Jeśli ktoś chce od małej cebuli natychmiast otrzymać całą masę pięknych kwiatów, to powinien zwrócić uwagę na levkokorina.
W rzeczywistości hodowcy kwiatów w Europie dawno temu zwrócili uwagę na tego transatlantyckiego gościa, jednak nie dostali szerokiej dystrybucji w ogrodach Starego Świata ze względu na jego pasję do pustynnego upału i brak postrzegania zimowego chłodu.
Ale w postaci kultury ceramicznej ten kwiat zyskuje nowe pozycje ze względu na niewątpliwe walory dekoracyjne.
Opis botaniczny
Całe pięćdziesiąt gatunków levkokoriny należy do cebulowych bylin zielnych, a większość z nich pachnie czosnkiem, który niektórzy ludzie lubią, a inni nie. Ale prawie wszyscy są zachwyceni kwiatami w kolorach białym, niebieskim i fioletowym, które na kwitnącej roślinie cieszą oko przez miesiąc.
Ale kwitnienie levkokorina jest nie tylko długo grane, ale także bardzo wspaniałe. I nie jest to zaskakujące, ponieważ mała, bulwiasta cebula o długości 2-3 cm wytwarza jednocześnie kilka łodyg kwiatowych, z których każda zwieńczona jest kwiatostanem parasolowym składającym się z 5-7 lub nawet 12 kwiatów. W rezultacie miniaturowa cebula daje całą masę spektakularnych kwiatów.
A liście na tej roślinie pojawiają się dopiero po kwitnieniu i są długie, osiągając 35 cm, wąskie i karbowane na krawędziach blaszek liściowych z rowkiem pośrodku. 
Wiesz? Jedną z najbardziej „leniwych” żarówek jest dobrze znana przebiśnieg, który przebudza się od półtora do dwóch miesięcy w roku, a cała reszta spoczywa pod ziemią.
Spread
Roślina ta jest endemiczna dla Chile, preferując regiony pustynne i nie chcąc osiedlać się dobrowolnie w innym miejscu na świecie. Rozmieszczenie kwiatów w umiarkowanych szerokościach geograficznych jest utrudnione przez tendencję do suchego klimatu i strach przed zimnem.
Dlatego w Europie, z wyjątkiem południowych regionów Anglii, levkokorina jest uprawiana na otwartym polu tylko przez wykopywanie cebulek na zimę i ponowne sadzenie ich na wiosnę. Znacznie szerzej, ten kwiat jest powszechny jako kultura doniczkowa. 
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Kwitnący wspaniale w czerwcu, levkokkorina zdobi każde miejsce jasnymi kolorami przez miesiąc, gdziekolwiek jest umieszczony. Wygląda szczególnie harmonijnie w ogrodach skalnych, to jest w alpejskiej zjeżdżalni stworzonej w ogrodzie.
Liczba najlepszych kwiatów na zjeżdżalnię alpejską obejmuje: hohlatka, dzwony, młode, len, kostrzewa, krokus, iberis i alissum.
Piękne jasne plamy wyróżniają kwiatostany tej rośliny na rabatach i obrzeżach. I już prawie klasyczne było odrodzenie ogrodowych i osiedlowych krajobrazów levkokorinoy w wannach.
Wiesz? Rozmiary bulw roślin o tej samej nazwie wahają się od 30 centymetrów średnicy, przy wadze dwóch kilogramów w lilii Kesselringa do średnicy jednego centymetra w dziobie Ostrovsky.
Rośnie w domu
Ten kwiat jest uprawiany w domu, zarówno na otwartym polu, jak i pod względem jakości, co zdarza się częściej, jako roślina doniczkowa, wymaga innego podejścia do jego utrzymania i pielęgnacji.
Warunki zatrzymania
Ponieważ levkokorina jest niezwykle lekka, aby ją uprawiać w otwartym polu, należy wybrać słoneczne miejsce. Jednocześnie powinien być chroniony przed zimnymi wiatrami i, jeśli to możliwe, znajdować się na pewnej wysokości, aby uniknąć zastoju wody w systemie korzeniowym, którego roślina ta zasadniczo nie toleruje.
Podczas uprawy kwiatu w doniczkach należy wybrać parapet, który jest maksymalnie oświetlony przez słońce. Jeśli to możliwe, najlepiej jest umieścić doniczki z levkokorina na balkonie lub loggii.
Oprócz maksymalnego oświetlenia, kolejnym ważnym warunkiem udanej konserwacji instalacji jest jej całkowita ochrona przed skutkami zimna. 
Gleba i nawóz
Ten kwiat preferuje gleby piaszczyste lub gliniaste, które muszą być luźne, bardzo dobrze osuszone i żyzne.
Radzimy przeczytać o różnych rodzajach gleby, systemach nawożenia dla nich, a także dowiedzieć się, jakie są podstawowe właściwości gleby, jak poprawić żyzność gleby.
Dlatego przed sadzeniem gleby należy nawozić zgniłym obornikiem lub kompostem.
To ważne! W żadnym wypadku świeży nawóz nie może być użyty do nawożenia tych roślin, aby uniknąć gnicia cebulek i systemu korzeniowego.
Podlewanie i wilgoć
Natychmiast po zakończeniu kwitnienia należy przerwać podlewanie, jeśli roślina znajduje się na otwartym terenie. Jeśli znajdziesz kwiat w mieszkaniu, gdzie zimą jest wysoka temperatura i niska wilgotność, ziemia w doniczce powinna być lekko zwilżona. 
Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego levkokorina, należy go podlewać umiarkowanie, aby ani rabaty kwiatowe, ani doniczki i wanny w systemie korzeniowym nie miały nadmiaru wody. W przeciwnym razie może to doprowadzić do zgnilizny żarówki.
Rozmnażanie wegetatywne
Levkokkorinu propagowane przez córki. Aby to zrobić, w sierpniu żarówki wykopują się i oddzielają dzieci od nich. Przechowuj je w chłodnym pomieszczeniu w suchym piasku lub torfie. Zasadzić roślinę na otwartym polu głównie w maju na żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie do głębokości czterech centymetrów.
W lutym sadzi się kwiat w doniczce lub wannie w lutym w mokrej glebie. Zwykle bierze się szeroki zbiornik o wystarczającej głębokości, ponieważ korzenie rośliny rozciągają się w dół. Warunkiem koniecznym jest obecność dobrego drenażu na dnie zbiornika.
Po minięciu zagrożenia mrozem roślina może zostać usunięta z garnka wraz z grudą ziemi i przeniesiona na otwarty teren. I możesz wziąć wannę z kwiatami na świeże powietrze i ozdobić nią otaczający krajobraz. 
Takie kwiaty ogrodowe, takie jak colchicus, leszczyna rosyjska, narcyz, tulipan, lukrecja, przebiśnieg, mieczyk, krokus, lilia, Ixia, kandyk, allium, zephyranthes, hionodoksa, sparaksja, tigridia i dalia propagują się również z cebulkami.
Związek z temperaturą
Bez strachu przed ciepłem, ciepłem i suszą, levkokoriny są niezwykle wrażliwe na niskie temperatury. Dlatego w Europie, z rzadkimi wyjątkami, żarówki są wykopywane na zimę i przechowywane w chłodnych i suchych pomieszczeniach.
Możliwe trudności w rozwoju
Jako efemeroid, czyli wieloletnia roślina zielna o bardzo krótkim okresie wegetacji, po zakończeniu okresu kwitnienia, levkokorina potrzebuje odpoczynku. Dlatego też, dzięki uprawianej metodzie kultywacji, musisz sztucznie wysłać kwiat do odpoczynku, przestając go podlewać. 
Praktycznie to samo dzieje się na otwartym terenie: po zakończeniu podlewania łodygi rośliny stopniowo wysychają, po czym w sierpniu można rozpocząć wykopywanie żarówek.
To ważne! Jeśli, po zatrzymaniu podlewania, lewkokororyna sztucznie tworzy okres odpoczynku, a następnie wznawia podlewanie rośliny doniczkowej w jasnym świetle, wówczas można osiągnąć wielokrotne kwitnienie w ciągu roku.
Choroby, szkodniki i zapobieganie
Niektóre specyficzne, nieodłączne szkodniki i choroby levkokorina nie są oznakowane, ale mogą wpływać na choroby i pasożyty charakterystyczne dla roślin cebulowych:
- biała zgnilizna;
- szara zgnilizna;
- brązowa zgnilizna;
- bulwiasty kleszcz;
- mszyca;
- miarki;
- cebula unoszą się.
Najbardziej niezawodnym sposobem zapobiegania chorobom i inwazjom szkodników są środki zapobiegawcze, z których główne to:
- optymalny dobór gleby, w którym należy pamiętać, że rośliny są narażone na działanie grzybów kwaśnych na choroby grzybowe, a na glebach zasadowych na choroby bakteryjne;
- umiarkowane stosowanie suplementów azotowych, których nadmiar zmniejsza odporność na choroby grzybowe;
- w wystarczającym nakładaniu gleby na potaż i nawozy fosforowe, które wzmacniają odporność roślin na szkodniki i choroby;
- regularne pielenie.
Ten egzotyczny egzotyczny kwiat o nie mniej egzotycznej nazwie w wielu gospodarstwach ogrodowych i na parapetach w Europie czuje się prawie jak w domu. 
Ludzie, nasyceni szczególnym pięknem i pompą kwitnienia levkokorina, nauczyli się tworzyć optymalne warunki do ich utrzymania, a ona reaguje na opiekę wspaniałymi, żywymi bukietami, które zdobią ludzkie życie.
Opinie z sieci
