Wśród dwóch milionów gatunków owadów zamieszkujących Ziemię są takie, które mogą stać się prawdziwą klęską żywiołową. Jedna z nich: szarańcza azjatycka - odnosi się do rzędu Orthoptera.
Koniki polne, żwawo skaczące po trawie łąkowej, są spokrewnione z szarańczą, jednak w przeciwieństwie do niej nigdy nie rozmnażają się w dużych ilościach i nie stają się poważnym zagrożeniem dla całej otaczającej zieleni.
Funkcje programistyczne
Owady należące do gatunku azjatyckiej wędrownej szarańczy (Locusta migratoria) żyją w Europie i Azji Mniejszej, w północnych Chinach i Afryce Północnej, w Korei. Na terytorium Rosji i krajów WNP, te ortoptera lecą na południe części europejskiej, na Kaukaz, Azję Środkową, Kazachstan i południowe regiony Syberii Zachodniej.
W strefie klimatu umiarkowanego owadpozostawia hibernujące jaja w luźnej, piaszczystej, dość wilgotnej glebie. Idealne szkółki dla przyszłych pokoleń tych owadów to obszary zalewowe rzek i brzegi zbiorników pokryte zaroślami trzcinowymi i turzycowymi.
W związku z tym na terytorium Rosji i krajów sąsiednich szczególnie duże centra hodowli szarańczy znajdują się w deltach rzek płynących w kierunku Czarnego, Kaspijskiego, mórz Aralskich i Jeziora Bałkańskiego, a także w delcie Dunaju.
Wiosną, jeśli sprzęgło nie jest suche i nie jest zalane długotrwałą powodzią, miniaturowe larwy szarańczy, które mają kształt i strukturę podobną do dorosłego owada, pozostawiają podziemne kostki jaj z jajkami, omijając stadium poczwarki. Młodzi rosną szybko i rosną, mijając kilku moltów.
W „dobrze odżywionych” latach, kiedy te ortoptery mogą znaleźć obfite pokarmy roślinne bogate w białko, są one od wiosny do późnej jesieni. żyć w pojedynczej formie „klaczki” o długości do 4-5 cm. Ta „spokojna” forma jest koloru zielonego lub żółtawo-zielonego, nieaktywna, ma wyraźny „garb” na grzbiecie i żywi się dzikimi zbożami - głównie trzciną i trawą pszeniczną.
Jednak nieszkodliwe „klaczki” mogą nabrać zupełnie innego wyglądu, tworząc się forma towarzyskaktóry tak bardzo różni się od singla, że przez długi czas był przypisywany szczególnemu, odrębnemu gatunkowi.
Okresowo, w odstępach około 10-12 lat, w szczególnie suchych i gorących latach, azjatycka wędrowna szarańcza hoduje w ekstremalnych ilościach. Następnie larwy, które nie wyrosły jeszcze na skrzydłach, powiększają się do 6,5 cm.
Prostują odchylone plecy, zamiast wesołego zielonego koloru, są pokryte potężnym kamuflażem żałobnym i zaczynają maszerować w porządku, gromadząc się w gęstych kolumnach - roje, które niszczą wszystko, co rośnie, soczyste i zielone po drodze.
Po czwartym i piątym molcie, znalezieniu długich prostych skrzydeł i możliwości latania do 12 godzin bez przerwy, zamieniają się w prawdziwy biblijny horror, ósma egipska egzekucja, - chmura owadów, poruszanie się niezależnie do 300 kmi z wiatrem tylnym pokonują tysiące kilometrów.
Horda szarańczy miliardów jednostek w locie wytwarza piorunujący dźwięk, złożony z dorsza z niezliczonych drobnych skrzydeł siatki, a podczas sadzenia odrywa gałęzie drzew swoją wagą.
Zarówno chodzące kuligi, jak i latające stada jeść zboża - pszenica i żyto, jęczmień, owies, kukurydza, ryż, sorgo i proso. Opróżniają pola lucerny i koniczyny, pola siana i pastwiska, pozbawiają liści drzew leśnych, sadzonek owoców i krzewów jagodowych.
Zniszcz wzrost roślin strączkowych i melonów, liści ziemniaków i roślin okopowych, chmielu do sadzenia, tytoniu, winogron, lnu i bawełny, nasion oleistych. Masowa inwazja azjatyckiej szarańczy wędrownej jest prawdziwą katastrofą dla każdego przedsiębiorstwa rolnego.
Zdjęcie
Formy rozwoju szarańczy na zdjęciach:
Pojedyncza spokojna forma
Forma stada
Młodzieńcza szarańcza azjatycka bez skrzydeł
Środki zaradcze
Aby zapobiec katastrofom rolniczym, na obszarach lęgowych monitoruje się liczbę owadów na różnych etapach rozwoju wędrownej szarańczy.
Taka rachunkowość pozwala przewidzieć wygląd postaci stadnej i stosować środki owadobójcze w fazie zwiększania liczby - w tym w celu przeprowadzenia leczenia barierowego terenów rozrodczych.
Biologicznymi wrogami szarańczy są owadożerne ssaki i ptaki (zwłaszcza szpaki), a także niektóre patogenne dla grzybów Prostoskrzydłych.
Agrotechniczne zapobieganie wzrostowi azjatyckiej liczby szarańczy wynosi:
- Drenaż rzek i jezior używanie ich do sadzenia rolniczego.
- Poprawa pastwiska masywne wysiewanie traw pastewnych. Gleba, gęsto spleciona z korzeniami, staje się nieprzydatna do składania jaj.
- Głęboka uprawa, zamieszkane przez szarańczę, z zamachem warstwy ziemi i bronowaniem.
- Wiosna rozluźnienie dysku na poboczach dróg i zbocza kanałów nawadniających.
Azjatycka szarańcza wędrowna (nazwa rodziny szarańczy), rodzaj rozwoju - pośredni. W okresie masowej reprodukcji szkodnik ten stanowi realne zagrożenie dla wszystkich upraw.
Możliwe jest zapobieganie wzrostowi liczby tych owadów poprzez zapobieganie agrotechnicznemu i biologicznemu, a także terminowe traktowanie ośrodków hodowlanych środkami owadobójczymi.
