Osobliwości uprawy pteris w domu, sadzenia i pielęgnacji ortezy

Paprocie są jedną z najbardziej niesamowitych roślin na świecie: żyją na Ziemi od ponad 300 milionów lat, przystosowały się do najbardziej zróżnicowanych warunków klimatycznych (istnieje ponad 12 tysięcy różnych paproci), mają wygląd dekoracyjny i mają przydatne właściwości.

Pteris zajmuje szczególne miejsce wśród paproci, ponieważ ta duża i piękna roślina spodoba się niedoświadczonym ogrodnikom (dbanie o roślinę w domu jest prosta) i wyrafinowanym miłośnikom kwiatów.

Wiesz? Nazwa „pteris” pochodzi od greckiego „pteron” - „skrzydło ptaka”. Liściaste pędy (liście) przypominają skrzydła, a jeśli odetniesz kłącze tej paproci w poprzekwidać, że wiązki naczyń są ułożone w formie wzoru, który przypomina (jeśli istnieje właściwa wyobraźnia) skrzydła ptaków, sylwetki orłów (dlatego ta paproć jest również nazywana „orłem”) lub inicjałami Chrystusa - JC (inna nazwa paproci „Jezusowa trawa”).

Pteris (Orlyak): opis i typy

Pteris (Pteris L.) to rodzaj paproci, który obejmuje około 250 gatunków roślin wieloletnich. Strefa ich rozmieszczenia jest wystarczająco szeroka: od umiarkowanych szerokości geograficznych i subtropikalnych do tropików.

Paproć bracken (pteris) ma następujący opis: roślina gruntowa, osiąga wysokość od 0,6 m do 2,5 m. Kłącze jest krótkie, pokryte włoskami lub łuskami. Bezpośrednio z pędów kłączy, liści.

Pędy liści - skórzaste lub elastyczne, pierzaste. Kolor liści jest zielony (od jasnozielonego do szmaragdowego). W wyniku selekcji hodowane są różnorodne odmiany. Na dolnej krawędzi liści są zarodnie. Pteris „przyjaciele” z prawie wszystkimi otaczającymi roślinami.

Miłośnicy paproci Pteris najczęściej uprawiają w domu takie gatunki jak Cretan, Xiphoid i Trembling.

Najbardziej popularnym i popularnym typem rośliny doniczkowej jest Crete Pteris (Pteris cretica). W naturze żyje w Eurazji i Afryce, uwielbia podzwrotnikowe i ciepłe rejony środkowego pasa.

Jego długość to Wai - od 30 do 50 cm, szerokość - 10-20 cm. Jasnozielone pędy - skrzydlate, pierzaste z sześcioma parami segmentów, rosną w kilku kawałkach równolegle. Korzenie - pełzanie (pokryte włosami i łuskami jednocześnie). Ogromną zaletą tego typu jest to, że kreteńska pteris jest reprezentowana przez duży asortyment odmian:

  • „Albo-lineata”. Ta odmiana wyróżnia się szerszymi liśćmi i białym paskiem, który znajduje się wzdłuż żyły centralnej. Liście - dwukrotnie pierzaste. Żyzne liście są dłuższe z gęsto obsadzonymi sporagiami. Jest to najbardziej bezpretensjonalna paproć;
  • „Whimsettii” charakteryzują się zwiększonym krzaczastością, zielonymi nierównymi, pierzastymi liśćmi z ażurową końcówką i skręconymi końcówkami;
  • „Parkeri” - proste twarde liście koloru jasnozielonego. Dół - motyl;
  • „Rivertoniana” - młode liście odznaczają się pięciokątnym kształtem, dorośli - nierównym kolistym;
  • „Alexandrae”. Liście są koloru jasnozielonego, mają rozcięte krawędzie i końce w formie herbu koguta.

Wiesz? Wśród ludów słowiańskich istnieje wiele legend związanych z nieistniejącym kwiatem paproci. Szczęsliwy, któremu uda się go znaleźć, weźmie i zachowa ten kwiat w sobie (a siła zła także go zdobędzie) otrzyma premie, w tym wieczną miłość, zrozumienie języka ptaków i zwierząt, fenomen wszystkich ukrytych skarbów na Ziemi itd.
Pteris xiphoid (P. ensiformis) swoją nazwę zawdzięcza specyficznemu kształtowi liści. To obcy z tropików regionów azjatycko-australijskich i polinezyjskich. Długość liści wynosi do 30 cm Sterylne liście mają kształt jajka, są pochylone, żyzne - pierzaste.

Do uprawy w pomieszczeniach najczęściej stosowane są następujące odmiany:

  • „Victoriae”. Odmiana wyróżnia się wąskimi żyznymi liśćmi z zębami umieszczonymi nad pierzastymi z białymi paskami;
  • „Evergemiensis”. Ciekawe srebrne liście, obszyte białymi paskami.
Pteris tremula - Paproć rodzima dla Australii, osiąga wysokość ponad 1 m, liście na ogonkach prostych są głęboko rozcięte. Czteroczęściowy Pteris (P. quadriaurita). Ojczyzna tego gatunku - Indie. Długość pędów liści osiąga 90 cm, liście są podwójnie pierzaste, podłużne. Klasa „Argyraea” ma srebrną żyłę centralną; Pteris Multipartite (P. multifida) pochodzi z Chin. Zielone, podwójnie pierzaste liście osiągają długość 45 cm. Wśród najciekawszych odmian wyróżnia się „Cristata” (Charakterystyczne liście zębate z zaokrąglonymi, rozszerzonymi grzebieniami). Pteris długolistny (P. Longifolia) ma gładkie liście o pierzastej formie (do 30 par na łodydze) o ciemnozielonym kolorze. Żółto-zielony głąbik (20 cm) pokryty łuskami.

Wiesz? Nazwa „Pteris Cretan” - przykład błędu w nazwie. W przyrodzie paproć nie rosła na Krecie. W ludziach nazywany jest także „fanem” lub „koronką”. Pteris Multipartite nazywany jest również paprocią hugenotów. Nazwa pochodzi od Stanów Zjednoczonych. Uważali, że paproć została sprowadzona do Ameryki w XVII wieku przez migrantów z Huguenot, którzy uciekli z Francji do Nowego Świata.

Warunki uprawy pteris

Amatorscy hodowcy kwiatów, którzy już dorastali w domu, wiedzą, że pielęgnacja paproci jest prosta. Niemniej jednak istnieje kilka wymagań, których nie należy lekceważyć. Dotyczy to przede wszystkim światła, temperatury, stopnia wilgotności i jakości gleby.

Oświetlenie, temperatura i wilgotność

Pteris, w środowisku naturalnym, rośnie w zacienionych obszarach, lasach liściastych. Ta paproć nie lubi jasnego słońca i bezpośredniego światła słonecznego, nie toleruje i słabo reaguje na gęsty cień i zmierzch (liście tracą charakterystyczne cechy).

Dlatego najlepsze warunki to rozproszone światło z grą półcienia. Garnek z rośliną można umieścić w głębi pomieszczenia, na parapetach (z wyjątkiem kierunku południowego). Jeśli nie można uniknąć bezpośredniego światła słonecznego, konieczne jest sztuczne zasłonięcie (zasłoną, tiulem, papierem, gazą itp.).

To ważne! Pteris doskonale przenosi sztuczne oświetlenie (lampy fluorescencyjne i fitolampy, ale odległość od lampy do rośliny nie powinna przekraczać 50 cm). Paproć można przechowywać w pomieszczeniach bez okien. Jednak czas trwania „lekkiego” dnia w tym przypadku musi wynosić co najmniej 8 godzin.
Wszystkie rodzaje pteris spokojnie reagują na chłód. Najbardziej komfortowa dla nich temperatura to od + 21 ° C do + 23 ° C Zimą spokojnie tolerują spadki temperatury w pomieszczeniu do +10 ... +13 ° C (różnorodne odmiany bardziej kochające ciepło - co najmniej + 18 ° C), a latem dopuszcza się krótkotrwały wzrost do + 30 ° C.

Gdy temperatura wzrasta, paproć nie zaszkodzi dodatkowemu rozpylaniu. Pteris reaguje dość odpowiednio na spadki temperatury, ale kombinacja suchego powietrza i wysokiej temperatury bardzo szkodzi roślinie. Dlatego zimą paproć należy usunąć z pieców, baterii grzewczych, grzejników itp.

Dbanie o paproć w domu wymaga przestrzegania kilku prostych zasad:

  • temperatura nocna powinna być o kilka stopni niższa od temperatury dziennej;
  • brak przeciągów (zwłaszcza w zimnej porze roku);
  • nie zaleca się zabierania paproci na świeże powietrze (ale latem można umieścić ją na balkonie, chroniąc ją przed słońcem, deszczem i przeciągami);
  • pomieszczenie, w którym żyją pteris, powinno być regularnie emitowane w celu zapewnienia świeżego powietrza.

Należy również pamiętać, że paproć lubi wysoką wilgotność. Jeśli powietrze w pomieszczeniu jest suche, roślinę należy codziennie spryskiwać miękką wodą (gotowaną w ostateczności). Możesz także zwiększyć wilgotność za pomocą sphagnum. Głębokie pojemniki z ekspandowaną gliną i wodą służą jako dobry środek zaradczy (doniczki z paprociami umieszcza się w nich, aby woda nie dotykała doniczki).

To ważne! Pteris należy okresowo oblewać prysznicem. To usunie kurz z liści i zwilży roślinę. Wcześniej należy chronić glebę przed wnikaniem do niej wody (folia celofanowa, polietylen itp.).

Jaka powinna być gleba i zdolność do sadzenia

Co najlepsze, do normalnej uprawy paproci nadaje się krucha, płodna, obojętna lub słabo kwaśna gleba. Gleba musi być przepuszczalna dla powietrza i wody. Zalecane rośliny dorosłe przygotować mieszaninę (w równych częściach) torfu, gleby liściastej, grubego piasku i darni.

Wielu ogrodników uprawia w domu hodowlę paproci. W przypadku sadzonek pteris można użyć tego samego składu (bez ziemi darni), ale w stosunku 2: 1: 2. Ponadto istnieją gotowe mieszanki dla paproci, które są całkiem odpowiednie dla tego gatunku.

Zadbaj o dobro drenaż gleby. Przy wyborze zbiornika do sadzenia należy pamiętać, że warstwa odwadniająca (najlepiej glina ekspandowana) powinna zajmować około ¼ jej objętości.

Ceramiczne doniczki mają już otwory do przepływu wody. Na dnie plastikowego pojemnika trzeba niezależnie wykonywać (wiercić, palić gorący gwóźdź) otwory, ale przy wyborze garnka należy wziąć pod uwagę cechy odmianowe, a także fakt, że większe paprocie potrzebują bardziej stabilnych pojemników.

Wiesz? Pteris jest jedną z paproci najczęściej używanych przez ludzi. W krajach Azji Wschodniej i Federacji Rosyjskiej jest on stosowany do żywności: sól, smażyć, marynować, jeść w formie sałatek, robić nadzienie do ciast i ze skrobi, która jest uzyskiwana z korzeni pteris, robić ciasto, warzyć piwo itp. . W medycynie ludowej wywary z pteris są używane do kaszlu, krwawienia wewnętrznego, zapalenia wątroby, czerwonki itp. Pomaga także w infuzji hemoroidów, czyraków i w walce z robakami.

Jak sadzić pteris: paproć w pomieszczeniu hodowlanym

Jak wiadomo, proces rozmnażania paproci odbywa się w sposób wegetatywny, to znaczy z zarodników i przez podział kłącza. W pierwszym przypadku sama roślina pomaga hodowcom kwiatów, ponieważ zajmuje się samosiewem.

Często w paprociach rosnących w dużych zbiornikach rozlane dojrzałe zarodniki wchodzą do gleby i powodują nowy wzrost. Można go ostrożnie wykopać i przesadzić do małego garnka.

Możesz zbierać spory i samodzielnie je kiełkować. Kolekcja najlepiej jest wykonać w marcu. Dojrzałość sporu można sprawdzić w następujący sposób: na białej kartce papieru odłóż płodną vayu sporagię. Jeśli na papierze są ślady brązowego pyłku, zarodniki są dojrzałe.

Proces uprawy zarodników paproci jest następujący:

  • zbierać zarodniki (strząsnąć na papierze);
  • przygotować pojemnik i ziemię (mały pojemnik z mieszanką torfu, zgniłych trocin i pyłu ceglanego);
  • zwilżyć mieszaninę, wysiać zarodniki, posypać je z butelki z rozpylaczem;
  • Przykryć szklaną lub przezroczystą pokrywą i umieścić w chłodnym (+ 13 ° C… + 15 ° C) odcieniu, okresowo wylewając;
  • sadzonki przeniesione do małych doniczek.
Drugą powszechną metodą hodowli pteris jest podzielenie buszu. Paproć paproci dobrze toleruje rozmnażanie, dzieląc korzeń, jest szybko przywracana po przeszczepie (pod warunkiem regularnego podlewania i średniej wilgotności w pomieszczeniu).

Podczas przesadzania, jeśli roślina ma silny kłącze, można ją podzielić na 2-3 części. Każda część jest umieszczana w oddzielnym naczyniu w podłożu dla dorosłej rośliny.

Ten przeszczep najlepiej wykonać razem, ponieważ pędy paproci są delikatne i łatwo się odrywają (muszą być starannie utrzymywane).

To ważne! Ta metoda rozmnażania określonej paproci jest stosowana głównie przez doświadczonych hodowców kwiatów, ponieważ konieczne jest prawidłowe określenie punktu wzrostu (jest ich niewiele i są one ukryte pod ziemią). Jeśli oddzielisz część krzewu bez punktu wzrostu, to umrze, ponieważ nie będzie już możliwe wyhodowanie paproci z procesu.

Funkcje pielęgnacji paproci w domu

Pteris nie wymaga specjalnych sztuczek agrotechnicznych, a podstawowe zasady, których należy przestrzegać, są dość proste:

  • regularne podlewanie;
  • okresowe karmienie;
  • przeszczep w razie potrzeby.

Jak często podlewać

Wiosną i latem podlewanie powinno być regularne i umiarkowane (oznaką potrzeby podlewania jest suszenie wierzchniej warstwy gleby). Jesienią zmniejsza się ilość podlewania (podlewanie należy wykonywać przez 2-3 dni po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby).

Woda do nawadniania powinna być:

  • miękki (deszcz jest najlepszy);
  • bez chloru;
  • temperatura pokojowa.
Okresowo musisz lekko poluzować górną warstwę ziemi w garnku.

Karmienie pterisa

Jak wszystkie inne domowe kwiaty, paproć pteris potrzebuje składników odżywczych, a opieka nad nimi wymaga okresowego karmienia wiosną i latem.

W przypadku takich nawozów stosuje się zwykle preparaty płynne przeznaczone do dekoracyjnych roślin liściastych (przy ich stosowaniu do paproci dawkę należy zmniejszyć o połowę, jak zalecono w instrukcji). Karm raz na 15 dni.

Wraz z nadejściem jesieni przestańmy karmić.

Przeszczep paproci domowej

Wzrost pteris jest dość szybki: zwiększa się liczba pędów, a korzenie są utkane na glinianej kuli. Wszystko to prowadzi do tego, że co kilka lat roślina musi zostać przeszczepiona.

Do przesadzania pobierana jest nowa, bardziej pojemna doniczka (3-4 cm więcej niż poprzednia). Jeśli domowa paproć doznała rozmnażania poprzez podzielenie buszu, wtedy doniczka nie wzrasta.

Najlepiej przeszczepić wczesną wiosną. Jednocześnie konieczne jest odtworzenie wszystkich komfortowych warunków wzrostu: drenaż, przepuszczalność wody i powietrza w glebie. Podczas przeszczepu liście, które są uszkodzone (wysuszone lub połamane) są cięte do poziomu gleby.

To ważne! Zdarza się, że po przeszczepie pteris zaczyna wysychać. W takim przypadku należy wyciąć wszystkie liście i umieścić pojemnik z rośliną na cały dzień w wodzie (temperatura + 20 ... + 21 ° C). Po tym paproć musi wyzdrowieć.

Główne problemy w uprawie pteris

Podczas uprawy pteris w domu mogą wystąpić problemy wymagające terminowej eliminacji:

  • wzrost zwalnia, liście zaczynają żółknąć, pojawiają się brązowe plamki. Powody tego mogą być: wysoka temperatura otoczenia, niska wilgotność, niewystarczające podlewanie, wystawienie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych;
  • ospałe płyty liściowe, półprzezroczystość, blaknięcie - konsekwencje nadmiernego światła;
  • Vayi narysowany, staje się cieńszy - nadmierne cieniowanie, brak światła;
  • deformacja wai, więdnięcie i zmiana koloru na żółty i brązowy, śmierć młodych pędów - niska temperatura, nawadnianie zimną wodą, przeciągi, chlor lub wapno w wodzie;
  • atak skarabeusza lub wciornastka - konieczne jest traktowanie roślin roztworem mydła lub oleju, środkiem owadobójczym.
Jak widać, wszystkie te problemy można łatwo rozwiązać, a paproć pteris będzie się świetnie czuła, jeśli opieka w domu będzie właściwa.