Zgodnie z naukową definicją epifitów są to rośliny, które spędzają całe swoje życie lub jego część bez względu na glebę. Jednocześnie takie gatunki nie prowadzą pasożytniczego stylu życia, ale ten typ organizmów żywych otrzymuje wszystkie składniki odżywcze ze środowiska.
Dla większości przedstawicieli epifitów naturalnym środowiskiem jest strefa tropików pod bujnymi wielopoziomowymi plantacjami leśnymi. Idealny mikroklimat dla tej grupy roślin tworzy się w cieniu leśnej tropikalnej czapki. Dlatego nie dziwi fakt, że wśród nich dominują formy trawiaste.
Większość członków grupy należy do gatunków dzikich, ale przeciętny człowiek na epifitach ulicy jest znany jako rośliny doniczkowe, wśród których tylko kilka gatunków jest szczególnie popularnych.
Poniżej musimy dowiedzieć się, jakie naprawdę są epifity, ich cechy i jakie są trudności z utrzymaniem ich w domu.
Orchidea
Orchidea to jeden z najpopularniejszych epifitów, który od wielu lat z powodzeniem uprawiany jest na parapecie domu. Kwiat rośliny zaskakuje nie tylko obfitością jasnych kolorów, ale także dość złożoną strukturą. Domowa orchidea jest delikatną i wdzięczną rośliną z delikatną łodygą, która stopniowo zamienia się w obfity kwiatostan.
Uderza różnorodność gatunków storczyków - miltonia, pantofel Venerin, ludisia, phalaenopsis, cymbidium, dendrobium, czarna orchidea, bletilla, Wanda, tselogin.Główny korpus wszystkich storczyków jest uważany za oddychające korzenie, uszkodzenie, które może prowadzić do śmierci rośliny. Dzięki korzeniom kwiatowi udaje się wchłonąć wilgoć ze środowiska, które orchidea gromadzi się w liściach i wykorzystuje w razie potrzeby.
Wiesz? W niektórych gatunkach dzikich storczyków nektar owadów działa jak lek. W rezultacie owad nie może wydostać się z kwiatu przez 40 minut. W tak nieskomplikowany sposób kwiat „nauczył się” skuteczniej zapylać w trudnych warunkach środowiska naturalnego.Twierdził, że uprawa storczyków jest dość trudna. W rzeczywistości pielęgnacja kwiatów jest dość łatwa, ale są Niektóre funkcje:
- Po kwiaciarni orchidea musi być przechowywana przez kilka tygodni w oddzielnym miejscu w kwarantannie i dopiero potem umieszczona obok innych roślin.
- Ważne jest, aby wybrać odpowiednie oświetlenie, storczyki nie tolerują bezpośredniego światła słonecznego, z którego mogą umrzeć.
- W zależności od typu ważne jest, aby wybrać odpowiednie podlewanie, ale najważniejszą zasadą jest to, że orchidee nie lubią wilgoci.
Wiesz? Według wielu psychologów codzienna kontemplacja kwiatu orchidei pomaga chronić przed depresją sezonową.
Guzmania
Guzmania jest jednym z najbardziej żywych i niezwykłych epifitów, które wielu ludzi kojarzy z symbolem „męskiej długowieczności”. Ze względu na niezwykły wygląd kwiatów, ani zwykli kochankowie, ani prawdziwi kolekcjonerzy rzadkich gatunków nie gardzą.
Na wolności Guzmania woli osiedlać się na żyznej glebie w cieniu palm lub innych drzew, wspinając się po gałęziach.
Wiesz? Guzmania została nazwana na cześć słynnego hiszpańskiego podróżnika i przyrodnika Anastasio Guzmána, który przez całe życie badał dziką florę i faunę.Kwiat jest cenny dla jego przylistki o jasnym kolorzektóry waha się od czerwonych i pomarańczowych odcieni do bordowego. Zaskakującą cechą rośliny jest jej struktura. Dolne liście kwiatu są znacznie większe niż górne, więc pojawia się tu mały dzbanek, w którym gromadzona jest niezbędna wilgoć.
W trosce o bezpretensjonalność guzmaniya roślina przestrzega ogólnych zasad opieki nad gatunkami epifitycznymi (storczykami itp.). Ale będzie najlepiej czuć się na parapecie od strony zachodniej lub wschodniej.
To ważne! Po zakończeniu kwitnienia guzmania należy odciąć, po czym pojawią się młode pędy, które należy przesadzić. Bez tej operacji niemożliwe będzie przedłużenie istnienia zakupionego zakładu.Guzmania nie potrzebuje specjalnego karmienia, wystarczy posadzić kwiat w przygotowanym podłożu. Ze względu na kruchość systemu korzeniowego przesadzanie nie jest zalecanejeśli jednak pojawi się nagły wypadek, ten epifit zostanie zasadzony w małym naczyniu.
Guzmania to idealny wybór dla tych florystów, którzy cenią oryginalność, jasność i niepowtarzalną domową atmosferę.
To ważne! Guzmania nie jest trującą rośliną, ale musisz się nią zająć ostrożnie. Sok z kwiatów wielokrotnie powodował u właścicieli objawy alergiczne na skórze i błonach śluzowych.
Schlumberger
Schlumbergera jest znana wszystkim miłośnikom eleganckiego ogrodu botanicznego od dzieciństwa. Ten epifit jest żywym przykładem rośliny, która zyskała uniwersalną miłość do wykwintnych gatunków od czasów, kiedy można było nie myśleć o wyłączności i wyjątkowości.
Schlyumbergera zyskał popularność dzięki swoim właściwościom fizjologicznym. Jasne kwitnienie tego gatunku stało się cenne dla rodaków, ponieważ jasny kwiat szczególnie ucieszył nasze matki i babcie w zimnej porze roku. Schlyumbergera zaczyna kwitnąć najbardziej aktywnie w grudniu, dlatego popularna nazwa „dekabrysta” była blisko tego gatunku. W naturze Schlumberger występuje w lasach deszczowych Brazylii i Ameryki Południowej. W cieniu leśnego kapelusza gatunek ten czuje się dobrze, osiadając na korzeniach i gałęziach drzew.
Ten epifit jest łatwo rozpoznawalny nawet przez niedoświadczonego botanika ze względu na rozpoznawalne i obfite rozgałęzienie łodygi, składające się z pędów przegubowych, których wierzchołek jest ozdobiony jasnym kwiatem rurkowym z charakterystycznymi wiszącymi pręcikami w czasie kwitnienia.
Istnieje wiele odmian Schlumbergerów, które wyróżniają się głównie kolorem kwiatu. Wśród nich są przedstawiciele biały, brzoskwiniowy, żółty, pomarańczowo-czerwony, a nawet wielokolorowy.
Podobnie jak większość członków jego grupy, Schlumbergera preferuje jasne, przestronne miejsce, bez bezpośredniego światła słonecznego. Roślina dość tolerancyjna na temperaturęktóry pomaga mu czuć się i rozwijać swobodnie w zakresie temperatur od +2 do +38 stopni, jednak optymalne jest w zakresie + 18 ... + 30 ° C
Wysoka wilgotność jest jednym z głównych warunków udanej uprawy Schlumbergerów, więc kwiat musi być często i obficie podlewany i nawilżany, szczególnie w okresie kwitnienia.
To ważne! W okresie jesienno-zimowym należy zwrócić szczególną uwagę na nawilżanie, ponieważ nadmierna suchość powietrza może prowadzić do upuszczania pąków.Pod opieką Schlumberbergera raczej mało wymagający widok. W sezonie wegetacyjnym (od marca do września) gatunek ten wymaga złożonego nawozu i podlewania. W okresie przygotowania do kwitnienia (od września do listopada) konieczne jest ograniczenie podlewania kwiatu przy zachowaniu wymaganej ilości. W przygotowaniu do kwitnienia nieogrzewany balkon będzie idealnym siedliskiem Schlumbergera.
To ważne! Bardzo ważne jest, aby roślina spędziła trochę czasu w niskich temperaturach powietrza, co jest główną gwarancją długiego i bogatego kwitnienia.Na początku listopada Schtumberger zostaje doprowadzony do ciepłego pomieszczenia, po czym ten gatunek obficie kwitnie do stycznia. W tym czasie ważne jest podlewanie epifitu nawozem na bazie potasu i fosforu. Po zakończeniu kwitnienia, aż do nowego okresu intensywnego wzrostu (od stycznia do marca), Schrumberberger jest przygotowany na nowy cykl życia: stare pędy są cięte, powstaje krzew, w razie potrzeby przesadzane.
Ehmeya
Ten rodzaj obejmuje przedstawicieli, których naturalnym środowiskiem jest Ameryka Środkowa i Południowa. Echmea otrzymała swoją nazwę ze względu na specyficzny wygląd przylistków, które przypominają wierzchołki szczytów, które z greckiego brzmią jak „ehme”.
W naturalnym środowisku Achmea występuje w tropikalnych lasach deszczowych, osiada w pustkach utworzonych na pniu drzew. Charakterystyczną cechą ehmey jest ich wspólna struktura. Liście rośliny odchodzące promieniście od punktu wzrostu i tworzą rodzaj dzbanka, gdzie podczas deszczu wilgoć spływa z liści i pozostaje przez długi okres.
System korzeniowy tego reprezentatywnego gatunku epifitycznego jest słabo rozwinięty. Korzenie służą jedynie jako urządzenie mocujące do powierzchni, ponieważ są prawie całkowicie pozbawione zdolności do wchłaniania składników odżywczych z podłoża.
Jako zwierzę domowe ehmeya bezpretensjonalny, ale ważne jest, aby przestrzegać pewnych zasad jego udanej kultywacji. Roślina jest ciepłolubnadlatego temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna być bliska + 20 ... +23 stopni (szczególnie w okresie kwitnienia).
Bezpośrednie światło słoneczne jest szkodliwe dla kwiatu, szczególnie w sezonie letnim. Ehmeya uwielbia wilgoć, szczególnie latem, w upale, i absolutnie nie toleruje jej braku, ale zimą konieczne jest kilkakrotne zmniejszenie ilości podlewań. Ważnym czynnikiem jest także nawóz. Wszystkie ehmei uwielbiają nawozy potasowe, które zaleca się wykonywać wyłącznie latem. Ten epifit nie wymaga częstych przeszczepów, ale gdy doniczka jest całkowicie wypełniona korzeniami rośliny, nadal jest zalecana, wyłącznie wiosną.
Platicerium
Platicerium to gatunek z rodzaju paproci, którego naturalnym środowiskiem są tropikalne szerokości geograficzne wybrzeży Australii, Afryki, Azji Południowej i Indii. Gatunek ten jest rozpoznawalny z daleka, środek platicerium przypomina białą kapustę, z której odchodzą płaskie rozgałęzione liście, podobne kształtem do rogów jeleni. Dlatego ten epifityczny gatunek jest popularnie nazywany „porożem” lub „płaską głową”.
System korzeniowy wszystkich przedstawicieli jest potężny i rozległy. Pomaga to roślinie mocno przyczepić się do podłoża. Platicerium to spory widok.
Dojrzała roślina może osiągnąć 1 metr, ale w sztucznych warunkach hodowca będzie mógł wyhodować ją nie więcej niż 40 cm wysokości. W domu uprawa platicerium jest dość trudna, ten gatunek paproci wymaga większej uwagi, zwłaszcza przy podlewaniu i wyborze miejsca na doniczkę.
Ta epifityczna paproć uwielbia światło. Szczególnie ważne jest dla niego bezpośrednie działanie promieni słonecznych, więc doniczka powinna stać na najbardziej nasłonecznionym parapecie, temperatura powietrza jest również bardzo ważna, powinna być w zakresie + 23 stopni, ale mimo to platonery mogą bezpiecznie wytrzymać przez długi czas i 0, + 40 stopni.
To ważne! Liście platicerium są surowo zabronione, ponieważ zawierają uszlachetniające włosy. Odkurzanie należy wykonywać delikatnie i tylko za pomocą miękkiej szczotki.Wszyscy członkowie tego rodzaju bardzo lubią wilgoć i podlewanie, optymalna wilgotność wynosi 50%. Dlatego platyerium należy obficie podlać i nawilżyć powietrze w pomieszczeniu, ale najważniejsze jest, aby nie przesadzić, ponieważ nadmiar wilgoci natychmiast na niego wpłynie.
Vriesia
To jedno z najbardziej niezwykłych, ale jednocześnie jasnych kwiatów domowych. W przeciwieństwie do innych roślin domowych, gatunek ten zawsze wygląda wyjątkowo, szczególnie zauważalnie w okresie kwitnienia. Wszyscy członkowie tego rodzaju należą do roślin zielnych, których naturalnym środowiskiem są tropikalne obszary leśne Ameryki Środkowej i Południowej. Większość fanów kwiatów w pomieszczeniach, ten przedstawiciel grupy epifitycznej zakochał się w jaskrawo kolorowych wypustkach w odcieniach czerwieni lub pomarańczy. Jako siedlisko większość odmian używa pnia drzewa lub powierzchni skalnej.
Rozmiar tego domowego kwiatu jest niewielki, w warunkach pokojowych możliwe będzie uprawianie odmian o wysokości nie większej niż 35 cm. Vriesias zaczynają kwitnąć latem, ale ten proces jest bezpośrednio zależy od czasu sadzeniato niszczy cykle życia organizmu roślinnego przez kilka miesięcy.
Wiesz? Stymulacja kwitnienia vriezii przeprowadzonego gazem etylenowym. Aby to zrobić, umieść dojrzałe owoce (najlepiej banana lub kilka jabłek) w pobliżu rośliny i przykryj je plastikową torbą.W trosce o tę roślinę jest bezpretensjonalny, ale musisz znać kilka tajemnic, które przyczynią się tylko do udanej hodowli vriezii w domu. Ten epifit wymaga przede wszystkim ogrzewania. Temperatury poniżej +17 stopni mają szkodliwy wpływ na kwiat, jak również brak wilgoci. Vriesia uwielbia wodę, dlatego konieczne będzie tutaj zadbanie nie tylko o podlewanie samego podłoża, ale także o wilgotność powietrza. Warunkiem koniecznym jest częste zwilżanie samej powierzchni kwiatu, a zwłaszcza rozety. Konieczne jest wlewanie wody do wylotu bez żalu, ale jednocześnie przekierowanie go po kilku godzinach.
W vriezii nie ma preferencji do podłoża i nawozu, głównym warunkiem jest bogata gleba i nawożenie. Przeszczep kwiatów odbywa się bez specjalnych preferencji.
Ripsalis
Rhipsalis jest interesujący dla domowego ogrodu botanicznego nie tylko jako reprezentant grupy epifitów, ale także jako idealny wieloletni soczysty. Przedstawicieli rodzaju można bezpiecznie nazwać najbardziej niezwykłymi kaktusami na świecie, które zamiast suchej pustyni podbiły rozległe lasy tropikalne Ameryki Północnej i Południowej. Roślina ma postać rozgałęzioną, łodyga składa się z cienkich kanalików, które tworzą wiszącą okrągłą czapkę. W naturalnym środowisku ripsalis prowadzi pozaziemski styl życia, przywiązując się do pnia drzew. Pomaga to chronić roślinę przed nadmierną wilgotnością gleby.
Roślina kwitnie dość spektakularnie, łodyga jest prawie całkowicie pokryta małymi kwiatami od białych do jasnoczerwonych odcieni.
Ripsalis nie potrzebuje specjalnej opieki domowej, dlatego gatunek ten zyskał taką popularność wśród fanów niezwykłych egzotycznych rzeczy. Kwiat jest sadzony w doniczce, którą zwykle zawiesza się na tarasie. Idealna temperatura dla pomyślnej uprawy tego epifitu wynosi + 15 stopni.
Konieczne jest umiarkowane podlewanie, jednak często konieczne jest zwilżenie „oddychających” korzeni ripsalis, szczególnie latem. Nakarm epifityczny kaktus zwykłym nawozem mineralnym i tylko w okresie aktywnego wzrostu. Przeszczep Ripsalis jest wykonywany, gdy łodyga rośnie, wyłącznie w okresie odpoczynku. Pomimo wszystkich trudności w pielęgnacji i hodowli epifitów, ta grupa roślin z powodzeniem podbiła parapety co drugiej rodziny. Przyciągają prostego człowieka na ulicy, głównie ze względu na ich niezwykły kształt, jasne kwitnienie i inne specyficzne cechy. Uprawianie epifitu w życiu codziennym nie jest takie proste, jednak zgodnie z naszą radą proces ten stanie się prawdziwą przyjemnością, ponieważ zdrowa roślina zawsze dziękuje gospodarzowi za jej jasne kwitnienie.