Jak sadzić żołędzie: uprawa owoców dębu w pobliżu domu

Moc i siła dębów są niesamowite, ale jeśli uważasz, że stały się tak wspaniałe na przestrzeni wieków, drzewa te zaczynają wzbudzać podziw. Dorosłe dęby są pięknymi okazałymi drzewami o gęstych liściach i potężnym pniu, są symbolem nieśmiertelności, mądrości i siły. Wyhodować takie drzewo na własnej działce lub w jej pobliżu, aby pozostać w pamięci więcej niż jednego pokolenia twoich potomków.

Skład chemiczny

Dąb, a raczej jego drewno, liście, żołędzie są prawdziwą skarbnicą pierwiastków śladowych i innych przydatnych substancji stosowanych przez ludzi do celów medycznych, a także do zastosowań przemysłowych.

Rozważmy, co zawiera kompozycja żołędzi:

  • taniny (do 20%);
  • kwasy organiczne galusowe i aegaliczne;
  • węglowodany, cukry (pentozany do 14%);
  • flawonoidy;
  • witaminy: A, B1, B2, B5, B6, B9, PP;
  • makroskładniki: potas, wapń, magnez, fosfor;
  • pierwiastki śladowe: żelazo, mangan, miedź, cynk, aluminium, chrom, bar, wanad, selen, nikiel, stront, bor;
  • niezbędne aminokwasy: walina, histydyna, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, tryptofan, fenyloalanina;
  • wymienne aminokwasy: alanina, kwas asparaginowy, glicyna, kwas glutaminowy, prolina, seryna, tyrozyna, cysteina;
  • Kwasy tłuszczowe omega-6, nasycone kwasy tłuszczowe palmitynowe i stearynowe, jednonienasycony kwas tłuszczowy oleinowy, wielonienasycony kwas tłuszczowy linolowy;
  • skrobia, białka, oleje (do 5%), popiół.
Wiesz? Osiemdziesiąta rocznica jest imponującą datą dla każdej osoby, a jeśli nadal uda ci się żyć tak wiele w małżeństwie, zasługuje na podziw. Dlatego właśnie ten okres życia małżeńskiego nazwał „dębowym” ślubem, właśnie z powodu długowieczności samego drzewa.

Wartość energetyczna i kalorie

Żołędzie dębu mają dość wysoką wartość mocy, ich kaloryczność wynosi 387 kcal na 100 g.

Przydatne właściwości

Żołędzie we współczesnym świecie są niedocenianym produktem. A korzyści z nich mogą być istotne dla osoby, ponieważ mają szczególną wartość odżywczą i terapeutyczną. Spośród nich wytwarzane są produkty (surogat kawy, mąka, płatki zbożowe), które dzięki obecności różnych składników odżywczych, witamin, pierwiastków śladowych mają korzystny wpływ na organizm ludzki.

Dowiedz się, jak sadzić czerwony dąb.
Nalewki, wywary i inne formy wykorzystania owoców dębu pomagają w problemach z układem sercowo-naczyniowym, moczowym i trawiennym. Środki zaradcze od żołędzi pomagają w walce z rakiem, a także w leczeniu przepukliny i cukrzycy. Żołędzie są skuteczne w farbowaniu włosów. Podawane są w postaci pokarmu dla zwierząt domowych (zwłaszcza świń), żywią się dzikami.

Kolekcja i wybór

Żołędzie są zbierane od połowy sierpnia do początku października, kiedy charakteryzują się ciemnobrązowym odcieniem. Żołędzie są prawidłowo zbierane z ziemi, a po kilku dniach można powtórzyć proces i zebrać nową porcję owoców.

To ważne! Upadłe wczesne żołędzie są najprawdopodobniej uszkodzone przez żołędzie lub inne szkodniki. Z tego powodu lepiej jest zbierać opadłe owoce, dopóki mają najlepsze cechy. Najważniejsze jest to, że nie mają czasu na kiełkowanie.

Obsługa i czyszczenie

Żołędzie do dalszego użycia muszą być przetwarzane. Najpierw wykonaj proces czyszczenia z czapek i skórki. Aby usunąć gorycz, muszą moczyć i ogrzewać. Robi się to w ten sposób. Owoce są cięte na cztery części, wypełnione wodą, pozostawione do namoczenia na kilka dni, zmieniając wodę co najmniej trzy razy dziennie. Po upływie wymaganego czasu woda z żołędziami gotuje się, owoce są ekstrahowane, mielone, suszone na słońcu, a następnie w piecu. W rezultacie żołędzie są gotowe do dalszej obróbki i przygotowania.

Zbiór i przechowywanie

Żołędzie do celów gotowania są przechowywane w suchym i ciemnym miejscu. Nie zaleca się ich zbierania w celu wykorzystania w przyszłości w znacznych ilościach, ponieważ surowiec z owoców dębu nie jest przechowywany przez długi czas i szybko staje się bezużyteczny.

Tak piękna roślina jak dąb będzie wyglądać bardzo harmonijnie z żółtymi kolorami: klon, lipa, żółta akacja.

Szkody i przeciwwskazania

Zanim zaczniesz jeść żołędzie, musisz pamiętać o następujących rzeczach:

  • kategorycznie nie zaleca się używania upadłych żołędzi w pożywieniu, ponieważ mogą być zakażone i niebezpieczne dla zdrowia;
  • Owoce dębu wymagają dużo czasu na trawienie w żołądku, dlatego jeśli narząd nie działa wystarczająco, nie zaleca się ich wcale;
  • jedzenie surowych żołędzi może uszkodzić pęcherz;
  • że są korzystne i nieszkodliwe, nie mogą być nadużywane.
To ważne! Bez obróbki cieplnej żołędzi nie można jeść, ponieważ zawarta w nich kwercetyna flawonolowa jest trująca.

Aplikacja

Żołędzie są wykorzystywane zarówno do celów kulinarnych, jak i medycznych. Jeśli współcześni ludzie jedzą je dość rzadko, w celu leczenia i zapobiegania wielu problemom zdrowotnym, owoce dębu są używane znacznie częściej.

W gotowaniu

W czasach głodu owoce dębu ocaliły ludzi przed głodem. Teraz są zrobione z kawy, mąki, płatków śniadaniowych. Produkty z żołędzi są prawie tak dobre jak naturalna kawa, ziarna kakaowe, oliwki. Wyroby cukiernicze, kawa, ciastka, płatki zbożowe - to główny obszar wykorzystania żołędzi:

  • zanim zostały usmażone, wysuszone, pokryte cukrem - uzyskano użyteczną słodycz;
  • w XIX wieku kawa była uważana za luksus, więc żołędzie stały się alternatywą, otrzymywano także kawę paloną, mieloną i żołędziową, którą niektórzy z naszych współczesnych nadal używają;
  • chleb uzyskano z owoców dębu rozbijanych na mąkę, w tym celu do kompozycji dodano dziesiątą część mąki pszennej;
  • znaczna ilość skrobi w nich pomaga tym owocom być doskonałymi zagęszczaczami dla różnych płynnych naczyń;
  • możesz zrobić masło z żołędzi, które jest bardzo podobne do migdałów lub masła orzechowego;
  • Niektóre odmiany są spożywane jako orzechy, ale nie każdy może lubić swój smak.
Wiesz? Żołędzie są szczególnie popularne w Korei. Są one ważnym składnikiem kuchni narodowej (galaretki do gotowania, makaronu i innych potraw).

W medycynie

Żołędzie, które w swoim składzie mają wiele korzystnych dla organizmu elementów, są z powodzeniem stosowane w leczeniu i zapobieganiu wielu problemom zdrowotnym:

  • łagodzą obrzęki, stany zapalne, skurcze, mają działanie moczopędne i przeciwutleniające (ze względu na obecność kwercetyny w aktywnym składniku, ale mają tylko żołędzie z dębów, które mają ponad pół wieku);
  • mają działanie bakteriobójcze i otaczające, są w stanie oprzeć się nowotworom;
  • pomoc w bólu zęba, niezdrowe dziąsła, pomoc w powstrzymaniu krwawienia;
  • stosowany w leczeniu narządów moczowych, moczenie, choroby kobiece (ciężkie miesiączki, krwawienie), w celu zwiększenia siły działania;
  • korzystny wpływ na układ pokarmowy, wywar z żołędzi ma korzystny wpływ w przypadku zatrucia, zdenerwowania, zapalenia jelita grubego;
  • nalewka z owoców dębu pomaga w nadciśnieniu, osteochondrozie, przepuklinach, problemach ze stawami;
  • kawa z żołędzi łagodzi astmę, zapalenie oskrzeli i kaszel.
Zaleca się stosowanie owoców dębu do leczenia niektórych chorób dopiero po uzyskaniu wstępnej konsultacji lekarskiej z lekarzem.
To ważne! Lasy dębowe mają moc leczniczą. Liście i kora tych drzew emitują specjalne fitoncydy, które mogą złagodzić ból głowy i normalizować układ nerwowy.

Uprawa dębu z żołędzi w domu

Dąb może być w pełni wyhodowany w domu i żołędzi oraz z gotowego cięcia. Rozważamy uprawę dębu bezpośrednio z żołądźka, tym bardziej ta metoda jest szczególnie popularna wśród tych, którzy chcą uprawiać to potężne drzewo. W pierwszym okresie (2-3 lata) wzrost zachodzi znacznie szybciej niż później, więc ten proces będzie szczególnie ekscytujący w pierwszych latach życia młodego drzewa.

Interesujące będzie wiedzieć, ile drzew żyje.

Zbieranie żołędzia i sprawdzanie go

Proces uprawy sadzonek dębowych z żołędzi może być dość szybki i łatwy, jeśli przygotujesz materiał do sadzenia prawidłowo i prawidłowo. Zbieranie owoców w tym celu zaleca się jesienią w lasach liściastych, kiedy liście są upuszczane, a żołędzie w tym okresie są uważane za w pełni dojrzałe. Do kiełkowania cięcia nadają się zwalone żołędzie najpiękniejszego i najpotężniejszego drzewa. Najpierw trzeba ich „wysłuchać”, to znaczy potrząsnąć nimi, aby określić żywotność jądra płodu (nie powinno ono zapukać). Z miejsca, w którym zebrano materiał do sadzenia, musisz zebrać rodzime liście, które są opalowe, a także glebę. Wszystko to jest przydatne do tworzenia warunków zachowania przed wysiadaniem. W domu zaleca się ponowne sprawdzenie materiału sadzeniowego przywiezionego z lasu. Aby to zrobić, musisz wlać zimną wodę do pojemnika i obniżyć owoce. Te żołędzie, które wyskakują, nie nadają się do sadzenia, są puste. Po kilku minutach musisz powtórzyć procedurę. Nie pływające owoce są odpowiednie jako materiał do sadzenia.

Wiesz? Dęby charakteryzują się wysokim poziomem przewodności elektrycznej - częściej niż inne drzewa piorun.

Stratyfikacja nasion

Wybrane owoce umieszcza się w słoiku z pokrywką (z otworami) lub torbą, w której zidentyfikowano glebę i liście zebrane w lesie. Wszystko to jest czyszczone w piwnicy lub lodówce z reżimem temperaturowym nie niższym niż 0 ° C. Ten proces stratyfikacji zachodzi pod koniec jesieni lub na początku zimy, trwa od pół do dwóch miesięcy i przyczynia się do tego, że żołędzie aktywnie kiełkują. Materiał do sadzenia musi być ściśle monitorowany, środowisko dla jego pożywienia musi być dobrze nawodnione. Jeśli jednak zostanie przekroczona normalna wilgotność, materiał do sadzenia zacznie się gnić, ale jeśli będzie suchy, nie będzie można zacząć kiełkować. Ten proces „ochrony” jest podobny do zimowania żołędzi pod pokrywą śnieżną, co pomaga utrzymać je w wymaganym stanie.

Sadzenie żołądź

Kiedy małe procesy korzeni pojawiają się w warstwowych owocach, powinny być sadzone korzeniami w kubkach lub doniczkach z torfem i perlitem, pokrytych szklarnią. W każdym kubku lub garnku należy najpierw wykonać otwory, co jest konieczne, aby usunąć z nich nadmiar wilgoci.

To ważne! Przez pierwsze kilka tygodni sadzonki muszą być obficie podlewane.
Na początku, z obsadzonymi żołędziami, nic się nie stanie, ponieważ wszystkie siły zostaną wyrzucone przez roślinę na rozwój systemu korzeniowego.

Pielęgnacja kiełków

Gdy tylko zmielona część sadzonek rosnących w kubkach kiełkuje, należy je przenieść pod lampę (w celu uzyskania dodatkowego światła w zimie) lub na dobrze oświetlonym parapecie. Konieczne jest monitorowanie poziomu wilgotności gleby. Jeśli zauważysz, że sadzonka zaczęła rosnąć, jakby miała mało miejsca, musisz przełożyć ją do dużego pojemnika.

Przeszczep i wybór miejsca

Kiedy sadzonki przyszłych dębów zauważalnie wzrosną, należy je przeszczepić na otwarty teren (jeśli pozwalają na to warunki pogodowe). W tym celu roślina doniczkowa powinna rosnąć nie mniej niż 15 cm, jej korzeń powinien być uformowany, a środkowa łodyga powinna być wyraźnie widoczna i mieć zdrowy biały odcień z pojawieniem się ulotek. Dąb należy przesadzać tylko w najwcześniejszym okresie jego rozwoju. W tym przypadku system korzeniowy skutecznie rośnie i mnoży się, drzewo próbuje całkowicie zająć swoje miejsce pod słońcem. Wybrane do sadzenia działki sadzonek powinny być wolne, przestronne, bez sąsiedztwa z domami i innymi budynkami, ponieważ korzeń uprawianego dębu może zniszczyć ich fundamenty. Dęby nie tolerują ciemnych miejsc, w cieniu innych drzew, proces rozwoju i wzrostu sadzonek zajmie dużo czasu, a takie drzewo nie będzie się różniło siłą i siłą.

Przeszczep truskawki, winogrona, orchidee, chryzantemy, fiołki i piwonie.
Przed zasadzeniem miejsca, w którym sadzonka będzie rosła, musisz oczyścić trawę z trawy, kopać, otrzymując jednorodność gleby i rozluźnić się, aby uzyskać tlen. Średnica sadzonki, która ma być posadzona, powinna wynosić od 15 do 20 m. Następnie wykopuje się nieco większy rozmiar niż długość korzeni sadzonki, jest ona dość obficie nawilżona. Sadzonka jest pobierana z garnka wraz z ziemią, określana w przygotowanym otworze, korzeń jest pokryty glebą, zagęszczany i dobrze podlewany.
To ważne! Nie trzeba się martwić o nadmiar wilgoci dla sadzonek dębu - trafi on do gleby, ale jeśli jej brakuje, to jest bardzo niepożądany dla drzewa.
Wokół sadzonki należy wylać ściółkę, aby zapobiec wysychaniu gleby i wzrostowi niepożądanych chwastów.

Gleba i nawóz

Do uprawy dębu odpowiednia żyzna gleba nie jest zubożona, w której dużo składników odżywczych. Aby zapobiec pojawieniu się kiełków, najlepiej posadzić je w uprzednio zwilżonej glebie, pobranej z miejsca, w którym rośnie drzewo macierzyste. W przypadku braku takiej gleby odpowiednia żyzna gleba z działki, zmieszana z mchem torfowym lub wermikulitem, przyczynia się do zatrzymania wilgoci. Jeśli gleba nie jest tak odżywcza, jak byśmy tego chcieli, należy ją dodatkowo nawozić zieloną glebą lub próchnicą.

Zasadzaj także takie piękne drzewa jak: Sakura, Delonix, Wisteria, Albizia, Rhododendron, Cercis, Magnolia, Lilac i Pyracantha.

Podlewanie i wilgoć

Młode dęby wymagają stałej wilgotności. Konieczne jest monitorowanie jego poziomu, aż drzewo stanie się silniejsze, zwykle do pięciu lat. Dęby mają korzeń o znacznej długości, zdolny do niezależnego wydobywania wilgoci z gleby na znacznych głębokościach. Dlatego w okresie jesiennym podlewanie można zmniejszyć, w zimie wcale nie jest potrzebne.

Wiesz? Długowieczność produktów z dębu może wynosić tysiące lat: w hrabstwie Norfolk (Anglia) prezentowany jest pomnik epoki brązu Sihenge, stworzony w XXI wieku pne. er

Nawadnianie

Latem młode drzewa wymagają częstego nawilżania, a nawadnianie kroplowe może pomóc w tym planie, który może zapewnić stałe i równomierne nawilżenie drzew. System ten jest szczególnie potrzebny w pierwszych latach po posadzeniu sadzonki na otwartym terenie. Jego instalacja odbywa się w pobliżu pnia drzewa, aby zapobiec nadmiernemu gromadzeniu się wilgoci, co może prowadzić do gnicia korzenia.

Przeczytaj także, jaki rodzaj nawadniania kroplowego jest lepszy dla szklarni, jak nawadniać kroplówki z plastikowych butelek, ile podlewać trawnik, jaki jest system zrzutu, jak zorganizować automatyczne nawadnianie kroplowe i jak wybrać zraszacze do podlewania.
Z każdym kolejnym rokiem życia drzewo potrzebuje coraz mniej uwagi i opieki. Jej korzeń wnika coraz głębiej w ziemię, korona rośnie coraz wyżej. Dlatego dalsza opieka wymaga podlewania tylko w bardzo gorącej i suchej porze.

Zimowanie

Fakt, że sadzonki dębu są sadzone na długo przed początkiem zimy, pomaga im stopniowo twardnieć i przygotowywać się do zimowania. Sadzonki dębu powinny przenosić hibernację pod śniegiem, ponieważ jest dla nich cieplejszy, a korzenie w tym przypadku są niezawodnie chronione. Jeśli zima jest bez śniegu, możesz zająć się dodatkowym schronieniem rośliny gazetą lub siatką z małymi komórkami, które należy położyć na poziomie pnia drzewa na ziemi.

Choroby i szkodniki

Niektóre choroby i szkodniki mogą zagrozić młodemu dębowi:

  • mączniak prawdziwy jest zakażeniem grzybiczym, w którym zarodniki są przenoszone podczas nawadniania. W celu ochrony i zniszczenia infekcji stosuje się roztwór siarki koloidalnej lub „Fundazolu”;
  • martwica gałęzi, która jest usuwana przez rozpylanie siarczanu żelaza;
  • ćma chelkovy, brzana dębowa, dżdżownica - szkodniki owadów stanowiące zagrożenie dla drzewa. Z nich możesz użyć „Decis” (25 g na 1 litr wody) lub „Kinmiks” (50 g na 1 litr wody);
  • Niech chrząszcze i mszyce przynoszą znaczne cierpienie młodym roślinom. Aby się ich pozbyć, liście muszą być traktowane pestycydami.
Wiesz? Rybacy docenią owoce dębu z powodu częstej obecności ryjkowców żołędzi, chrząszczy, larw - jako atrakcyjnej przynęty dla ryb. Te szkodniki żyją w całych żołędziach, w owocach z dziurą już nie istnieją.
Uprawa potężnego dębu z małego żołędzia nie jest tak trudna, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Najważniejsze jest, aby właściwie wybrać materiał do sadzenia, prawidłowo go posadzić i zapewnić odpowiednią opiekę przyszłemu bohaterowi, który zadowoli więcej niż jedno pokolenie swojej rodziny wielkością.