Buk to nie tylko majestatyczne drzewo liściaste o estetycznych właściwościach drewna. Od czasów starożytnych uważany jest za jedną z najbardziej przyjaznych dla energii ras. Nawet mały detal buku może poprawić stan fizyczny i emocjonalny człowieka, zainspirować kreatywność, dać spokój umysłu i tolerancję. Szczególny przypływ witalności, młodości i zdrowia odczuwali ci, którzy znajdując się w bukowym lesie, przynajmniej raz oparli się o pień wysokiego i zdrowego drzewa. Jaka jest tajemnica niesamowitej rośliny, jak wygląda, gdzie rośnie, jakie ma właściwości i jakie choroby może wyleczyć - powiemy o tych i innych cechach rasy w dalszej części artykułu.
Opis
Buki (Fagus) są przedstawicielami rodzaju o tej samej nazwie i osiągają wysokość czterdziestu metrów. Zewnętrznie charakteryzują się smukłymi kolumnowymi pniami, schludnymi, gęsto cieniowanymi kulistymi koronami i ząbkowanymi liśćmi o podłużnym eliptycznym kształcie.
Wiesz? Od dawna istnieje tradycja uzdrawiania drzew. Staroobrzędowcy twierdzą, że świerki należy przekazywać złej energii, a dobrą energię należy pobierać z sosny, buku i dębu.
Charakterystyczną cechą drzewa jest położenie jego systemu korzeniowego w kulkach gleby powierzchniowej. Nie ma wyraźnych oznak pręta, a jego boczny wzrost wyróżnia się gałęziami kotwicy.
Mały koniec korzeni często unosi się lub rozgałęzia jak pędzel w warstwie martwego śmieci. U starych drzew tylne nogi rosną silnie, dlatego typowe są dla nich typowe zagłębienia i rowki.
Buki są widoczne z daleka gładkiej szaro-srebrnej kory i prostego pnia pionowego. Drzewo żyje do 500 lat, ale aktywny okres jego wzrostu trwa tylko w pierwszym wieku.
Po osiemdziesięciu latach tułów przestaje rosnąć i tylko gęstnieje. Starsze okazy mogą mieć średnicę do półtora metra i więcej. Roczny wzrost korony jest nadal zauważalny do wieku 350 lat.
Inne uprawy nie mogą rosnąć pod dachem tych drzew. Zwykle pod gęsto zamkniętymi gałęziami w czystych nasadzeniach leśnych obserwuje się tylko martwą ściółkę liściastą.
Wiesz? Dendroterapeuci twierdzą, że aby poprawić zdrowie fizyczne i emocjonalne, wystarczy mieć ze sobą mały obiekt bukowy. Na przykład koraliki lub bransoletka. Dla właściciela jest to nie tylko dekoracja, ale źródło witalności, kreatywności, zdrowego rozsądku, równowagi, a także silny środek antyseptyczny.
W czasie kwitnienia pąków liściastych, które różnią się półtora centymetra długości i przy wrzecionie o podobnym kształcie, kwiatostany pojawiają się z dolnych zatok. Są one podzielone na męskie i żeńskie.
Zauważono, że pierwsze znajdują się na całej długości gałęzi, a drugie - tylko na ich zakończeniach. Po kwitnieniu przez całe lato owoce dojrzewają - trójkątny orzech z ostrymi krawędziami. W nasieniu zwykle są to 2 lub 4.
Zapoznaj się z popularnymi drzewami liściastymi, kwitnącymi drzewami, roślinami ozdobnymi, drzewami ozdobnymi, roślinami użytecznymi.
Drzewo potrzebuje zimą niskich temperatur, ponieważ ma pozytywny wpływ na rozwój kwiatostanów żeńskich. Ale jednocześnie podczas kwitnienia obawia się nadmiernej wilgoci i suchości. Rzeczywiście, w takich warunkach pyłek jest skazany na śmierć.
Ponadto w porze deszczowej lepka wydzielina wydostająca się z pąków jest zmywana. A to z kolei wpływa na złe zapylenie.
Gatunki
Botanicy emitują około tuzina gatunków buków. Rozważ najpopularniejsze.
Dowiedz się, jak uprawiać akację białą, żółtą, srebrną, brzozową, wiązową, gładką, grabową, dębową, lipową, olchową, jesionową, ailant, amurską, aksamitną, ginkgo biloba, gedichiyu, pavlovnia, catalpa, kasztanowca, eukaliptusa.
Europejski (Fágus sylvática)
Jest również nazywany lasem bukowym. Jest to najczęstszy przedstawiciel rodziny buków, często spotykany w zachodnich, środkowych i wschodnich regionach Europy (Dania, Norwegia, Wielka Brytania, Szwecja, Austria, Belgia, Czechy, Słowacja, Polska, Ukraina, Grecja, Francja, Hiszpania, Portugalia). Na Ukrainie drzewa te rosną w Karpatach, a także w regionach Iwano-Frankowskim, Lwowskim, Tarnopolskim, Równem, Chmielnickim i Winnickim.
Ponadto gatunek został wprowadzony na kontynencie północnoamerykańskim. W tych regionach nasadzenia bukowe tworzą całe podstrefy leśne, choć często roślina jest uprawiana w ogrodach botanicznych, parkach i arboretach.
Wielu ogrodników preferuje go w projektowaniu krajobrazu, wykorzystując różne formy selekcji gatunku. Cechą europejskiego drewna bukowego jest jego drewno, które jest szeroko stosowane w budownictwie meblowym oraz owoce używane w żywności.
Wiesz? W czasach sowieckich istniał stanowy standard produkcji drewnianych patyczków do lodów. Ministerstwo Zdrowia ZSRR przyjęło zalecenie produkowania ich tylko z buka. A wszystko to, jak wyjaśniają naukowcy, to drewno nie ma sobie równych - jest całkowicie pochłonięte przez ludzkie ciało.
Charakterystyczną cechą buka europejskiego jest owalny lub szeroki cylindryczny kształt korony z zaokrąglonym wierzchołkiem i cienkimi gałęziami. Jego maksymalna powierzchnia często sięga 315 m2.
Duży liść (Fagus grandifolia)
Te kwitnące drzewa z rodziny Beech są dobrze znane we wschodnich strefach Ameryki Północnej i Europy Zachodniej. Skrajność ich występowania rozciąga się od Nowej Szkocji wzdłuż rzeki St. Marys do południowego brzegu jeziora Superior, obejmując stany Indiana, Tennessee, Mississippi, Georgia, Południowa Karolina, sięgające aż do Oceanu Atlantyckiego. Oddzielne obszary botaniki buków liściastych są izolowane na terenie Luizjany, Arkansas i Teksasu, a także na wybrzeżach Meksyku.
Na ziemiach europejskich gatunek ten pojawił się dopiero pod koniec XVIII wieku jako kultura dekoracyjna dla krajobrazu ogrodniczego. Z czasem oceniano jakość drewna. Roślinę można znaleźć w mieszanych lasach liściastych, gdzie występują klony, brzozy i lipy.
Cechą formy są duże wydłużone blachy. Każda nerka rozciąga się na długość 2,5 centymetra. Liście to niska owłosiona, szeroko lancetowata forma. Średnia długość liści wynosi 6-12 cm, a szerokość - 3-6 cm.
Drzewo wygląda spektakularnie o każdej porze roku: wiosną młode jedwabiste liście przyciągają wzrok, latem przekształcają się w gęstą ciemnoniebiesko-zieloną osłonę koron, a jesienią wypełnione są czerwonawo-bordowymi odcieniami.
To ważne! Przygotowane do celów leczniczych liście buku i kory nie mogą być suszone w bezpośrednim świetle słonecznym. Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego w składzie chemicznym surowców zachodzą nieodwracalne procesy i niszczone są użyteczne składniki. Najlepszym rozwiązaniem do suszenia jest dobrze wentylowany strych.
Eastern (Fagus orientalis)
Gatunek jest bardzo popularny w strefach przybrzeżnych Morza Czarnego i na Kaukazie. Ma bardzo powolny wzrost i zwiększoną tolerancję cienia. Dlatego młode orientalne buki zapewniają obfity wzrost pod pokrywą leśną, ale kiedy dorastają do dojrzałego wieku, gałęzie zamykają się szczelnie, nie dając szansy na wyhodowanie nawet trawy.
Charakterystyczne jest to, że rośliny te zajmują ponad jedną czwartą wszystkich lasów Kaukazu. Rozwijają się lepiej na wysokościach do tysiąca metrów nad poziomem morza.
Jasne znaki tego gatunku to faliste liście o pełnych krawędziach, a także opadające, rozmyte młode pędy. Drewno ma białą i żółtą barwę oraz wysokie właściwości fizyczne i mechaniczne. Jedyną wadą deski bukowej jest jej słaba odporność na gnicie, która w najlepszy sposób nie wpływa na trwałość materiału.
Eksperci doradzają, że przed użyciem jest obowiązkowe przetwarzanie drewna za pomocą specjalnych rozwiązań, które poprawiają jego wytrzymałość.
Japoński (Fagus japonica)
Ten gatunek buków jest powszechny na japońskich wyspach Honsiu, Kyushu, Shikoku, a także na Półwyspie Koreańskim. Wolą wyżyny i mogą wznieść się na wysokość 2 tysięcy metrów nad poziomem morza. Okazy domowe można zobaczyć w ogrodach europejskich, ale nie często.
To ważne! Przy niewystarczającej obróbce cieplnej owoce buku mogą powodować zatrucie, co objawia się nieprzyjemnymi odczuciami na brzuchu, ogólnym złym samopoczuciem, nudnościami, bólami głowy, ostrym zapaleniem żołądka i jelit. W przypadku zatrucia zaleca się mycie przewodu pokarmowego.
Charakterystyczną różnicą w buku japońskim jest jego umiarkowana wysokość. W porównaniu z innymi odpowiednikami, przedstawiciele tego gatunku nie rosną powyżej 20 metrów i często są wielowarstwowymi. Ich liście mają długość 6-8 centymetrów i odznaczają się lekko uformowaną podstawą oraz owłosioną centralną żyłą. Owoce buka japońskiego zawsze mają bardziej spiczasty koniec.
Dowiedz się więcej o roślinach iglastych - modrzew, jodła, tuja, sosna, pseudo-cykuta, cyprys, mikrobiota, cedr karłowaty, araukaria, cis, myriacis wyczyniec, kryptomeria, cedr, jałowiec.
Tajwański (Fagus hayatae)
Jest to drzewo o dwudziestometrowym pniu i zgrabnej grubej koronie. Częstość występowania tego gatunku jest ograniczona do Tajwanu. Ale nawet w ojczyźnie kultura jest rzadko spotykana w lasach liściastych, ponieważ jest stopniowo wypierana przez aktywnie rosnący buk alpejski. Ponadto odmiana tajwańska praktycznie nie daje młodym pędom.
Gorodchaty (Fagus crenata)
Ten typ buków wyróżnia się smukłością pni, które sięgają do 35 metrów. Sferyczna gęsta korona jest również typowa dla umysłu, który składa się z cienkich gęsto zamkniętych gałęzi i liści o długości 10 centymetrów.
Dowiedz się o trudnościach w uprawie jabłek, gruszek, wiśni, orzechów włoskich, śliwek wiśniowych, czeremch, moreli, brzoskwiń, fig.Pączkowe buki są popularne w Japonii. Ponieważ dominują lokalne lasy liściaste. Ze względu na powszechność tej rośliny lokalni kucharze często ćwiczą dodawanie młodych liści do jedzenia, a Japończycy tradycyjnie robią kawę z orzechów bukowych.
Wiesz? Buki przyciągają błyskawice. Do takiego wniosku doszła grupa naukowców, którzy badali pasy pozostawione na drzewach bez kory po silnych burzach. Według statystyk co setne drzewo doznało uderzenia pioruna. Pięć najbardziej niebezpiecznych gatunków zamknęło lipę, świerk, topolę i dąb.
Engler (Fagus engleriana)
Widok charakteryzuje się 20-metrowym pniem i bardzo dużą koroną, która rozwija się w kształcie owalu. Wynika to z silnego rozgałęzienia. Roślina różni się od innych buków wydłużoną owalną formą liści.
Rasa uważana jest za rzadką. Występuje tylko na niektórych obszarach Chińskiej Republiki Ludowej. Odmiany uprawne można zobaczyć w krajobrazie innych krajów.
Szypułka długa (Fagus longipetiolata)
Ta różnorodność buków w codziennym życiu jest często nazywana południowymi Chinami, ze względu na miejsce dystrybucji drzewa. Najczęściej ich dzikie leśne zarośla występują w tropikalnych lasach Wietnamu, a także w południowo-wschodnich Chinach. Gładki szaro pnia buka długiego buka powyżej 25 metrów nie rośnie. Zaokrąglona korona jest lekko płaska na górze. 
Zapoznaj się z odmianami klonu - złotymi, czerwonymi, czerwonawymi, jesionowymi, tatarskimi, japońskimi, mandżurskimi, ginnala, srebrnymi, polnymi, kanadyjskimi.
Shining (Fagus lucida)
Ten gatunek, podobnie jak poprzedni, jest bardziej znany mieszkańcom Chin. Rozwija się również w górę nie więcej niż 25 metrów i charakteryzuje się zgrabną, zaokrągloną koroną z jadalnymi małymi orzechami. Charakterystyczną cechą gatunku jest specyficzne odbicie na korze.
To ważne! Projekt ogrodnictwa krajobrazowego z bukiem z powodzeniem łączy: leszczyna, dąb, brzoza, jarzębina, jawor, cis jagodowy, jodła, sosna, świerk, cykuta kanadyjska.
Gdzie rośnie
Sadzenie buka od dawna zamieszkuje naszą planetę. Zostało naukowo udowodnione, że 85 milionów lat przed naszą erą rośliny te zajmowały rozległe terytorium na większości kontynentów. W tamtych czasach skrajna cecha ich zasięgu przeszła z Kanady przez Alaskę, Grenlandię, Kamczatkę i Ural. Ale już 62 miliony lat później buki zajęły południowe terytoria Eurazji i Ameryki Północnej, wypierając typową subtropikalną roślinność.
Po nadejściu epoki lodowcowej drzewa bukowe zostały wyparte przez drzewa iglaste w północnej Europie. Wskazują na to pozostałości drewna kopalnego znalezione w Szkocji.
Dziś botanicy przypisują buk najpowszechniejszym przedstawicielom flory. W każdym zakątku świata: nawet na nizinach, nawet w górach, możesz je znaleźć. Ponadto drzewa te będą dominować w lasach mieszanych lub liściastych.
Jeśli przyjrzysz się bliżej współczesnej mapie świata, wtedy buki mogą bezpiecznie dać wszystkie umiarkowane i subtropikalne strefy klimatyczne półkuli północnej. Drzewa nie wspinają się powyżej 2,5 tys.
To ważne! Eksperci nazywają pierwszą połowę jesieni najlepszym okresem na zbieranie buka.
Właściwości lecznicze
Przez długi czas ludzkość uprawiała w tym celu medycynę ziołową z buków, używając liści, kory i oleju wspaniałej rośliny. Rosliny lecznicze, herbaty, wanny, płyny, kompresy są przygotowywane z surowców.
Lecznicze właściwości kultury są bardzo rozległe. Bioenergia traktuje ją jako dodatkowe źródło witalności, wiedzy i wewnętrznego spokoju. Nie bez powodu meble z drewna bukowego są dziś bardzo cenione.
Zdaniem ekspertów buk ma następujące efekty lecznicze:
- uspokaja układ nerwowy;
- pomaga w bezsenności;
- poprawia krążenie krwi;
- leczy rany;
- ma działanie antyseptyczne;
- korzystny wpływ na przewód pokarmowy;
- normalizuje poziom cukru we krwi;
- łagodzi ból i łagodzi obrzęk;
- poprawia apetyt;
- podnosi witalność;
- normalizuje wątrobę;
- poprawia skórę, paznokcie i włosy;
- pomaga w reumatyzmie (pokazano masaże olejem bukowym);
- poprawia procesy metaboliczne;
- zapobiega rozwojowi niedokrwistości i niedoboru witamin;
- oczyszcza organizm z cholesterolu, wolnych rodników i żużli;
- Pomaga w chorobach górnych dróg oddechowych, oskrzeli i płuc.
To ważne! Orzechy bukowe nadają się do spożycia, ale w swojej surowej postaci są absolutnie niemożliwe. Wynika to z dużej liczby toksycznych alkaloidów, które są neutralizowane podczas smażenia.
Wideo: orzechy bukowe
Aplikacja
Buk jest ceniony w gospodarstwie domowym nie tylko jako amulet energetyczny i surowce lecznicze. Wiele uprawianych gatunków tej rasy jest szeroko stosowanych w ogrodnictwie krajobrazowym. W tym przykładzie wykonania drzewa mogą być zlokalizowane w nasadzeniach pojedynczych i grupowych. Bardzo często personifikują zielone strefy w leśnych parkach, a także są doskonałym materiałem do tworzenia żywopłotów.
W wielu krajach najważniejszą wartością estetyczną ośrodka są lasy bukowe. Z reguły w tych tablicach znajdują się prestiżowe obiekty rekreacyjne dla dzieci i dorosłych.
Buk jest często używany do formowania żywopłotów, dowiaduj się, na które rośliny należy zwracać uwagę podczas układania żywopłotu, które krzaki rosną szybko i jak dbać o żywopłot.Ekolodzy podkreślają rolę buków w oczyszczaniu powietrza i ochronie gleby przed erozją, wietrzeniem. Zdaniem ekspertów nasadzenia buku przyczyniają się do wnikania spływu wód powierzchniowych do głębokich szwów.
Kosztem tego zapewnia się jednolite uzupełnianie naturalnych zbiorników przez opady atmosferyczne i zapobiega się ich zamulaniu. Badania wykazały, że w takich lasach nigdy nie występuje duża erozja gleby. Tymczasem korzenie drzew wydzielają substancje, które zwiększają płodność substratów.
Stare drzewa są rzeźbione dla cennego drewna. Jest szeroko stosowany w stolarce, do produkcji mebli, instrumentów muzycznych (gitary, skrzypce), parkietu, części tkackich, sprzętu pomiarowego, kolb karabinowych, opakowań drewnianych.
Wiesz? Angielscy piwowarzy używają drewna bukowego nawet podczas przygotowywania ulubionego napoju Budweiser, dodając wióry drewniane podczas gotowania..Charakterystyczne znaki buka to:
- biała lub żółtawo-czerwona tonacja, która ostatecznie zamienia się w różowo-brązowy;
- gęstość;
- zadowalająca odporność na wilgoć;
- ciężkość;
- skłonność do odkształcania się przy podwyższonej wilgotności;
- łatwość przetwarzania i polerowania;
- kruchość w warunkach pracy na świeżym powietrzu.
Możesz zrobić stojak, stół, fotel bujany, beczkę, ogrodzenie, szklarnię, ścieżkę od cięć, altanę z drewna.
Drzewa bukowe znalazły zastosowanie w gotowaniu. Na przykład kwas octowy jest wytwarzany z ich drewna, a orzechy są używane do deserów i wypieków. Также это сырье является основой в процессе получения дегтя, метилового спирта и креозотовых масел.
Należy pamiętać, że w oparciu o bogaty skład witamin i minerałów z buków, w miejscach, gdzie jest wiele takich drzew, miejscowi tradycyjnie gotują naleśniki, naleśniki i kruche ciastka z mąki orzechowej. A na Kaukazie iw Karpatach składnik ten jest stosowany do wszystkich produktów piekarniczych.
Z owoców buku uzyskują najcenniejszy olej, który jest szeroko stosowany do celów spożywczych (w jego smaku nie jest dużo gorszy niż prowansalski), a także w kosmetologii. Jest dodawany do różnych masek jako składnik odżywczy dla włosów, twarzy i skóry. W zależności od technologii produkcji, olej bukowy typu technicznego jest używany do karmienia zwierząt i surogatów kawy.
Chaririks (orzechy bukowe) działają jako surowce dla oleju bukowego
To ważne! Terapia bukiem jest ściśle przeciwwskazana u osób podatnych na reakcje alergiczne, a także z indywidualną nietolerancją na składniki. Dlatego eksperci radzą użyć testu przed użyciem jakichkolwiek surowców roślinnych do celów spożywczych lub kosmetycznych. Aby to zrobić, wystarczy nanieść niewielką ilość leku na obszar o wrażliwej skórze..
Ponadto surowce bukowe są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej. Z różnych chorób uniwersalnym lekiem jest zwykła herbata, zrobiona z łyżeczki suchych, pokruszonych liści i szklanki wrzącej wody. W dniu takiego napoju pokazano 1 litr.
Dla tych, którzy kochają leśne spacery, bioenergetyka powinna znaleźć młode i mocne drzewo, oprzeć się na nim i mentalnie „połączyć się” z nim w jedną całość. Takie praktyki dają siłę i zdrowie.
Hodowla
Buki charakteryzują się odpornymi na cienie i mało wymagającymi roślinami, które dostosowują się do każdych warunków. Dlatego łatwo i szybko się rozmnażają. W warunkach naturalnych proces ten najczęściej przeprowadza się metodą nasienną, a także za pomocą pędów korzeniowych, które czasami uwalniają młode pędy.
Istnieją jednak inne techniki uzyskiwania młodej sadzonki. Rozważ je bardziej szczegółowo:
- Sadzonki. Wariant ten jest częściej praktykowany przez ogrodników w reprodukcji odmian roślin uprawnych. W tym celu materiał sadzeniowy o długości około 12 centymetrów jest cięty z młodych i mocnych gałęzi. Doświadczeni ogrodnicy radzą trzymać sadzonki przez jakiś czas w roztworze stymulującym wzrost („Kornevin”, „Emistim”) przed sadzeniem. A potem zasadzić w tradycyjny sposób w gliniastej glebie i wodzie. Aby uzyskać lepszy wzrost systemu korzeniowego, lepiej zakryć plantację filmem, aby powstał mikroklimat szklarniowy.
- Szczepienia. Ta metoda jest praktykowana wiosną lub jesienią. Jest on realizowany w tradycyjny sposób: na wyciętym materiale przygotowana szypułka jest mocowana i mocowana za pomocą taśmy elektrycznej, polietylenu lub innych materiałów. Bądź przygotowany, że szczepienie może być nieskuteczne. Jako stado lepiej jest stosować odpowiednie gatunki dzikiej flory. Gdy korzenie przeszczepu się zakorzenią, wierzchowiec można usunąć.
- Krany. Zdarza się, że roślina macierzysta arbitralnie uwalnia młode pędy z gałęzi korzeni. Ważne jest, aby dać im możliwość wzmocnienia się i spędzenia zimy przynajmniej raz. Następnie możesz bezpiecznie odciąć młodą sadzonkę od dojrzałej rośliny.
- Metoda nasion. Wielu hodowców i ogrodników amatorów uważa, że ta metoda bardziej niż inne uzasadnia wyniki wysiłku. Ale główną trudnością jest zbieranie materiału do sadzenia. Jeśli ten proces się powiedzie, nasiona należy zdezynfekować przed posadzeniem w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie są wysiewane w zwykły sposób w oddzielnym pojemniku i kiełkują w warunkach pokojowych, dopóki nie są ciepłe na zewnątrz. Tylko wtedy rośliny mogą zostać przeszczepione na otwartą przestrzeń.
Zapoznaj się z cechami szczepienia, szczepienia, przycinania, karmienia drzew.
Troska
Wszystkie rodzaje buków są wrażliwe na zanieczyszczenie powietrza i zasolenie gleby. Do sadzenia lepiej jest wybrać obszary gliniaste z wapiennymi składnikami. Jeśli ich nie ma, będziesz musiał skorzystać z kredowania.
Wiosną pożądane jest dodawanie złożonych nawozów mineralnych do miejsca, co poprawi rozwój sadzonek. Co więcej, pierwsze 3 lata po wylądowaniu praktycznie nie rośnie.
Drzewa są dobrze postrzegane jako wykończenie sanitarne i tworzenie korony. Spokojnie reagują na cień i palące słońce, ale nie tolerują północnych wiatrów, przeciągów, długotrwałych spadków temperatury i susz.
Buki preferują ciepłe i umiarkowanie wilgotne powietrze. Dlatego, gdy rosną w ogrodach przydomowych, młode drzewa wymagają okresowego podlewania i wapnowania gleby. Wśród ważnych procedur opieki jest coroczne usuwanie starych, zamrożonych lub utraconych gałęzi.
W pierwszych latach po posadzeniu ukorzenione sadzonki wymagają profilaktycznego opryskiwania szkodliwych owadów i patogenów. Nie zapomnij także poluzować gleby w okręgu i usunąć chwasty. Aby utrzymać wilgoć w ziemi tak długo, jak to możliwe, można mulczować ją skoszoną trawą.
Wiesz? Indyjscy jogini wierzą, że buki bardziej niż reszta drzew pochłaniają energię pochodzącą z kosmosu, a kiedy wchodzą do ludzkiej siedziby, nieustannie dzielą się nią z lokatorami.
Choroby i szkodniki
Pomimo półrocznej długości życia buków są bardzo wrażliwe na choroby i szkodniki. Dlatego terminowe środki zapobiegawcze przyniosą korzyści tylko młodym sadzonkom.
Ze wszystkich przedstawicieli fauny najbardziej niebezpieczne dla buków są:
- wahadłowy buk;
- gąsienica czerwona;
- motyle ćmy;
- ćma zimowa;
- obrany pomarańczowy i żółto-szary;
- łucznictwo;
- opakowania do liści;
- zestawy do budowania buków;
- złotówki;
- buk ćma streptocipital;
- owady czubate;
- vilohvost;
- kret nakrapiany;
- zapach borer;
- zwykły niedźwiedź;
- brzana zbożowa;
- Dąb wąska kora;
- chrząszcze;
- mszyca;
- szczypce;
- robaki;
- Galowie;
- ćmy;
- kornikowate.
Dowiedz się, jak wyciąć drzewo, jak zniszczyć drzewo, nie tnąc go, jak udekorować pniak, jak wyrwać pniaki.O atakach tych owadów świadczą skręcone i martwe liście, uschnięte gałęzie, a także uszkodzenia wewnątrz pnia. Charakterystyczne jest, że wielu atakujących pasożytów zaczyna się aktywować wczesną wiosną, jedząc pąki liściaste, młode włókna macierzyste. Niektórzy wolą jeść dojrzałe owoce.
Jeśli nic nie zostanie zrobione, potężna długowieczność lasu wkrótce zginie. Eksperci zalecają stosowanie insektycydów o szerokim spektrum działania jako leków terapeutycznych i profilaktycznych. Należą do nich: Aktar, Aktellik, Provado, Calypso, Decis i inne.
Wiesz? Los Joanny d'Arc zagrał buk, zwany w Lorraine „drzewem bajki”. Nie wiadomo więc, skąd wzięła się ta nazwa (być może jest to związane z obrzędami starożytnych Celtów), ale miejscowi stanowczo wierzyli, że pobliski bojownik ma właściwości lecznicze, jego woda została zdjęta z gorączki i leczyła chorych. Drzewo otrzymało magiczną moc uzdrawiania. Pielgrzymi często gromadzili się w tym malowniczym zakątku, alarmując miejscowe duchowieństwo tańcem i śpiewem. Joanna była wśród nich. W jej oficjalnym oskarżeniu chodziło o „bałwochwalstwo„ czarodziejskiego drzewa ”.Oprócz gryzienia i ssania przeciwności, buk jest zagrożony przez grzyby chorobotwórcze. Biolodzy mają około siedmiuset gatunków. Najczęstsze choroby drzew to:
- mączniak prawdziwy (który prowadzi do wysuszenia liści już w drugiej połowie lata);
- zgnilizna korzeni (młode rośliny są wrażliwe);
- workowiec (prowadzi do martwicy drewna, wrzodów i gnilnych formacji);
- gruźlica;
- martwica bez sodu (gdy dotyczy to części naczyniowej tułowia i kory);
- chaga;
- rak szronu (występuje w miejscach uszkodzenia skorupy przez silne mrozy);
- zielona pleśń (uderza w orzechy i młode kiełki).
Ponadto na różnych częściach rośliny powstają łuskowate narośla. Ratowanie drzew przed takimi problemami pomoże fungicydy: „Allett”, „Skor”, „Coronett”, „Antrakol”, „Previkur”, „Maxim”.
Należy pamiętać, że buki nie mogą rosnąć pod wpływem dymu, spalin. Czynniki te mają destrukcyjny wpływ na roślinę. Ponadto, jeśli choroba ma ostrą naturę, cierpią poszczególne części, a w przewlekłych wszystkie funkcje życiowe stopniowo wygasają.
Wiesz? W ciągu roku produkcyjnego można zebrać do 300 kilogramów orzechów z jednego hektara lasu bukowego..
Magazynowanie
Biorąc pod uwagę dobroczynne właściwości buków, kora i liście będą przydatne jako surowiec medyczny w gospodarstwie, jako dojrzała tarcica jako drewno, a dojrzałe orzechy jako smaczny przysmak.
Zdaniem ekspertów z dziedziny dendroterapii, zbiór liści można przeprowadzać przez całe lato. Lepiej zbierać korę jesienią. To samo dotyczy owoców, ponieważ w niedojrzałej formie są niejadalne i nie będą przechowywane przez długi czas. Zazwyczaj proces zbioru rozpoczyna się we wrześniu, kiedy same owoce spadają na ziemię i mogą trwać do grudnia.
Po zbiorze plon musi zostać poddany procesowi przesiewania i suszenia. Tylko wtedy można go sortować w worki do przechowywania. Ważne jest, aby wilgotność w magazynie nie przekraczała 60-65 procent. Nawiasem mówiąc, lepiej jest umieścić paczki z tkaniny na drewnianej scenie, a nie na podłodze.
Drewno bukowe najlepiej zbierać ze starego martwego drewna.
Wiesz? Starożytni Egipcjanie zawsze używali drewnianych amuletów na szyi, aby chronić ich przed krzywdą i nieszczęściem. Zły omen uznano za utratę takiego przedmiotu. Uznano to za nieuniknioną chorobę lub śmierć byłego właściciela..
Teraz wiesz, jaka jest osobliwość tych leśnych wątrób i dlaczego każdy dom powinien mieć co najmniej mały kamień bukowy. Nie bez powodu drzewa te są czczone przez ekspertów jako pachnący przepływ energii, który zamienia twoje ciało w potężną fortecę, a klasztor w twierdzę pokoju. Weźcie jej hojne dary od natury, nie powodując szkód, a dobro będzie panować w waszym domu.
