Letnia odmiana jabłoni „Solntsedar”: cechy, zalety i wady

Jabłoń „Solntsedar” w swoich cechach może kłócić się z wieloma przedstawicielami swojego rodzaju selekcji europejskiej. Możemy powiedzieć, że został on opracowany specjalnie, aby skutecznie rozwijać się w warunkach klimatycznych naszego kraju. Jego owoce odznaczają się niezwykłym smakiem, po ich wypróbowaniu nie pomylisz jabłek tej odmiany z żadnym innym. Ten artykuł zawiera wszystkie niezbędne informacje o jabłku „Solntsedar”: opis wyglądu odmiany, zdjęcia, jego zalety, wady i wymagania dotyczące miejsca sadzenia.

Historia hodowli

Ta odmiana jabłoni została wyhodowana przez rosyjskiego hodowcę P. A. Dibrova przez wysiew nasion „Anis alyy vorobyevsky” metodą swobodnego zapylania. Celem Dibrova było zdobycie letniej jabłoni, która z powodzeniem mogłaby rosnąć w centralnej Rosji, miała wysoką odporność na mróz i dawała dobre zbiory.

Wiesz? Dzikie jabłonie są w stanie osiągnąć wysokość 15 metrów, a fakt, że większość przedstawicieli tego drzewa w ogrodzie nie rośnie powyżej trzech metrów, jest zasługą hodowców.

Pierwsze drzewa tej odmiany uzyskano w połowie XX wieku i odznaczały się imponującą odpornością na mróz, ale jakość ich owoców pozostawiała wiele do życzenia. Kopulując odmiany z najbardziej udanymi owocami, P. A. Dibrov otrzymał drzewa, z których jabłka przypominają w swoich właściwościach uzyskane z nowoczesnych drzew tej odmiany, dopiero w 1970 roku.

Opis drzewa

Wysokość dorosłego drzewa tej odmiany rzadko przekracza 3-4 metry.Korona ma zaokrąglone kontury, raczej gęste i gęste, z czasem zwęża się ku ziemi. Główne gałęzie, oddalając się od pnia, tworzą ostry kąt, kora na nich i pień ma brązowy odcień. Większość owoców jest wiązana na gałęziach w wieku dwóch lub trzech lat.

Młode gałęzie - ciemnobrązowy, dość cienki, pokryty niewielką ilością pistoletu, międzywęźla są raczej krótkie, kształt gałązek w trakcie cięcia jest okrągły.

Liście mają średni rozmiar, wydłużony, jajowaty lub wydłużony, zaokrąglony kształt, lekko odlewany na niebiesko w słońcu, zwężający się ku końcom, ząbkowany na brzegach. Liściasta płyta jest raczej gęsta, ma małą ilość włosów na dolnej powierzchni, jest gruba.

Na niektórych arkuszach można znaleźć ostrza i segmenty. W stosunku do gałęzi każdy arkusz tworzy kąt co najmniej 90 °. Łodygi o średniej surowości, raczej grube, obok siebie z przylistkami o bardzo małych rozmiarach. Forma przepisów jest subulatywna.

Dowiedz się także o innych odmianach jabłek letnich: „Melba”, „Papirovka”, „Gruszka moskiewska”, „Mantet”, „Cukierek”, „Medunits”, „Dream”, „Silver Hoof”, „Orlik”, „Robin”, „Chwała zwycięzcom”.

Opis owoców

Jabłka z drzew tej odmiany nie są duże, raczej średnie lub nawet nieco mniejsze od średniej wielkości. Średnia waga jednego owocu waha się od 80 do 120 gramów. Kształt owocu może być obcięty szeroko lub właściwie płasko, na pojedynczych jabłkach może być obecność nieistotnego żebrowania.

Obrać owoce gładkie w dotyku, suche, powierzchnia lekko odlana na słońcu, może być pokryta niebieskawym nalotem wosku. Dość duże, punkty podskórne mają jasny odcień. Barwa owocu jest głównie jasnobrązowa, prawie mleczna, jednak kolor powierzchni jest obecny, nadając jabłko różowawo-czerwony odcień. Małe łodygi owocowe, cienkie.

Wiesz? Według archeologów jabłoń jest pierwszym drzewem, które nasi przodkowie zaczęli uprawiać jako rośliny uprawne. Pierwsze odkryte ślady uprawianych jabłoni pochodzą z 6500 rpne er

Pulp - biały, czasem spotykający czerwonawe smugi, ma drobnoziarnistą strukturę, soczysty i delikatny. Jabłka smakują słodko-kwaśnym, z lekkim cierpkim posmakiem. Lejek ma średnią szerokość i głębokość, z niewielkim rdzewieniem na krawędziach. Komory nasienne budowane są w typie zamkniętym, wnęka wewnątrz osi głównej jest słabo wyrażona.

Wymagania oświetleniowe

Ta odmiana jabłka jest bardzo kochająca słońce.dlatego lepiej będzie, jeśli miejsce lądowania będzie wystawione na działanie promieni słonecznych tak długo, jak to możliwe w ciągu dnia. Jeśli jednak mieszkasz w suchym i bardzo gorącym regionie, zaleca się zwiększenie częstotliwości podlewania drzewa, aby nie wyschło w wyniku nadmiernej aktywności słonecznej.

Wymagania glebowe

Jabłoń „Solntsedar”, zwłaszcza w pierwszych latach po jej lądowaniu, niezwykle wymagający na glebiew którym rośnie. Najlepiej byłoby posadzić go w czarnoziemie, a jeśli nie ma takiej możliwości, to przynajmniej w glinie piaszczystej. Niezwykle źle to drzewo zakorzenia się w glebach gliniastych i glebach, które zawierają dużą liczbę różnych litych skał.

Jabłonie również nie tolerują nadmiernego bagienności gleby i gromadzenia nadmiernych ilości wód gruntowych, ponieważ może to prowadzić do rozwoju korzeni grzybów i dalszej śmierci roślin. Dlatego nie zaleca się sadzenia ich w nisko położonych obszarach, a także w miejscach, gdzie wody gruntowe występują bliżej niż 2 metry od powierzchni.

Najlepsi zapylacze

Aby stymulować lepsze owocowanie, ta odmiana jabłoni wymaga sadzenia różnych zapylaczy jabłek. Głównym kryterium poprawności sadzenia zapylacza jest jego położenie w stosunkowo niewielkiej odległości od samego drzewa oraz zbieżność czasu kwitnienia i owocowania. W tej roli najlepiej będą odmiany:

• „Białe wypełnienie”;
• „Suislep”;
• „Saffron Pepin”;
• „Antonovka”;
• „Wino”.

To ważne! Aby zoptymalizować proces przenoszenia pyłku z zapylacza drzew do jabłoni „Solntsedar”, można zainstalować w pobliżu ula lub zlokalizować pierwszy w stosunku do drugiego od strony nawietrznej.

Owocowanie

Okres początku owocowania tych drzew przypada dość późno, 7 lat po posadzeniu. Owoce osiągają stan usuwalny w pierwszej połowie sierpnia.. Należy jednak zauważyć, że ta odmiana ma tendencję do szybkiego odpadania po dojrzewaniu, więc trzeba uważnie monitorować stan jabłek, aby nie przegapić momentu, w którym nadszedł czas na zbiory. Stare drzewa tej odmiany charakteryzują się nieregularnym owocowaniem.

Okres kwitnienia i dojrzewania

Okres kwitnienia przypada na drugą połowę maja. Kwitnie jabłko „Solntsedar” kwiaty o dość dużych rozmiarach, białym i różowym odcieniu, w kształcie spodka. Słupki kwiatów znajdują się w przybliżeniu na tym samym poziomie z pylnikami lub nieco niżej. Kwiaty są zbierane w kwiatostanach paniculata lub w kształcie grzebienia.

Jeśli zapylanie odmiany zakończyło się sukcesem, od końca maja do drugiej połowy sierpnia okres dojrzewania trwa. W tym okresie drzewo wymaga wielu różnych substancji mineralnych i nawozów organicznych, więc większość opatrunków powinna spaść w tym czasie.

To ważne! Jako opatrunek wierzchni najlepiej jest używać dziewanny, rozcieńczonej w stosunku 1:10, lub ptasich odchodów. Przed nawożeniem konieczne jest również prawidłowe podlewanie drzewa.

Wydajność

Ta odmiana jabłek ma bardzo imponującą wydajność. Z jednego drzewa w wieku od 7 lat i wysokości 3 metrów można zebrać do 100-120 kilogramów jabłek. W procesie zbioru nie zaleca się zbierania jabłek, które spadły na ziemię, ponieważ czas ich przechowywania w normalnych warunkach temperaturowych jest bardzo krótki.

Transport i przechowywanie

Owoce odmiany „Solntsedar” w temperaturze pokojowej przechowuje się tylko przez 10-12 dni, więc natychmiast po montażu zaleca się umieszczenie w lodówce. Tak więc ich trwałość można zwiększyć do 1,5-2 miesięcy. Aby zapewnić najlepszą konserwację, zaleca się również uporządkowanie wszystkich jabłek porażonych i mających wady, ponieważ zgnilizna z nich może rozprzestrzeniać się na inne owoce.

Jabłka te mają raczej zwartą i elastyczną strukturę, dzięki czemu można je transportować w pudełkach, nawet ciasno przylegających do siebie, bez szczególnego strachu. Jabłka „Solntsedar” bardzo dobrze zachowują swój kształt, nie pękają i nie dają soku w przypadku drobnych uszkodzeń, dlatego można je uznać za jedną z najlepszych odmian do transportu na duże odległości.

Odporność na choroby i szkodniki

Pomimo wielu pozytywnych cech, ta jabłoń nie może niestety pochwalić się znaczną odpornością na główne choroby dotykające te drzewa - parcha, gnicie owoców, mleczny połysk i mączniak prawdziwy. Chorobom tym można zapobiegać, jeśli wiosną, przed pęknięciem pąka, drzewo spryskuje się roztworem siarczanu miedzi.

Spośród szkodników najbardziej niebezpieczne dla Apple „Solntsedar” są mszyce, gąsienice i przędziory. Najlepszymi metodami radzenia sobie z tymi szkodnikami są terminowe wybielanie pnia drzewa, a także leczenie roztworem dowolnego środka owadobójczego, na przykład płynu Bordeaux.

Zimotrwalosc

Jabłko „Solntsedar” oferuje prawdziwie tytaniczne wskaźniki mrozoodporności. Nie potrzebuje schronienia na zimę, nawet jeśli jest to tylko posadzone drzewo. Dzięki pracy krajowych hodowców ona odporny na temperatury do -40 ° C. Jedynym zagrożeniem dla zimy jest deszcz, w wyniku którego drzewo może uszkodzić swoje młode gałęzie, a ty pozostaniesz bez plonów.

Wykorzystanie owoców

Zaleca się stosowanie owoców jak najszybciej po zbiorze. Mogą być używane zarówno świeże, jak i używane do różnych przetworów. Owoce wytwarzają doskonałe ciasta, kompoty i inne potrawy z jabłek. Owoce kości mogą być używane jako nasiona do sadzonek.

Wykwalifikowane gospodynie domowe przygotowują na zimę jabłka, suszą je, a nawet zamrażają.

Mocne i słabe strony

Wśród głównych zalet należy podkreślić:

1. Wysokie walory smakowe owoców i ich atrakcyjny wygląd.
2. Dobra zimotrwalosc.
3. Letnie owocowanie.
4. Wysoka wydajność.
5. Zwartość i mały rozmiar drzewa.

Wady tej jabłoni to:

1. Niska odporność na rozwój chorób grzybowych.
2. Niespójna natura owocowania w dorosłości.
3. Krótki okres przechowywania owoców.
4. Potrzeba zapylania drzew w celu stymulowania plonów.

Mamy więc nadzieję, że ten artykuł pomógł ci znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące jabłoni odmiany „Solntsedar”. Pokaż troskę i cierpliwość w opiece nad tą rośliną, a to z pewnością doprowadzi w przyszłości do oszałamiających wskaźników ilościowych i niezwykle smacznych plonów!

Obejrzyj film: Psychologia kobiety extra: WADY I ZALETY (Listopad 2024).