Właściciele bydła czasami doświadczają niezwykłych objawów u krów, a mianowicie szyszek na ich ciele, które mogą występować w różnych miejscach: na wymionach i brzuchu, plecach i szyi, szczęce i innych obszarach. Ten znak musi być ostrzeżony, ponieważ najczęściej guzki na ciele zwierzęcia są objawami poważnych chorób.
Ogólny opis problemu
Same podskórne wybrzuszenia nie są niezależną chorobą - to tylko objaw, dzięki któremu można zdiagnozować chorobę. Tak więc istnieje kilka poważnych patologii pochodzenia alergicznego lub zakaźnego. Aby uzyskać dokładną diagnozę, wymagany jest wykwalifikowany lekarz weterynarii.
Szyszki mogą występować u krów w różnych częściach ciała, a ich lokalizacja częściowo wskazuje na to, co dokładnie szkodzi zwierzęciu. Mogą się różnić wielkością i kształtem, a także kolorem, gęstością i namacalną konsystencją. Liczba formacji może być różna i może różnić się od pojedynczych manifestacji z wyraźną lokalizacją do masywnej zmiany chorobowej całego ciała z rozproszoną propagacją.
Wiesz? Słońce ma kluczowe znaczenie dla krów, ponieważ ich ciała nie są w stanie rozkładać witaminy D bez niej.
Najczęściej wzrosty na ciele nie są jedynym objawem i może im towarzyszyć wiele innych objawów - gorączka, letarg, brak apetytu i inne. Jest to jednak najjaśniejszy i najbardziej zauważalny sygnał, że zwierzęta nie są w porządku.
Oczywiście zdarzają się przypadki, gdy formacje są stosunkowo nieszkodliwe - na przykład mechaniczne uszkodzenie skóry lub zassany kleszcz. Jednak nawet w tych przypadkach nie należy lekceważyć troski o zdrowie zwierzęcia, ponieważ mechaniczne uszkodzenia mogą się pogłębić, a ugryzienie kleszcza może prowadzić do pewnej utraty krwi. 
Ponadto kleszcze są nosicielami wielu niebezpiecznych i śmiertelnych chorób. Dlatego przy wykrywaniu podejrzanych narośli o dowolnym kształcie, rozmiarze i lokalizacji najlepiej jest natychmiast odizolować krowy od reszty stada, wezwać specjalistę i zbadać i leczyć tylko rękawiczkami i maską.
Zalecamy przeczytanie o tym, jak umieścić zastrzyki u krów i cieląt.
Co może kryć się pod guzem
Przyczynami takich formacji są choroby zakaźne, pasożytnicze i wirusowe, a czasem reakcja alergiczna. Wszystkie te stany wymagają natychmiastowego leczenia.
Alergia
Alergia - Jest to zwiększona patologiczna reakcja immunologiczna organizmu na alergen, który jest nieszkodliwą substancją, ale który organizm zwierzęcia błędnie uznaje za niebezpieczny i reaguje zgodnie z rodzajem mechanizmu ochronnego. 
Przyczyny:
- Feed Może to być nie tylko niecertyfikowana i niskiej jakości pasza od producenta, ale także żywność pochodzenia naturalnego - pewna trawa i wszystko, co krowa mogłaby jeść na wolnym wypasie. Jednak jednorazowe użycie rzadko ma tak poważne objawy. Zazwyczaj, aby wystąpiła zagrażająca życiu reakcja alergiczna, kontakt z alergenem musi być stały i regularny. Dlatego konieczne jest zrewidowanie diety zwierzęcia i wyeliminowanie wszystkich wątpliwych pokarmów.
- Suplementy. Subtelne suplementy, które nie podlegają niezbędnemu oczyszczeniu i certyfikacji, mogą wywołać reakcję alergiczną.
- Leki. Leki i szczepionki mają na celu wyleczenie jednej choroby, ale mogą wywołać inne - alergie, zwłaszcza jeśli lek podawano z naruszeniem instrukcji lub bez wyznaczenia lekarza weterynarii.
- Środki odstraszające i insektycydy. Nie wszystkie takie leki są bezpieczne i mogą powodować alergie, ponieważ ich skład jest dość niestabilny i agresywny.
- Środki do czyszczenia, czyli przetworzona stodoła. Skład chemiczny takich środków jest silnym alergenem, zwłaszcza jeśli pozostałości preparatów detergentowych nie zostały dokładnie wypłukane, a zwierzę ma bezpośredni kontakt z substancją niebezpieczną.
- Wszelkie inne substancje w środowisku. Można go bielić w stodole, pościeli, drewnianych ścianach i podłogach, których materiały są wykonane z podajników, pijących, wiader i wszelkich innych zapasów do pielęgnacji zwierząt.
Przeczytaj więcej o przyczynach, objawach i metodach leczenia alergii u bydła.
Miejsca manifestacji
Rozprzestrzenianie się stożków na ciele krowy może nie mieć wyraźnej lokalizacji. Formacje są małe, najczęściej małe, wielkości grochu, rozłożone w całym ciele pod skórą. Po pierwsze, wzrost jest rzadki, ale jeśli kontakt z alergenem nie ustaje, szybko się rozprzestrzeniają i mogą pokryć wszystkie części ciała. 
Powiązane objawy - łzawienie, obfity śluz w nosie, kichanie, kaszel, pokrzywka, zaczerwienienie oczu i gardło, płytka nazębna na języku. Ponadto alergiom może towarzyszyć rozprzestrzenianie się dużych plam na skórze, futro staje się wyprostowane, występują obrzęki o różnej lokalizacji i objętości, oddychanie staje się ciężkie i częste, a bicie serca staje się częstsze.
To ważne! Reakcje alergiczne są najbardziej niebezpieczne w przypadku wstrząsu anafilaktycznego, który może być śmiertelny. Dlatego też, gdy u krowy występuje znaczny obrzęk ciała i oddychanie jest trudne, konieczne jest szybkie reagowanie.
Leczenie
Po pierwsze, zwierzętom przepisywane są leki przeciwhistaminowe (antyalergiczne): Dimedrol, Diprazin, Hydrocortisone lub inne. Droga podania jest domięśniowa. Musisz także pilnie zidentyfikować źródło alergenu i odizolować od niego krowę. Jeśli przyczyną jest pasza, zwierzę przechodzi do ścisłej diety.
Jeśli źródło leży w środowisku, krowa zostaje przeniesiona do nowego pokoju. Ale jeśli przyczyna alergii nie jest jasna, należy podjąć wszelkie środki ostrożności - dietę, brak jakichkolwiek substancji chemicznych, czystą i hipoalergiczną zawartość. Dodatkowo lekarz weterynarii może przepisać kurs witamin, aby utrzymać odporność krowy, co przyczynia się do rozwoju odpowiedniej reakcji organizmu na alergen. 
Promienica
Zakaźna choroba grzybicza, której źródłem jest porażka zwierzęcia z promiennymi grzybami. Zakażenie jest możliwe przez cały rok, ponieważ grzyb jest bardzo odporny na temperatury i warunki środowiskowe.
Przyczyny
Promienne grzyby często przedostają się do organizmu zwierząt poprzez skażoną paszę, siano i wodę i mogą być przenoszone od innych chorych zwierząt. Jednak warunkiem ich przeniknięcia do organizmu jest obecność uszkodzeń na błonach śluzowych lub warstwie nabłonkowej skóry.
Wiesz? Każdy centymetr sześcienny żołądka krowy zawiera ponad milion organizmów jednokomórkowych. - ciliates. Z pomocą takich „mieszkańców” bydło jest w stanie strawić sztywne ściany komórkowe pokarmów roślinnych.
Dlatego krowy chorują na promienicę najczęściej w okresie zimowym, ponieważ właśnie w tym czasie spożywają błonnik, który uszkadza i drapie błonę śluzową jamy ustnej.
Promieniowanie często dotyka cieląt podczas ząbkowania. Jednak dorośli nie są mniej podatni na tę chorobę. Grzyb przechodzi przez wszelkie uszkodzenia - zadrapania na błonach śluzowych jamy ustnej i nosogardzieli, rany w przewodzie pokarmowym, popękane sutki, zranione na powierzchni skóry. 
Miejsca manifestacji
Pierwszym objawem choroby jest powstawanie dużych guzów. Lokalizacja zależy w dużej mierze od miejsca penetracji grzyba w tkance. Ponieważ uszkodzenie błon śluzowych jest najbardziej prawdopodobne, powoduje to największą częstość występowania stożków w okolicy głowy i szczęki.
Z tkanek błon śluzowych grzyby migrują do węzłów chłonnych szyi, gdzie aktywnie rozmnażają się, a tym samym powodują powstawanie narośli w szyi. Ale guzki mogą również występować na innych częściach ciała, do których może dostać się grzyb.
Szyszki są pojedyncze, lokalne, mogą być bardzo duże. Palpacja jest nieco zimniejsza niż skóra w pobliskich obszarach ciała. Gęsta konsystencja. Gale szybko rosną, rosną wraz z najbliższymi zdrowymi powłokami. Jeśli lokalizacja znajduje się na głowie, wówczas kształt głowy bydła będzie się stopniowo zmieniać, zniekształcać.
Z czasem promienniki (guzki) są coraz bardziej wypełnione wysiękiem i treścią ropną, miękną, rosną, stają się mobilne i miękkie. Po starzeniu wybuchają w postaci przetok - pojawiają się dziury, przez które wycieka ropna zawartość.
Przez długi czas choroba może występować w postaci przewlekłej, a okres inkubacji trwa od kilku tygodni do roku. W tej chwili nie ma żadnych objawów klinicznych. 
Powiązane objawy
Temperatura chorych zwierząt zwykle nie wzrasta, a jej wzrost może być wywołany przez infekcję wtórną. Ale aktynomom utrudniają życie krów. Na przykład, gdy formacje występują w szczęce, gardle i szyi, utrudniają żucie i oddychanie, co powoduje, że bydło szybko traci wagę.
Jeśli na kości czaszki wpływa promienica, to zmienia się struktura głowy, ponieważ dotknięte obszary zwiększają się i stają się dwukrotnie grubsze. Często też dodatkowym objawem jest utrata zębów. Po pokonaniu wymion przetoki praktycznie nie goją się z powodu faktu, że tkanki tego narządu są bardzo wrażliwe. Guzy zlokalizowane są głównie w tylnych płatach wymienia i towarzyszy im martwica skóry.
W rzadkich przypadkach czynnik wywołujący promienicę może migrować do narządów wewnętrznych, wpływając na przewód pokarmowy, kości, nerki i wątrobę. Dzieje się tak z niską odpornością organizmu, w tym przypadku szansa na skuteczne wyleczenie jest minimalna.
Dowiedz się więcej o leczeniu promienicy u krów.
Leczenie
Chora osoba jest odizolowana od reszty stada, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się infekcji. Jest on przenoszony do czystego pomieszczenia, którego przetwarzanie można wykonać za pomocą 3% roztworu świeżo kwaśnej limonki. Dalsze leczenie zależy od stadium choroby. 
Na wczesnym etapie wystarczy podać chorej krowie zastrzyk jodku potasu lub sodu. Zastrzyki wykonuje się zarówno dożylnie w postaci prokapyvany, jak i bezpośrednio do zaatakowanego obszaru. Jeśli te środki zostaną podjęte na samym początku choroby, dodatkowe leczenie może nie być konieczne. Jeśli leczenie rozpocznie się późno, antybiotykoterapia jest koniecznie związana z preparatami jodu.
Lekarz weterynarii może przepisać kurs antybiotyków - amoksycylina, oksytetracyklina, polimyksyna, benzylopenicylina. Do ostatniego środka odurzającego tylko w najcięższych przypadkach. Przy niskiej skuteczności leczenia antybiotykami zwierzęciu można zaoferować operację: rozrosty są otwierane, a zaatakowane tkanki są usuwane.
To ważne! Antybiotyki są kontynuowane nawet po ustąpieniu wszystkich objawów. Jest to konieczne, aby infekcja nie miała nawrotu.
Zapalenie kaletki
Ta choroba jest zapaleniem maziowych torebek (bursy), które są małą zamkniętą wnęką wokół stawów i są utworzone przez tkankę łączną, której włókna z powodu uszkodzeń mechanicznych rozciągają się i poruszają. Bursa zapaliła się, wypełniona wysiękiem, co prowadzi do powstania dużych stożków z wodnistą zawartością.
Przyczyny
Zapalenie worków maziowych wokół stawów najczęściej występuje z powodu zamkniętych i otwartych obrażeń tych części kończyn. Takie obrażenia mogą spowodować uszkodzenie stawów. 
Czynnikami ryzyka są następujące okoliczności:
- krowy są zatłoczone;
- zbyt krótka smycz zwierzęcia bez możliwości ruchu;
- twarde (kamienne, żelbetowe) zimne podłogi bez pościeli, izolacji i zmiękczania.
Zapoznaj się z objawami i leczeniem zapalenia kaletki bydła.
Zwykle kaletki zawierają patogenne mikroorganizmy, ale przez długi czas są w stanie utajonym. Siniaki i uszkodzenia tkanek aktywują ich żywotną aktywność, dlatego pojawia się stan zapalny.
Rzadziej zapalenie kaletki rozwija się w wyniku infekcji i rozkładu sąsiednich tkanek, gdy infekcja przenika do worka maziowego, powodując stan zapalny. W bardzo rzadkich przypadkach choroba może wystąpić jako wtórna konsekwencja chorób, takich jak posocznica, gruźlica, bruceloza i inne.
Jednak nie każdy siniak lub pierwotne zakażenie prowadzi do zapalenia kaletki. Początek patologicznego procesu zapalnego w workach maziowych często poprzedza ogólne wyczerpanie zwierzęcia, niska odporność organizmu na czynniki środowiskowe i odporność tkanek na uszkodzenia mechaniczne.
Miejsca manifestacji - głównie kończyny bydła. Dotknięte są stawy nóg - najczęściej nadgarstek lub kolano. 
Możliwe jest zapalenie innych stawów ciała, ale jest to niezwykle rzadkie, ponieważ nogi zwierząt są najbardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne. Na nogach wokół stawu z zapaloną kaletką pojawia się duży ruchomy guz wypełniony płynem.
Powiązane objawy
Ze względu na bolesność zranionej kończyny krowa ma kulawizny - od łagodnego do ciężkiego i bardzo zauważalna, czasami zwierzę nie może nawet poruszać się z powodu bólu. Powstały guz zapobiega zgięciu stawu, co znacznie zakłóca ruch. Ból kończyny może się trząść i wstrząsnąć. Obrzęk w dotyku jest gorętszy niż reszta ciała.
Ostrej postaci ropnego zapalenia kaletki może towarzyszyć gorączka, osłabienie, letarg, silny ból. Jednak pojawienie się zawartości ropnej nie następuje natychmiast. Na początku choroby torebka maziowa jest wypełniona zawartością surowiczą, a następnie włóknistą surowiczą, a jeśli w tym punkcie nie ma leczenia, zapalenie kaletki staje się ropne.
Choroba ma postać przewlekłą i ostrą. W postaci ostrej guzek jest bolesny i miękki, wypełniony wysiękiem. W postaci przewlekłej dochodzi do rogowacenia skóry i tkanek podskórnych, woreczek maziowy łączy się ze stawem, czyniąc go nieruchomym i powodując ciężką kulawiznę.
Wiesz? Krowy często odpoczywają: w ciągu dnia mogą iść spać i wznosić się do 14 razy, a spać w napadach i zaczynają od 1,5-2 minuty.
Ponadto, w zależności od rodzaju zawartości kaletki, występuje aseptyczne i ropne zapalenie kaletki. Jeśli choroba stanie się przewlekła, przetoka pojawia się na powierzchni guzka, z którego ropa stale się sypie.
Leczenie
Przede wszystkim konieczne jest wyeliminowanie przyczyny, która doprowadziła do wystąpienia zapalenia kaletki. Krowa odpoczywa, umieszczając ją w ciepłym pokoju na miękkim łóżku. Leczenie może być zarówno konserwatywne, jak i operacyjne.
Ten ostatni jest zwykle wykorzystywany z keratynizacją torebki i jej narastaniem z kościami i stawem, jak również z nagromadzeniem nadmiernej ilości ropy z późniejszym tworzeniem przetok. Jeśli choroba jest wtórnym objawem zakażenia leżącego u jej podstaw, środki lecznicze powinny być przede wszystkim ukierunkowane na jej eliminację. W innych przypadkach leczenie jest zazwyczaj lokalne.
Wideo: leczenie zapalenia kaletki u krowy Na początkowym etapie do opuchlizny stosuje się kompresy, mające na celu złagodzenie stanu zapalnego i tkliwości, na przykład alkoholu, lub wytworzenie opatrunków antyseptycznych z maścią zawierającą antybiotyk. Zaatakowane miejsce można naświetlić niebieską lampą, zastosować gorące lub zimne grzejniki.
Antybiotyki są często wstrzykiwane do uszkodzonego obszaru. Mogą to być takie leki jak „Ceftriaxone”, „Amoxil”, „Gentamycyna” i inne. Skórę leczy się maścią hydrokortyzonową, mającą na celu złagodzenie stanu zapalnego. Jeśli choroba przejdzie do tego etapu, kiedy powstaje zbyt dużo ropy lub bryła pękła w postaci przetoki, wówczas wymagana jest interwencja chirurgiczna.
Zapaloną torebkę znieczula się nowokainą, przebija, uwalnia od ropy, zdrapuje, dezynfekcję wykonuje się za pomocą „Furacilin” lub „Sulfacil”, a następnie wypełnia tamponem nasączonym roztworem kauteryzującym. Antybiotyk jest wstrzykiwany wokół zaatakowanego obszaru.
Самолечение бурсита недопустимо: некорректное лечение приводит к переходу заболевания в хроническую форму с последующим ороговением синовиальной сумки и участков вокруг неё, когда исправить последствия возможно только хирургическим удалением ороговевших тканей.
Гиподерматоз
Это заболевание относится к паразитарным, его провоцирует подкожный овод. Ma przewlekły przebieg i jest bardzo niebezpieczny dla bydła, ponieważ sprawia, że mięso i mleko nie nadają się do spożycia.
Dowiedz się więcej o hipodermatozie bydła.
W miejscach lokalizacji larwy pojawiają się suche, wyraźnie wyczuwalne guzki. 
Przyczyny
Hipodermatoza prowokuje podskórny gadfly, a mianowicie jego dwa typy, które są powszechne na półkuli północnej, to zwykłe podskórne i południowe podskórne gadże.
To ważne! Fakt, że krowy są dotknięte przez pasożyty można podejrzewać przez dziwną „współpracę” bydła z dzikimi ptakami. Wróble, kawki i sroki siedzą na grzbietach zwierząt i wyskakują spod skóry gadżetów. Za pół godziny ptaki mogą dziobać nawet 400 gadżetów.
Owady zakażają krowy głównie latem podczas lotu. Larwy migrują do przełyku i kanału kręgowego, infekują narządy wewnętrzne, często zlokalizowane pod skórą w postaci twardych i suchych niewielkich guzków.
Po osiedleniu się larw pod skórą pojawiają się wokół nich kapsułki, które są wyraźnie i namacalnie definiowane jako guz pod skórą krowy. Z czasem na wypukłości pojawia się dziura, z której wydziela się wysięk. To przez tę przetokę larwa gadfly opuści swojego właściciela, aby uformować poczwarkę na ziemi i za półtora miesiąca zamieni się w dorosłego gadła.
Młode krowy i cielęta są najbardziej podatne na hipodermatozę, ponieważ ich skóra jest dość delikatna i nie stanowi przeszkody dla penetracji larw, a odpowiedź immunologiczna jest zbyt słaba, aby zwalczać pasożyty. 
Pojawienie się szyszek - najbardziej oczywisty etap choroby. Podskórne formacje z palpacją są gorące, ponieważ zwierzę jest bardzo bolesne.
To ważne! Pierwsze sześć miesięcy po zakażeniu choroba ma ukrytą formę, więc istnieje duże ryzyko zakupu chorych lub rozprzestrzeniania się pasożyta wśród stada z powodu niezidentyfikowanych chorych osób.
Miejsca manifestacji
Najczęściej guzki z kapilarnymi larwami pojawiają się na plecach, dolnej części pleców i bokach. Jednak najczęściej głównym miejscem manifestacji jest tył i jego obszary przylegające do kręgosłupa. Szyszki mogą również występować na kości krzyżowej, klatce piersiowej i szyi, bardzo rzadko występują na dolnej części brzucha i wymion lub na głowie. Obserwowano małe zamknięte kapsułki w przełyku i kanale kręgowym.
Powiązane objawy
Chore bydło staje się bardzo niespokojne, nerwowe, podrzuca i pociera, swędzi. Drogi migracji larw są również bardzo bolesne dla krów po naciśnięciu. Występuje ogólne wyczerpanie zwierząt, istnieją oznaki ogólnego zatrucia organizmu, wywołane toksyczną aktywnością larw gadfly. 
Kiedy umierają, jeszcze więcej toksyn przenika do krwiobiegu, zatruwając chorego. Nekrotyczny rozkład skóry i tkanek podskórnych może się rozpocząć w okolicznych obszarach. Ogólne wyczerpanie organizmu z zatrucia prowadzi do zmniejszenia produktywności bydła.
To ważne! Jeśli larwy są zbyt duże w kanale kręgowym, może wystąpić paraliż tylnych kończyn, a jeśli dojdzie do nagromadzenia w przełyku, występują problemy z żuciem i przełykaniem.
Leczenie
składa się z chemioterapii środkami owadobójczymi. Ponadto rozróżniają wczesną chemioterapię, która jest przeprowadzana na pierwszym etapie infekcji przez larwy - na początku września, bezpośrednio po zakończeniu okresu lotu owadów.
Jednak środki te mają raczej charakter prewencyjny, ponieważ dokonanie dokładnej diagnozy i zidentyfikowanie chorych jest prawie niemożliwe ze względu na ukryty obraz kliniczny. Drugi rodzaj chemioterapii jest późny. Przeprowadza się go w końcowym etapie rozwoju larw, gdy są one już zlokalizowane pod skórą w postaci stożków. Tusze krów, które nie przeżyły, są usuwane, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się epidemii.
Guzkowe zapalenie skóry
Ta choroba jest również powszechnie znana jako guzek. Jest to niebezpieczna choroba wirusowa, w której co dziesiąte zwierzę umiera bez leczenia, a przy odpowiednim leczeniu śmiertelny wynik zmniejsza się do 1-2%. 
Pacjenci na ciele pojawiają się liczne stożki o różnych rozmiarach - od 0,5 mm do 7 cm średnicy, są płaskie i ich wysokość nie przekracza 0,5 mm. Liczba formacji może być tak duża, że łączą się one w bezkształtne podskórne zapalenie.
Charakterystyczną cechą jest również łuszczenie się skóry wzdłuż obwodu stożków, tworzenie przetoki w środku wzrostu, w centrum którego występują nieprawidłowo rosnące włosy o innym kolorze. 7–20 dni po pojawieniu się pierwszych formacji w ich centrum pojawia się łatwo odłączalna rurka martwiczej tkanki, która sama może zniknąć.
Okres inkubacji może trwać 3-30 dni, chociaż najczęściej nie przekracza tygodnia. Odpowiedź immunologiczna organizmu na przenikanie wirusa występuje 2-5 dni po zakażeniu, gdy na skórze pojawiają się pierwsze guzki.
Przyczyny
Do niedawna choroba była uważana za egzotyczną, afrykańską, ale teraz jest coraz bardziej powszechna w naszych krajach. Rozprzestrzenia się głównie przez owady ssące krew, chociaż infekcja następuje poprzez bezpośredni kontakt z chorymi zwierzętami, poprzez artykuły gospodarstwa domowego i paszę. Szczep wirusa jest bardzo odporny, doznaje potrójnego zamrożenia i nie ulega całkowitemu zniszczeniu podczas antyseptycznego traktowania pomieszczeń. 
Miejsca manifestacji
Nie ma wyraźnej lokalizacji stożków. Są liczne, różnej wielkości, występują w całym ciele w różnych ilościach, co zależy od zakresu choroby. U chorych cieląt guzki mogą nie być w ogóle obserwowane, a jedynymi objawami guzka są biegunka i gorączka.
Porażka warstwy podskórnej nie jest jedynym objawem guzowatego zapalenia skóry. Choroba dotyczy błon śluzowych nosogardzieli, narządów płciowych, węzłów chłonnych, przewodu pokarmowego i układu oddechowego.
Powiązane objawy:
- gorączka, której towarzyszy wzrost temperatury ciała do 40-41 ° C;
- węzły chłonne są znacznie powiększone, bolesne i siedzące;
- z przewodów nosowych sączących śluz o nieprzyjemnym zapachu;
- oczy zbyt wodniste;
- zwiększone wydzielanie śliny;
- gdy wymię jest uszkodzone, mleko staje się różowe, trudno jest się wyróżnić, a po podgrzaniu zamienia się w żel;
- letarg i słabość;
- odmowa jedzenia, brak apetytu;
- spadek wydajności w postaci zmniejszonej produkcji mleka, możliwej agalaktii, utraty masy ciała.
Gdy choroba jest zaniedbana, narządy oddechowe i przewód pokarmowy są dotknięte chorobą, a owrzodzenia występują nie tylko na skórze, ale także na błonach śluzowych jamy ustnej, nosogardzieli i pochwie u krów.
Leczenie
Guzkowe zapalenie skóry rozprzestrzenia się masowo i dotyka około 90% całego stada. Pacjenci są poddawani kwarantannie i trzymani w nim przez miesiąc po zniknięciu ostatnich objawów klinicznych choroby. Byki są trzymane w kwarantannie przez co najmniej 2 miesiące, ponieważ w tym czasie wirus pozostaje aktywny w ich nasieniu.
Radzimy przeczytać o tym, jak leczyć guzkowe zapalenie skóry u bydła.
Specjalne metody zapobiegania i leczenia gruźlicy nie zostały jeszcze zidentyfikowane. Powrót do zdrowia występuje głównie niezależnie, a działania terapeutyczne objawiają się objawową terapią mającą na celu zapobieganie ciężkim powikłaniom, takim jak zapalenie płuc w stadzie dorosłym i zapalenie jelit u cieląt.
Leczenie można przeprowadzić wprowadzając leki przeciwwirusowe „Bifer-B”, „Gentabiferon-B” i „Enrofloksavetferon-B”. Aby zapobiec ciężkim przypadkom zapalenia jelit u młodych zwierząt, stosuje się silne antybiotyki (na przykład tetracyklinę).
Wideo: guzkowe zapalenie skóry u bydła Bydło wymaga starannej opieki, musi być zaopatrzone w żywność wysokiej jakości i dobre warunki zatrzymania. Chorych zwierząt gospodarskich regularnie kąpie się w prysznicu dezynfekującym, traktowanym preparatami aerozolowymi, co jest szczególnie skuteczne w zapobieganiu powikłaniom płucnym. Wrzody są leczone maściami bakteriobójczymi - Vishnevsky, cynk, syntomycyna.
Ospa
Ten niebezpieczny wirus jest ostatnio dość rzadki, ponieważ ludzkość znalazła skuteczne sposoby walki z nim. Ospowirus atakuje nie tylko krowy, ale także inne zwierzęta, a także ludzi.
Przyczyny
W dwóch przypadkach zwierzęta gospodarskie mogą zachorować na ospę - gdy wirus krowianki jest przenoszony od nowo zaszczepionego personelu lub z prawdziwym wirusem ospy przenoszonym przez owady, szczury i myszy oraz inne chore zwierzęta.
Wiesz? Dr Edward Jennette wynalazł pierwszą szczepionkę przeciwko ospie u ludzi: został stworzony na bazie ospy krowiej. W pamięci lekarzy szczepienia nazwano szczepionkami z łacińskiego „vacca” - „krowa”.
Najczęstszą przyczyną ospy są młode osobniki z nieuformowaną odpornością lub dorosłe zwierzęta cierpiące na hipowitaminozę. Wirus rozprzestrzenia się bardzo szybko i może wpływać na całe stado i osoby, które mają z nim kontakt. 
Zakażenie następuje głównie przez kontakt ze śliną i śluzem z nosa chorego zwierzęcia, jak również przez bezpośredni kontakt dotykowy z dotkniętymi obszarami skóry i opadanie suchych skorup z uszkodzeń. Ovspovirus przenika do organizmu najczęściej przez błony śluzowe i sutki, otarcia i zadrapania na ciele.
Jednak z hipowitaminozą witaminy A, gdy osłabione są mechanizmy obronne organizmu, wirus może przeniknąć przez całą skórę. Okres inkubacji trwa od 3 do 9 dni. W miejscach, w których wirus przeniknął do komórek, zaczynają się procesy zapalne.
Najpierw pojawia się ogniskowe zaczerwienienie - roseola, które po kilku dniach zamienia się w pęcherzyki z płynną zawartością - grudki, a nawet po pewnym czasie przekształcają się w krosty. Z chorej skóry wirus migruje do narządów wewnętrznych, do krwi i węzłów chłonnych. Te ostatnie zwiększają znacznie objętość i zaczerwienienie.
Zwierzęta o dobrej odporności cierpią na ospę w łagodnej postaci - powstaje niewiele grudek, są one ograniczone do częściowej martwicy, wysychają i tworzą skorupy. Po odpadnięciu strupów sama skóra zostaje przywrócona.
Jeśli przebieg choroby jest nieskomplikowany, powrót do zdrowia następuje po 20-28 dniach od wystąpienia pierwszych objawów klinicznych, a wraz z pojawieniem się powikłań opóźnia się do 2 miesięcy. Jeśli krowy są dotknięte wirusem krowianki, przebieg choroby jest łatwiejszy i krótszy, ponieważ dotyczy tylko powierzchniowej skóry. 
Miejsca manifestacji
U krów grudki pojawiają się głównie na wymieniu, dojeniu i żołądku. U byków - na brzuchu i mosznie. W rzadkich przypadkach może wystąpić w innych częściach ciała. U cieląt często dotyka się błon śluzowych nosa i gardła. Liczba „wstrząsów” może zmieniać się od pojedynczej do kilkudziesięciu, w zależności od ciężkości choroby.
Powiązane objawy
Przed pojawieniem się grudek, letarg zwierzęcia, utrata apetytu lub jego utrata, a także zmniejszenie ilości mleka wskazują na początek choroby. Wkrótce bydło ma krótkotrwały wzrost temperatury do 40-41 ° C, po czym pojawiają się pierwsze pęcherzyki.
Wraz z pokonaniem wymion staje się gęsty, bolesny. Krowa próbuje ułożyć tylne kończyny tak szeroko, jak to możliwe, aby nie dotknąć nimi wymion - z tego powodu jej ruch jest utrudniony. Dój jest bolesny dla zwierzęcia, mleko jest słabo wydalane, laktacja w niektórych przypadkach może całkowicie ustać.
Chora osoba staje się niespokojna, czasem agresywna, nie pozwala dojadaczom do niego przyjść. Wymię wygląda opuchnięte i zaczerwienione. U młodych zwierząt chorobie często towarzyszy zapalenie żołądka i jelit oraz zapalenie oskrzeli i płuc. 
Jeśli odporność zwierzęcia jest bardzo słaba, wtórne infekcje bakteryjne dołączają do ospy. W tym przypadku prognoza na wyzdrowienie jest wątpliwa. W przypadku poważnych powikłań wirus ospy zakaża wiele narządów wewnętrznych, powoduje rozpad i zmiany komórek oraz gnicie narządów.
W ten sposób mięśnie serca stają się wiotkie, śledziona rośnie, procesy gnilne zaczynają się w wątrobie, wpływa na układ oddechowy i węzły chłonne, a wrzodziejące wysypki można zaobserwować nie tylko na skórze, ale także na wszystkich błonach śluzowych, w wewnętrznych systemach i narządach. W tym przypadku zwierzę najczęściej umiera.
Leczenie
Samo-leczenie ospy jest niedopuszczalne, ponieważ może być bardziej szkodliwe dla zwierzęcia. Przede wszystkim chorzy muszą być odizolowani od reszty stada, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Pomimo faktu, że krowy w tym stanie są słabo zjadane, nadal muszą być zaopatrzone w wystarczającą ilość pożywienia, możliwe jest podawanie półpłynnego lekkiego pożywienia.
Pomocne będzie przeczytanie, jak leczyć ospę u krowy na wymię.
Pomieszczenie do konserwacji powinno być ciepłe i suche, z dobrą wentylacją. Krowy należy regularnie wysiewać, aby zapobiec rozwojowi zapalenia sutka. W skrajnych przypadkach, jeśli dojenie nie jest możliwe, cewnik jest umieszczany w wymieniu krów w celu ułatwienia wypływu mleka. 
Określony schemat leczenia ospy u krów nadal nie istnieje. Zasadniczo jest to objawowe. Często przeprowadza się terapię antybiotykową, ponieważ wtórne infekcje bakteryjne zaczynają się rozwijać w osłabionym ciele.
To ważne! Mleko krów zakażonych ospą nie nadaje się do spożycia. Jest dezynfekowany, a następnie usuwany jako odpad.
Przeprowadza się również miejscowe leczenie grudek i krost. Są kauteryzowane i suszone cieczą Burova, nalewką jodu, roztworem kwasu borowego lub 3% chloraminy. Skórki zmiękczają maści tłuszczowe i glicerynowe. W celu szybszego gojenia uszkodzone obszary są traktowane borami, salicylami, cynkiem lub wazeliną.
Nawadnianie i mycie nosa roztworem kwasu borowego. Jak widać, guzki pojawiające się na ciele krowy są objawem poważnych chorób. Różnią się rodzajem, wielkością, liczbą i lokalizacją. Ich leczenie zależy od przyczyny choroby i może być przeprowadzone tylko pod nadzorem lekarza weterynarii, który ją stworzył.
