Clostridioses dla bydła

Daleko od wszystkich rolników wiadomo, że definicja terminu „Clostridiosis” oznacza cały szereg chorób spowodowanych przez niektóre rodzaje Clostridia. Objawy tych dolegliwości mogą być podobne i mogą się znacznie różnić, dlatego bardzo ważne jest, aby zdiagnozować problem w odpowiednim czasie i rozwiązać go. Dowiedzmy się, co to jest clostridioses u bydła, jakie objawy można określić, jak leczyć i co należy wiedzieć o środkach zapobiegawczych.

Czym jest clostridia bydła

Zgodnie z ogólną definicją Clostridioses oznacza choroby zwierząt wywołane przez Clostridia. Są to infekcje toksyczne z ostrym okresem, które zazwyczaj prowadzą do śmierci bydła. Wszystkie patogeny takich dolegliwości są beztlenowe i mogą łatwo istnieć zarówno w glebie, jak iw oborniku lub w środowisku wodnym. Ponadto ich spory mogą występować w jelitach osób zdrowych klinicznie, bez długiego pokazywania się. Tężec, zatrucie jadem kiełbasianym, obrzęk złośliwy, emcar i enterotoksemia beztlenowa są uważane za główne choroby należące do grupy Clostridium.często spotykane nie tylko w masowej hodowli zwierząt gospodarskich, ale także w małych prywatnych gospodarstwach rolnych.

Przyczyny infekcji

Przyczynami clostridiosis w organizmie są zawsze jego patogeny - mikroorganizmy z rodzaju Clostridium, które obejmują ponad 100 gatunków bakterii. C. botulinum (powoduje zatrucie jadem kiełbasianym), C. tetani (czynnik wywołujący tężec), C. chauvoei (przyczynia się do rozwoju choroby przenoszonej drogą płciową), C. perfringens i C. septicum, które prowadzą do złośliwego obrzęku i enterotoksemii beztlenowej u zwierząt, są uważane za najczęstsze wśród bydła.

Wiesz? Większość chorób należących dziś do klostridioz istniała w starożytności i średniowieczu, chociaż ich przyczyny i patogeny nie stały się natychmiast znane ludzkości. W szczególności Hipokrates brał udział w badaniu obrazu klinicznego tężca, a pierwsze udokumentowane informacje o botulizmie pojawiły się po masowej infekcji ludzi w średniowiecznym Bizancjum.

Istnieje wiele źródeł infekcji, przede wszystkim:

  • chorego zwierzęcia, a nawet osoby, z produktami odpadowymi, z których Clostridia trafia bezpośrednio do zdrowej osoby (mechanizm infekcji pokarmowej lub domowej);
  • gleba lub zbiornik wody, w którym patogen może istnieć przez wystarczająco długi czas;
  • pozostałości po żywności i paszy, które wraz z bakteriami wchodzą do ciała zdrowego zwierzęcia;
  • krew zakażonej osoby, przetoczona zdrowo.

Wszystkie te powody można często wytłumaczyć tylko jednym naruszeniem przez rolnika - nieprzestrzeganiem norm sanitarnych i higienicznych w opiece nad bydłem, chociaż często przyczyną masowego rozprzestrzeniania się jakiejkolwiek choroby jest naruszenie wymogów dotyczących przeprowadzanych procedur weterynaryjnych.

Zapoznaj się z powszechnymi chorobami i wzorcami szczepień bydła.

Objawy kliniczne

Specyficzne objawy choroby zależą od jej rodzaju i sposobu spożycia. Większość bydła jest zakażona pokarmem lub urazem, i prawie we wszystkich przypadkach występuje zatrucie organizmu z uszkodzeniem przewodu pokarmowego i układu nerwowego chorej osoby. Do najbardziej typowych objawów clostridiosis należą zespół drgawkowy, paraliż mięśni, pojawienie się obrzęku i obrzęku, biegunka.

Niektóre choroby mogą być mylone (na przykład, obrzęk złośliwy i rozdęty karbunc), ale są choroby zupełnie odmienne od innych (na przykład, objawy tężca często manifestują się w drgawkach i paraliżu tkanek wewnętrznych i często przez długi czas są prawie niewidoczne na zewnątrz). Rozważ bliżej objawy każdego z nich.

ChorobaCzynnik sprawczyTemperatura ciała zakażonego zwierzęciaZmiany fizjologicznePowiązane znaki
BotulizmBakteria C. botulinumBez zmian, w normalnych granicachZwierzę żuje pokarm dłużej niż zwykle, ale nadal nie porusza się wzdłuż przełyku, podczas gdy woda płynie z nozdrzy.Możliwe jest wydalanie dużych ilości śliny, szybkie wyczerpywanie się organizmu, biegunka, częściowa ślepota.
TężecBakteria C. tetaniBez zmian, w normalnych granicachMięśnie stają się bardzo twarde, występują częste drgawki, paraliż, prawdopodobnie zwiększona potliwość.Istnieją problemy w pracy układu pokarmowego, w tym paraliż mięśni żujących. Stan ogólny - podekscytowany.
Złośliwy obrzękBakterie z gatunku S. septicum, S. novyi, C. perfringens.Zwiększenie o kilka stopni jest możliwe, ale częściej w normalnych granicach.Nagromadzenie wysięku z piany w tkance podskórnej, co prowadzi do obrzęku i trzeszczenia podczas badania dotykowego.Ogólny stan chorego zwierzęcia jest obniżony, apetyt maleje, wzrasta liczba skurczów serca, częstsze oddychanie. Przez 3-5 dni chory osobnik ginie.
EmkarBakteria C. chauvoeiZwiększ do + 41 ... + 42 ° CUtykając, można zauważyć chwiejny chód zwierzęcia. Gorący miejscowy obrzęk szybko zastępuje się rozlanymi zimnymi obrzękami, które pękają na omacywaniu. Jeśli otworzysz dotknięty obszar, zjełczały, brudny wysięk będzie się wyróżniał. U cieląt opuchlizna może się nie pojawić.Zmniejsza się apetyt, obserwuje się powierzchowne trudności w oddychaniu i kołatanie serca. Zwierzę staje się ospałe i przygnębione.
Enterotoksemia beztlenowaBakteria C. perfringensZwiększ do + 41 ... + 42 ° CKoordynacja ruchu jest zaburzona, obserwuje się utratę równowagi i skurcze mięśni. Najczęściej dotknięte są młode osoby.Puls i oddech stają się coraz częstsze, zmniejsza się aktywność i apetyt, następuje uwolnienie płynnych brązowych mas kałowych z krwią i pęcherzowymi zanieczyszczeniami.

To ważne! Nawet w obecności wszystkich opisanych objawów choroby u bydła tylko lekarz może postawić ostateczną diagnozę. Powinien przepisać schemat leczenia.

Diagnostyka

Najbardziej dokładnym i prawidłowym sposobem diagnozowania Clostridioses jest test laboratoryjny biomateriału, który zwykle uzyskuje się od martwych lub chorych zwierząt. Części zaatakowanych narządów, masy kałowe i śluzowe, krew, a nawet część jelita wraz z zawartością może działać jako próbka. Dla każdej z powyższych chorób ma własne cechy diagnozy.

ChorobaMateriał do diagnostyki laboratoryjnejMetoda badawczaChoroby różnicowe, które należy wykluczyć
BotulizmKrew chorego zwierzęcia, mieszanki paszowe, zawartość żołądka, cząsteczki wątroby zwłok zwierzęcych.Wyszukuj toksyny po kolejnym teście biologicznym.Zatrucie pokarmowe, wścieklizna, wąglik, listerioza, ketoza.
TężecDotknięte powierzchnie rany tkanki.Poszukiwanie i identyfikacja czynnika chorobotwórczego, uwalnianie jego toksyny wraz z próbką u myszy.Wścieklizna, zatrucie pokarmowe, tężyczka u krów mlecznych.
Złośliwy obrzękPatologiczny wysięk, cząsteczki zaatakowanych narządów.Badanie z użyciem mikroskopu rozmazuje wydruki, próbki na myszach laboratoryjnych, hodowlę patogenu.Emkar, wąglik.
EmkarCzęści zaatakowanej tkanki mięśniowejPróbka biologiczna, mikroskopiaZłośliwy obrzęk, wąglik.
Enterotoksemia beztlenowaMała część jelita wraz z jego zawartościąWyszukiwanie i identyfikacja toksynPastureloza, zatrucie pokarmowe, emkar.

To ważne! Zbieranie biomateriałów do analizy powinno być przeprowadzane wyłącznie przez specjalistę i zgodnie ze wszystkimi standardami sanitarnymi i higienicznymi, w przeciwnym razie wyniki nie mogą być uznane za wiarygodne.

Metody walki i leczenia

Diagnoza konkretnej clostridiosis jest już początkiem walki z nią, ponieważ tylko dzięki dokładnej identyfikacji patogenu i substancji toksycznych, które je uwalniają, można mówić o odpowiednim leczeniu. Chore zwierzę musi być odizolowane od reszty zwierząt i rozpocząć leczenie, którego cechy będą się różnić w zależności od rodzaju choroby:

  1. Botulizm W początkowej fazie rozwoju choroby przydatne będzie mycie żołądka zwierząt, przy użyciu roztworu wodorowęglanu sodowego (weź 30 g na 15 l wody), a następnie wstrzyknij fizjologiczny roztwór chlorku sodu dożylnie (około 2 l dwa razy dziennie). Przy długotrwałym przebiegu choroby i wyczerpaniu organizmu zaleca się dożylne podanie 40% roztworu glukozy, a kofeina pozwala na utrzymanie aktywności serca. Usta zwierzęcia można przemyć roztworem nadmanganianu potasu. Specyficzna terapia bydła polega na stosowaniu surowicy zapobiegającej spadaniu, ale będzie skuteczna tylko w przypadku terminowego użycia we wczesnych stadiach choroby.
  2. Tężec. Podobnie jak w poprzednim przypadku ważne jest, aby jak najszybciej określić chorobę i wprowadzić antytoksynę (w dawce 80 tys. A.E.). Wodzian chloralu nadaje się do roli leków objawowych, a środki przeczyszczające i uspokajające pomogą złagodzić objawy choroby, przyspieszając proces regeneracji organizmu.
  3. Złośliwy obrzęk. Główną metodą leczenia jest otwarcie guza tak, aby możliwie jak najwięcej tlenu mogło zostać dostarczone do dotkniętego obszaru, co ma negatywny wpływ na namnażanie się bakterii. Otwarte rany mogą być leczone nadtlenkiem lub słabym roztworem nadmanganianu potasu, z jednoczesnym domięśniowym podaniem 4% roztworu norsulfazolu, chlorokwasu, penicyliny, leków furatsillinovyh. Kofeina, izotoniczne roztwory chlorku sodu i surowicy kamfory podawane dożylnie są stosowane jako leczenie objawowe.
  4. Emkar Biorąc pod uwagę szybki rozwój choroby, nie zawsze istnieje możliwość szybkiej reakcji terapeutycznej. Najczęściej przepisuje się kurs antybiotyków, wśród których na pierwszym miejscu znajduje się penicylina, streptomycyna (podawana domięśniowo trzy razy dziennie w celu poprawy stanu), amoksycylina, linkomycyna i tetracykliny. Możliwa jest również miejscowa interwencja chirurgiczna, z wycięciem martwych tkanek, instalacją drenażów i myciem za pomocą roztworów dezynfekujących.
  5. Enterotoksemia beztlenowa. Na wczesnym etapie rozwoju choroby stosowanie surowicy antytoksycznej daje dobre wyniki w połączeniu z lekami - antybiotykami i związkami sulfonamidu. Niezbędne będą również leki, które promują regulację funkcji przewodu pokarmowego.

Dowiedz się więcej o metodach kontroli i szczepionce przeciw rozedmowemu karbuntu u bydła.

To znaczy, prawie we wszystkich przypadkach, specyficzna terapia przy użyciu specjalnych serum odgrywa niemal główną rolę w leczeniu dolegliwości, a kurs terapii przeciwdrobnoustrojowej z użyciem biomycyny, chlorotetracykliny, ampicyliny i sulfadimezyny pomoże uzupełnić jego działanie i szybko postawić zwierzę na nogi. W przypadku miejscowych zmian chorobowych obowiązkowe jest leczenie dotkniętych obszarów w odpowiednim czasie. Jeśli proces zapalny wychwytuje głębsze warstwy tkanki mięśniowej, pomocne mogą być okrągłe zastrzyki z użyciem nadtlenku wodoru, lizolu lub fenolu.

Zapobieganie

Wszelkiego rodzaju clostridiosis jest znacznie łatwiej zapobiec, niż próbować sobie z tym poradzić w środku choroby. Główną metodą profilaktyki specyficznej jest stosowanie różnych szczepionek, które słusznie uważa się za jeden z najbardziej niezawodnych sposobów ratowania życia i zdrowia zwierząt. Nie jest to jednak jedyny środek zapobiegawczy w walce z tymi dolegliwościami, dlatego równie ważne jest przestrzeganie innych zasad zapobiegawczych:

  • zawsze przestrzegaj norm sanitarnych przy hodowli bydła;
  • regularnie dezynfekować stodołę, dokładnie czyszcząc wszystkie powierzchnie;
  • używaj tylko wysokiej jakości paszy;
  • organizować wypas zwierząt z dala od cmentarzy bydła lub obszarów zakażonych;
  • wykonywać regularne czyszczenie kopyt za pomocą odpowiedniego sprzętu;
  • kiedy pierwsze przypadki clostridiosis zostaną znalezione w gospodarstwie, zabrania się zabierania zwierząt z terytorium lub importowania do nich nowych zwierząt;
  • autopsja w celu dalszej diagnostyki powinna być przeprowadzona tylko na specjalnych cmentarzach lub prosektoriach bydła, a po badaniu absolutnie wszystkie części ciała (razem ze skórą) muszą zostać spalone.

Wiesz? Krowa daje mleko tylko po to, by napełnić cielę, więc jeśli właściciel chce stale dostawać od niej wystarczająco dużo tego składnika odżywczego, będzie musiał kojarzyć ją co roku. Zdarzają się przypadki, kiedy krowy rodziły 18 razy w życiu.

Clostridiozy u bydła zawsze wymagają natychmiastowej reakcji rolnika, w przeciwnym razie może dojść do masowego spadku zwierząt gospodarskich i znacznych strat materialnych. Zawsze uważnie monitoruj zdrowie i zachowanie zwierząt, a przy najmniejszym podejrzeniu rozwoju choroby wskazane jest, aby grać bezpiecznie i wezwać lekarza weterynarii.