Dodder to coroczna roślina pasożytnicza dobrze znana agronomom i mieszkańcom lata. Na zewnątrz ten chwast wygląda jak długi, cienki robak koloru żółtego lub czerwonawego, zaplątany, jak sieć, w nieszczęśliwą roślinę. Ten niesamowity gatunek nie ma ani korzeni, ani liści, ani innych organów znanych światu flory, a zatem nie może wydobyć substancji niezbędnych do jego żywotnej aktywności, innych niż przywiązanie do innej rośliny.
Dodder jest rozpowszechniony niemal na całym świecie. W sumie na świecie jest kilkaset gatunków tego chwastu.
Wiesz? Doddery szybko rosną i rozwijają się jak w hollywoodzkich horrorach, trafiając coraz więcej ofiar. W tym samym czasie każda osoba rozprzestrzenia się na setki tysięcy (!) Nasion, które mogą kiełkować nawet przez sześć lat i przedrzeć się nawet po głębokim wykopaniu gleby.Nic dziwnego, że taka roślina jest prawdziwą katastrofą dla rolnictwa, zwłaszcza jeśli się zdarzy, że bardzo trudno jest pozbyć się usterki metodami mechanicznymi. Z reguły dotknięte obszary wymagają długiej kwarantanny: w miejscu, które sam wybrał dla siebie, aby się go całkowicie pozbyć, nie można niczego sadzić przez kilka lat (jak powiedziano, nasiona trzciny mogą długo czekać w krainie swojej godziny). Jednak, jak to często bywa w przyrodzie, będąc najgorszym wrogiem ogrodników, unik jest jednak w stanie przynieść korzyści. Okazuje się, że roślina ta ma wiele właściwości leczniczych, a naukowcy muszą jeszcze ukończyć szczegółowe badania.
Tłumik składu chemicznego
Pomimo faktu, że unik w starożytności był używany przez lekarzy do wytwarzania różnych mikstur leczniczych, skład chemiczny tej rośliny nie został jeszcze dokładnie zbadany. Z tego powodu oficjalna medycyna nie stosuje leków na bazie tego zioła.
Wiadomo jednak, że wszystkie części tej trawy wspinaczkowej zawierają aktywne składniki alkaloidy (kuskutin) i glikozydy (konwolwulina i saponiny), które zachowują się w składzie trzciny i podczas suszenia. Ponadto roślina zawiera garbniki, sterole, flawony i leukoantocyjany, flawonolową kwercetynę, barwniki (pigment), flobafen, a także węglowodany (cukry, pentozan) i wodę.
Wiele z wymienionych powyżej substancji jest trujących, więc stosowanie uszu powinno być traktowane z najwyższą ostrożnością.
Lecznicze właściwości uniku
Prawidłowo użyty szczypta ma szereg właściwości leczniczych, które determinuje jego skład chemiczny.
Na przykład, konwwulina zawarta w kanale poprawia motorykę jelit, powoduje działanie przeczyszczające, a tym samym pomaga w zaparciach. Kwercetyna jest powszechnie uważana za jeden z najbardziej korzystnych flawonoidów: zapobiega rozwojowi chorób zapalnych, wzmacnia układ odpornościowy, ma korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, rozcieńcza krew i poprawia przepływ krwi. Substancja ta ma również działanie przeciwbólowe i przeciwalergiczne.
Ponadto trzcina ma właściwości ściągające, więc pomaga zatrzymać krwawienie znacznie lepiej niż inne zioła lecznicze.
Roślina ma również pozytywny wpływ na układ moczowo-płciowy, jest doskonałym środkiem moczopędnym, łagodzi bolesne warunki podczas miesiączki, stymuluje funkcje seksualne, zwłaszcza u mężczyzn (poprawia potencję, zapobiega przedwczesnemu wytrysku). Dodatkowo, unik może pomóc mężczyznom pozbyć się objawów zapalenia gruczołu krokowego. Uważa się, że uników poprawia procesy metaboliczne w organizmie, ma pozytywny wpływ na odżywianie komórek. Nalewki dodder są stosowane w przeziębieniach i chorobach żołądka, gorączce i dreszczach, w chorobach wątroby, dusznicy bolesnej, zapaleniach jelita grubego, bólach głowy i zębów, alkoholizmie, chorobach skóry, a nawet niektórych zaburzeniach psychicznych i zaburzeniach nerwowych.
Nasiona tej rośliny, między innymi, mają ogólny efekt tonizujący.
Przygotowanie i przechowywanie trzciny do celów leczniczych
Wszystkie powyższe właściwości uzasadniają powszechne stosowanie trzciny do celów leczniczych. Jednakże przygotowanie różnych wywarów i naparów z trzciny jest poprzedzone przygotowaniem surowców i zapewnieniem odpowiedniego przechowywania.
Surowiec leczniczy w trzcinie jest jego łodygą (w rzeczywistości reprezentuje całą roślinę), jak również nasiona. Właściwy czas na zbieranie łodyg omdla jest w miesiącach letnich, gdy trawa znajduje się w fazie kwitnienia lub na początku owocowania, a w przypadku nasion - jesienią. Niektórzy zalecają usunięcie kosmyka do zbioru w momencie, gdy jego trzon obrócił się wokół rośliny ofiary. Ta metoda ma jedną niepodważalną zaletę - pozwala nie tylko przygotować lekarstwo, ale także uratować niewinną kulturę przed najbardziej szkodliwym pasożytem.
Surowce powinny być dobrze suszone. W tym celu stosuje się pomieszczenie o dobrej wentylacji. Nasiona mogą być prażone w piekarniku w niskiej temperaturze aż do wyschnięcia. Gotowy materiał jest układany w papierowych torebkach i przechowywany w miejscu zabezpieczonym przed wilgocią.
Przepisy tradycyjnej medycyny
Jak już wspomniano, tradycyjna farmakologia nie stosuje szczypiec jako składnika leczniczego, co nie ma miejsca w przypadku medycyny tradycyjnej. Nasi przodkowie od dawna używali tej rośliny chwastów do leczenia różnego rodzaju dolegliwości.
Wiesz? Wiadomo, że uzdrowiciele przekazywali z pokolenia na pokolenie różne leki wytwarzane z tego zioła. Został nawet użyty jako główny składnik najsilniejszego eliksiru urzekającego, po zaakceptowaniu tego osoba uzyskała pełną zależność emocjonalną od tego, kto go wypił. Eliksir posiadał taką cudowną moc, że magowie byli gotowi nieść sekret ich przygotowania wraz z nimi do grobu.
Słynny średniowieczny lekarz Ibn Sina (Avicenna) w XI wieku zauważył, że prażone nasiona trzciny mają zdolność do działania korzystnie na brzuchu, aw mieszaninie z octem roślina poprawia również funkcje wątroby, a nawet pomaga pozbyć się ataku czkawki. Z melancholii polecił wywar z uszu wraz z rodzynkami. Przed użyciem lekarz wysuszył roślinę, a następnie zmielono ją na proszek, który dodano do wina.Tybetańscy lekarze używają obecnie szczypiec do leczenia zapalenia płuc, chorób naczyniowych i zaburzeń wątroby.
Użycie sokowirówki
Sok dodderowy jest tradycyjnie stosowany do żółtaczki (nie należy mylić z zapaleniem wątroby!), Zwłaszcza w przypadkach, gdy gorączka i dreszcze występują w wyniku zablokowania naczyń krwionośnych. Jednak należy rozumieć, że nie chodzi o leczenie choroby, ale o złagodzenie jej objawów (przede wszystkim - gorączki). Działanie przeciwgorączkowe soku z trzciny cukrowej można zwiększyć dodając do niego nasiona roślin. Przy pomocy wywaru z kwiatów urywkowych możesz zatrzymać krwawienie i złagodzić przebieg zapalenia płuc.
W leczeniu zapalenia płuc biorą nawet kąpiel z uśmiechem: wywar (25 g suszonych łodyg na 1 litr wody gotuje się przez 20 minut, schładza i odsącza) dodaje się do ciepłej kąpieli.
Procedurę tę zaleca się wykonywać codziennie lub co dwa dni przez dwa tygodnie.
Nalewka z bólem zęba
Dodder na ból zęba jest przyjmowany w postaci nalewki 1 łyżka trzy razy dziennie. Aby przygotować lek, 25 g (około jedna trzecia szklanki) wysuszonych łodyg doddera wlewa się szklanką wrzącej wody i parzy przez 60 minut.
Odwar do chorób skóry
Dodder jest stosowany w leczeniu wielu chorób skóry, w szczególności jest skuteczny w przypadku zapalenia skóry, egzemy i wysypki u dzieci. Rosół przygotowany na jego bazie jest używany wewnątrz (dwa razy dziennie przez pół szklanki), używany jako płyny lub dodawany do kąpieli.
To ważne! Wysypka u dzieci jest leczona tylko kąpielami, nie można podawać dziecku bulionów ani naparów z trzciny!Wysuszyć trawę, pokruszyć w proszek, zalać gorącą wodą i gotować w łaźni wodnej przez 20 minut, a następnie schłodzić i przefiltrować. Na 1 litr wody trzeba wziąć 25 g doddera.
Leczenie chorób skóry jest bardziej skuteczne, jeśli odbiór wywaru połączony jest z zewnętrznym stosowaniem maści na podstawie odskoku. Aby przygotować taki preparat, wystarczy zmieszać wysuszone łodygi w proszku, zmielone na proszek, ze zwykłym masłem.
Odwar do bolesnej miesiączki
Aby złagodzić ból podczas miesiączki, zaleca się kobietom trzy razy dziennie przyjmować jedną łyżkę bulionu przygotowanego w następujący sposób: zalać 25 g suszonej i pokruszonej suszarki szklanką wrzącej wody, pozostawić na dwie godziny, odcedzić.
To ważne! Lek należy przyjmować z niewielkim przepływem miesiączkowym!
Odwar do chorób przewodu pokarmowego
Właściwości hemostatyczne posiadane przez trzpień pozwalają na stosowanie go w wrzodach żołądka i dwunastnicy. Sposób przygotowania wywaru i odbioru jest taki sam jak w przypadku bólu menstruacyjnego, ale w tym przypadku należy wziąć mniej suchego surowca (5 g trawy wystarczy na szklankę wody) lub rozcieńczyć bardziej skoncentrowany wywar wymaganą ilością wody.
Ten sam bulion jest stosowany do leczenia wielu innych chorób przewodu pokarmowego, nawet twierdząc, że jest skuteczny we wczesnych stadiach nowotworów złośliwych w żołądku.
Szkody, skutki uboczne i objawy zatrucia
Jak powiedziano, uniku jest trująca roślina, więc jeśli jest używana niedbale, można ją łatwo zatruć. Znane są więc przypadki poważnych zatruć, które otrzymywały zwierzęta gospodarskie wypasane na łąkach zarażonych trzciną. Jeszcze bardziej niebezpieczne jest karmienie zwierząt gospodarskich sianem wykonanym z trawy, która nie została oczyszczona z kurzu, ponieważ po położeniu się i wyschnięciu roślina staje się bardziej trująca, a nawet zdolna do spowodowania śmierci zwierzęcia.
Saponina, kustan i konwwulina zawarte w trzcinie mają właściwości zatruwające, chociaż w małych dawkach substancje te mają działanie lecznicze.
Na przykład, konwolwulina, jak wspomniano powyżej, może poprawić funkcjonowanie jelit i pomóc złagodzić zaparcia, ale te same właściwości, jeśli ilość zostanie przekroczona, powodują ciężką biegunkę, przepełnienie krwi w naczyniach błony śluzowej żołądka i uszkodzenie jelita cienkiego i grubego. Podczas ciąży objawy te mogą przeniknąć do macicy i spowodować poronienie.
Oprócz biegunki, omdlenie może powodować ciężkie zawroty głowy, bóle głowy, nudności i wymioty. Jeśli wystąpiło zatrucie, należy natychmiast przepłukać żołądek (za pomocą sorbentów, na przykład węgla aktywnego), a następnie skonsultować się z lekarzem. Zaleca się picie dużej ilości bulionów śluzowych, galaretek na bazie skrobi itp. - efekt otaczający błonę śluzową żołądka minimalizuje przenikanie toksyn do krwi. Ten sam efekt może dać niewielką ilość oleju roślinnego.
Tak więc, cedr może być stosowany jako lek tylko po szczegółowej konsultacji z lekarzem, podczas gdy ciąża i laktacja, cukrzyca, otyłość, biegunka są bezpośrednimi przeciwwskazaniami do przyjmowania tej rośliny. Ostrożnie należy go leczyć i owrzodzeniami - roślina może pomóc leczyć ranę, ale może zranić się w złym odbiorze. Wszelkie ostre procesy zapalne w organizmie - powód do zachowania szczególnej ostrożności. Jak już wspomniano, preparatów do doddera nie można stosować jako leku wewnętrznego dla dzieci.
