Ze względu na zrównoważony skład waleriany, jest powszechnie popularny wśród uzdrowicieli ludowych jako uniwersalny środek terapeutyczny. W każdym kraju na świecie kłącze tej rośliny jest zawarte w bazie surowców leczniczych. Ten artykuł oferuje przepisy na praktyczne zastosowanie wywarów i nalewek opartych na kłączu Waleriana.
Opis
Waleriana (lub Waleriana) to rodzaj wieloletnich traw z rodziny Wiciokrzew, składający się z ponad 200 odmian. Po łacinie nazwa trawy oznacza „być zdrowym”.
Rodzina wiciokrzewu obejmuje rośliny takie jak weigela, abelia i oczywiście wiciokrzew.
Pierwsza odręczna wzmianka o tym terminie, która sprowadza się do naszych czasów, sięga XIII wieku (znajduje się w księdze włoskiego botanika Matteo Silviko). Istnieją również wersje, w których trawa została nazwana na cześć cesarza rzymskiego Waleriana lub rzymskiego lekarza Pliniusza Waleriana.
Opis botaniczny. Łodyga jest wyprostowana, cylindryczna, pokryta rowkami, rozgałęziona na wierzchołku. Na wysokości trawa może osiągnąć 2 metry. Rozmiary kłączy: 2-4 cm długości i 2 cm średnicy. 
System korzeniowy ma wiele korzeni w kształcie sznurka. Osobliwy zapach jest charakterystyczny dla całej podziemnej części. Arkusze blachy naprzeciwko, różny kształt i indeks rozcięcia. Górne liście siedzące, dolne liście petiolate.
Kwiaty są pachnące, małe, zebrane w panikowe lub nitkowate włókna. Kolor kwiatów waha się od białego do ciemnego różu. Owoce rośliny to lekkie lub ciemnobrązowe wydłużone nasiona z „włosami”.
Spread. Waleriana żyje prawie na całym kontynencie europejskim, w Azji Środkowej i Północnej oraz w Ameryce Północnej i Południowej. W naturze wieloletnia roślina rośnie na zboczach gór, na skraju lasu, wzdłuż brzegów rzek, na terenach bagiennych.
Cechy biologiczne. Trawa kwitnie od maja do sierpnia, owoce tworzą się od lipca do września. Roślina dostosowuje się do najbardziej zróżnicowanych gleb i różnych warunków temperaturowych. Rośnie dobrze na obszarach o dużej wilgotności ziemi.
Propagowane przez nasiona. Uprawy znajdują się na podwyższonych obszarach.
Zbiór korzeni kozłka wykopano w drugim roku po zasiewie. Korzenie są oczyszczane z resztek gleby, dokładnie przemywane wodą.
Surowce są przechowywane pod baldachimem, a następnie suszone w profesjonalnych suszarniach w temperaturze 35-38 ° C. Zapasy są przechowywane nie dłużej niż 1 rok w suchych i dobrze wentylowanych pomieszczeniach. 
Suszony korzeń kozłka
Skład
Walerian, zgodnie ze swoim składem chemicznym, nie ma analogów wśród innych ziół leczniczych - jest to prawdziwy magazyn przydatnych substancji. Jego korzenie obejmują setki unikalnych substancji o różnym działaniu.
Tak więc w kłączu z korzeniami znaleziono od 0,5 do 2,4% olejku eterycznego.
W kłączach występują również estry borneolu i waleriany, alkohole, cukry, glikozydy, zestaw makro - i mikroelementów: selen, żelazo, potas, wapń, magnez, cynk, miedź i mangan, cyna i chrom, nikiel i wanad.
Waleriana znajduje się w pierwszej dziesiątce najbardziej użytecznych roślin leczniczych.
Oprócz związków nieorganicznych w składzie korzeni znaleziono szereg składników pochodzenia organicznego. W szczególności surowce zawierają następujące cenne substancje:
- iridoidy, walepotriany (0,8-2,5%);
- taniny;
- saponiny triterpenowe;
- kwasy (masłowy, jabłkowy, octowy i mrówkowy);
- alkaloidy;
- alkohole i ich pochodne;
- wolne aminy.
Kalorie walerianowe - 0,1 kalorii na 100 gramów surowców. Wartość energetyczna: białka, tłuszcze, węglowodany - 0 g.Przydatne właściwości
Ze względu na unikalny skład waleriany można mówić o wszechstronności jego sfery oddziaływania na organizm ludzki.
Główne zalety tego zioła to właściwości przeciwskurczowe i uspokajające.
Olejek eteryczny z rośliny ma działanie przeciwpadaczkowe - zmniejsza drgawki skurczów mięśni gładkich. Lecznicze właściwości korzenia regulują aktywność sfery sercowo-naczyniowej.
Wiesz? Valeryana była częścią jednego z najlepszych leczniczych środków antyku - teriak. To cudowne lekarstwo uznano za antidotum. od toksyny dowolnego pochodzenia. Ponadto teriak był uniwersalny eliksir ze wszystkich wewnętrznych dolegliwości. Kolekcja została stworzona przez pontyjskiego króla Mitridatesa, który bał się zostać ofiarą zatrucia.
Farmakologia klasyfikuje preparaty walerianowe jako klasę środków uspokajających. Naukowcy zwracają uwagę na zdolność zioła do zmniejszania pobudliwości odruchowej i przedłużania działania tabletek nasennych.
Farmakologiczne działanie rośliny polega również na poprawie procesów krążenia krwi, regulowaniu funkcji narządów trawiennych (zwiększeniu kwasowości wydzielania żołądkowego, przyspieszeniu wydalania żółci).
Wideo: jakie są korzystne właściwości leku walerianowego
Receptury lecznicze
Do celów medycznych używaj kłącza i korzeni waleriany. Suche lub świeże korzenie można przyjmować w postaci infuzji, nalewki, wywaru, proszku itp.
Odwar z korzeni
Aby przygotować wywar z korzenia kozłka, 10 gramów (1-2 łyżeczki) Zmielone surowce, zalać 200-300 ml wody. Wstaw ogień i zagotuj. Następnie płyn należy gotować przez 2-3 minuty, a następnie odcedzić i ostudzić.
Odwar leczniczy jest zalecany dla:
- stany spastyczne sfery żołądkowo-jelitowej;
- bolesne miesiączki;
- zaburzenia klimakteryjne.
Wyeliminuj bolesne odczucia podczas menstruacji, używając orzechowej trawy, trzciny, chałupy zwyczajnej, kaliny lub jedząc granat.
Przypisz środek 1-2 łyżki. l po posiłkach 2-3 razy dziennie. Możliwe rozcieńczenie bulionu w szklance wody.
Wlew wody z korzeni
W celu przygotowania naparu wodnego połączyć 1 łyżeczkę rozgniecionych korzeni ze szklanką wrzącej wody. Przykryj lub zawiń ręcznik i przytrzymaj przez około 2 godziny. Następnie odcedź płyn. 
Infuzja jest wyświetlana, gdy:
- ciężkie bóle głowy, jako adiuwant w leczeniu migreny;
- nerwica wegetatywna, lęk;
- zaburzenia snu;
- przyspieszone tętno;
- skurcze mięśni.
Weź lek wewnątrz 1 łyżka. l do czterech razy dziennie. Jeśli chodzi o połączenie z przyjmowaniem pokarmu, infuzję zaleca się pół godziny po posiłku lub krótko przed posiłkiem.
Wiesz? Legenda głosi, że sama królowa Kleopatra używała waleriany jako afrodyzjaku. W tym celu niewolnicy okryli podłogę wokół łóżka ich kochanki. szczyt tej trawy.
Napar alkoholowy korzeni
Aby przygotować nalewkę na alkohol, weź czysty alkohol medyczny (70%) i zmielone korzenie waleriany (suche lub świeże) w stosunku 1 do 5.
Połącz produkty w szklanym słoiku, dobrze wymieszaj. Domagaj się w ciemnym miejscu przez 10-12 dni. Pod koniec procesu nie zapomnij obciążyć masy.
Nalewka z alkoholem przyjmowana z:
- zwiększona pobudliwość emocjonalna;
- ciężka drażliwość;
- wstrząs nerwowy;
- zaburzenia snu;
- skurcze żołądka i jelit;
- zaburzenia klimatyczne.
Przypisz lekarstwo 3 razy dziennie po 15-30 kropli. Zaleca się stosowanie go na krótko przed posiłkami. Krople można rozcieńczyć niewielką ilością wody.To ważne! Pamiętaj, że ta nalewka jest toksyczna. Dlategozużywając ponad 30 kropli w jednym podaniu, ty uszkodzić wątrobę i przewód pokarmowy.
Odwar z kąpieli
Aby przygotować wywar do kąpieli, 1-3 por. l zmiażdżony korzeń trawy i 2-2,5 litra wody. Wymieszaj korzeń z wodą, zagotuj, a następnie gotuj na małym ogniu przez około minutę.
Gotowy bulion należy nalegać przez godzinę. Dodaj przefiltrowany roztwór do kąpieli wypełnionej ciepłą wodą. 
Pokazano kąpiele waleriana:
- w początkowej fazie nadciśnienia;
- z problemami z ośrodkowym układem nerwowym (nerwowość, stany lękowe);
- na bezsenność.
Również korzystne dla układu nerwowego wpływają kąpiele kwiatów kasztanowca, igieł sosnowych, nagietków i lipy.
Kąpiel powinna być przyjmowana przez 10-15 minut, najlepiej przed snem.
Proszek
Proszek korzeni Waleriana jest przygotowywany po prostu: suche korzenie rośliny należy przepuścić przez młyn do kawy.
Lek jest przepisywany jako środek uspokajający i gojący w obecności następujących dolegliwości:
- ciężkie bóle głowy;
- szkarłatna gorączka;
- skurcz naczyń;
- zapalenie płuc.
Zaleca się przyjmowanie środków w proszku 30 minut po jedzeniu, około 1 lub 2 gramy 3-4 razy dziennie.
Efekty uboczne
Oprócz korzyści kłącza Waleriana może powodować pewne szkody dla organizmu. Hamujący wpływ korzenia może powodować trudności ze snem, osłabienie, depresję, spadek zdolności do pracy. 
Nieprzestrzeganie norm spożycia preparatów kozłka lekarskiego może spowodować pogorszenie funkcji żołądka i jelit (może wystąpić), wywołać zawroty głowy i migreny, nudności, nieprawidłowe funkcjonowanie mięśnia sercowego.
To ważne! Aby uniknąć niepożądanych efektów, musisz się skontaktować na dozatwierdzone porady od twojego opiekuna lekarz.
Wpływ na człowieka leków na podstawie Waleriana indywidualnie. Szczególnie wysoką wrażliwość obserwuje się u osób, które rzadko przyjmują środki przeciwbólowe i uspokajające. W niektórych przypadkach długotrwałe stosowanie wywarów i nalewek może prowadzić do alergii.
Czasami reakcja alergiczna występuje po pierwszej dawce. Stwierdzono również nadwrażliwość na składniki walerianowe.
Przeciwwskazania
Nie ma tak wielu zastrzeżeń do leczenia różnymi lekami walerianowymi. Przede wszystkim są absolutnie przeciwwskazane dla osób cierpiących na zapalenie jelit. Waleriana nie jest zalecana w przypadku senności i chorób wątroby. 
Ważne jest również, aby pamiętać, że roślina wspomaga krzepnięcie krwi, dlatego powinna być bardzo ostrożnie stosowana przez osoby o wysokim poziomie protrombiny. Akceptacja takich funduszy powinna być ograniczona do pacjentów z nadciśnieniem, ponieważ odwrotna reakcja nie jest wykluczona: podniecenie na tle zwiększonego ciśnienia.
To ważne! Maksymalne dopuszczalne nalewki z okresu leczenia, wywary i inne środki waleriany wynoszą 1,5-2 miesiące.
U niektórych pacjentów występuje indywidualna wrażliwość na walerianę - w tym przypadku roślina lecznicza nie jest wyznaczona.
Waleriana nie jest zalecana dla dzieci, jak również dla kobiet w ciąży w ciągu pierwszych trzech miesięcy od noszenia dziecka. Ponadto należy zachować ostrożność, gdy dawki są wymagane przez matki karmiące. 
Należy zachować ostrożność po zażyciu leku z walerianą jest konieczne podczas prowadzenia samochodu, a także w pracy, która wymaga koncentracji i wysokiej szybkości reakcji.
Można podsumować, że waleriana jest najcenniejszą rośliną leczniczą, łączącą masę substancji organicznych i pierwiastków śladowych.
Dowiedz się, jak używa się receptur tradycyjnej medycyny: jarmułka bajkowa, chistyak, pięciolistna gynostemma, alpinista multiflorum, brahmi, nieśmiertelnik piaszczysty, glistnik, ziele żółtaczki, wrotycz pospolity i borowik.
Tradycyjne przepisy oparte na tym zioła są bardzo popularne, głównie ze względu na ich niski koszt i względną nieszkodliwość użycia. Ważne jest jednak przestrzeganie dawkowania i nie zapominaj o dostępnych przeciwwskazaniach.
