Radziecka ciężarówka ciężka

Długiej drodze ewolucyjnego i naukowo-technicznego postępu człowiekowi towarzyszył wierny przyjaciel i pomocnik - koń. Do tańszych silników rolnicy wykorzystywali te użyteczne zwierzęta. Dzisiaj będziemy rozmawiać o niesamowitej rasie koni - radzieckim lotniskowcu.

Historia rasy

W dawnych czasach, w rosyjskich regionach, gdzie lasy często spotykały step, zawsze istniało pytanie o znaczenie siły trakcyjnej zarówno dla eksportu lasów, jak i do orania gruntów rolnych. Problem mieszkańców tych miejsc polegał na tym, że prosty koń chłopski, z którym mieszkańcy północnych guberni powinni byli zadowolić się, nie mógł jakościowo poradzić sobie z koniecznymi zadaniami z powodu braku siły i wytrzymałości. W związku z tak małymi możliwościami chłopskiego konia i tak wielkimi potrzebami mieszkańców regionu zawsze doceniano masywnego, odpornego konia. Do lat 50. XIX wieku głównymi koniami roboczymi były tzw. Bityugowie - konie rasowe Tambov nazwane na cześć tytułowej rzeki regionalnej, a także hybrydy tej rasy i konie lokalne. Ale pod koniec XIX wieku właściciele ziemscy i kupcy, decydując się na dołączenie do świata zachodniego, zaczęli importować ciężkie ciężarówki europejskie - Brabancony i sufity - do Mordovii i prowincji Niżny Nowogród, które w przyszłości stały się pomocą genetyczną dla stworzenia nowej radzieckiej ciężarówki.

Dowiedz się, jak zaprzęgać konie, mate i rasy.
Ogólnie rzecz biorąc, stado rasowych koni rasy Braban mogło pojawić się w Rosji, ale nie były one dobrze przystosowane do klimatu rosyjskiego, miały raczej luźną konstytucję i według rolników miały raczej nieokrzesane formy. W związku z tym postanowiono przejść przez samców Brabanconów i lokalnych żylastych klaczy. Potomkowie tego przejścia nie byli tak wielcy jak „ojcowie”, ale mieli bardziej gęstą strukturę ciała.
Wiesz? Większość zdrowych dorosłych tej rasy może całkowicie swobodnie poruszać się pociągiem o wadze 15 ton.
Podczas wojny domowej konie europejskie nie były importowane, a główne nagromadzenia stada plemion znajdowały się w stadninach Pochinok i Mordovian. W tym czasie miały miejsce praktycznie niekontrolowane przejścia w stadach, aw połowie lat trzydziestych ubiegłego wieku zaczęły się rodzić źrebięta, które miały trwałe zewnętrzne oznaki nowej rasy. Podobny wygląd zewnętrznych znaków stał się podstawą do przeprowadzenia prac selekcyjnych i ustalenia uformowanych cech zwierząt. Ale z powodu wydarzeń II wojny światowej hodowcy byli w stanie stworzyć nową linię ciężkich koni dopiero w 1952 roku i nazwali ją sowiecką ciężarówką. Do lat 90. ubiegłego wieku rasa była aktywnie uprawiana i ulepszana, a ogiery i klacze pokazywały się w wielu międzynarodowych konkursach i konkursach. Ale po upadku ZSRR radzieccy ciężcy przewoźnicy zaczęli doświadczać nie najkorzystniejszych czasów: liczba królowych w stadninach Mordovian i Nizhny Novgorod zmniejszyła się o prawie 50%, rozwój programów testowych dla źrebiąt został zatrzymany, a tempo regresji pozwoliło na pomysł zniknięcia całej rasy.
Ciekawe jest również czytanie najlepszych garniturów koni.
W naszych czasach sytuacja nieco się ustabilizowała, ale poprawa nastąpiła tylko dlatego, że ciężki koń jest wysoko ceniony w krajach europejskich do dnia dzisiejszego. Głównymi nabywcami radzieckiej ciężarówki są producenci rolni, którzy obawiają się przyjazności dla środowiska i niskich kosztów wytworzonego produktu. W związku z kryzysem i wysokimi cenami paliwa ci rolnicy pamiętali również te konie. Do dziś hodowla sowieckich ciężkich przewoźników trwa nadal w stadninach Mordovian i Nizhny Novgorod, ale także te ciała stałe można znaleźć w regionach Vologda i Kostroma Federacji Rosyjskiej.

Wygląd radzieckiej ciężarówki

Pojawienie się tego szlachetnego i silnego zwierzęcia wyraźnie mówi o jego sile i wytrwałości. Konie tej rasy są największe dla zwierząt uprzęży na terytorium Federacji Rosyjskiej. Dowiedzmy się bardziej szczegółowo o zewnętrznych cechach koni tej rasy.

Na zewnątrz

Pierwszą rzeczą, która nadaje temu końowi jego zdolność do pracy, jest masywna klatka piersiowa, silne plecy i silne przedramię. Mocna, krótka szyja zwieńczona jest głową średniej wielkości, z wyrazistymi mięśniami policzków i bardzo szerokimi nozdrzami, ale mimo znacznej masywności taka kompozycja wygląda dość elegancko i szlachetnie. Na głowie są proste, wyprostowane uszy, są małe, ale nie różnią się małością, chociaż są przedstawiciele ciężkiej ciężarówki o bardziej opadających uszach.

Kłąb nie jest szczególnie widoczny na miękkim, lekko opadającym grzbiecie. Ale grzbiet tego konia wymaga szczególnej uwagi, ponieważ dzięki niemu można wyraźnie ocenić siłę i wytrzymałość tego zwierzęcia, ponieważ jest ono mocne, szerokie i kończy się szerokim, rozwidlonym, lekko obwisłym zadem.

Sprawdź te rasy koni: Vladimirskaya, Arabian, Shire, Orlovsky trotter, Frieze, Tinker, Falabella, Akhal-Teke i Appaloosa.
Rolnicy, którzy używają ciężkich ciężarówek zgodnie z ich przeznaczeniem, są szczególnie wrażliwi na grzbiet konia, ponieważ ocenia się to na podstawie jego osiągów. Radziecka waga ciężka nie zawodzi pod tym względem: szeroki zad obraca się w masywne tylne kończyny z krótkimi biodrami i babcią. Nogi kończą się szerokimi stopami i dużymi kopytami o odpowiednim kształcie. Głównymi garniturami tej rasy są: czerwony, czerwono-czerwony, brązowy, zatokowy i zatokowo-czerwony. Okresowo są też czarni przedstawiciele, ale zdarza się to dość rzadko.

Rozmiar

Jeśli mówimy o masowości, warto zastanowić się nad różnicami między końmi a klaczami. Średnia waga dorosłego ogiera wynosi około 900 kg, a dorosłej klaczy 700 kg. Wzrost dla tej rasy jest pojęciem zmiennym, samice są nieco niższe niż konie, ale nadal wysokość waha się od 1,5 do 1,7 m.

Cechy charakteru

Od swoich przodków Belgowie - Brabancons - radzieckie ciężkie pojazdy odziedziczyli dobry temperament i spokój. Pokojowo są posłuszni podczas pracy, nie okazują agresji bez wyraźnego powodu.

Przeczytaj o najmocniejszych, dzikich i jeździeckich koniach.

Ile kosztuje radziecka rasa ciężka

Jeśli masz konia pełnej krwi, powinieneś dać jej książkę genealogiczną. Cena konia może się różnić w zależności od czystości krwi, miejsca uprawy, wieku i płci, a także jakości jego zdrowia.

To ważne! Przed zakupem tego zwierzęcia upewnij się, że sprzedawca jest niezawodny, upewnij się, że poprosiłeś o informacje na temat szczepień zwierząt, a także dokumenty weterynaryjne dotyczące ogólnego stanu zdrowia konia.
Cena za jednego źrebaka wynosi około 1250 dolarów amerykańskich, gdy dziecko dorośnie do jednego lub półtora roku, jego cena wynosi już 1875 dolarów amerykańskich. Osoba dorosła może kosztować 2500-3125 USD.

Opieka i konserwacja koni

Aby zwierzę mogło czuć się dobrze, konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków do tego.

Warunki dotyczące treści

Radziecki koń pociągowy nie jest bardzo wymagającym koniem, ale szczególnie potrzebuje przestronnej stajni, terytorium do chodzenia i swobodnego biegania, oczyszczonej wody i stabilnego karmienia. Aby właściwie dbać o zdrowie i dobre samopoczucie zwierzęcia, właściciel musi stworzyć właściwą dietę właściwego odżywiania, aby zachować siłę i możliwości konia. Konieczne jest również przeprowadzenie kontroli ciężkiego samochodu ciężarowego po męczącym dniu, aby wykluczyć obrażenia i choroby.

To ważne! He Powinien być wyłączony z życia konia weterynarza - lekarz musi przeprowadzać rutynowe szczepienia, a także niezbędne badania zwierzęcia co najmniej dwa razy w roku.
Konieczne jest również monitorowanie higieny konia. Nie zapomnij oczyścić nozdrzy konia po pracy lub innej aktywności, a także umyć kopyta konia wężem, aby nie cierpiał na zmęczenie. Uwaga i wymaga włosia końskiego: myjka i ogon myć dwa razy w tygodniu za pomocą klimatyzatora. Po wyschnięciu włosów należy je przeczesać szczotką z naturalnych materiałów.

Funkcje zasilania

Konie potrzebują regularnego karmienia, które składa się z suchej i świeżej trawy oraz upraw zbóż. Każdego dnia musisz dać koniowi roślinność, uprawy, nie zapomnij o wodzie. Dla normalnego wzrostu małe źrebię należy karmić kompleksami witaminowymi. Jako zachętę i delikatność, możesz podać zwierzęce słodkie buraki, cukier, surową marchewkę i ziemniaki.

Hodowla ras

Wskaźniki płodności tej rasy wynoszą 75%. Do hodowli klacze nadają się do osiągnięcia wieku 16-17 lat, choć zdarzało się, że konie tej rasy sprowadzały potomstwo w wieku 20 lat. Radzieckie konie ciężkie to raczej wcześnie dojrzewające konie, w okresie karmienia źrebięta zyskują 2 kg dziennie, a po 6 miesiącach ich waga sięga już pół tony. Do pracy młodych ludzi przyciąga od 2,5 roku życia, a do hodowli używa się ich od trzech lat. Charakterystyczną cechą tej rasy są wysokie poziomy mleka.

Wiesz? Rekord produkcji mleka dla koni wynosił 6137 litrów.
Średnia wydajność mleka wynosi 3000 litrów na okres laktacji. Rasa radzieckiej ciężarówki może bez wątpienia być skarbem narodowym Rosji. Aktywny rozwój rolnictwa może pomóc w zachowaniu hodowli tych zwierząt, a także w hodowli koni. Znaczenie tych koni istnieje w naszych czasach, ponieważ niektóre obszary rolnictwa wymagają użycia żywej siły pociągowej koni.

Wideo: parada ogierów radzieckiej ciężarówki