Rosiczka - niebezpieczna roślina dla owadów, popularnie zwana „uroczym zabójcą”. Jest to wieloletnia trawa mięsożerna z podłużnymi liśćmi zebranymi u nasady w grubej rozetce. Wzdłuż krawędzi i na górnej powierzchni rosiczki rosną duże, gruczołowe włosy, macki, które po dotknięciu są podrażnione i uwalniają słodki, lepki śluz, który łapie owady. Gdy tylko owad wyląduje na lepkich włosach, zaczynają się poruszać, liść zwija się i pochłania zdobycz. Dziś nauka zna około 190 gatunków rosiczki, które rosną we wszystkich częściach świata, z wyjątkiem Antarktydy. Niektóre gatunki tego zioła są uprawiane jako rośliny ozdobne w pomieszczeniach.
Wiesz? Ziele Rosyanka ma właściwości lecznicze i jest stosowane w homeopatii, a także w tradycyjnej medycynie do kaszlu, kokluszu, gorączki, chorób oczu, w celu eliminacji brodawek itp. We Włoszech likier Rosolio jest przygotowywany z rosiczki.
Wszechstronny słonecznik
Rosiczka jest okrągłolistna - jeden z kwiatów drapieżników, znany również pod popularnymi nazwami Bożej rosy, słonecznej rosy, królewskich oczu, rosichka, rositsa. Roślina ma podstawowe liście z zaokrągloną płytką liściową, otoczoną czerwonymi włoskami macki, składającą się z łodygi i gruczołu wydzielniczego, wydzielającą lepki śluz. Łodyga do 20 cm z pędzelkiem z białych kwiatów i owocami w formie pojedynczego gniazda. Kwitnie w środku lata. 
Rosiczka okrągłolistna występuje najczęściej na torfowiskach w umiarkowanych strefach klimatycznych Ameryki Północnej, Azji i Europy. Ten typ jest rozmnażany przez nasiona zbierane jesienią i wysiewane w szklarni na powierzchni wilgotnej, torfowej gleby. Do celów leczniczych część naziemna rosiczki okrągłolistnej, który zawiera garbniki i barwniki, kwasy organiczne, pochodne naftochinonu, kwas askorbinowy. Zastosuj roślinę jako środek wykrztuśny, gdy kaszel, w tym odruch.
Kapian Rosyanka
Rosiczka peleryna lub domowa - jeden z najpiękniejszych widoków tej rodziny. Ma krótką łodygę, cienkie wydłużone liście i wiele pięknych białych kwiatów. Ogólnie rzecz biorąc, roślina może osiągnąć wysokość do 12 cm, niemniej jednak cape sunworm jest dokładnie tym samym drapieżnikiem, co inni przedstawiciele tego gatunku. Ma nietypowe białe macki-włosy z kroplami śluzu na końcach, którymi pochłania zdobycz. Rosyanka rośnie Kapa przez cały rok i może dostosować się do prawie wszystkich warunków. 
Rosiczka pośrednia
Owadożerna rosiczka wieloletnia rośnie na torfowiskach wschodniej Kanady, USA, Kuby, Dominikany, Gujany, Surinamu, Wenezueli, Brazylii, a także praktycznie w całej Europie. Osiąga wysokość 5-8 cm, ma łukowate zakrzywione odwrócone formy lancetowate, liście zebrane w rozetę. 
Liściasta powierzchnia pośredniej rosiczki jest taka sama jak innych, pokryta licznymi czerwonymi włosami z gruczołami, na końcach których znajdują się kropelki śluzu, aby połknąć owady. Roślina kwitnie w lipcu-sierpniu w małym białym kolorze. Ten typ rosiczki uważany jest za najłatwiejszy do pielęgnacji i wzrostu i nie wymaga okresu odpoczynku. Rosiczka pośrednia jest wpisana do Czerwonej Księgi Ukrainy.
Rosiczka angielska
Rosiczka angielska jest trującym członkiem rodziny Rosyank, która rośnie w Azji Środkowej, na Kaukazie, prawie we wszystkich regionach Białorusi, Ukrainy, Rosji, a także na Wyspach Hawajskich. Wysokość rośliny waha się od 7 do 25 cm, ma cienkie, długie petiolate, lancetowate liście, osiągające 10 cm długości i skierowane w górę. 
Kwiat rosiczki angielski - biały; owoc jest pojedynczym pudełkiem lęgowym z nasionami o szarawym i brązowym odcieniu. Kwitnie zazwyczaj w połowie lata, preferuje mokre, piaszczyste i torfowe bagna. Rosiczka angielska zawiera kwasy askorbinowe i organiczne, naftochinony, enzym antocyjaninowy i enzym proteolityczny podobny do pepsyny. Właściwości lecznicze tej rośliny są często stosowane w medycynie, Roślina ma działanie bakteriobójcze, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, moczopędne, rozkurczowe, wykrztuśne i uspokajające.
To ważne! W medycynie cała ziemska część rosiczki jest używana w języku angielskim, jednak sczerniała i ciemnobrązowa trawa jest surowo zabroniona ze względu na jej wysoką toksyczność.
Disyllabia Rosyanka
Rosiczka w naturze występuje w południowych regionach przybrzeżnych Australii: od Fraser Island w Queensland, przez stany Nowej Południowej Walii i Wiktorii do Tasmanii, a także w Australii Południowej. 
Gatunek ten rośnie również w Nowej Zelandii, na wyspie Stewart i w Archipelagu Chattem. Niektóre populacje rosliny dyslozhnoy rosną i kwitną przez cały rok z małymi białymi kwiatami, podczas gdy inne stają się uśpione w zimie. Gatunek ten ma wyjątkową różnicę od innych jeleniowatych - wąskich, rozgałęzionych, rozwidlonych liści, o czym świadczy jego naukowa nazwa - binata. Ponadto jest największym przedstawicielem rodzaju - wysokość rosiczki podwójnej sylaby może osiągnąć 60 cm
Rosyanka Alicia
Rosiczka Alicia to subtropikalny gatunek rosiczki, której miejscem urodzenia jest Południowa Afryka. Liście tego gatunku są niezwykłe, w kształcie małej płytki, której powierzchnia pokryta jest licznymi mackami z kroplami śluzu na końcach. Ponadto rosiczka Alicii ma wyjątkowo wrażliwe włosy na liściach, które przy najlżejszym dotyku wchodzą w działanie, zakrzywiają się i ciągną ofiarę do środka liścia. Stopniowo liść zamyka się wokół owada i zamienia się w rodzaj małego żołądka. Po strawieniu pokarmu liść powraca do swojej poprzedniej formy. Roślina ma racemes i kwitnie w małym różowym kolorze. 
Rosyanka Burmana
Rosiczka Burman w naturze występuje w klimacie subtropikalnym w południowo-wschodniej Azji i Australii. Ma krótkie łodygi i liście w kształcie klina do 10 cm długości, tworząc podstawową rozetę. Białe kwiaty tworzą wysokie racemie, od jednego do trzech na roślinę. 
Dobrze rozmnażane przez nasiona, na długich szypułkach kwiaty samopylne. Ten gatunek ma jedną cechę, która różni się od innych przedstawicieli - jest to najszybszy sunworm do spożywania owadów. Składanie liści wokół ofiary następuje w ciągu kilku sekund w porównaniu do kilku minut, a nawet godzin potrzebnych innym gatunkom rosiczki.
Wiesz? Ten typ rosiczki został nazwany na cześć naukowca Johannesa Boormana, który pierwszy opisał ją w 1737 r. W swojej publikacji O florze Cejlonu.
Rosyanka nitkowata
Rosiczka jest nitkowata - dość duży przedstawiciel rodzaju, osiągający wysokość 50 cm. Liście są liniowe i połyskujące, wyprostowane. Kwiaty są białe, małe. Ten gatunek ma dwa podgatunki. Pierwsza z nich to rosiczka, nitkowata odmiana Filamentous (Drosera filiformis var. Filiformis), jej zasięg geograficzny obejmuje północno-wschodnią Kanadę, przez Stany Zjednoczone do stanu Floryda i ma jeszcze dwie odmiany - Florida All Red i Florida Giant. ). 
Drugi podgatunek, rosiczka, nitkowate gatunki Trais (Drosera filiformis var. Tracyi), rośnie w północnej części wybrzeża Zatoki Meksykańskiej. Rosiczka podobna do nici jest najbardziej zagrożona w południowej części pasma północnoamerykańskiego, gdzie kwaśne bagna rozwijają się w nizinnych sawannach zbożowych.
Owłosiona rosiczka
Mała rosiczka mięsożerna jest rośliną podobną do włosów, występującą na kwaśnych glebach wilgotnych lasów sosnowych i mokradeł w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, a także na niektórych obszarach Karaibów. Jest to mała roślina o wysokości od 2 do 4 cm, ale w wilgotnych siedliskach może osiągnąć 7 cm. Liście mają kształt łyżki i liczne macki, a także stają się jaskrawoczerwone w jasnym i intensywnym słońcu. 
Pod normalnymi jasnozielonymi liśćmi z czerwonymi mackami. Niektóre gatunki tej rosiczki rosną jako byliny, inne jak rośliny jednoroczne i kiełkują przez całą jesień. Kwiat rosiczki jest owłosiony na różowo, kwiatostany zwykle pojawiają się w kwietniu.
Wiesz? Naukowo ustalono, że rosiczki macki reagują tylko na przedmioty o wartości odżywczej. W kontakcie z gruczołami wydzielniczymi piasku, ziemi, kawałków kory nie występuje fałdowanie liści.
Słonecznikowy słonecznik
Rosiczka rosiczka rośnie na wysokości 1200 m npm, na klifach i skalistych brzegach Australii. Ma małe liście w kształcie serca umieszczone na długich ogonkach, które tworzą rozetę o średnicy około 6 cm W zimnym okresie liście mogą zmieniać kolor z zielonego, żółtego, pomarańczowego na czerwony i fioletowy. W gorącym sezonie liście pozostają typowo jasnozielonym i żółtawym odcieniem. Nowe rośliny tworzą się na szypułce w miejscu kontaktu z ziemią i rozprzestrzeniają się bardzo szybko. 
Oprócz tradycyjnych metod hodowlanych, ten typ rosiczki ma inną, unikalną metodę bezpłciową, podobną do hodowli truskawek, kiedy po kwitnieniu rosną nowe rośliny na antenach. Prędkość pułapki tego gatunku jest średnia, połyka ofiarę przez 20 minut.
Rosiczka Glanduliger
Rosiczka Glanduliger ma wyjątkową zdolność do odkrywania, którą niedawno odkryli biologowie: mechanizm, który wyrzuca owada. To urządzenie działa na zasadzie katapulty. Metoda łapania zdobyczy u tego gatunku jest taka sama jak u innych krewnych: lepki śluz na czubkach macek. Różna dynamika procesu: jeśli wszystkie inne rosiczki czekają, aż ich gruczoły wydzielnicze zaczną stopniowo się kurczyć, gdy dotkną ofiary, aby przyciągnąć ją do środka, wtedy sam gruczołowiec uczestniczy w tym procesie. 
Roślina ta podstępnie „rzuca” ofiarę na środek prześcieradła, gdzie nie będzie mogła się wydostać. Proces ten realizowany jest za pomocą ruchu procesów, które ze względu na zmiany ciśnienia płynu u podstawy procesów poruszają się z prędkością błyskawicy (16 cm na sekundę). Proces nie jest w pełni zrozumiały, wiadomo tylko, że taki proces działa tylko raz. Po czym umiera, a na jego miejscu rośnie nowy.
Rosyanka Chereshkovaya
Ojczyzną pospolitej jeżyny jest wilgotna strefa północnej i zachodniej Australii, a także Nowa Gwinea. Liście są długie, wąskie, tworzą podstawową rozetę o średnicy od 5 do 30 cm i wysokości do 15 cm. 
Mięsożerna płyta liściowa jest stosunkowo mała w porównaniu z innymi gatunkami. Wynika to z faktu, że duża płyta będzie wymagać więcej wilgoci, co nie jest wystarczające w warunkach wzrostu rosiczki petiolarnej. Zwykły reżim temperaturowy, w którym rośnie +30 ° C, łatwo wytrzymuje temperatury powyżej + 40 ° C. Kwiaty są typowe białe, średnie. Osobliwością tego gatunku jest to, że w naturze może on krzyżować się niezależnie, co utrudnia identyfikację rośliny.
Rosiczka Limyonica
Limoniferous Sundew preferuje silnie zacienione piaszczyste obszary wzdłuż potoków Queensland w Australii. Rosiczka ta charakteryzuje się rozwinięciem wycięcia na wierzchu płaskich owalnych liści, dla których nazywa się rosiczka zębata lub w kształcie serca. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rosiczki, gatunek ten jest najbardziej fascynujący w uprawie i pielęgnacji. Wyjaśnia to fakt, że agrest schisandra ma bardzo cienkie, „papierowe” liście, które łatwo ulegają uszkodzeniu i wymagają dużej wilgotności. Potrzebuje również dużej ilości napowietrzania i ciemnego miejsca niedostępnego dla światła słonecznego. 
Rosiczka
Kwiaty rosiczki rosną w Południowej Afryce (Afryka), w prowincjach Przylądka Północnego i Południowego. Nazwa pochodzi od kwiatów rodziny Ladannikovye ze względu na podobieństwo kwiatostanów. Roślina jest aktywna w chłodniejszych miesiącach na mokrym piaszczystym podłożu. W skrajnie gorących i suchych warunkach w Republice Południowej Afryki (listopad-marzec) roślina przetrwa dzięki ochronie wody i składników odżywczych w grubych, mięsistych i włóknistych korzeniach.
Kwiaty pastylki rosiczki osiągają wysokość 40 cm, wyrastając z liściastej rozety. Liście o długości od 2 do 5 cm nie mają ogonków, znajdują się bezpośrednio na łodygach. Kolor liści - od żółtawo-zielonego do czerwonego. Kwiaty tego gatunku są największe w rodzaju, o średnicy ponad 6 cm, kwitną w sierpniu i wrześniu. Kolor kwiatostanów również różni się znacznie w zakresie od białego, różowego i pomarańczowego do karmazynowego i czerwonego.
Ten typ rosiczki jest bardzo zmienny, prawie każda roślina ma swój własny kształt, wysokość i kolor liści, dlatego jest prawdopodobne, że rodzaj koloru pastylki rosiczki w najbliższej przyszłości zostanie podzielony na podgatunki i odmiany.
Wiesz? Gatunek ma unikalny kształt, kwitnący w jaskrawoczerwonym kolorze, z czarnymi żyłami w środku kwiatu, co czyni go bardzo podobnym do maku. Jest to rzadka, zagrożona odmiana kwitnienia zroszonych kwiatów, którą można spotkać tylko w pobliżu miasta Darling (Republika Południowej Afryki).
Horda Rosyanka
Horde sunfly rośnie na piaszczystych glebach w zachodniej Australii. W przeciwieństwie do innych gatunków rosiczek, ma szerokie ogonki, które są gęsto pokryte srebrzystymi włoskami. Roślina tworzy rozety o średnicy 8 cm, czasem sięgające 30 cm. Liczne liście rosiczki Hordy składają się z długiego, włochatego ogonka wspierającego prawie okrągłą płytkę liściową pokrytą mackami. W porze suchej liście są małe i nieaktywne. Roślina kwitnie od grudnia do kwietnia, kwiaty mogą być od różowego do białego, o średnicy około 1,5 cm. Roślina nie wytrzymuje mrozów, wymaga dużo światła, optymalna temperatura to + 18 ... + 30 ° C 
Rosyanka bulwiasta
Rosiczka bulwiasta to drobnolistna, bulwiasta, mała roślina o średnicy 6 cm. Kolor liści zmienia się pod koniec sezonu wegetacyjnego od jasnozielonego do złotożółtego, czasem czerwonego. Gatunek ten rośnie w zachodniej Australii, gdzie jest endemiczny. Zazwyczaj rośnie z rozetą o białych kwiatach, które pojawiają się od kwietnia do czerwca. Różni się obecnością żółtego pyłku i łodyg, które tworzą pierścieniową przestrzeń (koronę) wokół otwartego wierzchołka jajnika.
Wiesz? Od czasów starożytnych ludy różnych krajów tworzą legendy o rosiczkach i innych roślinach mięsożernych - potworach królestwa warzyw, które jedzą zwierzęta, a nawet ludzi. Wśród poważnych naukowców byli także „naoczni świadkowie”, którzy rzekomo widzieli, jak mała roślina trawi zwierzęta. Jedna z tych legend została opisana przez pastora i misjonarza Karla Likhe w 1880 r. W amerykańskim magazynie, po którym rozpowszechniła się na całym świecie.
