Klon kanadyjski pochodzi z Ameryki Północnej i jest potężnym drzewem, które żyje do czterystu lat i ma tak cenne właściwości jak lite drewno, słodki sok i atrakcyjny wygląd. Dlatego dziś jest coraz bardziej pożądany w Europie, zdobi parki, place i działki.
Opis botaniczny
Klon kanadyjski, to cukier, jest potężnym drzewem liściastym, czasem osiągającym czterdzieści metrów wysokości, z pniem o średnicy prawie metra i bardzo grubej i malowniczej koronie, co nie ma miejsca w przypadku popękanej brązowo-szarej kory. 
Ale gałęzie klonu są piękne: mają przyjemny czerwonawy odcień i połysk. A główną ozdobą tego drzewa są jego liście. Mają skomplikowane cięcia, nie są zbyt duże, osiągają długości do 11 centymetrów i mniej więcej tej samej szerokości, latem są pomalowane w ciemnozielonym kolorze, który jesienią zostanie przekształcony w fantastyczne odcienie czerwieni, pomarańczy i żółci.
Ale małe żółto-zielone kwiaty klonu zebrane w gromady są raczej niewyrażalne. Są na niektórych drzewach kobiet, a na innych mężczyznach. To prawda, że czasami występują biseksualne okazy klonu kanadyjskiego. 
Nasiona tego drzewa są zaopatrzone w skrzydła. Połączone w pary tworzą tak zwaną pstra, która wirując w powietrzu, leci nadzwyczajnie, zabierając nasiona z drzewa macierzystego. 
Klon cukrowy należy do drzew długowiecznych, których wiek może osiągnąć cztery stulecia. Ale w przeciwieństwie do innych długich wątrób, takich jak dąb, rośnie szybko.
Wiesz? Oprócz znanego romansu w wierszach Yesenina „You are my maple fallen”, wiele bardziej popularnych piosenek zostało stworzonych w języku rosyjskim, których teksty zawierają nazwę drzewa.
Obszar uprawy
To drzewo rośnie wszędzie we wschodnich Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Klon kanadyjski dobrze zakorzenił się w Starym Świecie, a także w niektórych regionach Azji. 
Dystrybucja klonu cukrowego w Ameryce Północnej
Gatunki klonu
Obecnie jest ich kilka formy dekoracyjne i odmiany klonu cukrowego:
- duży klon;
Acer saccharum subsp. grandidentatum - „Monumentale” - odmiana kolumnowa, gałęzie skierowane ku górze;
Monumentale - „Wrzesień wrześnie”;
Flara wrześniowa - „Zielona Góra” - odmiana zimotrwała z owalną, żaroodporną koroną;
Zielona góra - Sweet Shadow - odmiana o liściach „koronkowych”.
Acer saccharum subsp. grandidentatum
Monumentale
Flara wrześniowa
Zielona góra
Słodki cieńOprócz klonu cukrowego powszechnych jest kilka innych gatunków tego drzewa - czerwone i srebrne.
Dowiedz się więcej o innych gatunkach klonu: tatarskim, jesionowym, japońskim, ginnala, mandżurskim, norweskim (odmiany, uprawa).
Czerwony klon
Ten typ klonu jest jednym z najczęściej spotykanych drzew liściastych we wschodniej części Ameryki Północnej i wyróżnia się wśród innych wyraźnym czerwonawym odcieniem liści, które jesienią stają się jeszcze jaśniejsze i piękniejsze. Klon czerwony jest nieco niższy niż wzrost cukru, ale ma szerszy pień, osiągając 1,6 metra średnicy. Liście, z wyjątkiem koloru, przypominają liście klonu, wielkość i kształt.
Ta drzewiasta roślina również żyje wystarczająco długo i rośnie bardzo szybko, uzyskując gęstą koronę w postaci piramidy lub elipsy. W przeciwieństwie do cukru, klon czerwony jest mniej wymagający pod względem jakości gleby, rośnie równie dobrze na glebach bagnistych i suchych. 
Srebrny klon
To wysokie drzewo, osiągające wysokość czterdziestu metrów, jest powszechne nie tylko w Ameryce Północnej, ale także w Europie, wyróżnia się szlachetnym srebrzystym odcieniem na tylnej stronie ciemnozielonych liści i aksamitną w dotyku powierzchnią. Dzięki imponującej koronie, mieniącemu się srebrem, ten srebrny „kanadyjski” jest bardzo aktywnie wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu parków i ogrodów. 
Naturalne znaczenie
Klon cukrowy, zdolny do produkcji słodkiego soku i posiadający inne wartościowe właściwości, jest bardzo poszukiwany przez przedstawicieli świata zwierząt. Jego gałęzie i liście są dobrym pożywieniem dla jeleni, zajęcy i łosów. A białka, oprócz tej paszy, dodają pąki klonu i nasiona do swojego menu. W Ameryce, nie wyrażający wyrazu, ale oczywiście, odżywcza kora drzewa jest łatwo konsumowana przez jeżozwierze. W gęstej i rozległej koronie klonu wiele ptaków aktywnie buduje gniazda.
Wiesz? Aby zrobić popularną przekąskę z liści klonu w Japonii, należy przez rok przechowywać ją w pojemnikach z solą, a następnie pokryć słodkim ciastem i smażyć na oleju.
Korzystanie z
Człowiek, podziwiając wygląd tej pięknej rośliny, dawno temu nauczył się wyciągać z niej i praktyczne zastosowanie:
- Drewno klonu wyróżnia się znakomitą twardością, często przewyższającą słynny dąb. Produkuje najlepszy parkiet, który oprócz wyjątkowej odporności na naprężenia mechaniczne, ma atrakcyjną teksturę i nadaje się do lakierowania.
- Drewno jest również aktywnie wykorzystywane w produkcji mebli, jednowarstwowej sklejki i okładzin ściennych, od dawna niezbędne w produkcji takich specyficznych rzeczy jak kije bilardowe, kręgle i kolby do broni.
- Solidne i gęste drewno jest poszukiwane wśród producentów drogich instrumentów strunowych, które używają go wraz ze słynnym rezonansowym świerkiem.
- Wiosną przed kwitnieniem liści i kwiatów pień jest cięty, a sok z klonu zbierany jest w momencie, gdy zbieramy brzozę. Jedyną różnicą jest to, że sok klonowy jest dużo słodszy niż brzoza. Dlatego robią syrop, cukier i inne słodycze.
- Dzięki wyjątkowym danym zewnętrznym w postaci gęstej, rozłożystej korony szlachetnej zielonej tonacji w lecie i zaskakująco pięknej czerwono-pomarańczowo-żółtej palety jesienią klon kanadyjski jest szeroko reprezentowany w parkach, ogrodach i zdobi alejki.
Przeczytaj także o użyciu klonu w medycynie tradycyjnej.
Syrop klonowy
Warunki uprawy
Uwielbia cukier kanadyjski, który rośnie w pełnym słońcu, ale jest w stanie tolerować lekką półcień. Jest bardzo wybredny jeśli chodzi o jakość gleby, preferuje dobrze osuszone i bogate w próchnicę gleby. Potrafi wytrzymać temperatury do -40 stopni, ale bardzo boi się silnych wiatrów, oblodzenia i gradu.
Dowiedz się, które kwiaty i inne rośliny uwielbiają rosnąć w słonecznym miejscu.
Jak sadzić w ogrodzie
Najczęściej stosuje się sadzonki klonu kanadyjskiego. Wyrastają z nasion w pomieszczeniach. Sadzonki, które osiągnęły rok, sadzi się w pojemnikach wypełnionych żyzną i dobrze rozluźnioną glebą. Sadzonki rosnące w pojemnikach powinny być podlewane i karmione złożonymi nawozami.
Skumulowane i dobrze rozwinięte drzewo można następnie przeszczepić na otwarty teren. Najlepszą porą na to jest wczesna wiosna lub koniec września.
To ważne! Aby dać sadzonkom możliwość przyzwyczajenia się do otwartej przestrzeni, należy je stwardnieć na zewnątrz przed przesadzeniem.
Początkowo drzewa są przenoszone na świeże powietrze na kilka minut, za każdym razem nieznacznie zwiększając czas „spaceru”.
Wybierając miejsce do sadzenia, musisz pamiętać, że jest to roślina drzewiasta. woli obfitość światła, chociaż nie boi się niewielkiego cieniowania, nie toleruje silnych wiatrów, dlatego wietrzne wzniesienia nie nadają się do tego. 
Bezpośrednio przed sadzeniem doły są wykopywane na pół metra długości i szerokości, na tej samej głębokości, na której sadzone są drzewa, aby pień schował się pod ziemią na głębokość maksymalnie pięciu centymetrów. Posadzone drzewa należy dobrze podlać, wydając co najmniej 15 litrów wody na każdą sadzonkę.
Sadzonki letnie wystarczające woda dwa razy w tygodniu.
Przed sadzeniem nie należy zapominać, że przyszłe drzewo będzie miało rozłożystą koronę, dlatego zaleca się pozostawienie wolnego pięciometrowego odstępu między młodymi drzewami.
Sprawdź listę popularnych drzew ozdobnych do ogrodu.
Wskazówki dotyczące pielęgnacji
Chociaż ten gatunek drzewa jest wytrzymały, jeszcze młode sadzonki na zimę powinny być ogrzaneaby nie zamrozić korzeni.
Jeśli drzewo jest zasadzone w żyznej glebie, to na początku wystarczy to do jego normalnego rozwoju. Ale na wiosnę zaleca się karmienie drzewa superfosfatem, mocznikiem i solami potasu. Każdego roku wiosną wokół drzewa konieczne jest przeprowadzanie ściółkowania gleby torfem. 
Drzewa te uwielbiają wilgotną glebę, ale nie tolerują stojącej wody w glebie, powodując gnicie korzeni.
Dowiedz się, jak drzewa mogą zachorować.
Jest to ważne dla tego rodzaju przycinania drzew, które ma pewne cechy. Na przykład klon bardzo źle toleruje przycinanie po liściach.
We wszystkich innych przypadkach przycinanie pomaga ukształtować koronę drzewa, usuwa wysuszone i chore gałęzie, pomaga tworzyć nowe pędy z drzew w średnim wieku. Z reguły przy przycinaniu drzewa usuwa się około 40 procent wzrostu gałęzi z zeszłego roku.
To ważne! Niezwykle niepożądane jest przycinanie wczesną wiosną z powodu zwiększonego przepływu soków, co w rezultacie może prowadzić do smutnych konsekwencji, śmierci drzewa.
„Kanadyjski gość” czuje się coraz bardziej przekonany, że jest mistrzem w naszych ogrodach, parkach i prywatnych działkach. Doskonały wygląd, nobilitacja krajobrazu oraz wysokie walory gastronomiczne soku sprawiają, że drzewo staje się coraz bardziej popularne zarówno wśród miejskich architektów krajobrazu, jak i wśród właścicieli domków letniskowych.
