Metody radzenia sobie z chorobami ziemniaka

Niektórzy ogrodnicy, w celu uniknięcia strat plonów z powodu chorób ziemniaków, są uprawiani roślinami korzeniowymi na innowacyjne technologie w beczkach, torbach i pod sianem. Ale wkrótce są przekonani, że nie ratuje bulw przed bakteriami, grzybami i wirusami, które wywołują różne dolegliwości. Bezlitośnie uderzają w zdrowe rośliny i ich owoce w otwartym polu, szklarni, a nawet w piwnicy. Nosicielami patogenów są często szkodniki i inne owady. Zastanówmy się bardziej szczegółowo, jakie są choroby ziemniaków i środki ich zwalczania.

To ważne! Niemożliwe jest natychmiastowe wyleczenie sadzonych bulw z chorób jakiegokolwiek rodzaju. Wynika to z faktu, że większość patogenów infekuje glebę lub nasiona. W rezultacie walka z nimi powinna rozpoczynać się od przetwarzania i obróbki owoców, a także dokładnego przygotowania łóżek do sadzenia.

Choroby ziemniaka bakteryjnego

Choroby bakteryjne ziemniaków są wywoływane przez różne mikroby, które z bulw stopniowo rozprzestrzeniają się przez łodygi, infekując całą roślinę. Walka z nimi jest niezwykle trudna, ponieważ gleba, w której rośnie korzeń, również wymaga dezynfekcji.

Aby poradzić sobie z takim zadaniem, potrzebujesz terminowego i kompetentnego siewu. Czasami zajmie to lata z naprzemiennym siewem w zakażonym obszarze upraw odpornych na mikroorganizmy, takich jak: pszenica, kukurydza, jęczmień, rzodkiewka, burak, kapusta, tytoń, rośliny strączkowe.

Brown Bacterial Rot

Choroba występuje dzięki aktywności mikroorganizmów Ralstonia solanacearum na ziemniaki. Jego pierwsze przejawy są zauważalne w okresie kwitnienia uprawy, kiedy zaczynają tworzyć się korzenie. W tym czasie jest żółknięcie i więdnięcie liści, staje się pomarszczone i pozbawione życia, a łodygi spadają i brązowieją z czasem.

W zakresie rozmnażania bakterii chorobotwórczych w dolnej części korzenia łodygi występują procesy zmiękczania i gnicia. Widoczne są podziały wzdłuż pędów, a zakażone żyły stają się brązowe, zgniłe.

Jeśli odetniesz łodygę chorej rośliny, ciemne brązowe włókna będą widoczne na pierścieniu plasterka. Podczas kompresji takiego zarodka zostanie uwolniony szaro-biały, błotnisty śluz.

Brązowa zgnilizna botaników kwalifikuje się do naczyniowych dolegliwości ziemniaków i oznacza śmierć krzewów w wyniku zablokowania żył ksylemu przez gęstą gumowatą masę. Zdarzają się przypadki, gdy choroba objawia się jedynie przez więdnięcie pionowe i zgniliznę pierścieniową, w której nie dochodzi do rozszczepienia pędów i występują wydzieliny śluzowe.

Choroba bulw ziemniaka jest wyrażana przez zmiękczony pierścień naczyniowy i pojawienie się brązowych pierwiastków gnilnych na rdzeniu. Często procesy rozpadu zaczynają się w repozytoriach. Towarzyszą im wydzieliny śluzowe i nieprzyjemny zapach. Takie ziemniaki zarażają wszystkie sąsiadujące bulwy i całkowicie gniją.

Wiesz? Według Międzynarodowej Korporacji Finansowej Ukraińcy zużywają około 4 milionów ton ziemniaków rocznie, podczas gdy średni roczny plon roślin okopowych wynosi około 18-19 milionów ton.
Wiodący agronomowie kraju zwracają uwagę rolników i właścicieli ziemskich na fakt, że walka z chorobami bakteryjnymi ziemniaków powinna mieć na celu kompleksową ochronę przed patogenami opisanymi powyżej. Sercem wszystkich takich środków jest zarządzanie relacjami między populacją wewnętrzną i zewnętrzną.

Oznacza to, że roślina musi być chroniona przez cały okres uprawy za pomocą różnych metod, w tym produkcji nasion oraz niuansów organizacyjnych i ekonomicznych, a także zasad łączenia upraw.

Wraz z pojawieniem się brązowej zgnilizny, płodozmian i wprowadzenie optymalnych nawozów mają kluczowe znaczenie w jego zwalczaniu. Ziemniaki można sadzić w zainfekowanym ogrodzie dopiero po 5 latach. Bulwy nasienne należy ostrożnie przewijać i rozgrzewać przez 20 - 30 dni. Pomoże to prawidłowo wykryć nieprzydatny materiał. Będzie to również wskazane przez 0,002% roztwór kwasu bursztynowego, który jest używany do przetwarzania owoców przez pół godziny.

Jeśli podczas sadzenia istnieje potrzeba odcięcia korzeni, nóż musi być koniecznie zdezynfekowany formaliną lub nadmanganianem potasu. Zdrowe sadzeniaki, do celów profilaktycznych, sadzi się przed posadzeniem chemikaliami, takimi jak: „TMTD”, „Rizoplan”, „Baktofit”, „Polikarbotsin”, powtarzając dwukrotnie zabieg sadzenia przed pączkowaniem.

Dobrze uprawiane odmiany o zwiększonej wytrzymałości na mikroby: „Resource”, „Ulyanovsk”, „Luck”, „Volzhanka”. Walka z chorobami bakteryjnymi ziemniaków obejmuje regularną inspekcję terenu i usuwanie chorych roślin.

Eksperci radzą przeprowadzić pierwsze czyszczenie po tym, jak łodygi osiągną 25 cm wysokości, drugie - podczas kwitnienia, a trzecie - kilka tygodni przed zbiorami. W tym okresie ważne jest całkowite skrócenie wierzchołków, aby gleba miała czas wyschnąć przed zbiorem owoców. Całe zbiory powinny być dobrze wysuszone przed złożeniem w piwnicy. Potrzebne są prace przygotowawcze w repozytorium.

W tym celu usuwają wszystkie zeszłoroczne warzywa i owoce, dezynfekują 2% wodnym roztworem siarczanu miedzi i przetwarzają ściany wapnem gaszonym. Przy wejściu do lokalu leżała mata nasączona 5% roztworem niebieskiego witriolu.

To ważne! W celu bezpiecznego zachowania bulw ziemniaka w piwnicy przez pierwsze 20 dni temperatura w pomieszczeniu nie powinna być niższa niż +13 ° C, a wilgotność powinna wynosić 90%. W przyszłości potrzebujesz stopniowego chłodzenia do 2 stopni.

Gnicie pierścienia

Objawy zgnilizny pierścieniowej są dość zauważalne na bulwach i biomasie ziemniaka. Pojawiają się po kwitnieniu w postaci żółknących cienkich pędów i skręconych liści. Dotknięte próbki są trudne do wyrwania, nawet przy ogólnej śmierci komórki. Dzieje się tak z powodu zniszczenia struktury żył roślin okopowych i pędów.

Choroba zaczyna się od korzeni, ale jej pierwsze objawy można zaobserwować na owocach tylko wtedy, gdy są cięte. Żółte lub brązowe pierścienie na krawędziach rdzenia wskazują na dalszy rozwój gnilnych procesów, które ostatecznie zniszczą cały płód. Po naciśnięciu szaro-żółty śluz wypływa z dotkniętych obszarów.

Jeśli podczas kontroli nasion nie zauważysz żadnych oznak zgnilizny i posadzisz taką roślinę korzeniową, wyrośnie z niej karzeł, słabo rozwinięty, rafinowany pęd z małymi zdeformowanymi liśćmi. Nie oczekuj dużych zbiorów z takich krzewów.

W większości przypadków choroby bakteryjne ziemniaków są spowodowane złym materiałem sadzeniowym lub uszkodzeniami mechanicznymi podczas zbioru roślin okopowych, transportem bulw w zakażonych pojemnikach, a także naruszeniem zasad przechowywania. Obecnie nie ma specjalnych toksycznych substancji chemicznych z gnilnych chorób roślin psiankowatych.

Są one zwalczane metodami kwarantanny, które oprócz kompetentnego przygotowania materiału do sadzenia i zbioru, obejmują sevosmenu przez 3 lata, selekcję odpornych odmian, nawożenie pól ziemniaczanych preparatami potasowymi oraz systematyczne usuwanie chorych roślin przy pierwszych oznakach zgnilizny.

Wiesz? Choroba ziemniaka niszczy od 30 do 65% upraw.

Mokra zgnilizna

Choroba zaczyna się od rdzenia bulw i często w początkowych stadiach rozwoju jest trudna do określenia. Jego główną przyczyną są bakterie lub patogeny grzybicze, które dostają się do rośliny korzeniowej, gdy są mechanicznie uszkodzone lub są przenoszone przez szkodniki. W oparciu o te czynniki staje się jasne, dlaczego ziemniak szybko gnije od środka.

Proces ten wyraża się w zmiękczeniu bulw i rozprzestrzenianiu się silnego smrodu. Zgniłe tkanki są początkowo białe, a następnie brązowieją, zbierając ciemne odcienie. Przy okazji, skórka jest naruszona, gdy wnętrze jest całkowicie zgniłe. Zdarza się, że powierzchnia roślin okopowych pokryta jest ciemnymi wgnieceniami, z których po ściśnięciu powstaje biaława substancja skrobiowa.

Jeśli korzeń dostanie się do zimnych warunków, jego powieki zamierają i zaczyna się proces rozkładu. Dlatego te bulwy nie powinny być zadbane, lepiej jest je natychmiast użyć, w przeciwnym razie zepsują całą uprawę. Rolnicy zauważają, że bardzo często ziemniak jest dotknięty tą chorobą w piwnicy, zwłaszcza gdy produkt jest zamrożony lub, odwrotnie, ułożony w stosie w stosie i przechowywany w temperaturze powyżej + 4 ° C.

Pojawieniu się mokrej zgnilizny towarzyszy również wysoka wilgotność w pomieszczeniu i słaba wentylacja. Wynika to z braku tlenu, co pociąga za sobą zmniejszenie odporności owoców ziemniaka. Znowu możesz pozbyć się problemu dzięki złożonym środkom. W tym celu ważne jest, aby gleba, w której rośnie kultura, nie była zbyt mokra i dobrze rozluźniona. Podczas układania, wybierz zdrowe bulwy i dobrze je wysusz.

Zaleca się traktowanie sadzeniaków przed wejściem do piwnicy, preparatem chemicznym „Maxim”. A także chronić uprawy przed wszelkiego rodzaju otarciami i cięciami, z czasem podjąć środki w celu zwalczania szkodników. Zimą składaj korzenie, niezależnie od ich przeznaczenia, w pudełkach lub siatkach roślinnych. W przypadkach, gdy znalazłeś zgniłe ogniska, usuń wszystkie bulwy ze strefy zakażonej i spróbuj użyć ich jak najszybciej. Również ściśle przestrzegaj zasad przechowywania ziemniaków (wspomnieliśmy powyżej).

Wiesz? Każdego roku Europejczycy zbierają około 35 ton ziemniaków na hektar, podczas gdy Ukraińcy tylko 15 ton. Taka różnica wynika z faktu, że 95% produktu jest uprawiane w małych gospodarstwach, co oczywiście odzwierciedla się w jakości bulw.

Mieszana zgnilizna wewnętrzna

Ta choroba bulw ziemniaka, podobnie jak poprzednie rodzaje bakteriozy, występuje, gdy zimowanie roślin okopowych jest niewłaściwe i ze względu na mechaniczne otarcia, uderzenia, cięcia. Objawy zależą od rodzaju patogenów złapanych w błonach tkankowych bulw. Można zaobserwować oznaki mokrej lub pierścieniowej i suchej zgnilizny już opisane przez nas. Na dotkniętych obszarach pojawi się szara, różowa lub brązowa powłoka śliska.

Metody radzenia sobie z tymi drobnoustrojami nie różnią się od wymienionych powyżej. Twoim głównym zadaniem jest ochrona uprawy przed uszkodzeniami mechanicznymi, aby zapewnić odpowiednie warunki do jej zapisania. Materiał siewny jest ważny do dezynfekcji przed ułożeniem jakichkolwiek środków przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych. Doświadczeni ogrodnicy zalecają leki „Fludioksonil” i „Maxim”.

Czarna noga

Choroba ta rozwija się w wyniku rozmnażania drobnoustrojów z rodzaju Pectobacterium, które mogą osiedlać się na różnych chwastach i czuć się komfortowo w temperaturach od + 2 ° C do + 32 ° C Konieczne jest oddanie hołdu wytrwałości pasożytów, ponieważ dostają się one do gleby przez ponad dwa lata. Na pierwszy rzut oka zdrowe bulwy są zanieczyszczone. Na początkowych etapach niemożliwe jest określenie wizualne.

Choroba zaczyna się manifestować, gdy tylko pojawią się korzystne warunki: zwiększona wilgotność lub przedłużająca się gorąca, gorąca pogoda. W suszach przebieg choroby jest powolny i staje się przewlekły. Czarna noga jest widoczna zarówno w podziemnych, jak i nadziemnych częściach ziemniaka: łodyga poniżej staje się czarna, liście żółkną, krzew stopniowo zanika, a korzenie zaczynają gnić.

W upale, tydzień później, w strefie korzeniowej rozpocznie się zmiękczanie kiełków, które zwykle spadają z powodu własnego ciężaru. Zainfekowane okazy są łatwo wyciągane, wydzieliny śluzu są widoczne na odcinkach łodygi. Bulwy gniją ze stolonnych miejsc, pokrytych ciemnymi kropkami. Pewnym znakiem choroby są gnijące plamy na ziemniaku, ciemnej skórze, pęknięcia, z których wydostaje się śmierdzący płyn. Takie rośliny okopowe są bardzo lekkie, co wskazuje na całkowite zniszczenie ich wnętrz przez bakterie.

Można pokonać czarną nogę, ściśle przestrzegając zasad agrotechnicznej uprawy ziemniaków, ich zbierania i przechowywania. W tym aspekcie ważne są płodozmian, jakość sadzenia nasion, terminowe rozluźnienie gleby, fitocleaning i kontrola chwastów, dezynfekcja sprzętu roboczego. Bulwy przed sadzeniem, pożądane jest marynowanie za pomocą leków takich jak: „Maxim”, „Prestige”, „TMTD”.

To ważne! Aby sadzeniaki były dobrze zachowane do wiosny, jesienią muszą być zazielenione.

Choroby grzybowe ziemniaka

Ta grupa chorób ziemniaków botaników opisuje jako najpoważniejszą i najbardziej niebezpieczną. Pojawienie się różnych grzybów na krzakach lub korzeniach ziemniaków pociąga za sobą chorobę.

Są często tolerowane przez szkodliwe owady lub wywołują niewłaściwe warunki do uprawy roślin okopowych. Rozważ krótką charakterystykę najczęstszych chorób grzybiczych i metod radzenia sobie z nimi.

Rośliny, które również potrzebują leczenia chorób i szkodników: kapusta, buraki, pomidory, ogórki, rzepa, dynia, koper, bakłażan, marchew, truskawki, maliny.

Wspólny parch

Choroba pojawia się w wyniku żywotnej aktywności promiennych grzybów z rodzaju Streptomycetes. Prekursorami ich występowania są niskie poziomy agrotechniki, wapienia, piaszczystych, piaszczystych podłoży i gorących warunków pogodowych. Patogen przez wieczór dostaje się do bulw. Zainfekowane owoce tracą smak i wygląd. Na ziemniakach pojawiają się małe brązowe asymetryczne plamy, które ostatecznie „korkują”.

Odpowiednio do rozwoju parcha rany zlewają się, a na świeżo wykopanych owocach grzybnia jest ledwo zauważalna. W słońcu szybko schnie i traci swój ślad. Rdzeń takich roślin okopowych, pomimo powstałego owrzodzenia, nie zmienia się. Dla środków zapobiegawczych i leczniczych, Kandydat Nauk Biologicznych, profesor NULiP z Ukrainy Ivan Markov radzi obserwować płodozmian i zasady karmienia ziemniaków.

Według naukowca świeży obornik ze słomy, kompost, przedawkowanie materii organicznej i nawozy zawierające azot przyczyniają się do rozwoju patogenów. Dlatego ważne jest wprowadzenie fizjologicznie kwaśnych substancji z obliczeniem 60 kg na 1 ha, które są siarczanem manganu i siarczanem amonu. Pożądane są także stabilizatory azotu.

Szkodliwość parcha jest znacznie zmniejszona dzięki odpowiedniej dawce soli potasowych, chlorku wapnia, manganu, boru, miedzi, kobaltu. Oblicz wymaganą liczbę chemikaliów wymienionych w danej dziedzinie na podstawie badania agrochemicznego, które może wykonać tylko specjalista.

To ważne! Nienaruszone nawozy i pozostałości po zbiorze przyczyniają się do pojawienia się grzybów.

Jeśli nie ma możliwości i środków do analizy laboratoryjnej, można użyć najtańszego sposobu zwalczania parcha, koncentrując się na odpornych na choroby odmianach ziemniaków. Nie bój się chorób grzybowych „Bozhedar”, „Kosen 95”, „Chernigov 98”, „Lugovskaya”, „Borodyanskaya Roza”, „Vesta”, „Symfonia”, „Vodogray”, „Veloks”, „Gatchinskaya”, „Volovetskaya” , „Blask”, „Lybid”, „Drevlyanka”, „Serpanok”, „Poren”, „Rosara” i inne odmiany o cienkiej skórze czerwonawych odcieni.

Ponadto każdy właściciel ziemi powinien dbać o stan gleby. Aby wzbogacić go o użyteczne elementy, warto zorganizować oranie sideratów: łubinu, koniczyny lub lucerny. Wyselekcjonowane do sadzenia wysokiej jakości roślin korzeniowych przed zakropleniem są traktowane preparatami „Maxim”, „Prestige” i regulatorem wzrostu „Agat-25K”. Po tym jak pączki zaczną się formować na sadzonkach, konieczne jest nawadnianie gleby przez 4 tygodnie, utrzymując wilgotność na poziomie 75%.

Strup sproszkowany

Parch prochu jest czynnikiem sprawczym plazmodyomii Spongospora subterranea, powszechnie nazywanym slimeevik lub grzybem fałszywym. Jest to niewielka bryła ameboidalna, która może poruszać się i prowadzić pasożytniczą egzystencję kosztem komórek roślinnych. Kiedy towarzyszą mu niekorzystne warunki, ukrywa się w warstwie ochronnej i zamienia się w śpiącą torbiel, która może być żywotna do 4 lat.

W wilgoci górna powłoka jest pokryta śluzem, co pozwala pasożytowi się poruszać. W ten sposób dostaje się do korzeni i bulw ziemniaków. Chore okazy stają się podatne na bakteriozę i bakterie gnilne, a także na niebezpieczne wirusy. Strup sproszkowany infekuje system korzeniowy, co prowadzi do więdnięcia i śmierci łodyg.

Na korzeniach i brodawkowatych krostkach na skórze są również białe zgrubienia. Со временем язвочки на клубнях растрескиваются, образуя рельефность, а затем заполняются пороховой массой из спор паразитирующего грибка и останков тканевых оболочек. Фрагменты кожицы придают пустулам звездообразную форму. Во влажных и тяжелых грунтах, в пасмурную погоду, болезнь развивается интенсивнее.

Możliwe jest uratowanie ziemniaków od slyshevik za pomocą regularnego płodozmianu, poprzez sadzenie nasion wysokiej jakości, które powinny być poddane wstępnej obróbce fungicydami („Maxim”). Zbiór roślin okopowych należy organizować w suchej, ciepłej pogodzie, przestrzegając powyższych zasad zbierania i przechowywania bulw. Na obszarach silnie zakażonych ponowne uprawianie rośliny jest możliwe dopiero po 7 latach.

Wiesz? Według danych Głównego Państwowego Inspektoratu Ochrony Roślin na Ukrainie, w 1996 r. Wszystkie plantacje ziemniaków na gruntach rolniczych i w przedsiębiorstwach rolnych regionu lwowskiego zostały dotknięte parchem. Był to gwałtowny rozwój intensywnego rozwoju grzybów. Najnowsze dane dotyczące zakażenia bulw 17 - 24%.

Srebrny strup

Choroba jest spowodowana pojawieniem się grzyba Helminthosporium solani, który wpływa tylko na skórkę bulw. W początkowych stadiach pasożyty są niedostrzegalne, a wraz z rozprzestrzenianiem się grzybni skóra staje się ciemnobrązowa. Takie rośliny okopowe podlegają głównie wtórnym chorobom zakaźnym i wirusowym. Jeśli zainfekowany owoc dostanie się do materiału sadzeniowego, wyrosną z niego słabe pędy martwe.

Po sezonie wegetacyjnym możliwe jest również żniwo, ale parcha będzie jeszcze bardziej dotknięta. Zrozumcie, że grzyby pasożytnicze żyją w uprawie korzeniowej, możecie natychmiast przy żniwach, uważnie obserwować wady ziemniaków. Oczyszczając go z ziemi, widać różne jasnobrązowe plamy.

Wiosną pokażą wyraźne wgniecenia i srebrny połysk, który jest wynikiem złożonych procesów złuszczania tkanek i dostępu tlenu do utworzonych jam. W przypadkach, gdy występuje masywna infekcja, górna skorupa owocu jest mocno zdeformowana, tracąc wilgoć.

Wygodne warunki do rozwoju srebrnego parcha na ziemniakach uważa się za wilgotność podczas przechowywania i za wysoką temperaturę. Na przykład, w celu utworzenia sporu o chorobę, wystarczy 1 godzina w + 15 ° C. W temperaturze + 3 ° C nie wytwarza się grzybów.

Zainteresowani będą także fungicydami, które pomogą pozbyć się chorób: „Ordan”, „Trichodermin”, „Abiga-Peak”, „Titus”, „Kvadris”, „Skor”, „Strobe”.

Metody zwalczania tradycyjnego parcha srebra, jak w poprzednich przypadkach chorób bakteryjnych i grzybiczych. Różnią się tylko środkami do dezynfekcji sadzeniaków. Agronomowie zalecają stosowanie leków: „Vivatak 200”, „Fundazol”, „Maxim”, „Bontan”, „Titusim”, „Nitrafen”, „Tekto 45”. Protravka powinna być przeprowadzona natychmiast po zebraniu korzeni.

Czarny strup (Rhizoctoniosis)

W porównaniu ze srebrem i zwykłym parchem, ryzoctonioza dotyczy nie tylko bulw, ale całej rośliny. Choroba pojawia się z substratów zakażonych patogenami, zwłaszcza w zimnej porze roku. Ten czarny strup różni się od innych gatunków i niesie większe zagrożenie dla bulw posadzonych w zimnej ziemi.

Młode kiełki chorych kultur są bardzo rozcieńczone i przygnębione. Czarne guzkowate kropki widoczne są na warzywach korzeniowych, które łatwo złuszczają się i mogą się łączyć.

Na łodygach choroba objawia się brunatnymi owrzodzeniami, które są pokryte filcowym białawym nalotem w części podstawowej i szorstkim plamieniem na korzeniach. Masowe rozprzestrzenianie się zarodników grzybów może znacznie zmniejszyć zbiory i całkowicie zniszczyć je w piwnicy.

Jego rozwój przyczynia się do zimna i wilgoci. Dlatego w profilaktyce nie spiesz się do sadzenia ziemniaków, pozwól glebie rozgrzać się i stracić nadmiar wilgoci. Sprawdź korzenie nasion, odrzucając zainfekowane próbki.

Przed sadzeniem ważne jest leczenie zdrowych bulw „Fundazolem”, „Prestigem” lub „Maxim”. Ważna jest także terminowa zmiana upraw w ogrodzie, eliminacja wierzchołków drzewa przed zbiorami i pozostałości po nim, nawożenie gleby wyłącznie przegrzaną materią organiczną.

To ważne! Aby zwiększyć wydajność, co 4 lata, ziemniaki powinny być aktualizowane, dając pierwszeństwo elitarnym, niezakażonym odmianom holenderskiej selekcji.

Ważne jest również, aby kiełkować bulwy nasienne pod wpływem światła słonecznego, ponieważ kiełki pojawiające się w ciemności są najpierw dotknięte czarnym strupem. Chorym krzewom, agrochemikom zaleca się stosowanie silnych leków: „Ditan M-45”, „Kolfugo”, „Mancozeb”, „Fenoram super”.

To ważne! Aby uratować zdrowe ziemniaki przed plagą czarnego parcha, zaleca się zorganizowanie wczesnego zbioru owoców.

Alternaria (suche plamienie)

Ziemniak Alternaria wywołany przez grzyby z rodzaju Alternaria, które są aktywowane w czasie suchej i gorącej pogody. Widać ślady ich aktywności z okresu kwitnienia rośliny. Symptomatologia była wyraźna przed zbiorem roślin okopowych. Choroba objawia się na liściach, kiełkach, rzadko grzyby zarażają bulwy. Powinieneś być ostrzegany przez brązowe plamy o okrągłym lub trójkątnym kształcie pojawiające się na liściach lub łodygach.

Grzybnia jest łatwo przenoszona za pomocą wiatru, infekując nowe obszary ogrodu. W tym tkwi niebezpieczeństwo choroby Alternaria liści ziemniaka. Staje się jasne, że ogniskowe spryskiwanie sporu. Ich powstawanie jest wspierane przez częste zmiany w mokrej i suchej pogodzie, brak wilgoci, niekorzystne warunki glebowe, brak potasu i azotu oraz nadmiar fosforu.

Młode owoce zarażają się grzybem, wchodzą w kontakt z kopaniem, a dojrzałe, jeśli mają otarcia i inne uszkodzenia mechaniczne. Aby zniszczyć grzyby wywołujące suche plamienie, pierwszym krokiem jest wyeliminowanie pierwotnych źródeł w ziemi. Odbywa się to za pomocą jesiennej orki. Łóżka z ziemniakami w przyszłości powinny być umieszczone jak najdalej od pomidorów, ponieważ Alternaria jest niebezpieczna dla wszystkich psiankowatych.

Bulwy nasienne należy skrupulatnie zbadać, odrzucając próbki o czarnej lub brązowej powierzchni i lekko wklęsłe plamy o nierównych, ale ostrych krawędziach. Uprawiane pędy są ważne do zapłodnienia w czasie. Gdy tylko zauważysz pierwsze objawy choroby, natychmiast spryskaj roślinę dowolnym środkiem grzybobójczym. Powtarzane przetwarzanie jest wskazane w zależności od stopnia zakażenia i długotrwałego działania stosowanego leku.

Dezynfekcja jest najlepiej przeprowadzana w chłodnym i wilgotnym otoczeniu, może to być deszczowa pogoda. Odsetek zbiorów zależy od zgodności z zasadami zbioru i zapisywania go w piwnicy. Jak to zrobić poprawnie, już wspomnieliśmy powyżej.

Niektórzy ogrodnicy dzielą się doświadczeniem w sadzeniu odmian odpornych na alternariozę. Na przykład: „Lina”, „Neva”, „Zwycięstwo”, „Bajka”, „Rezerwat”, „Ljubawa”, „Skoroplodnaya”, „Wołżanka”, „Mistrz”.

Wiesz? Hiszpańscy rolnicy stanowczo odmawiali uprawy ziemniaków tylko dlatego, że korzenie obawiały się ich przesądnych, przypominających ludzi form.

Rak ziemniaka

Jest to grzybicza choroba kwarantannowa wywoływana przez drobnoustroje, których aktywność powoduje, że uszkodzone bulwy nie mogą być transportowane z miejsc ich wzrostu. Patogeny rozprzestrzeniają się na korzenie i system korzeniowy rośliny. Rak objawia się wzrostami o falistej strukturze przypominającej kalafior.

Z czasem formacje te zwiększają się, zmieniają kolory, przemieszczają się do strefy korzeni łodyg i kamieni. Na końcowym etapie rozwoju stają się czarne ze śliską, gnijącą powierzchnią, zarodniki łatwo przenosi się na zdrowe owoce, zwłaszcza w czasach dużej wilgotności gleby. Wpadają w ziemię za pomocą sprzętu roboczego, zwierząt i obornika, pozostają żywe przez 4 lata.

Aby pozbyć się problemu zakażonych owoców i wierzchołków, wlać naftę, wybielacz lub formalinę i zakopać na głębokość co najmniej 1 metra. Alternatywnie, niektórzy ogrodnicy proponują spalenie wszystkich porażonych roślin, chociaż ocalałe ziemniaki nie nadają się do nasion, ponieważ jest to potencjalny handlarz patogenami. Bulwy te najlepiej stosować do celów spożywczych.

Aby zapobiec masowemu rozprzestrzenianiu się pasożytów na całym polu, zaleca się dezynfekcję gleby wybielaczem i wysiew na niej zboża lub pozostawienie go pod parą w miejscu, w którym palenisko było widoczne. Przez 5 lat nowotwory ziemniaka mogą przezwyciężyć odporne odmiany, takie jak: „Pavlinka”, „Lvovskaya Belaya”, „Baranovsky”, „Iskra”, „Zorka”, „Early Yellow”, „Smachny”, „Spark”, „Temp” , „Vilia”.

Oczywiście zakup materiału siewnego odbywa się wyłącznie w wyspecjalizowanych ośrodkach. Przed sadzeniem sprawdź bulwy - pod ziemią przyklejoną do ich powierzchni można ukryć zarodniki raka. Suplementy organiczne i mineralne przyczyniają się do uwalniania gleby z zakaźnych drobnoustrojów. Ale jednocześnie ważne jest, aby upewnić się, że obornik jest dobrze przygotowany. Metody kontroli raka chemicznego są dostępne tylko pod nadzorem inspekcji kwarantanny roślin.

To ważne! Przed siewem bulwy, które wyrosły na obszarach dotkniętych rakiem, można dezynfekować za pomocą 1% zawiesiny Fundazolu.

Sucha zgnilizna (Fusarium)

Powody, dla których sucha zgnilizna pojawia się na ziemniakach, są poważnymi błędami w technice rolniczej i niekorzystnych glebach, a także uszkodzeniami mechanicznymi i niewłaściwym oszczędzaniem bulw w zimie. Symptomatologia choroby wyraźnie pojawia się na bulwach w postaci ciemnobrązowych plam, które ostatecznie przekształcają się w płytkie wgniecenia. Skóra na dotkniętych obszarach jest pomarszczona, widoczna jest powłoka owłosiona. Podobny obraz wewnątrz płodu.

Krzewy rośliny podczas rozwoju Fusarium zaczynają zanikać, obniżać łodygi i tracić żywotność. Jeśli wytniesz chore kiełki, zobaczysz ciemny pierścień w miejscu, gdzie przechodzi ostrze.

Aby zniszczyć suche grzyby chorobotwórcze, zaleca się ścisłe przestrzeganie zasad agrotechniki i przechowywania zebranych plonów, sadzenie tylko wysokiej jakości materiału, ochronę ziemniaków przed wstrząsami i cięciami podczas zbioru oraz corocznie przedsiewny opatrunek bulw z fungicydami (np. Maxim, Prestige).

Późna zaraza

Taka grzybowa choroba ziemniaka jako zarazy późnej jest uważana za najbardziej podstępną z całej listy dolegliwości. Wpływa całkowicie na całą roślinę, ale objawia się głównie w liściach podczas pączkowania krzewów. Aby dowiedzieć się o pojawieniu się zarazy, można znaleźć na brązowych plamach filcowych, które powstają na spodniej stronie liści i rosną, pokrywając roślinę ciągłym brązowym dywanem z lekkim białym nalotem. Na łodygach choroby daj długi pasek ciemnego koloru. Taka roślina nie jest w stanie w pełni się rozwinąć, rozpoczyna proces rozkładu.

Korzystnymi warunkami występowania zarazy późnej są wysoka wilgotność po długotrwałych deszczach, ciepła pogoda i brak dobrej wentylacji. Gdy pogoda się wznawia i ziemia wysycha, grzyby przestają funkcjonować. Ale to nie oznacza twojego zwycięstwa nad chorobą, ponieważ po pierwszym deszczu choroba zacznie się rozwijać.

Aby wyleczyć kulturę, oprócz tradycyjnych metod, właściwej uprawy i przechowywania roślin okopowych, konieczne jest, aby przy pierwszych oznakach zarazy, spryskać krzewy mieszaniną boru, Oksikhom lub Polykhoy. Niektórzy mieszkańcy lata zapobiegają uciekaniu się do popularnych technologii, sześciokrotnie lecząc nalewki z liści czosnku. Rozpocznij ten proces na początku kwitnienia i powtarzaj co 14 dni.

Ważne jest również przygotowanie materiału siewnego. Oprócz kiełkowania i uboju wszystkiego, co jest nieodpowiednie, bulwy powinny być traktowane Fitospriną, kwasem borowym lub siarczanem miedzi. Gleba na skażonych obszarach wiosną i jesienią jest również wytrawiona powyższymi preparatami.

Wiesz? W XVII wieku Francuzi wprowadzili modę do ozdabiania kostiumów i peruk bukietami kwiatów ziemniaka. W tym kraju roślina długo była uprawiana jako ozdobna.

Fomoz ziemniaczany

Patogeny fomoz wnikają do korzeni łodyg i kamiennych ziemniaków, co ma na nie szkodliwy wpływ. Objawione obolałe wydłużone bezkształtne plamy pokryte brązowymi kropkami.

W miarę rozwoju zarodniki grzybów wydzielają pędy i nie pozwalają na rozwój kultury. Dotknięte krzaki różnią się od zdrowej utraty nasycenia kolorów liści i martwości. Jeśli nie podejmiesz żadnych środków, roślina umrze. Na roślinach bulwiastych oznaki zwężenia wyrażane są w postaci owrzodzeń, które rozprzestrzeniają się do 6 cm. Z czasem głębokie ubytki pojawiają się w dotkniętych miejscach. Podobne okazy przechowywane w piwnicy sprzyjają rozmnażaniu grzybni. Towarzyszą im także resztki pożniwne i chwasty porzucone w ogrodzie.

Ratowanie zainfekowanych ziemniaków jest już niemożliwe, ale warto walczyć z pasożytami na polu i nasionami. W tym celu ważne jest właściwe wysiewanie nasion z późniejszym zwrotem ziemniaków dopiero po 3 latach, skrupulatny wybór zdrowych bulw do sadzenia i kiełkowania na słońcu, a także wstępne traktowanie Fundazolem.

Choroba wirusowa ziemniaka

Niebezpieczne patogeny chorób wirusowych ziemniaka powodują stopniowe uszkodzenie plonów, przypominając bombę zegarową. W pierwszych latach ich źródła utrzymania są niemal niezauważalne, ale w przyszłości niszczą do 50% owoców. Stonki, mszyce, cykady i inne szkodniki działają jako nośniki takich chorób. A także możliwe jest zakażenie podczas przetwarzania roślin okopowych. Rozważmy najczęstsze dolegliwości ziemniaka wywołane przez wirusy.

Zwykła mozaika

Jest wywoływany jednocześnie przez kilka wirusów. Do tego korzystne warunki to obróbka skrawaniem i obecność szkodliwych owadów w ogrodzie. Pojawia się na młodych liściach z ledwo zauważalnymi jasnozielonymi kropkami o asymetrycznym kształcie. Z czasem takie cętkowanie ciemnieje i rozprzestrzenia się na cały busz.

To ważne! Wirusy nie zakorzeniają się w ogrodzie, jeśli zdezynfekujesz sadzenie słabo skoncentrowanym mlekiem lub produktami mlecznymi. Roztwór przygotowuje się proporcjonalnie do 1 szklanki na 10 litrów wody.

Pomarszczona mozaika

Po zakażeniu liście tkanki roślin pęcznieją, tworząc rodzaj fałd. Wynikają one ze słabego odpływu zasymilowanych produktów. 3 lata po uprawie zainfekowanych ziemniaków zauważysz, jak rośliny odradzają się w krasnoludkach z pofałdowaną słabo rozwiniętą częścią liści i bardzo delikatnymi łodygami. Ten krzew nie jest w stanie wiązać pąków i dawać owoców. Skończy sezon wegetacyjny miesiąc wcześniej niż zdrowe okazy.

Pasiasta mozaika

Charakterystyczną cechą mozaiki pasmowej są plamki mozaikowe, które przede wszystkim pojawiają się na dolnych i środkowych płytach liści. Później na dotkniętych obszarach powstają czarne pasy i plamy na żyłach. Liście łatwo pękają, giną szybko, często zwisają bez życia, odsłaniając łodygę przed pączkowaniem. Zimujący patogen w warzywach korzeniowych.

Gotycka bulwa ziemniaczana

Choroba występuje poprzez wniknięcie wirusa choroby podobnej do Vertenoid (IUCS), w związku z czym nazywana jest również „verteblasti”. Szkodliwy mikrob objawia się deformacją bulw, pogorszeniem ich smaku i wyglądu. Liście chorych krzewów jest zbyt wydłużone, bardzo małe, rozwija się niepoprawnie. Na krawędziach takie liście mają odcień antocyjanu. Chore rośliny słabo rosną, pozostają w tyle za wzrostem, a na bulwach odmian o czerwonej skórze traci się kolor. W tym samym czasie rośliny okopowe stają się małe i mają kształt wrzeciona.

Wiesz? Wirusy PLPV i PVY są uznawane za najbardziej niebezpieczne i szeroko rozprzestrzenione wirusy, które zmniejszają wagę, ilość i skrobię bulw, zabijając do 80% upraw.

Martwica bulw ziemniaka

Rozwój martwicy na ziemniakach rozpoczyna się od wpadnięcia do gleby i bulw wirusa grzechotki tytoniu (wirusa grzechotki tytoniu), co zmniejsza zawartość skrobi i prowadzi do martwicy owoców. Charakterystycznymi cechami tej choroby są małe lekkie plamki, które pokrywają liście, deformacja kwiatostanów, ciemne martwicze plamy na korzeniach, które często są wygięte w fantazyjne paski, łuki lub pierścienie.

Bardzo wysoka częstość występowania tego wirusa występuje w obszarach piaszczystych i bagnistych. Dziś nie ma leku na choroby wirusowe ziemniaków, co natychmiast rozwiązałoby problem. Aby jednak nie stracić całej uprawy, jeśli zostaną wykryte którekolwiek z wymienionych zakażeń wirusowych, natychmiast rozpocznij oczyszczanie roślin, powtarzając je okresowo, aż usuniesz wszystkie porażone rośliny.

Upewnij się, że w ogrodzie nie ma chwastów i pasożytów. Środki owadobójcze pomagają pozbyć się szkodników (Aktara, Aktellik, Bi-58 New). Pożądane jest również stosowanie wysokiej jakości materiału sadzeniowego, odrzucając bulwy z kiełkami nitkowatymi.

Obejrzyj film: Która z chorób ziemniaka jest najgroźniejsza? (Kwiecień 2024).