Wspaniała holenderska technologia uprawy ziemniaków: opis metody i zasad użytkowania na ulicy iw domu

Wielu z was uprawiało ziemniaki na swojej stronie. Zazwyczaj zbiory są dość wysokie. Ale niewiele osób wie, że można go zwiększyć dwukrotnie. To właśnie robi holenderska technologia uprawy ziemniaków. Od kilku lat ogrodnicy z powodzeniem stosują holenderską metodę sadzenia ziemniaków, która wyróżnia się wysoką wydajnością. Wcześniej tę metodę uznawano za dopuszczalną tylko dla dużych gospodarstw, ale stała się ona również istotna na obszarach podmiejskich. W tym artykule opisano szczegółowo, jak uprawiać ziemniaki przy użyciu holenderskiej technologii i uzyskać dobre zbiory.

Co to jest?

Główna istota metody polega na całkowitym porzuceniu tradycyjnych otworów - zamiast nich powstają wysokie wały, które chronią korzenie przed gniciem i zapewniają nieprzerwany dopływ tlenu.

Tak więc rozwój bulw występuje w bardziej korzystnych warunkach. Znajdują się na grzbietach, mają bezpośredni dostęp do promieni słonecznych.

Następujące podstawowe zasady holenderskiej technologii:

  1. Zastosowanie wyłącznie wysokiej jakości materiałów do sadzenia, zakupionych w wyspecjalizowanych sklepach i szkółkach.
  2. Korzystając z zasady płodozmianu - miejsce lądowania należy zmieniać co 3 lata. Idealnymi prekursorami ziemniaków są zboża i rośliny strączkowe.
  3. Terminowe stosowanie odpowiednich nawozów.
  4. Zwalczanie szkodników upraw warzyw, a także źródeł skażenia wirusowego i bakteryjnego.
  5. Specjalna obróbka gleby wiosną i jesienią.

Technika ta nie toleruje amatorskiego działania - wszystkie procedury powinny być spójne i aktualne. Technologia jest bardzo wydajna - zbiory z jednego krzewu osiągają 1,5-2,5 kg. Zatem na standardowej działce gospodarstwa rolnik otrzyma około 300 kilogramów wybranych ziemniaków z splotu.

Plusy i minusy metody

Pozytywne efekty stosowania holenderskiej technologii:

  • Szybkie zbiory dzięki zastosowaniu średnio wczesnych odmian ziemniaka.
  • Najbardziej intensywne tworzenie bulw na każdym buszu.
  • Prawidłowa forma i bardziej atrakcyjny rodzaj warzyw.
  • Stałe właściwości smakowe podczas przechowywania.

Wady obejmują:

  • Uprawa ziemniaków według metody holenderskiej wymaga dużego wysiłku ze strony rolnika przez cały okres wegetacyjny, szczególną uwagę należy zwrócić na prace przygotowawcze.
  • Złożoność przestrzegania upraw polowych w małych obszarach podmiejskich.
  • Grubsze dopasowanie ze względu na oszczędność miejsca zmniejsza wydajność metody.
  • Ogrodnik może popełnić błąd, kupując materiał do sadzenia - potrzebne jest pewne doświadczenie, aby kupić elitarną odmianę.
  • Letni mieszkaniec nie ma możliwości ścisłego przestrzegania warunków wszystkich niezbędnych manipulacji.

Niezbędne warunki w kraju

Aby osiągnąć pozytywny wynik, należy przestrzegać ścisłych procedur.

Wybór odmian

Do tej metody najlepiej nadają się odmiany holenderskie.. Są zasłużenie uważane za odporne na wiele chorób, a także na niestabilne warunki pogodowe. Ogrodnik powinien zwrócić uwagę na następujące typy:

  • Święty Mikołaj;
  • Czerwony Scarlett;
  • Prior;
  • Mona Lisa;
  • Romano;
  • Condor
Zachęca się rosyjskich agronomów z regionów północnych do preferowania odmian domowych ze względu na warunki klimatyczne.

Niezależnie od wybranego gatunku, materiał do sadzenia musi być odpowiednio przygotowany.

W przypadku silnych pędów ziemniaki muszą być odmianowe i niezbyt duże. Idealne parametry ziemniaków - 5 cm średnicy z wagą do 50 g. Oczy nie powinny być mniejsze niż 5. Ziemniaki kiełkują na cienkiej warstwie papieru lub tkanki w ciągu miesiąca w temperaturze nie wyższej niż + 18 ° C.

Zaleca się rozpoczęcie sadzenia, gdy pędy osiągną 5 mm. Jest to najbardziej odpowiedni rozmiar do sadzenia materiału. Ta zasada powinna być ściśle przestrzegana tylko przy zmechanizowanym lądowaniu, aby zapobiec uszkodzeniu pędów. W warunkach domku letniego długość pędów wynosi do 2,5 cm

Ziemia, narzędzia i nawozy

Przygotowanie gleby powinno dotyczyć upadku. Miejsce lądowania powinno być idealnie wypoziomowane na małej wysokości, a także dobrze oświetlone i dmuchane. Warunki te są niezwykle ważne, aby uniknąć katastrofalnej stagnacji wilgoci.

Po oznaczeniu łóżek warto wykopać glebę na głębokość 22-27 cm, a także nawóz. W tym celu odpowiednio zgniłe obornik lub kompost. Jeśli chodzi o związki nieorganiczne, dodać 20 g siarczanu potasu i 50 g superfosfatu na metr kwadratowy ziemi.

Dodatkową korzyścią będzie zasianie roślin roślinami, które później zostaną osadzone w glebie, wzbogacając je azotem - lucerną, musztardą lub rzepakiem. Wszystkie manipulacje są dogodnie przeprowadzane za pomocą odwracalnego pługa lub kultywatora z dyskiem.

Na samym początku wiosny łóżko jest ponownie zaorane, tym razem wzbogacając glebę w mocznik lub siarczan amonu (40-50 g na m2). Można również dodać mocznik. Przetwarzanie w tym okresie jest wykonywane przez kultywatora frezoy, który miażdży, rozluźnia i wyrównuje glebę.

Można używać zwykłych wideł z ogranicznikiem głębokości (grubość zębów powinna wynosić 6 mm, a odległość między nimi powinna wynosić 30 mm).

Ważne jest, aby zminimalizować odstęp czasu między przygotowaniem gleby a sadzeniem bulw, aby ziemia nie straciła wilgoci i tlenu. Jednocześnie należy poczekać, aż gleba ogrzeje się do + 10 ° С.

Materiał do sadzenia jest umieszczany kiełkami do głębokości 6-8 cm z popiołem, skorupką jajka i skórką cebuli. Odległość między przyszłymi krzewami powinna wynosić około 30 cm, a między rzędami 70-75 cm tworzy się wysoki grzbiet o powierzchni przekroju 1500 cm2. Takie warunki zapewniają maksymalne pożywienie krzewu, korzenie są napowietrzone, a nadmiar wody swobodnie przepływa między szybami.

Pielęgnacja sadzenia

Kiedy pojawią się pierwsze łodygi, należy ostrożnie usunąć wszystkie chwasty i ułożyć sadzonki tak, aby wał osiągnął wysokość 12 cm Optymalna szerokość nasypu powinna wynosić 35 cm Po około miesiącu należy powtórzyć procedurę odchwaszczania i zwiększyć wysokość grzbietów do 30 cm. Możesz użyć motyki lub łopaty.

W przyszłości herbicydy są stosowane do zwalczania chwastów. Również w tym celu dopuszczalne jest wypełnianie przestrzeni między rzędami miękiszem torfowym lub świeżo ściętą trawą.

Podlewanie najlepiej jest przeprowadzać za pomocą nawadniania kroplowego.. Jeśli nie jest to możliwe, przez cały okres wegetacyjny przeprowadza się 3 razy - przed pojawieniem się pąków, 7-10 dni po rozpoczęciu aktywnego kwitnienia, a następnie 10 dni po jego zakończeniu.

Przetwarzanie z stonki ziemniaczanej odbywa się dokładnie przed kwitnieniem krzewów, a następnie powtórzone 3-4 razy. Aby uniknąć przyzwyczajenia, zaleca się używanie nowego narzędzia za każdym razem - „Zukoed”, „Bankol”, „Corado”.

Zapobieganie zarazy ziemniaczanej należy przeprowadzać 5-6 razy w sezonie za pomocą leków takich jak „Skor”, „Topaz”, „HOM”.

Przed zbiorem ziemniaków pędy są zbierane i spalane.. Bulwy pozostawia się w ziemi przez kolejne 1,5 tygodnia, aby ich skóra była gęstsza. Pozwoli to na dłuższe przechowywanie warzyw.

Jak korzystać z tej metody w domu?

Równie interesująca jest próba zastosowania holenderskiej technologii bezpośrednio na balkonie. Aby to zrobić:

  1. Przygotuj pudełka, torby lub wiadra, w których będą rosły ziemniaki i umieść je na ciepłej loggii. Głębokość naczyń powinna wynosić co najmniej 25 cm.
  2. Wybierz glebę - powietrze, ale nie za luźno. Ułóż 2-3 cm warstwę drenażu na dnie garnka.
  3. Odpowiednie podłoże - darń lub zgniły kompost.
  4. Kiełkuj bulwy przed sadzeniem i umieść je w pojemniku z kiełkami w trzech warstwach (pierwszy rząd - 6 cm od dołu, a następnie dwa kolejne w tych samych odstępach). Pozwoli to znacznie zaoszczędzić miejsce.
  5. Reżim temperaturowy powinien być stabilny bez nagłych spadków (25–32 ° C), a wilgotność powietrza nie powinna przekraczać 65–75%. Takie parametry przyczynią się do maksymalnego podziału bulw.
  6. Podlewanie wymaga raczej skromnego co 12–15 dni, co ochroni korzenie przed gniciem i infekcjami grzybiczymi.
  7. Odżywianie roślin - złożone płynne nawozy mineralne raz na 7 dni przez cały okres wegetacyjny.

Przy ścisłym przestrzeganiu metodologii możliwe będzie zebranie 1,5 kg małych bulw z jednego krzewu. i jeść domowe ziemniaki w miejskim otoczeniu.

Zalecamy zapoznanie się z naszymi artykułami o tym, jak uzyskać dobre zbiory bez odchwaszczania i uprawy, a także o nietradycyjnych metodach uprawy ziemniaków, a mianowicie:

  • pod słomą;
  • w beczce;
  • w pudełkach i pudełkach bez dna;
  • w torbach.

Holenderska technologia rolnicza jest więc niezawodnym sposobem na zwiększenie wydajności sadzenia ziemniaków. Elitarny materiał siewny i wysiłek poświęcony przestrzeganiu wszystkich przepisów spłaci liczbę sadzonek i jakość bulw.