Sposoby sadzenia imbiru na otwartym terenie: ogrodnicy z poradami i powszechne błędy

Imbir to egzotyczna roślina, która stała się częścią naszego życia. Trudno sobie wyobrazić przysmak z ciasta lub kulinarne dzieło mięsne bez tej przyprawy.

Okazuje się, że ten korzeń jest łatwy do wyhodowania własnymi rękami, nawet w kraju lub w ogrodzie w jakikolwiek sposób, w tym, gdy już rozpoczął procesy.

Przeczytaj, co stanie się z rośliną podczas sadzenia na różne sposoby. W artykule dowiesz się, jak posadzić nasiona, korzenie i kiełki imbiru, korzenie sklepowe.

Czy można rosnąć w otwartym terenie?

Imbir ojczyzny to Indie, kraj o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Oczywiście to korzeń może rosnąć w wysokich temperaturach i wysokiej wilgotności. Podobne warunki na działce na otwartym terenie można zapewnić tylko w południowych regionach Rosji.

W północnych szerokościach geograficznych uprawa jest również możliwa, ale w szklarniach lub na parapecie, co przedłuży sezon wegetacyjny rośliny.

Odmiany zewnętrzne

Obecnie istnieje około tysiąca odmian przypraw. Wszystkie różnią się rodzajem kwiatostanu, kolorem kwiatów, ale smak jest nieco inny. Ale tradycyjnie rozróżnia się następujące rodzaje imbiru:

Kiedy wylądować w kraju?

Okres dojrzewania korzenia imbiru wynosi 8-10 miesięcy. Dlatego, aby zebrać rośliny okopowe posadzone na otwartym terenie, we wrześniu - październiku konieczne jest sadzenie imbiru na przełomie stycznia i marca.

Bardziej precyzyjny czas sadzenia należy określić biorąc pod uwagę szerokość geograficzną: na południu kraju plony można zbierać w październiku - listopadzie, dlatego roślina powinna być sadzona w marcu, aw części centralnej - tylko w styczniu - lutym, ponieważ pierwsze przymrozki na to nie pozwolą „roślina na otwartym terenie do października.

Mieszkańcy tych regionów mogą robić inaczej: wraz z nadejściem zimna, kopać korzeń wraz z ziemistym grudą i sadzić go w beczce lub innym pojemniku zbiorczym, przenosić go do ciepłego pomieszczenia i kontynuować sezon przyprawowy aż do następnej wiosny.

Jak to zrobić dobrze?

1. Przygotuj ekwipunek. Do sadzenia imbiru na otwartym terenie potrzebna jest łopata, konewka, a do siewu nasion i kiełkowania rośliny korzeniowej potrzebne będą pojemniki: pojemnik o wysokości 8–10 cm, a nie głęboki, ale szeroki garnek. Wszystkie pojemniki należy zdezynfekować, przecierając je gąbką zwilżoną alkoholem.
2. Wybierz miejsce. Dla imbiru odpowiednie jest miejsce chronione przed wiatrem i dobrze oświetlone miejsce, ale bez bezpośredniego światła słonecznego (jeśli nie jest to możliwe, konieczne jest zapewnienie cieniowania w upale południowym). Cóż, poczuje się w półcieniu, gdzie gleba jest stale w stanie lekko zwilżonym, ale należy wykluczyć bliskość wód gruntowych z powierzchnią.
3. Przygotowanie terenu do lądowania. Korzeń będzie potrzebował luźnej, odżywczej, oddychającej i odsączonej gleby. Najczęściej ogrodnicy mieszają 2 części próchnicy liści, 1 część piasku, 1 część torfu i 1 część ziemi darniowej. Podczas kopania terenu na zimę w ziemi można wykonywać nawozy mineralne i gnijący obornik.
4. Materiał do sadzenia. Główną metodą reprodukcji imbiru jest podział kłącza. Możesz kupić rośliny korzenia imbiru w centrum ogrodniczym lub sklepie internetowym sprzedającym tylko certyfikowane produkty. Kupując korzeń w sklepie, istnieje duże ryzyko, że nie będzie kiełkować. Przy zakupie rośliny okopowej należy zwrócić uwagę na jej wygląd (świeży, gładki, elastyczny, błyszczący, złotobrązowy), obecność „oka” (pędy pąków), brak jakichkolwiek wad.

   Średnia cena warzyw korzeniowych imbiru w Moskwie wynosi od 200 rubli za kilogram w Petersburgu - od 240 rubli za kilogram.

Rozmnażanie nasion jest długim i pracochłonnym procesem. Wysokiej jakości nasiona są prawie niemożliwe do znalezienia, ale czasami można je znaleźć w sklepach specjalistycznych lub internetowych. Polityka cenowa: Moskwa - od 140 rubli za 10 nasion, Petersburg - od 150 rubli. na 10 nasion.

Lądowanie

Rozmnażanie nasion

1. Do siewu nasion potrzebny będzie: płytki szeroki zbiornik (8-10 cm), gleba, drenaż, folia (szkło), nasiona, spray.
2. Glebę i nasiona należy zdezynfekować: przetwarzać glebę termicznie (30 minut w piecu w temperaturze + 180 ° C - + 200 ° C), moczyć nasiona przez 30 minut w roztworze Fitosporin.
3. Na dnie zbiornika wypełnij warstwę (1 cm) drenażu, a następnie - ziemię.
4. Gleba jest dobrze nawilżona atomizerem.
5. Na powierzchni podłoża należy rozłożyć nasiona imbiru w odległości 3 do 5 cm, lekko posypać glebą lub piaskiem (nie więcej niż 0,5 cm).

Rozmnażanie przez bulwy korzeniowe

1. Konieczne jest przygotowanie: rośliny okopowej, doniczki (płytkiej, ale szerokiej), gleby, noża, nadmanganianu potasu, węgla aktywnego (popiół), drenażu, piasku.
2. Kornekluben należy zdezynfekować, myjąc go roztworem nadmanganianu potasu (1 gram na 100 ml wody) lub moczyć w słabym roztworze Fitosporin przez 30 minut, podgrzać ziemię doniczkową lub przesypać fungicydami.
3. Części korzenia na noc powinny być zanurzone w ciepłej wodzie, aby „obudzić” nerki.
4. Do kiełkowania korzeń można umieścić w plastikowej torbie i umieścić w jasnym miejscu.
5. Roślinę korzeniową z kiełkowanymi „oczami” należy pociąć na segmenty (5–8 cm), z których każdy musi zawierać co najmniej 2 pąki (oczka).
6. Obszary cięte muszą być pokryte popiołem drzewnym lub posypane sproszkowanym węglem aktywowanym.
7. Garnek musi być wypełniony drenażem (1/3 objętości) i glebą (2/3 objętości).
8. Korzeń (strzela w górę) jest zatopiony o połowę, a następnie całkowicie pokryty ziemią (2 -3 cm), którego górna warstwa jest ubijana ręcznie. Liberalnie nalej.

Proponujemy Ci obejrzenie filmu o reprodukcji imbiru przez korzeń i bulwy:

Zakorzenione kiełkujące rośliny sklepowe

Zastanów się, czy możliwe jest sadzenie korzenia, jeśli już wykiełkował, i jak to zrobić poprawnie.

1. Konieczne jest przygotowanie rośliny, łopaty, konewki, drenażu, piasku.
2. Wiosną kiełkująca roślina jest przenoszona na otwarty teren. Do wykopanego otworu do lądowania (20 cm) należy wlać dwu centymetrową warstwę drenażową (spieniona glina, żwir itp.) I dwu centymetrową warstwę grubego piasku, a następnie można wypełnić warstwę podłoża.
3. Gleba w dziurze musi być dobrze przelana. Niech woda wsiąknie.
4. Roślina jest przesadzana wraz z ziemistą kulą.
5. Powstałe puste przestrzenie są pokryte ziemią, delikatnie dociskając ją do beczki w celu utrwalenia.

Opieka podstawowa

Na pędy

1. Po wysianiu pojemnik należy dokręcić folią (zamknąć szklanką) i umieścić w jasnym i ciepłym miejscu (+ 23 23 - + 25С).
2. Polietylen należy otwierać codziennie w celu napowietrzania i nawadniania z opryskiwacza substratu.
3. Po pojawieniu się sadzonek (po 2 - 4 tygodniach) folia jest usuwana, sadzonki są regularnie podlewane (raz na 1-2 dni) i cieniowane w przypadku jasnego słońca.
4. Wraz z pojawieniem się pierwszego prawdziwego liścia konieczne jest wybranie, rozsiewanie sadzonek w pojedynczych doniczkach.

W garnku

1. Po posadzeniu doniczkę należy umieścić w ciepłym miejscu (nie poniżej + 20 ° C). Miejsce powinno być jasne, ale bez bezpośredniego światła słonecznego, więc południowe okno nie będzie działać.
2. Podlewanie jest przeprowadzane regularnie, górna warstwa gleby powinna być zawsze w stanie wilgotnym, ale nie można dopuścić wody stojącej.
3. Tydzień przed planowanym sadzeniem w otwartym terenie sadzonki powinny być „utwardzone”: najpierw wynieść na świeże powietrze na 1,5 godziny, a następnie - na 5-6 godzin.

W otwartym terenie

1. Pierwszy raz po posadzeniu imbiru w otwartym podlewie należy przeprowadzać go często, ale jednocześnie, unikając „zalania” gleby. Po zastosowaniu rośliny można zmniejszyć częstotliwość podlewania, ale gleba nie powinna wysychać.
2. Dobrze, jeśli po każdym nawilżeniu korzenia nastąpi rozluźnienie (głębokość 1 cm).
3. Gdy wysokość rośliny osiągnie 20 cm, konieczne jest jej spiętrzenie; Procedurę tę należy powtarzać co 10 do 12 dni.
4. Imbir lubi zwiększoną wilgotność powietrza, dlatego roślina musi być nawadniana codziennie wczesnym rankiem lub wieczorem.
5. Podczas całego sezonu wegetacyjnego rośliny okopowe wymagają karmienia. Zaraz po posadzeniu co 10 dni można go dodać z dziewanny (1:10), aw drugiej połowie lata zaleca się stosowanie nawozów bogatych w potas i fosfor (magnezja potasowa, superfosfat, popiół drzewny) w celu aktywnego tworzenia bulw.
6. Część korzenia pozostawionego na ziemi na zimę (tylko dla mieszkańców południa kraju) musi być mulczowana i izolowana, pokryta agrofibrem.

Błędy w procesie

Imbir jest dość kapryśny: mogą wystąpić problemy w przypadku nieprzestrzegania wymogów dotyczących miejsca, w którym korzeń będzie się rozwijał, składu gleby, systemu nawadniania i pod warunkiem, że nie będzie żadnych środków dezynfekujących. W wyniku tych czynników roślina może gnić, wysychać lub być dotknięta chorobami zakaźnymi. Aby temu zapobiec, należy ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń podanych w powyższym artykule.

Konieczne jest tylko jedno posadzenie imbiru na swojej stronie i możesz „zachorować” na tę przyprawę w dobrym tego słowa znaczeniu. Nie bój się eksperymentować!

Obejrzyj film: Luty w ogrodzie - rozsady - siejemy sałatę, rukolę i szpinak (Może 2024).