Piwonie - piękne bujne kwiaty z rodzaju bylin zielnych. Są kochane przez ogrodników i kwiaciarni ze względu na bujne liście, jasne kwiaty, długie kwitnienie. Rośliny mają wiele odmian - ponad pięć tysięcy. Jeden z nich - pion o nazwie „Sarah Bernard” zostanie omówiony w tym artykule.
Historia piwonii
Ta piękna odmiana hybrydowa ma ciekawą historię pochodzenia. Przywiózł go słynny hodowca z Francji Pierre Louis Victor Lemoine. To arcydzieła rąk tego profesjonalisty - wiele odmian piwonii i bzu - dziś są klasykami sztuki krajobrazowej.
Wśród wielu gatunków piwonii wiodą odmiany zielne, drzewiaste i wąskolistne. Również piwonia lecznicza jest popularna ze względu na swoje właściwości lecznicze.
Dlaczego w 1906 roku Pierre Lemoine nazwał nowo wyhodowaną odmianę nazwiskiem swojej słynnej rodaczki, aktorki Sarah Bernard, można się tylko domyślać. Najprawdopodobniej, podobnie jak wielu inteligentnych Francuzów, uczęszczał na występy, w których grała wybitna aktorka, i uderzyła ją jej gra i piękno. Dlatego chciałem nadać jej imię jednej z najpiękniejszych odmian, wyhodowanej przez niego osobiście. 
Podobnie jak błyskotliwa Sara, piwonia, nazwana tak od niej, zawsze przyciąga uwagę, nawet jeśli jest w towarzystwie innych kwiatów, i stanowi standard sztuki ogrodowej. Ze względu na swoje walory dekoracyjne kwiat został wyróżniony angielską nagrodą Zasługi Ogrodowej Royal Horticultural Society (RHS). A dzisiaj hodowcy i hodowcy kwiatów „Sarah Bernard” odmiany pion zaliczają się do najlepszych odmian różowych.
Wiesz? W kulturze chińskiej pion zaczął być aktywnie używany podczas rządów dynastii Qin i Han (około 200 pne). Nie mógł jednak rozwijać nikogo, kto chciałby, ale tylko bogatych obywateli Chin. Zwykły Chińczyk nie mógł tego robić..
Opis botaniczny
Zapoznanie się z piwonią „Sarah Bernard” zaczyna się od opisu odmiany. On późna dojrzałość - Kwiaty pojawiają się w czasie, gdy większość odmian już zakwitła. Obficie kwitnie „Sarah Bernard”. Kwiaty są duże, o średnicy 20 cm, pojedyncze.
Trzymane na długich (do wysokości metra) mocnych pędach odpornych na wyleganie. Płatki w kwiatach półpełne i frotte. Główną barwą charakterystyczną odmiany jest jasnoróżowy ze srebrną obwódką. Dzisiaj wyświetlane są również kopie koloru białego, czerwonego, kremowego, żółtego. Czas kwitnienia piwonii wynosi około półtora miesiąca. 
Osobliwością tej odmiany jest to nie zmienia żółtych liścii pozostanie piękna przez całe lato, aż do upadku karmazynu. Są takie same jak kwiaty, duże, rozcięte, ażurowe. W kolorze - ciemnozielony. Roślina toleruje zimowy chłód. Ze względu na wygodę i przetrwanie konieczne będzie tylko obcięcie liści jesienią.
W projektowaniu krajobrazu piwonie Sarah Bernard są używane w grzebieniach i mixborders. Są sadzone osobno i w grupach. Używaj pod cięciem i w kompozycjach kwiatowych.
Gdzie sadzić piwonię
Piwonia wyróżnia się prostotą. Mówi się, że może rosnąć bez problemów i specjalnej troski przez 30 lat, a niektórzy stulatkowie na ogół do 80 lat. Aby jednak zmaksymalizować dekoracyjność trawiastej piwonii, konieczne jest przestrzeganie pewnych wymagań i zaspokojenie preferencji rośliny podczas sadzenia i pielęgnacji.
Skutecznie patrz na piękny trawnik. Możesz także stworzyć ciągły kwitnący ogród: wiosną krzak piwonii zostanie ozdobiony galantusami, irysami, krokusami; latem - astilbe, lilia, pelargonia, godecia, cynia, petunie, a późną jesienią zastąpią je floksy, astry, chryzantemy.
Oświetlenie i lokalizacja
Piwonia - roślina, która kocha światło. Dlatego do jego lądowania należy wybrać dobrze oświetlony obszar, w którym jasny cień może spaść tylko w południe. Jeśli sadzisz krzew w cieniu, odmówi ci to przyjemności podziwiania jego kwiatów - po prostu ich nie wypuści. 
Rodzaj gleby
Najlepszą glebą do sadzenia będzie Niska kwasowa glina. Jeśli glina dominuje w glebie, w której zamierzasz posadzić trawiastą piwonę Sarah Bernard, należy dodać do niej piasek. W przypadku przewagi piasku trzeba wykonać glinę.
Gleba o wysokim poziomie pH przed posadzeniem kwiatu musi być wapieniem, aby osiągnąć optymalną kwasowość (300-350 g / 1 m kw.). Wilgotne, podmokłe, kwaśne gleby i bliskie występowanie wód gruntowych to tabu do sadzenia piony.
Wiesz? W Grecji wierzyli, że piwonia może pomóc w 20 chorobach, więc musi być uprawiana na dziedzińcach wszystkich klasztorów. Do początku XIX wieku roślina ta była używana tylko jako lek i przyprawa do żywności.
Wzór sadzenia i zasady hodowli
Najczęściej propagowana jest piwonia cięcie, dzielenie buszu i warstwowanie. Najbardziej prosty i skuteczny - podział krzewu, który należy przeprowadzić w sierpniu i wrześniu.
Aby propagować pion w ten sposób, należy wykopać krzew. Następnie odetnij w odległości 10 cm od korzenia. Umyj korzenie dobrze pod bieżącą wodą i umieść w ciemnym miejscu do suszenia i kiełkowania.
Do lądowania musisz wybrać delenkę, która ma dwa lub trzy pąki i korzeń o długości do 10-15 cm, zanim zostanie umieszczony na ziemi, będzie wymagał dezynfekcji. Najpierw musisz umieścić go na pół godziny w pojemniku z roztworem czosnku lub słabym roztworem nadmanganianu potasu.
Następnie podział na 12 godzin należy umieścić w roztworze „Heteroauxin” (1 tabletka / 10 l wody). Po usunięciu materiału sadzeniowego z roztworu należy go dobrze wysuszyć, a skrawki należy pokryć węglem drzewnym. I dopiero potem możesz przejść bezpośrednio do lądowania.
W dolnej części otworu do lądowania umieścić piasek. Delender jest pogłębiony w taki sposób, że odległość od pąków do ziemi wynosi nie więcej niż pięć centymetrów (dwa lub trzy palce), zbyt głębokie lub zbyt słabe zagłębienie może być przyczyną odmowy kwitnienia rośliny.
Materiał do sadzenia posypany ziemią i dobrze podlewany. Aby roślina mogła skutecznie zimować, należy ją ściółkować 5-7 cm warstwą torfu. Wiosną, gdy pojawiają się i rosną małe czerwone pędy, można usunąć ściółkę. Ponieważ krzewy piwonii mają tendencję do szerokiego rozprzestrzeniania się, odległość między otworami do lądowania musi wynosić co najmniej jeden metr.
Podczas przesadzania do stałego miejsca przygotowuje się wykop w kształcie sześcianu o wymiarach 60 x 60 x 60 cm, z czego ponad połowa jest wypełniona mieszanką gleby, którą przygotowuje się z torfu, ziemi, piasku, próchnicy. Wszystkie składniki są pobierane w równych proporcjach.
Wgłębienie jest nawożone mączką kostną (0,5 kg), podwójnym superfosfatem (0,4 kg), siarczanem żelaza (jedna łyżka stołowa), popiołem drzewnym (1 l), potażem (jedna łyżeczka). Pusta część dołu jest pokryta glebą ogrodową. Lądowanie lekko zagęszczone i obficie podlewane.
Pierwsze kwiaty po przeszczepie należy spodziewać się dwa lata później.
To ważne! Lądowanie i przesadzanie piwonii powinno odbywać się tylko jesienią.
Właściwa pielęgnacja odmiany
Piwonie nie wymagają prawie żadnej opieki. Główne działania, które należy wykonać, to podlewanie, pielenie, rozluźnianie gleby, nawóz, cięcie na zimę.
Ponieważ łodygi „Sary Bernard” są mocne, nie spadają, przybijane osadami. Dlatego, w przeciwieństwie do większości innych odmian, podwiązka i wsparcie nie są potrzebne.
Jak podlewać
Częsty pionowy podlewanie nie jest potrzebny. W okresach, w których wiązane są jego pąki, występuje aktywny wzrost i wystarczy, aby roślina otrzymywała wodę raz w tygodniu podczas kwitnienia. Resztę czasu można rzadziej podlewać.
Podlewanie powinno być obfite - trzy lub cztery wiadra na jednym krzaku. Zaleca się podlewać wieczorem, aby kropelki wody nie powodowały oparzeń liści i płatków. Po nawadnianiu należy poluzować. 
Jak nawozić
Jeśli roślina jest sadzona w odpowiedniej glebie zgodnie ze wszystkimi zaleceniami, to w pierwszym roku i przez kilka kolejnych lat nie potrzebuje nawozów.
W przyszłości potrzebne będą piwonie nawozić trzy razy w roku: wiosną, latem i jesienią. W połowie czerwca krzewy będą musiały być nawożone roztworem dziewanny lub ptasich odchodów (3 litry na krzew).
Na początku jesieni superfosfat będzie musiał być nakładany na ziemię (jedna łyżka stołowa na wiadro wody bronionej). Jeden krzew wymaga jednego wiadra nawozu. Wiosną glebę należy ściółkować centymetrową warstwą torfu lub innego materiału mulczującego i nanosić na popiół drzewny.
Wymagane będą również działania opiekuńcze. regularne zwalczanie chwastów, usuwanie kwitnących kwiatostanów i przycinanie łodyg i liści na zimę.
To ważne! Należy dołożyć starań, aby w porę usunąć kwiatostany kwitnące, w przeciwnym razie, pozostając na krzaku, mogą sprowokować rozwój chorób grzybowych..Późną jesienią liście i łodygi należy ciąć, pozostawiając konopie o wysokości 10-15 cm. Rośliny dorosłe nie potrzebują schronienia.
Jak radzić sobie z trudnościami
Wśród trudności, które mogą zostać zauważone przez hodowców piwonii, są choroby i brak kwitnienia. Zasadniczo główne przyczyny leżą w złej opiece lub lądowaniu. Zobaczmy, z czym mogą się wiązać te problemy.
Choroby charakterystyczne dla piwonii to rdza, szara pleśń, mozaika pierścieniowa.
Rozprzestrzenianie się pierwszej choroby przyczynia się do pogrubienia lądowania w połączeniu z deszczową pogodą. Szara zgnilizna zazwyczaj atakuje młode okazy, gdy wchodzą w fazę aktywnego wzrostu. Wpływa na liście, łodygi i niewydmuchane kwiaty. Po pierwsze, u podstawy łodygi tworzy się szara patyna. Później ciemnieje, zmiękcza się i ostatecznie spada na ziemię. 
Aby nie dopuścić do tej choroby piwonii, wczesną wiosną krzewy i glebę w strefie leśnej należy traktować mieszanką Bordeaux (3 litry na krzew). Możesz również spróbować użyć środków ludowych - zabiegów z roztworem czosnku (jedna rozdrobniona głowa na 2 litry wody). Opryskiwanie należy przeprowadzić w fazie pojawiania się nerek i dwa tygodnie po pierwszym zabiegu.
Raczej poważna choroba piwonii rdza. Pominięcie jej objawów nie powiedzie się - to brązowe plamy na liściach, które z reguły powstają po kwitnieniu. Takie liście będą musiały zostać pocięte i spalone. Zapobieganie będzie się odbywać w tych samych czynnościach, co w przypadku gnicie szarego. 
Mozaika - Choroba wirusowa, która nie jest uleczalna. Pokazują to jasnozielone plamy i żółte paski na liściach. Zainfekowane krzaki muszą zostać usunięte i spalone. 
Przyczyny braku piony kwitnienia mogą być różne:
- niepomyślnie wybrane miejsce lądowania - krzew będzie musiał zostać przeszczepiony na działkę odpowiadającą preferencjom rośliny;
- sadzenie zbyt dużego delenoka z niewielką liczbą korzeni, które nie radzą sobie z zadaniem karmienia pędów. Możesz rozwiązać problem przez nowy podział i przeszczepianie na nowo;
- częste przeszczepy i podziały - roślina powinna zostać przeszczepiona i podzielona nie więcej niż raz na cztery do pięciu lat;
- niewłaściwe dopasowanie - zbyt głębokie lub zbyt powierzchowne;
- krzak ma solidny wiek - musi być podzielony;
- zbyt kwaśna ziemia;
- niewystarczające zapłodnienie;
- niedobór potasu na ziemi;
- infekcja szarej zgnilizny lub przedłużająca się mokra pogoda;
- niewystarczające podlewanie;
- uszkodzenie korzeni przez nicienie szkodników lub gryzonie - w pierwszym przypadku roślina nie podlega dalszej uprawie;
- Roślina wywołała chorobę wirusową - musi zostać wyrwana i spalona.
Nowoczesne formy
Piwonie „Sarah Bernard” prezentowały kilka kolorów i kształtów. Najbardziej znane są kwiaty w kolorach czerwonym i białym.
Piwonia „Sarah Bernard Red” produkuje pąki nieco mniejsze od progenitora - około 15 cm średnicy. Tak, a wysokość tulei nie przekracza 85 cm. 
Ma jednak tak jaskrawoczerwoną, czerwono-czerwoną barwę i tak przyjemny aromat, że z pewnością przyciąga uwagę. Liście są ciemnozielone, ażurowe. Ta hybryda należy do kwiatów środkowego późnego okresu kwitnienia.
Piwonia „Sarah Bernard White” daje piękne białe pachnące kwiaty. Jego pąki mają inny kształt - od kulistego do różowego. Średnica kwiatów jest niewielka - 15-17 cm, na szypułkach zwykle są dwa lub trzy pąki. Krzew kwitnie późno. 
Kwitnie w maju - czerwcu, obficie i długo. Krzew rośnie średnio do 80-90 cm, liście są średniej wielkości i mają ciemnozielony kolor. Piwonia „Sarah Bernard” biała charakteryzuje się wysoką odpornością na zimę i odpornością na większość chorób związanych z piwonią.
Jeśli teraz szukasz wymaganego stopnia pionu, radzimy zwrócić uwagę na „Sarah Bernard”. Bujny, atrakcyjny krzew z pewnością ozdobi każdą okolicę i zachwyci swojego właściciela pięknym, jasnym i długim kwitnieniem przez ponad dziesięć lat. Jego zalety to bogata kolorystyka, bezpretensjonalność, wysoka zimotrwalosc i obfite kwitnienie.
