Jak uprawiać Feverfew: najlepsze wskazówki

Złocień, znany również jako rumianek dalmatyński, - Jest to wieloletni kwiat ogrodowy. Złocień jest często nazywany rumiankiem, najprawdopodobniej dlatego, że roślina ta ma taki sam wzór kwiatu jak rumianek: żółte centrum i liczne płatki na obwodzie. W rzeczywistości pokrewieństwo pyrethrum i rumianku jest bardzo warunkowe. Istnieje wiele gatunków tej rośliny, różniących się kształtem, kolorem, składem chemicznym i warunkami uprawy.

Zastosowanie pyretrum do celów dekoracyjnych nie jest ograniczone. Tak więc niektóre gatunki roślin są szeroko stosowane w medycynie, są stosowane do leczenia świerzbu, stosowane jako podstawa leków przeciwrobaczych, a także w postaciach dawkowania w celu zmniejszenia objawów bólów głowy i okresowego bólu u kobiet. W połączeniu z innymi lekami, złocień jest stosowany w leczeniu nadciśnienia, zapalenia stawów i chorób reumatycznych. Wpływ feverfew w leczeniu niektórych zaburzeń psychicznych.

Wiesz? Co zaskakujące, wyjątkowa różnorodność właściwości rumianku dalmatyńskiego pozwala na jego jednoczesne stosowanie w przemyśle kosmetycznym i chemicznym (w pierwszym - w celu poprawy skóry, w drugim - w produkcji trucizn, na przykład w celu zniszczenia robaków).

Ojczyzną złocienia są dość ciepłe strefy klimatyczne (Kaukaz, Azja Środkowa, region Morza Śródziemnego), które należy wziąć pod uwagę, chcąc uprawiać rumianek dalmatyński w bardziej surowym klimacie. W jednym miejscu złocień może rosnąć przez ponad osiem lat, ale roślina zapewnia najlepsze kwitnienie od trzeciego do szóstego roku życia.

Wybór lokalizacji i gleby do sadzenia pyretrum

Rumianek dalmatyński najlepiej sadzić na płaskiej, słonecznej działce. Miejsce na pyrethrum powinno być wystarczająco otwarte i nie może być nadmuchane ostrymi wiatrami, nietypowe dla tej rośliny. Odpowiednia jest również półcień dla rumianku dalmatyńskiego, ale jeśli słońce jest za małe, feverfew zacznie się mocno rozciągać, co nieco zniszczy dekoracyjny wygląd krzewu. Ziemniaki, podobnie jak rośliny strączkowe, są uważane za dobre prekursory rumianku dalmatyńskiego.

Złocień jest bardzo bezpretensjonalny dla warunków zewnętrznych, w szczególności dla składu gleby. Ważne jest tylko, aby roślina miała dobry drenaż, ponieważ feverfew nie lubi stojącej wody w systemie korzeniowym. W związku z tym należy upewnić się, że woda gruntowa jest wystarczająco głęboka, a jeśli tak nie jest, należy upewnić się, że sztuczne miejsce nadmiaru wody występuje w miejscu złocienia.

Aby zapewnić długie i obfite kwitnienie, lepiej posadzić feverfew na umiarkowanie żyznej luźnej czarnej glebie. Również odpowiednie gliny i gliny piaszczyste. W każdym przypadku gleba powinna być wystarczająco sucha i świeża z odczynem obojętnym lub zasadowym. Słaba gorączka słabo rośnie i pogarsza się na glebach ciężkich, bagiennych lub utwardzonych. Kwaśna, piaszczysta i zbyt uboga gleba Rumianek dalmatyński nie jest odpowiedni.

To ważne! Bezpretensjonalny feverfew pozwala na zasadzenie go bez ścisłego przestrzegania tych zaleceń. Jednak na zbyt żyznej glebie, jak również w cieniu, roślina zaczyna zyskiwać zbyt dużo zielonej masy, podczas gdy kwitnienie, w przeciwieństwie, nie różni się pod względem obfitości.

Pomimo wyraźnej miłości cieplnej, feverfew ma stosunkowo dobrą odporność na mróz: jeśli temperatura nie spada poniżej pięciu stopni mrozu, rumianek dalmatyński z łatwością przetrwa zimę bez dodatkowego przygotowania.

Rosnące pyretrum z nasion

Pyrethrum rozmnaża się na różne sposoby: wyrasta z nasion, szczepi, dzieli krzak, nakłada warstwy. Rozmnażanie pyretrum z nasionami jest możliwe na dwa główne sposoby - siew w otwartym terenie i wstępne sadzenie na sadzonkach. W otwartym terenie nasiona pyretrum są wysiewane wczesną wiosną, gdy tylko znikną przymrozki. Aby uzyskać lepsze kiełkowanie, konieczne jest wstępne namaczanie nasion przez kilka godzin w wodzie o temperaturze pokojowej. Wysiew nasion w ziemię należy wykonać dość głęboko - o 2-3 cm.

Niektórzy ogrodnicy zalecają późniejszy siew, czekając, aż gleba całkowicie się rozgrzeje. Jeśli feverfew jest sadzony w maju, nasiona mogą być osadzone tylko 5-10 mm. Pędy w tym przypadku pojawiają się dość szybko - zaledwie kilka tygodni po wylądowaniu.

Nasiona rumianku dalmatyńskiego nie różnią się dobrze pod względem kiełkowania, dlatego można je wysiewać dość mocno: po kiełkowaniu będą nadal musiały być rozcieńczone (odległość między poszczególnymi roślinami powinna wynosić co najmniej 10 cm). Młody wzrost pyretrum jest bardzo łatwy do zakorzenienia, tak że proces zatrzymania można przeprowadzić bez strachu.

Stosuje się również jesienną metodę wysiewu nasion pyretrum. Uważa się, że kiełkowanie w tym przypadku jest znacznie lepsze. Siew odbywa się na płytkiej głębokości, ale potem łoże jest pokryte warstwą humusu o grubości nie mniejszej niż 1 cm, aby nie sadzić pyrethrum na otwartym terenie wczesną wiosną, kiedy ziemia jest zbyt zimna, można sadzić roślinę w doniczkach i pudełkach na sadzonki. W tym przypadku w maju już dorosłe stokrotki są sadzone w ogrodzie kwiatowym.

Proces można rozpocząć w marcu lub w kwietniu, w zależności od klimatu. Przed siewem gorączki na sadzonki, przygotowanie nasion odbywa się w taki sam sposób, jak w przypadku sadzenia w otwartym terenie. Następnie rozprowadza się je równomiernie, ale nie za gęsto, na powierzchni pojemników wypełnionych podłożem odżywczym (gleba musi być najpierw dokładnie zwilżona) i posypana wierzchnią warstwą gleby 2-3 cm, następnie pojemniki umieszcza się na dobrze oświetlonym, ale niezbyt ciepłym miejscu. Po pojawieniu się pędów, jeśli to konieczne, muszą się przerzedzić, sadząc kiełki w oddzielnych kubkach torfowych, papierowych lub plastikowych.

Przed wysiadaniem na otwartym terenie kontenery zaczynają na krótko, z kolejnym wzrostem odstępów, na świeże powietrze w celu utwardzenia. Jednocześnie ważne jest, aby uczyć feverfew nie tyle w celu obniżenia temperatury, co w przypadku jasnego światła słonecznego. Aby promienie słoneczne nie spaliły delikatnych roślin, po posadzeniu na łóżku w ciągu pierwszych kilku dni, roślina musi zapewnić cień.

To ważne! Rozmnażanie nasion jest najczęstszą metodą sadzenia pyretrum. Należy jednak pamiętać, że ta metoda nie gwarantuje dziedziczenia właściwości rośliny macierzystej. Uprawiane z nasion rumianku dalmatyńskiego może zaskoczyć właściciela niespodziewanych odcieni kwiatów.

Jeśli nie pokroisz łodyg kwiatowych w czasie, feverfew można aktywnie rozproszyć bez dodatkowego czasu i wysiłku na kiełkowanie nasion. W pierwszym roku po posadzeniu feverfew z reguły nie kwitnie.

Sadzonki złocienia

Do rozmnażania pyretrum przez sadzonki stosuje się młode młode pędy rośliny. Zabieg można wykonać późną wiosną lub latem, w tym celu wystarczy umieścić przygotowane cięcie w ziemi, zabezpieczyć przed słońcem i dodatkowo przykryć folią, aby ziemia pozostała stale mokra. Po tym, jak łodyga się zakorzeni i wzmocni, jest ostrożnie przeszczepiana na stałe miejsce.

Podział zarośniętych krzewów złocienia

Złocień - roślina wieloletnia. Jednak z czasem krzew rumianku dalmatyńskiego zaczyna silnie rosnąć, a proces odwrotny zachodzi z kwitnieniem: kwiaty stają się małe i ostatecznie znikają całkowicie. Dlatego, niezależnie od chęci propagowania złocienia, co najmniej raz na 3-4 lata, krzewy należy podzielić w celu odmłodzenia. Równocześnie z takim podziałem zaleca się przeszczep gorączkę do nowej lokalizacji mniej więcej raz na pięć lat, jest to również konieczne, aby kwitnienie pozostało obfite.

Procedurę przeprowadza się, gdy tylko roślina wyblaknie. Krzew musi być ostrożnie wykopany, odgarnięty z ziemi (niektórzy nawet zalecają płukanie korzeni) i podzielić na kilka części, tak aby każda część miała wylot. Takie części są osadzone osobno i pielęgnowane, jak również dla dorosłych złocienia. Alternatywnie, feverfew można rozmnażać, dzieląc kłącze, dzieje się to wiosną w procesie kopania terenu.

Jak dbać o Feverfew

Złocień nie wymaga specjalnej opieki, jest nawet nazywany rośliną dla leniwych. Jedynym wyjątkiem jest to, że zwalczanie chwastów jest konieczne do czasu dojrzewania młodej rośliny. W tym samym okresie feverfew szczególnie potrzebuje regularnego podlewania. Nie jest konieczne chwastowanie dorosłego rumianku dalmatyńskiego, skutecznie rozwiązuje problem tłumienia chwastów.

Podlewanie i mulczowanie gleby

Uformowane złocienie nie musi być często podlewane. Nawilżanie gleby jest konieczne tylko w warunkach zbyt gorącego lata i długiego braku opadów (gleba nie powinna pękać i wysychać). Susza nie zagraża śmierci pyretrum, po prostu z powodu braku wilgoci, kwiaty stają się mniejsze i mniej jasne. Odwrotnym stanem, który jest naprawdę niebezpieczny dla feverfew, jest nasiąkanie wodą. Po podlewaniu gleba musi mieć niewielki puch, aby zapewnić dostęp tlenu do systemu korzeniowego, a także zachować wilgoć w glebie. Stosuje się mulczowanie złocienia, ale nie jest to obowiązkowe, ponieważ, jak już powiedziano, ani chwasty, ani brak wilgoci (główne przyczyny mulczowania) zwykle nie cierpią na roślinę.

Z drugiej strony mulczowanie jest niezbędnym środkiem do przygotowania wieloletniego pyretrum na zimę. Po przycięciu suchych łodyg rumianek dalmatyński powinien być pokryty sianem, opadłymi liśćmi, a jeśli zimy są zbyt ostre, z gałązkami świerkowymi lub sosnowymi. Praktyka pokazuje, że w wyniku takich procedur od połowy do 90% roślin przetrwa nawet po bardzo silnych mrozach.

Top dressing feverfew

Głównym nawozem, na który najlepiej reaguje feverfew, jest gnijący obornik. Aby zapewnić dobre kwitnienie, należy je wykonywać w formie ściółkowania wiosną, jesienią podczas kopania, a także w razie potrzeby w sezonie. Jeśli roślina nie rozwija się zbyt aktywnie, można ją nakarmić, dodając do wody do nawadniania infuzję dziewanny i złożonego nawozu mineralnego (fosfor, azot i potas w stosunku 2: 1: 1). Zbyt biedną glebę można kompostować.

Przycinanie

Przycinanie feverfew przeprowadzane dwa razy w sezonie: po pierwszym kwitnieniu i przed zimą. Przycinanie szypułek po kwitnieniu ma trzy cele: po pierwsze, zapobiega niekontrolowanemu procesowi samosiewu; po drugie, zapewnia ponowne kwitnienie w tym samym sezonie; po trzecie, suszone kwiaty, którymi roślina jest porozrzucana, po prostu nie są estetyczne. Strzyżenie, między innymi, sprawia, że ​​krzew jest bardziej soczysty, prowokując powstawanie nowych pędów. Przed zimą konieczne jest pocięcie pąków, łodyg kwiatowych i pędów złocienia, a następnie pokrycie rośliny, aby mogła wytrzymać zimowe przymrozki.

Partnerzy, wykorzystanie w projektowaniu krajobrazu

Złocień dobrze pasuje do wielu roślin, wszystko zależy od tego, gdzie posadzony jest rumianek dalmatyński. Na słonecznych terenach krzew można umieścić obok tajemniczej felicji, dotykając rumianku (ogród lub inny gatunek), jasnożółtego doronicum, pomarańczowych nagietków i nagietków. Wszystkie te rośliny są do siebie podobne w postaci kwiatów, ale mają różne i bardzo jasne odcienie, co tworzy efekt uroczej klombu w stylu wiejskim.

Jeśli feverfew zostanie posadzony w cieniu, obok niego będą wyglądać dzwony i niebiesko-niebieski larkspur. Rumianek dalmatyński wygląda wspaniale, owinięty w zarośla cynerarii. Ogólnie rzecz biorąc, użycie feverfew w projektowaniu krajobrazu jest tematem na osobny artykuł. Rumianek dalmatyński jest często sadzony na obrzeżach ogrodów kwiatowych (niektórzy ogrodnicy nawet wycinają roślinę, aby nie kwitła, wykorzystując tylko zieloną masę pyretrum do celów dekoracyjnych).

Również feverfew jest sadzony wzdłuż granic i ścieżek. Formacja na bazie lub z udziałem jasnobrązowych kwietników Dalmacji została już wspomniana powyżej. Brzostew, sadzony pod drzewami lub w pobliżu krzewów ozdobnych, wygląda dobrze.

Możesz ozdobić ten jasny rumianek altaną, werandą, tarasem lub balkonem. Wreszcie feverfew przez długi czas może utrzymywać świeżość w postaci ciętych kwiatów umieszczonych w wazonach. Ze względu na swoją bezpretensjonalność, różne odcienie i doskonałą kompatybilność z różnymi stylami projektowania krajobrazu, fretthrum jest używane z wielką przyjemnością przez ogrodników.

Choroby i szkodniki, jak sobie z nimi radzić

Rumianek dalmatyński z reguły nie jest narażony na szkodniki i choroby, a to jest główna zaskakująca właściwość feverfew.

Wiesz? Dzisiaj rumianek dalmatyński jest uprawiany przede wszystkim dla piękna, a mimo to roślina ta pozostała niedawno jednym z najpotężniejszych środków owadobójczych odkrytych przez ludzi. Pyrethrum jest trucizną dla owadów i innych szkodników ogrodu, więc nie tylko nie boi się takich ataków, ale także chroni inne rośliny z pobliskich.

Czasami feverfew może nadal wpływać na czarne mszyce. Możesz walczyć z obfitym myciem owadów z rośliny (szczególną uwagę należy zwrócić na tył liści, tam żyje szkodnik), spryskując krzaki wodą z mydłem, wywary z piołunu, tytoniu i wielu innych roślin, których mszyca nie toleruje, a jeśli przygotujesz sobie taki lek nie ma czasu, możesz po prostu kupić dowolny środek owadobójczy w specjalnym sklepie.

Dziewczyna z pyretrum może uderzyć ślimaki. Są widoczne gołym okiem, dodatkowo ich obecność wskazuje charakterystyczne zmiany na liściach rumianku. Oprócz stosowania insektycydów, przeciwko ślimakom, możesz użyć ich naturalnych wrogów - ptaków i jeży. Istnieje wiele przysmaków, którymi zwierzęta te mogą przyciągnąć do tego miejsca. Szara zgnilizna - Jest to choroba grzybowa, skuteczny sposób walki, który nie istnieje: niestety, dotknięta rośliną musi zostać usunięta i spalona. Wciornastki - niebezpieczni wrogowie wielu kwiatów ogrodowych - feverfew nie wpływa, wręcz przeciwnie, z pomocą proszku gorączkowego, możesz pozbyć się tych paskudnych owadów na innych roślinach. Ponadto feverfew stosuje się w leczeniu fusarium (nieprzyjemnej choroby grzybowej, która dotyka głównie korzeni roślin).

Z pomocą złocienia chronią drzewa, krzewy, truskawki. Napar z jego łodyg potrafi zabijać muchy, ryjkowce, kleszcze, ćmy, mrówki, a trucizna działa zarówno na dorosłych, jak i na ich larwy (gąsienice) Dlatego feverfew jest jednym z najbardziej wyjątkowych kwiatów ogrodowych, łączącym niezwykłą bezpretensjonalność, niezwykłą różnorodność odcieni i doskonałą zdolność łączenia z różnymi stylami projektowania krajobrazu, a także, jako dodatkowy bonus, możliwość odstraszenia najbardziej niebezpiecznych szkodników z owoców, warzyw i ozdobne uprawy.