowieniu artiodaktal wraca do kóz. 
Naruszenie warunków zatrzymania
Kropli mleka i występowania chorób można uniknąć, przestrzegając podstawowych zasad higieny i opieki nad zwierzętami. Koza musi być utrzymywana w odpowiednich warunkach: czyste, suche pomieszczenie (bez przeciągów), dieta składająca się z dobrej paszy (słaba kiszonka i nadmierne podawanie może być śmiertelne).
Niedożywienie
W małych gospodarstwach (zwłaszcza zimą) karmienie jednym rodzajem paszy jest często praktykowane aż do jej zakończenia. Na przykład zwierzęta karmione są burakami pastewnymi, dopóki się nie kończą, a następnie gwałtownie przenoszą na siano lub zboże. Następnie zwierzęta natychmiast przekazują innym ten sam monotonny rodzaj jedzenia. To jest złe, ponieważ ma zły wpływ na apetyt, zwierzęta odmawiają jedzenia lub nie jedzą odpowiedniej porcji. Ponadto przy takim karmieniu kózom często brakuje jakichkolwiek składników odżywczych.
Radzimy przeczytać, co karmić kozę.
Sposoby rozwiązania problemu
Dość często, wydajność mleka gwałtownie spada po nieoczekiwanej zmianie rodzaju paszy, na przykład podczas przenoszenia zwierząt z pastwiska na trzymanie w straganie i odwrotnie. Hodowcy łagodzą ten okres, w tym siano w okresie jesiennym (aby zastąpić świeżą trawę), aw karmieniu wiosennym zawierają grubą paszę, aby płynniej przejść na zieloną trawę. Wskazane jest zaplanowanie racji zwierzęcej przez kilka miesięcy z wyprzedzeniem, a na końcu jednej lub drugiej paszy stopniowo zmniejszaj jej ilość z powodu użycia innych produktów.
Dieta dla niezmiennie wysokiej wydajności
Aby koza była zdrowa i dawała dużo mleka, dieta zwierzęcia musi być zrównoważona. Musi być bogata w kalorie, a także zawierać białka, minerały i witaminy. Aby obniżyć koszty, takie pokarmy jak siano, kiszonka są uwzględniane codziennie w diecie. Przez cały rok, z wyjątkiem zimy, kozy powinny być wypasane codziennie. Te bezpretensjonalne zwierzęta potrafią dobrze jeść nawet na niskiej jakości pastwiskach, nawet jedzą chwasty i gałęzie krzewu. 
Uzupełnienie diety w mieszanki zbożowe jest ważne dla zapewnienia dodatkowych kalorii i białka, zwłaszcza w okresie laktacji. Mieszaniny ziaren mogą zawierać domieszkę minerałów i witamin. Karmienie ziarnem powinno być ograniczone, ponieważ wysokokaloryczna dieta z niskim spożyciem błonnika może prowadzić do problemów zdrowotnych z blizną (na przykład niestrawności, kwasicy) i niższej zawartości tłuszczu w mleku. Wysokokaloryczne odżywianie jest ważne dla wysokiej wydajności, podczas gdy białko i błonnik wpływają na jakość mleka.
Pasza zwykle nie zawiera wystarczającej ilości minerałów i wymagana jest suplementacja. Aby to zrobić, użyj mineralnej mieszaniny soli z wapniem, fosforem i pierwiastkami śladowymi. Rośliny strączkowe (na przykład lucerna, koniczyna) zawierają wystarczającą ilość wapnia, oprócz nich dodaje się tylko fosfor.
Jeśli pastwisko jest głównym źródłem pożywienia, suplementy witaminowe nie są krytyczne. Jeśli używasz tylko siana lub kiszonki, potrzebujesz dodatkowej witaminy (A, D i E).
Wybierając dawki żywności, należy pamiętać, że żywność powinna zaspokajać potrzeby zwierzęcia przez określony czas (rozmnażanie potomstwa, szczytowa laktacja, przygotowanie do hodowli).
To ważne! Mleko kozie ma wiele cech, które czynią go bardzo cennym produktem spożywczym. Jego struktura i skład umożliwiają stosowanie go jako substytutu mleka krowiego w żywności dla niemowląt, dla osób uczulonych na laktozę, a także dla osób rekonwalescentów i osób starszych. Ser i jogurt powstają z mleka koziego.
Właściwy dojenie
Laktacja kozła mlecznego trwa do 300 dni, podczas których zwierzę wytwarza od 60 do 3000 kg mleka. Wielkość produkcji zależy przede wszystkim od rasy i poziomu odżywiania.
Kozy są dojone ręcznie lub za pomocą dojarki. Dojenie trwa średnio 6-7 minut, jednorazowa wydajność mleka to około 2 litry. Dój przy pomocy dojarki zajmuje około 3-4 minut.
Aby kozy mogły być dojenie, ważne jest zapewnienie komfortu zwierząt i zminimalizowanie stresu podczas dojenia. Najlepszym rozwiązaniem jest zbudowanie kabiny udojowej, która utrzyma kozła w tej samej pozycji. 
Przed stoiskiem zainstalowano tacę z jedzeniem, z której może jeść koza (podczas dojenia). Zatem przedszkole podczas dojenia jest zajęta jedzeniem i nie zwraca uwagi na działalność człowieka. Jednocześnie właściciel może w pełni kontrolować przyjmowanie paszy przez zwierzęta. Leki, minerały lub witaminy można podawać kozie razem z karmą.
Zwykle dorosłe kozy są dojone co najmniej dwa razy dziennie, produkując znacznie więcej mleka rano niż wieczorem. Należy mieć na uwadze zależność ilości mleka nie tylko od pory dnia, ale także od pory roku. Wiosną i czerwcem koza daje więcej mleka rano (o 30-40%) w porównaniu do dojenia wieczornego, a od drugiej połowy lata do września różnica w wydajności mlecznej staje się dość znaczna (60-75%).
To ważne! Mięso kozie zawiera więcej białka i soli mineralnych niż owce lub wołowina, a także ma mniej tłuszczu śródmięśniowego.
Dlaczego po baraniu nie ma mleka
Czasami zdarza się, że po narodzinach kozy mleko kozie całkowicie zniknęło lub zniknęło. Prędzej czy później każdy hodowca zwierząt może stanąć przed tym problemem.
Możliwe powody:
- po wylęgu wymię jest źle lub niewłaściwie podzielone;
- rozwój mastitis po porodzie;
- kobieta nie była w biegu przed owieczeniem;
- brak soczystej paszy (buraki, dynie, surowe ziemniaki);
- złe odżywianie;
- koza ma komplikacje poporodowe.
Zdarza się, że dzieci odmawiają mleka kobiecego, ponieważ nabierają gorzkiego smaku. Gorycz w mleku można wyjaśnić faktem, że koza zjada gałęzie klonu lub piołunu, które wpływają na smak produktu.
Zawsze jest dobry powód spadku wydajności mleka. Może to być choroba wymienia, niewystarczające lub niewłaściwe karmienie, nieprzestrzeganie zasad trzymania zwierząt. Po ustaleniu przyczyny spadku laktacji możesz zdecydować, co zrobić, aby poprawić sytuację.
