W czasach starożytnych, w Azji Środkowej, kiedy ludy tureckie były zmuszone do poszukiwania nowych i nowych terytoriów, aby usprawiedliwić swoje życie, pojawiła się potrzeba nowej rasy koni, które przewyższyłyby wszystkie inne pod względem szybkości, wytrzymałości, piękna i siły. W tym okresie narodził się kult konia. Ponieważ starożytne cywilizacje, z którymi stykały się plemiona mówiące po irańsku, miały przewagę we wszystkich dziedzinach gospodarki, z wyjątkiem hodowli koni, dumni Turcy z ich hodowanej rasy oferowali wymianę koni na zasoby korzystne dla obu stron. Tak rozpoczęła się historia wielkiego konia Akhal-Teke.
Koń Akhal-Teke jest najwyższą rasą koni, które powstały około 5000 lat temu na terytorium współczesnego Turkmenistanu. Koń Akhalteke jest najstarszą rasą, która wpłynęła na powstawanie nowych typów koni - arabskiej, angielskiej, itd. W trakcie swojej historii nie posiadał krzyży z innymi rasami koni, w wyniku czego uważany jest za najwyższego konia odniesienia.
Wygląd
Koń Akhal-Teke nie jest duży. W kłębie jego wysokość znajduje się wewnątrz od 145 cm do 170 cm. Ponieważ koń był pierwotnie „stworzony” jako doskonała synteza piękna i siły, wytrzymałości i szybkości, nie ma nadmiaru masy mięśniowej i nadmiaru tłuszczu. Dlatego może się wydawać, że jej ciało jest bardzo suche. Głowa konia jest dość proporcjonalna, średniej wielkości.
Uszy Akhaltekina są cienkie, nieco większe od średniej wielkości. Duże oczy w kształcie migdałów, wysoka szyja, długi kłębek, głęboka i elegancka klatka piersiowa, długie ciało z potężnym zadem podkreślają całą wielkość, całą arystokrację tej rasy.
Koń ma suche, długie i cienkie kończyny, które w żaden sposób na pierwszy rzut oka nie są porównywalne z ich siłą. Skóra jest dość cienka, sierść nie jest gruba i jedwabista. Grzywa i ogon mają również rzadką wełnę. Czasami w ogóle widać brak grzywy. Bardzo łatwo nauczyć się tej rasy dzięki jej dumnemu wyglądowi i charakterystycznemu połyskowi wełny.
Najczęściej koń Akhal-Teke występuje w kolorze złotego solo, złotym czerwonym, bule i kruka. Czasami konie występują w kolorze izabeli. Białe i czarne plamy są dozwolone zarówno na głowie zwierzęcia, jak i na nogach.
Cnoty
Koń Akhal-Teke jest jednym z najszybszych na świecie. Wciąż uważa się, że jego potencjał rozwojowy nie ma granic, ponieważ koń się poprawia. Mimo niewielkich rozmiarów nie można przeoczyć siły konia. Kruchy Akhal-Teke łatwo toleruje pragnienie, potrafi podróżować na duże odległości praktycznie bez wody.
Są bardzo rozbrykane i gorsze w tej jedyną rasową rasą, chociaż w prędkości nie można ich umieścić na jednym poziomie, ponieważ koń Akhal-Teke ma ogromną przewagę nad innymi rasami kulturowymi.
Być może ta synteza piękna i mocy jest ideałem, do którego dążyły narody świata. Przecież Turcy nawet nie podejrzewali, że stali się założycielami czegoś znacznie większego niż „konie do pracy”. Stworzyli uniwersalnego, oddanego przyjaciela o niezwykłych możliwościach.
Wady
Wydawałoby się, co może być nie tak z doskonałym przedstawicielem najstarszej rasy ?! Jak takie „stworzenie” może mieć wady? Odpowiedź na te pytania jest prosta: nie są. Z praktycznego punktu widzenia Akhal-Teke jest idealny dla każdej ludzkiej potrzeby, ponieważ może zastąpić każdego innego konia i wykonywać swoją pracę znacznie lepiej.
Chociaż we współczesnym świecie znajdą się ludzie, którzy znajdą w ich opinii bardzo ważny „brak” tej łaski. To będą sportowcy. Cały problem, jaki sobie z tym poradzili, jest taki rasa ta dojrzewa znacznie później niż inne konie. Pod słowem „dojrzewają” wyrażają słowo „dostosuj” do sportowców. Kluczem do tego jest postać Akhal-Teke, którą omówimy poniżej.
Charakter
Opierając się na rozważaniach o całej wielkości tej rasy, można śmiało powiedzieć, że postać całkowicie pokrywa się z jej wyglądem. Koń Akhal-Teke nie jest bynajmniej niewolnikiem ani podmiotem. Jest to dumna, pełna wdzięku rasa, której dominującą cechą jest życzliwość. Przede wszystkim koń musi czuć równość relacji z osobą. Tylko przyjazne stosunki mogą być kluczem do pojednania i udanego współistnienia z tą jednostką kulturalną.
Proces budowania relacji może trwać stosunkowo długo, ale warto. Jeśli koń czuje, że obok niego jest przyjaciel, powstaje pewne zaufanie, które jest głównym elementem udanego związku.
Charakterystyczną cechą odróżniającą Akhal-Teke od innych koni jest lojalność. Jeśli ufa, zostaje wykorzystany i dostosowuje się do „pana”, będzie mu wierny do końca swoich dni. Nikt nie może go zwabić na bok.
Funkcje
Jedną z najważniejszych cech rasy koni Akhal-Teke jest jej wszechstronność.
Wygląd konia całkowicie pokrywa się z jego charakterem. Fizyczne zdolności konia są wyjątkowe i nie mają analogów w innych rasach kulturowych. Akhal-Teke są bardzo energiczni, zwinni i posłuszni.Ich wytrzymałość jest nienaganna, a prędkość praktycznie nie ma sobie równych. Główną cechą tej rasy jest jej doskonała zdolność do tolerowania ciepła. Wystarczy jeden łyk wody, aby wznowić ruch i zrobić nową długą drogę dziesiątki kilometrów.
Tylko właściciel i przyjaciel mogą sprawdzić konia Akhal-Teke. Tylko z pełnym zaufaniem koń zaufa sobie i swojemu ciału właścicielowi. Tylko przy całkowitym „podporządkowaniu” konia samemu sobie można zacząć odejść.
Koń Akhalteke to elitarny koń, który uwielbia czystość. Pierwszym elementem opieki nad koniem jest jedzenie. Ważne jest, aby pamiętać, że ten koń musi być zawsze karmiony i podlewany. W przeciwnym razie wiarygodność właściciela może zostać utracona. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy osobiste każdego Akhal-Teke: w zależności od rodzaju żywności, której mogą potrzebować w różnych witaminach. Racja konia powinna się różnić w zależności od sezonu, wieku, warunków pracy.
Ważne jest, aby początkowo pamiętać, że koń jest roślinożercą. Dieta powinna obejmować zboża, ale w pewnej ilości, dużą ilość siana i trawy. Warzywa są kluczowym źródłem witamin dla koni. Aby dowiedzieć się, ile dokładnie potrzebuje koń Akhal-Teke, musisz przeznaczyć jeden dzień bez pracy, biorąc pod uwagę wszystkie powyższe czynniki, umieścić dużą ilość trawy i siana, zastąpić jedną dziesiątą z nich ziarnami i regularnie podawać warzywa.
Ważne jest również, aby nie zapomnieć o czyszczeniu tego dumnego konia. Najlepszym rozwiązaniem byłoby umyj Akhaltekintsa 1 raz na 2 dni. Ale możesz myć konia tylko latem, przez resztę czasu, którego potrzebujesz do czyszczenia, aby uniknąć choroby zwierzęcia. Czyszczenie należy rozpocząć od lewej strony głową, a następnie ramionami, kłąbem, plecami i kończynami. Tylko wtedy pożądane jest przejście na drugą stronę.
Obowiązkowe procedury to szczepienia i zabiegi weterynaryjne dla koni. Idealną opieką w tym obszarze będzie zaproszenie doświadczonego weterynarza 3-4 razy w roku do kontroli konia.
Najstarszy z czystej rasy, najszlachetniejszy z nich, koń Akhal-Teke bezsprzecznie i słusznie zasługuje na uwagę, miłość i szacunek jego właściciela. I tylko życzliwość, lojalność i lojalność mogą stworzyć prawdziwą przyjaźń z tym pięknym stworzeniem.
