Veronica ma reputację jednej z najstarszych roślin leczniczych. Nawet w średniowieczu był stosowany do leczenia różnych chorób, ale uznanie jego walorów dekoracyjnych nastąpiło znacznie później. Veronica obejmuje gatunki należące do rodzaju Veronikastrum i Veronichnik, ale ich wygląd, troska i inne punkty są prawie identyczne, więc warto rozważyć je w jednym artykule.
Wiesz? Niektórzy uprawiają Veronica jako alternatywę dla trawników - bardzo przyjemnie jest chodzić boso po grubych zielonych matach, a większość gatunków ma wysoką odporność na deptanie.
Teraz, dzięki hodowcom, gatunek ten ma wiele odmian, które różnią się wielkością, kształtem i kolorem kwiatów. Veronica w swojej dzikiej formie ma bardzo szeroką geografię, ale wszystkie świetnie nadają się do uprawy w ogrodzie. Następnie rozważ najpopularniejsze gatunki tego kwiatu.
Veronica officinalis
Pochodzenie: Azja Mniejsza, Kaukaz.
Czas kwitnienia: Czerwiec - wrzesień.
Pełzające łodygi tego gatunku tworzą gruby dywan o wysokości do 8-10 cm. Liście mają puch po obu stronach, jajowate, do 3 cm długości. Veronica officinalis na wolności rośnie na leśnych polanach iw samych lasach. Roczny wzrost licznych łodyg może osiągnąć 20 cm. 
Ten gatunek jest ceniony za odporność na deptanie i przedłużające się susze. Kwiaty są w gęstych, ale jednocześnie małych szczoteczkach, które znajdują się w górnej części łodyg. Korona ma średnicę zaledwie 6-7 cm, więc veronica jest uprawiana jako dekoracyjna roślina liściasta. Słabe gleby nadają się do sadzenia, wystarczy pamiętać, że roślina ta, podobnie jak wiele innych rodzajów Weroniki, rośnie szybko i jest bardzo konkurencyjna, to znaczy jest w stanie przetrwać inne uprawy.
Austriacka Weronika
Pochodzenie: Europa, Kaukaz.
Czas kwitnienia: Maj - lipiec.
Austriacka Veronica to roślina o wysokości 40-60 cm. Ma kłącze przypominające kord i wyprostowane łodygi, które są ułożone pojedynczo lub w grupach. Liście są ułożone przeciwnie, pinnately rozcięte lub pinnately-oddzielone formy, zwężone u podstawy. Ponadto roślina jest pokryta rzadkim puchem, ale kwiaty Veronica Austrian są najbardziej atrakcyjne. Kwiaty są zbierane w pojedynczych lub parowanych pędzlach, po 2-4 sztuki każda. Mają bardzo piękny jasny niebieski kolor i osiągają 1 cm średnicy. 
Veronica ormiański
Pochodzenie: Azja Mniejsza.
Czas kwitnienia: Czerwiec - lipiec.
Gatunek ten należy do wieloletniej rośliny drzewiastej, która tworzy pogrubioną darń. Ormiańska Weronika ma łodygi leżące lub wznoszące się, opadające od podstawy, której wysokość sięga 5-10 cm. Duża liczba łodyg ma bardzo krótkie pokwitanie, przez co ich powierzchnia wydaje się szorstka. Oryginalne, silnie wycięte liście pierzaste przypominają małe igły o długości do 1 cm, a racemy kwiatów znajdują się na skróconych szypułkach w kątach górnych liści. Korona koloru bladego bzu lub ciemnoniebieskiego ma aromatyczny aromat. 
Wiesz? Ormiańska Weronika jest najbardziej bezpretensjonalnym rodzajem, dla którego jest szczególnie pożądana wśród ogrodników.
Ormiańska Veronica jest bardzo odporna na suszę i mrozoodporna.
Veronica jest duża
Pochodzenie: Europa Zachodnia, Kaukaz, Morze Śródziemne, Azja Środkowa.
Czas kwitnienia: czerwiec
Ten typ Veroniki ma dość szeroką geografię, można go znaleźć w rzadkich lasach, łąkach lub leśnych polanach. Kłącza pełzają, mają kształt sznura, a łodygi są najczęściej samotne, czasem ułożone w 2-3. Osiągają wysokość 40-70 cm, gruby, kędzierzawy. Liście są jajowate, siedzące, ustawione przeciwnie. Z góry mogą mieć pojedyncze włosy, ale najczęściej są nagie, a od dołu kręcone, owłosione. 
Kwiaty znajdują się na długich racemach uformowanych w kątach górnych liści, po 2-4 sztuki każda. Pod koniec kwitnienia pędy leżą w różnych kierunkach w taki sposób, że kwiaty są na zewnątrz, wokół buszu, tworząc rodzaj wieńca. Kwiaty są zwykle niebieskie, ale są też inne odmiany, w których kwiaty są niebieskie lub nawet białe. Veronika duża jest bardzo odporna na mróz i suszę, chociaż należy do roślin kochających wilgoć.
Veronica rozgałęziona
Pochodzenie: Europa (regiony górskie).
Czas kwitnienia: czerwiec
Ten typ Veroniki należy do wolno rosnących. Ma wysoką wartość dekoracyjną, ale wymaga starannej konserwacji. Rośnie w formie poduszkowych zarośli o średniej wysokości (5-10 cm). Pędy drzewiaste u podstawy, pokryte skórzastymi liśćmi. Długie szypułki zdobią jasnoniebieskie kwiaty zebrane w pędzel, z czerwonawym pasem u podstawy kielicha. Są różowe kwiaty, ale uważa się je za rzadkość.
To ważne! Chociaż rodzaj Veronica jest uważany za odporny na mróz, rozgałęzienie Veronica wymaga schronienia z oddziałami lapnika na zimę.
Ten gatunek najlepiej nadaje się do sadzenia w pobliżu skalistych wzgórz. Nie toleruje przegrzania, dlatego najlepiej jest lądować w półcieniu.
Veronika Woody
Pochodzenie: Azja Mniejsza.
Czas kwitnienia: Maj - lipiec.
Ta wieloletnia roślina jest idealna na kamieniste wzgórza. Łodygi tego gatunku mają wysokie pełzanie, podobnie jak liście, są pokryte szarym pokwitaniem. Pędy są liczne, a liście rosną gęsto, tworząc w ten sposób oszałamiająco szaro-zielony dywan o wysokości 4-5 cm. W okresie kwitnienia ten dywan jest ozdobiony małymi różowymi kwiatami. 
To ważne! W bezśnieżne zimy zdrewniała Veronika może zamarznąć, dlatego zaleca się pokrycie jej świerkowymi gałęziami sosny.
Dla optymalnego wzrostu pożądane jest sadzenie w luźnych glebach piaszczystych o dobrym drenażu. Dobrze dopasowane suche słoneczne miejsca.
Veronica dlinnolistnaya
Pochodzenie: Europa, Azja Środkowa.
Czas kwitnienia: Lipiec-wrzesień.
Wysokie łodygi tej rośliny mogą osiągnąć 1,5 m wysokości. Liście, dzięki którym Veronica otrzymała swoją nazwę, ułożone są w 3-4 kawałki mąki lub odwrotnie, szerokość może wynosić od 1 do 4 cm, a długość - 4-15 cm Kwiaty są małe, w zależności od odmiany mogą mieć różowy, biały, delikatny lub jasny niebieski kolor. Kwiatostany znajdują się na wierzchołkach łodyg, osiągają długość 25 cm, najczęściej rozgałęziając się. 
Wiesz? Jedna roślina może mieć do 450 kwiatów.
Veronika Dubravnaya
Pochodzenie: Europa, Kaukaz, Zachodnia Syberia.
Czas kwitnienia: Koniec maja to czerwiec.
W naturze roślinę tę można znaleźć na polach i skrajach lasu. Roślina ta ma cienki pełzający kłącze, może osiągnąć wysokość 40 cm, łodygi rosną, w międzywęźlach 2 rzędy długich włosów. Liście mają również dół, osadzony naprzeciwko, na krawędzi są duże zęby. Luźna szczotka znajduje się w kątach górnych liści.
W porównaniu z rozmiarem rośliny kwiaty dębu Veronica są raczej duże, mają średnicę do 15 mm, niebieski lub jasny niebieski, z ciemnymi żyłami. Czasami można spotkać ten gatunek z różowymi kwiatami. Gdy rosną, pędy zaczynają się pochylać ku ziemi. W tym miejscu zaczynają tworzyć się korzenie przybyszowe, a wierzchołki łodyg rosną dalej pionowo.
Kaukaska Veronica
Pochodzenie: Kaukaz
Czas kwitnienia: koniec maja-czerwca.
Podobnie jak wiele innych gatunków, Veronica Caucasian jest niezawodną rośliną ozdobną, bezpretensjonalną i odporną na wszelkie kaprysy pogody. Ma pewne podobieństwa z ormiańską Weroniką, ale kwiaty tego ostatniego są niebieskie, a kwiaty kaukaskiej Weroniki są pomalowane na niebiesko. Pędy rosnące lub proste. Liście siedzące, podłużne lub jajowate, silnie pinnatowane. Szczotki znajdują się naprzeciw górnych zatok liści.
Kaukaska Veronica jest jednym z liderów odporności na mróz i suszę, dlatego nie warto martwić się o schroniska i wybierać specjalne miejsca do uprawy.
Veronika spiky
Pochodzenie: Europa, Kaukaz, Morze Śródziemne.
Czas kwitnienia: Lipiec - sierpień.
Kolec Veronica ma niewiele lub nie ma pojedynczych łodyg, do 40 cm wysokości, górne liście siedzące, a niższe są skostniałe, jajowate lub podłużne. Kwiatostany tworzą się na szczytach w postaci grubych pędzli, mogą osiągnąć długość 10 cm, a kolor kwiatów może być fioletowy, jasny niebieski, różowy lub biały. 
To ważne! Ten typ veroniki owocuje dość obficie, dlatego może produkować samosiew.
Uwielbia luźną ziemię ogrodową, jest w stanie przetrwać zimę bez schronienia. Tolerująca susza i kochająca słońce, ale zbyt mokra dla niej nie jest szczególnie przerażająca. Nowoczesne odmiany tego gatunku mogą pochwalić się dłuższym kwitnieniem i zwartymi rozmiarami buszu.
Veronica filamentous
Pochodzenie: Europa
Czas kwitnienia: Maj - czerwiec.
W naturze Veronica filamentous jest najbardziej rozpowszechniona na górskich łąkach Europy. Pełzające łodygi na wysokości zaledwie 5 cm, a łodygi, w kontakcie z ziemią, zakorzeniają się, ostatecznie zamieniając się w duży jasnozielony dywan. Liście mają zaokrąglony kształt. Kwiaty ułożone są pojedynczo na długich nogach, niebieski kolor z ciemnymi żyłami. W trosce o to, jak w przypadku innych pełzaczy, nitkowate nici veroniki nie są absolutnie wymagające, ale wcale nie dlatego, że trzeba je oglądać. Ten gatunek może łatwo stać się chwastem dla twojego ogrodu, jeśli jego wzrost i dystrybucja nie są kontrolowane. 
Pomimo wysokiej odporności, częściowo zamarza w bezśnieżnej zimie, ale jednocześnie jest szybko przywracana. Idealny do tworzenia tablic dywanowych, może być również używany do zabezpieczania stoków i sadzenia w skalistych tarasach.
Pełzanie Weroniki
Pochodzenie: Europa Zachodnia.
Czas kwitnienia: Maj - czerwiec.
Cienkie pędy tego typu tworzą gęsty dywan, który szybko rośnie. Liście są przeciwne, błyszczące, lancetowate lub owalne. Roślina nie potrzebuje dodatkowych karmień, cała troska o nią polega na szybkim podlewaniu.
Sadzenie tego rodzaju Veroniki w pobliżu drzew lub krzewów może zapewnić im niezawodną ochronę przed mrozem i letnim upałem. Pełzanie Veronica jest również odporne na deptanie, dlatego doskonale sprawdza się jako trawnik. Wysokość pędów osiąga maksymalnie 15 cm, dzięki czemu można to zrobić bez koszenia.
To ważne! Ze względu na silne pełzanie i konkurencyjność, Veronica może przekształcić się w prawdziwy chwast, więc musisz uważnie monitorować jego wzrost.
Małe kwiaty (o średnicy 3-4 mm) są uformowane w racemy o długości 4-8 cm, kolor może być różowy, niebieski lub biały.
Veronica jest mała
Pochodzenie: Elbrus, Płaskowyż Ermani, Kazbek.
Czas kwitnienia: Lipiec - sierpień.
Ten krzew ma kształt poduszki, a jego geografia jest dość szczególna, ponieważ wiąże się z podłożami wulkanicznymi, co czyni go lokalnym endemicznym i stenochorem tych miejsc. 
Wiesz? Roślina jest stenochorum, jeśli jej nasiona są rozprzestrzeniane tylko przez organizmy zwierzęce.
Veronica ma małe, cienkie łodygi, które zdobią małe przeciwległe trawiaste liście o eliptycznym lub podłużnym kształcie. System korzeniowy typu rdzeniowego idzie bardzo głęboko w ziemię. Kwiaty mają niebiesko-niebieski kolor, a u podstawy korony znajduje się białe oświecenie.
Veronika jest szara
Pochodzenie: Europa Zachodnia.
Czas kwitnienia: sierpień
Ten typ nazwy był spowodowany bieleniem liści i łodyg. Szarość Veronica w procesie wzrostu tworzy niewielki rozłożysty krzew, który może dorastać do 40 cm wysokości. Liście są szeroko lancetowate, ułożone przeciwnie. Kwiaty są koloru niebieskiego, kwiatostany mogą osiągać 4-5 cm długości, różne odmiany mogą nieznacznie różnić się wysokością rośliny i wielkością liści, a kwiaty mogą mieć różne nasycenie, od jasnoniebieskiego do ciemnoniebieskiego. Ma dobrą tolerancję na suszę, spokojnie przenosi zimę bez schronień. 
Veronica Schmidt
Pochodzenie: Japonia, Wyspy Kurylskie, Sachalin.
Czas kwitnienia: Maj-czerwiec.
Veronica Schmidt to niewielki zwarty krzew, którego pędy osiągają 20 cm, część podziemna składa się z włóknistych korzeni i cienkiego zdrewniałego kłącza. Liście są szczyptowo oddzielone, znajdują się głównie na powierzchni gleby. Ten gatunek jest ceniony za duże kwiaty o średnicy do 2 cm, które dodatkowo zdobią długie pręciki o jasnożółtych pylnikach. Same kwiaty mogą mieć inny kolor, w zależności od odmiany. 
Veronica jest bezpretensjonalną, wieloletnią kulturą, dlatego jest idealna dla tych, którzy chcą zminimalizować koszty pielęgnacji ogrodu, aby zamiast tego cieszyć się odpoczynkiem.
