NIESTRAWNOŚĆ CIELĄT: PRZYCZYNY I OBJAWY, LECZENIE I PROFILAKTYKA

Każdy hodowca zwierząt od czasu do czasu ma do czynienia z pewnymi chorobami dotykającymi jego wychowanków. Oczywiście najniebezpieczniejszą z tych chorób są infekcje, które w krótkim okresie mogą dotknąć całe stado, z których niektóre są obarczone śmiertelnym zagrożeniem dla ludzi. Niestrawność cieląt nie ma zastosowania do takich chorób, ale powoduje wielkie cierpienie zwierzęcia dotkniętego przez nie, a jeśli nie podejmie odpowiednich środków, może nawet doprowadzić do jego śmierci. Aby chronić młode zwierzęta przed takimi problemami, konieczne jest nie tylko nauczenie się rozpoznawania ich na czas, ale także zrozumienie, z czego pochodzą, ponieważ zawsze łatwiej jest zapobiec wystąpieniu choroby niż ją leczyć.

Czym jest ta choroba

Termin „niestrawność” w medycynie odnosi się do tak zwanych zaburzeń funkcjonalnych układu trawiennego, to jest takich zaburzeń, które nie są związane z patologią konkretnego narządu, ale z nieprawidłowym oddziaływaniem narządów i układów ze sobą. Z reguły ta „nierównowaga” występuje z powodu niedożywienia lub nieskoordynowanej, nieodpowiedniej lub nadmiernej produkcji enzymów niezbędnych do normalnego trawienia.

To ważne! Niestrawność u cieląt to niestrawność (poważne problemy z trawieniem i przyswajaniem pokarmu). Patologia jest czasami określana jako „biegunka niezróżnicowana”, „biegunka enzymatyczna” lub „biegunka noworodka”.

Należy powiedzieć, że przez długi czas niestrawność nie była uważana za niezależną patologię, uważano ją za objaw jednej lub innej choroby układu pokarmowego. Jednak obecnie sytuacja medycyny weterynaryjnej zmieniła się i mówią o niestrawności tylko w przypadkach, gdy problemy trawienne u cieląt powstają na tle braku innych wyraźnych patologii.

Dlaczego tak się dzieje u cieląt

Jeśli jednak wszystkie narządy i układy w organizmie działają normalnie, ale jednocześnie pokarm wchodzący do ciała nie jest trawiony lub wchłaniany, powstaje uzasadnione pytanie, dlaczego tak się dzieje. Uważa się, że biegunka enzymatyczna u cieląt jest spowodowana dysbiozą, która z kolei wynika z braku akceptacji cielęcia mleka matki (siara) przez układ trawienny. Szczerze mówiąc, to uzasadnienie nie wyjaśnia zbyt wiele, ale nie ma wątpliwości, że istnieje bezpośredni związek między częstotliwością niestrawności u cieląt a warunkami, w których krowy są trzymane i jak się żywią.

Dowiedz się, co zrobić, jeśli cielę ma biegunkę.

Zatem niezróżnicowana biegunka u młodych zwierząt może wystąpić, jeśli:

podczas ciąży samica krowy nie otrzymała odpowiedniego odżywiania, była uboga w witaminy i pierwiastki śladowe niezbędne do prawidłowego rozwoju płodu;
krowa i cielę trzymane są w niehigienicznych warunkach, pokój jest zbyt zatłoczony, zimny, gorący, wilgotny, brudny itd .;
matka i jej potomstwo nie otrzymują regularnych spacerów;
istnieje pierwsze opóźnienie w pierwszym karmieniu (cielę musi otrzymać siarę podczas pierwszych 60 minut po porodzie);
cielę otrzymuje niewystarczającą lub nadmierną ilość siary, albo ma zbyt niską temperaturę lub jest stęchła (kwaśna). Dotyczy to również innych pasz włączonych do diety młodych;
Mleko uzyskane od krów cierpiących na zapalenie sutka (choroba bakteryjna, która może powodować przeniesienie na cielę) lub inne choroby, jak również od krów otrzymujących leki przeciwbakteryjne, jest używane do hodowli młodych zwierząt;

młode zwierzęta są przedwcześnie przekładane na „sztuczne” karmienie, a skoncentrowana pasza jest wprowadzana zbyt wcześnie w ich diecie;
inne ważne procesy technologiczne związane z utrzymaniem zwierząt są zakłócane (dieta, jej skład, ilość itp.).

Wszystkie te negatywne czynniki prowadzą do dystrofii (niedorozwoju) przewodu pokarmowego u młodych zwierząt, upośledzonego wydzielania enzymów trawiennych i równowagi kwasowo-zasadowej, utraty korzystnej mikroflory i pojawienia się gnilnych bakterii, które wytwarzają toksyny, jak również ogólnego osłabienia układu odpornościowego, co nie pozwala na samo ciało radzić sobie z pojawiającymi się problemami.

Wiesz? W dawnych czasach, kiedy jeszcze nie istniały gospodarstwa mleczne, a krowy trzymano tylko w prywatnych gospodarstwach, krowy karmiono cielęta mlekiem przez okres do trzech lat, a funkcjonalne zaburzenia trawienia u młodych zwierząt były niezwykle rzadkie. Dzisiaj ten luksus stał się prawie niedostępny, dziecko jest odseparowane od matki niemal natychmiast po urodzeniu, a mleko, zamiast bezpośredniego spotkania, jest wysyłane na sprzedaż. Dlatego dyspepsja cieląt jest wynikiem interwencji człowieka w naturalny proces karmienia krowy.

Bardzo rzadko dyspepsja występuje na tle chorób autoimmunologicznych, to znaczy, z powodu pewnego rodzaju nieprawidłowości, system obronny zaczyna niszczyć nie obce komórki, ale własne antygeny.

Jak zamanifestować: objawy

W jej rozwoju biegunka nowonarodzonych cieląt przechodzi kilka etapów. Tak więc, pod wpływem jednego lub drugiego z wyżej wymienionych powodów, układ trawienny młodego zwierzęcia jest stopniowo zakłócany, mikroflora z jelita grubego przemieszcza się do cienkiego, a pożyteczne bakterie są zastępowane przez bakterie powodujące choroby, które zaczynają aktywnie uwalniać toksyny, funkcje absorpcji jelitowej zostają przerwane, produkcja enzymów trawiennych jest zmniejszona, ogólne zatrucie organizmu, biegunka, wyczerpanie, odwodnienie i wreszcie choroba dotyka wszystkich układów organizmu. Na tym ostatnim etapie oryginalna „normalna” forma niestrawności staje się bardziej niebezpieczna, toksyczna. Z tego powodu biegunka enzymatyczna jest bardzo ważna do zidentyfikowania na czas. Można to zrobić dla następujących objawów (ich nasilenie i nasilenie wzrasta wraz z postępem choroby):

ciężka biegunka - stolec jest bardzo płynny, cuchnący i częsty, prawie nie ustaje, czasami mimowolny, z dużą liczbą odchodów żółto-szarego koloru lub po prostu wodą z bąbelkami i małymi grudkami niestrawionego jedzenia);
dudniąc w żołądku;
brak rekrutacji, a nawet utrata wagi;
utrata siły, letarg, depresja, wyczerpanie;
odmowa jedzenia;
mimowolne skurcze mięśni, drżenie;
niestabilny, chwiejny chód;
kruchość i utrata włosów (cielę wydaje się rozczochrane);
zapadnięte oczy;
brak reakcji na dotyk, światło, dźwięk i inne bodźce;
słaby puls;
kołatanie serca, częste płytkie oddychanie;
suchy nos;
łzawienie;
zimne kończyny i uszy;
Błony śluzowe jamy ustnej stają się niebieskawe, a skóra blada.

To ważne! Toksyczna postać niestrawności występuje w przypadku braku odpowiedniego i terminowego leczenia zwykłej postaci iw ciągu 48 godzin może prowadzić do śmierci zwierzęcia.

Cielę, cierpiąc na niestrawność, leży nieruchomo, odwracając głowę na bok lub odrzucając ją, i od czasu do czasu zaczyna, tasuje tylne kończyny i jęczy z bolesnych skurczów w jelitach. Również od czasu do czasu dziecko wącha własny brzuch. Naciskanie na brzuch powoduje wyraźne bolesne odczucia u zwierzęcia i stara się ono oprzeć takim manipulacjom, czołgać się na bok lub w inny sposób wyrażać swoje niezadowolenie. Temperatura ciała cielęcia w początkowej fazie rozwoju choroby zwykle się nie zmienia, ale w miarę pogorszenia się stanu może się zmniejszyć.

Zalecamy, aby dowiedzieć się, jak mierzyć temperaturę ciała u bydła.

Diagnostyka

Obraz kliniczny dyspepsji u cieląt jest dość oczywisty, a ponieważ choroba ma charakter zaburzenia funkcjonalnego, jej diagnoza nie wymaga żadnych badań laboratoryjnych i opiera się na analizie objawów zewnętrznych.

W rzeczywistości niektóre inne zaburzenia trawienia u cieląt, w szczególności biegunka wirusowa, kolibakterioza i zapalenie jelit, mają objawy podobne do niestrawności, dlatego właściwa diagnoza może polegać na wykluczeniu innych chorób, ale w praktyce ta metoda zwykle nie jest stosowana, ponieważ leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania działania, jak również leczenie objawowe biegunki i odwodnienia, dają pozytywny efekt niezależnie od przyczyn zaburzeń trawiennych u cieląt.

Zmiany patologiczne

Dokładna diagnoza w tym przypadku, co do zasady, daje jedynie badanie patoanatomiczne tuszy zmarłego zwierzęcia. Oprócz zmniejszenia masy mięśniowej i oczywistych oznak wyczerpania, w sekcji zwłok znajdują się następujące czynniki charakterystyczne:

skóra jest słabo oddzielona od mięsa;
błona śluzowa żołądka jest sucha;
blada podskórna i podobna konsystencja do galaretki;
mięsień sercowy jest zwiotczały, czasami nieznacznie powiększony, tłuszcz nasierdziowy na sercu jest całkowicie nieobecny, wewnętrzna wyściółka komory serca jest pokryta krwotokami punktowymi w postaci plamek;
wielkość śledziony jest zmniejszona, krawędzie narządu są spiczaste, kapsułka jest trudna do usunięcia;
krwotoki są obecne w żołądku i jelitach, zaczerwienienie w postaci pasków, błony śluzowe mają oznaki obrzęku, węzły chłonne są powiększone, substancja podobna do twarogu jest obecna w żołądku gruczołowym.

Kompleksowe leczenie dyspepsji u cieląt

Należy zauważyć, że sama biegunka fermentacyjna nie jest niebezpieczną chorobą. Pogorszenie stanu zwierzęcia i jego ewentualna śmierć wynikają z powikłań towarzyszących rozwojowi patologii, przede wszystkim mówimy o odwodnieniu i zatruciu. Dlatego kompleksowa i terminowa terapia, w tym, wraz ze stosowaniem środków przeciwbakteryjnych, aktywne zapobieganie odwodnieniu, ma bardzo korzystne rokowanie.

To ważne! Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, gdy znajdziesz oznaki niezróżnicowanej biegunki cielęcej, jest umieszczenie jej w oddzielnym, ciepłym i suchym pomieszczeniu, odizolowanym od wszystkich krewnych i nie karmić przez 12 godzin, podając tylko lekko podgrzaną ciecz.

Z oczywistymi oznakami zatrucia możliwe jest mycie żołądka, wylewanie słabego roztworu nadmanganianu potasu lub roztworu sody w objętości od 10 do 20 litrów, używając sondy, w zależności od wieku cielęcia. Procedura ta wymaga jednak wielkiej staranności i dostępności odpowiednich umiejętności, dlatego zazwyczaj jest przeprowadzana przez lekarza weterynarii.

Regulacja równowagi wodno-witaminowej w organizmie

Cielę cierpiące na biegunkę należy podlewać tak często, jak to możliwe. W początkowej fazie leczenia dobrze jest stosować roztwór soli lub jeden procent roztworu soli kuchennej. Ponadto bardzo ważne jest, aby zadbać o wyrównawczą stronę leczenia: ciężka biegunka nie tylko odwadnia ciało dziecka, ale również wypłukuje sole i minerały niezbędne do funkcjonowania wszystkich narządów i układów. Również w tym okresie należy zwrócić szczególną uwagę na witaminy. Wreszcie konieczne jest przywrócenie zaburzonej mikroflory jelitowej, przywrócenie naturalnej równowagi dobrych bakterii.

To ważne! Dieta cielęca na niestrawność musi koniecznie obejmować wszystkie niezbędne minerały, a także witaminy, głównie A, C, D i E.

Regulacja równowagi wodno-witaminowej w ciele cielęcia cierpiącego na biegunkę enzymatyczną odbywa się poprzez karmienie dziecka:

Preparaty ABA (kultura acidophilus bacillus w bulionie przygotowanym na bazie serwatki i krwi zwierzęcej);
azotan bizmutu;
sok z marchwi;
nalewka z drzew iglastych;
wywar z kory dębu, szczaw koni, liści szałwii, rumianku, dziurawca, siemienia lnianego, herbat i naparów z innych ziół leczniczych;
napoje o niskiej zawartości kwasu mlekowego.

Oszczędzająca dieta

Równie ważne jest prawidłowe żywienie cieląt cierpiących na zaburzenia odżywiania. Posiłki w tym okresie powinny być przeprowadzane stopniowo, po 12-godzinnym teście na czczo, zaczynając od 25% normalnej normy. Proces karmienia odbywa się 4-6 razy dziennie, a przed podaniem pokarmu cielę należy karmić niewielką ilością (do 100 ml) 50% wodnego roztworu soku żołądkowego.

To ważne! Cielęta chore na mleko potrzebują tylko mleka ze sutków. Po pierwsze, eliminuje spożycie dodatkowych bakterii chorobotwórczych z niejałowego wiadra, a po drugie, niezależnemu lakierowaniu towarzyszy zbyt szybkie połykanie pokarmu i powietrza, w wyniku czego trawienie zostaje ponownie zakłócone.

Siarę przed karmieniem należy podgrzać do temperatury pokojowej (zarówno gorące, jak i zimne napoje w tym okresie są przeciwwskazane dla dziecka). W początkowej fazie leczenia siara jest mieszana w równych częściach z solą fizjologiczną. Objętość otrzymanej cieczy, obliczona dla jednej porcji, w zależności od wieku cielęcia, powinna wynosić 500-800 ml. Jeśli nastąpi poprawa stanu zwierzęcia, od trzeciego dnia można podać nierozcieńczoną siarę. Oczywiście bardzo ważne jest, aby była świeża, a krowa, z której jest otrzymywana, jest całkowicie zdrowa.

Blokada nowokainy

Jednorazowe wstrzyknięcie 0,5% roztworu nowokainy do jamy brzusznej łydki może szybko zatrzymać biegunkę. Wstrzyknięcie wykonuje się w prawą depresję znajdującą się na ścianie brzucha w pobliżu talii (tzw. „Głodna fossa”), na głębokość 2-3 cm. Zwierzę musi być w pozycji stojącej. Dawkowanie oblicza się na podstawie masy zwierzęcia (1 ml na kilogram masy ciała). Często jednocześnie z nowokainą wprowadza się antybiotyk - penicylinę lub streptomycynę.

Jedną z najczęstszych chorób przewodu pokarmowego u cieląt jest kolibakterioza.

Novokaina blokuje proces zapalny w żołądku, podczas gdy ma zdolność do wchłaniania bardzo szybko, więc efekt przychodzi bardzo szybko. Ale jest jedna cecha: ta metoda daje pozytywny wynik w ostrym przebiegu choroby, gdy łagodna biegunka jest powolna, nowokaina źle pomaga. Dlatego czasami rolnik celowo pogarsza stan cielęcia, aby następnie udzielić zwierzęciu szybkiej pomocy. Jednak, podobnie jak płukanie żołądka, operacja ta wymaga pewnych umiejętności, więc jeśli istnieje zwątpienie w siebie, lepiej szukać pomocy u lekarza weterynarii.

Leki elektrolityczne

Aby zapobiec odwodnieniu i wypłukiwaniu ważnych minerałów i soli z organizmu, zwierzęciu przepisuje się izotoniczne roztwory elektrolitów z dodatkiem glukozy. W łagodnej postaci niestrawności leki te miesza się z siarą lub stosuje w czystej postaci metodą doustną (karmienie).

W ciężkich przypadkach odwodnienie i przywrócenie równowagi elektrolitowej i energetycznej przeprowadza się przez wstrzyknięcie dożylne (kroplówka), dootrzewnowe lub podskórne (w łopatce). RPodstawowa dawka leku do podawania dożylnego wynosi 5-10 ml na 1 kg masy ciała, do podawania podskórnego - dwa razy więcej. Aby przygotować rozwiązanie terapeutyczne dla jednego litra wody destylowanej, musisz wziąć:

50-80 ml glukozy;
9 ml chlorku sodu;
13 ml wodorowęglanu sodu;
5 ml octanu sodu;
0,4 ml chlorku potasu;
0,3 ml chlorku magnezu;
1 g kwasu askorbinowego.

Można już stosować przygotowane roztwory witaminowo-mineralne, glukozowo-cytrynianowe i elektrolitowe, na przykład Ringer-Locke, Anokhin, Nemchenkov, Sharabrin, Porokhova, Kolesov, Mityushin itp.

Z tego powodu, aby zapobiec wzrostowi poziomu cukru we krwi i możliwemu wystąpieniu śpiączki hiperglikemicznej, w szczególnie trudnych przypadkach cielęta wstrzykuje się podskórnie z insuliną w ilości 0,5-1 IU na 1 kg masy ciała.

Antybiotyki i leki sulfonamidy

Ponieważ dyspepsji towarzyszy reprodukcja patogennej mikroflory w jelitach zwierzęcia, leczenie wymaga użycia leków przeciwbakteryjnych i przeciwbakteryjnych. Takie leki najczęściej podaje się doustnie w mieszaninie z jedzeniem lub pół godziny przed posiłkami, a dla toksycznej postaci choroby podaje się je doodbytniczo (świece lub pałeczki). Antybiotyki są podawane cielętom bardzo rzadko. Antybiotyki i środki antyseptyczne zapewniają maksymalny efekt przy ich łącznym stosowaniu. Ponieważ specyficzny czynnik chorobotwórczy w tym przypadku jest nieznany (osłabiony organizm cielęcia może wpływać na wszelkie patogeny jelitowe), zastosowanie preparatów o możliwie najszerszym spektrum działania jest najbardziej odpowiednie.

Tak więc z antybiotyków w leczeniu biegunki enzymatycznej stosuje się:

chloramfenikol (chloramfenikol i syntomycyna) - 2 mg na 1 kg masy;
tetracyklina - 1,5 mg na 1 kg masy;
polimeksyny (kolomycyna) - 1,5 mg na 1 kg wagi.

Leki te należy przyjmować trzy razy dziennie, ale czas trwania leczenia jest zawsze ustalany przez lekarza. Jeśli chodzi o środki antyseptyczne, obejmują one grupę leków sulfonamidowych.

Wiesz? Pierwszym znanym lekiem z grupy sulfonamidów był streptocid, który, niespodziewanie, był pierwotnie stosowany jako barwnik. Jednak w 1932 roku niemiecki chemik Gerhard Domagk, prowadząc eksperymenty na myszach w poszukiwaniu środka na paciorkowce, odkrył pozytywny wpływ substancji, która maluje skórę. Być może to przypadkowe odkrycie zostanie zignorowane, ale wkrótce córka naukowca, bezskutecznie nakłuta igłą, prawie straciła rękę od początku rozkładu. Обезумевший от горя отец сделал дочери укол "краски", и воспалительный процесс пошёл на спад.

Streptocyd w czystej postaci nie jest dziś praktycznie stosowany (jak zauważył dr Komarovsky, ostatni mikrob, któremu pomaga ten lek, zmarł 40 lat temu). Zastępują go jednak bardziej nowoczesne formy sulfonamidów. W szczególności do leczenia niestrawności u cieląt stosuje się sulfadiminę, siarczan, ftalazol, norsulfazol i kilka innych.

Środki ludowe

Istnieje masa przepisów na krajowe leczenie biegunki u cieląt i trzeba przyznać, że przy łagodnej postaci niestrawności mogą być one dość skuteczne, jeśli towarzyszy im odpowiednia dieta i stworzenie optymalnych warunków dla chorego zwierzęcia (czystość, ciepło, odpoczynek). Jednak decydując się na samodzielne działanie, bez uciekania się do antybiotyków, środków przeciwbólowych i innych niebezpiecznych leków, należy uważnie monitorować stan zdrowia „pacjenta”, aby w przypadku braku efektu terapeutycznego mieć czas na zapewnienie mu odpowiedniej pomocy.

Tradycyjna medycyna zaleca leczenie enzymatycznej biegunki za pomocą naturalnych środków, to znaczy preparatów z ziół leczniczych. Obejmują one:

Napar z cebuli lub czosnku (cebula lub czosnek ubity z miodem i rozcieńczony solą).

Rosół ze skórki cebuli.
Infuzja nasion roślin strączkowych.
Popiół zbożowy (krojony chleb, spalony na patelni do węgli, następnie zmielony, rozcieńczony wodą i zwierzę karmione tym domowym roztworem „węgla aktywnego”);

Herbata zmieszana z białkami kurczaka i mlekiem.
Sok z buraków
Rosół lub kissel z płatków owsianych.

Takie środki zaleca się podawać chorym cielętom trzy razy dziennie 30 minut przed posiłkiem w dawce 200-250 ml.

Wiesz? Co ciekawe, krowy można nauczyć wspinać się po schodach, ale żadna siła nie może zmusić jej do pójścia tą samą drogą w przeciwnym kierunku.

Zapobieganie

Można zapobiegać niestrawności, jak każde inne zaburzenie czynnościowe. Aby to zrobić, wystarczy postępować zgodnie z następującymi prostymi zasadami:

zapewnić, że dieta krowy podczas ciąży jest kompletna i zrównoważona, w tym wszystkie witaminy i minerały, a także inne składniki odżywcze;
zapewniać regularne badania weterynaryjne wszystkich członków stada, przeprowadzać terminowe szczepienia;
Przestrzegaj wymagań sanitarnych i higienicznych dotyczących utrzymania krów (nie pozwól na ich przechłodzenie, przegrzanie, regularnie czyść stodołę i podajniki);
codziennie dostarczaj krowy na świeżym powietrzu;
nie stosować antybiotyków w celu zapobiegania chorobom, pobudzania wzrostu i do innych celów, które nie odpowiadają bezpośredniej recepcie lekarza;
podawać mleko nowonarodzonym cielętom przez pierwszą godzinę życia;
nie oddzielać cielęcia od matki przez co najmniej kilka dni po ocieleniu;
karmić dziecko wyłącznie mlekiem matki przez pierwsze 10 dni życia. Jeśli cielę nie ma w tym samym boksie z krową, karmienie odbywa się 6 razy dziennie z butelki z brodawką sutkową. Zarówno sutek, jak i butelka muszą być najpierw zdezynfekowane wrzącą wodą.

Tak więc niestrawność nowonarodzonych cieląt nie jest tak zła, jak mogłoby się wydawać. Z tej choroby młodzi mogą umrzeć tylko wtedy, gdy jej objawy są długo ignorowane. Jednak nawet przy korzystnym wyniku choroby niemowlęta mogą długo pozostawać w tyle, więc zamiast leczyć biegunkę enzymatyczną, lepiej zapobiegać jej wystąpieniu.

Radzimy dowiedzieć się, dlaczego cielę jest powolne i źle je.

Aby to zrobić, wystarczy początkowo zarządzać gospodarstwem w taki sposób, aby krowy czuły się dobrze, otrzymywały dobre odżywianie i były trzymane w komfortowych warunkach. Wtedy nie będzie problemów z metabolizmem i trawieniem u noworodków.