Spacerując po parkach lub miejskich uliczkach, często podziwiałeś piękno potężnego drzewa o gładkiej korze i masywnym pniu. Ten wiąz jest gładki. Jego kora pozostaje gładka aż do starości i tylko z powodu jakiejś choroby może zmienić swoją strukturę. W innych cechach tego drzewa opisujemy poniżej.
Historia pochodzenia
Wiąz gładki, lub zwyczajny, jest jednym z przedstawicieli rodzaju wiązów. Ten rodzaj drzew liściastych jest bardzo stary, ma ponad 40 milionów lat. W naturze wszyscy członkowie rodzaju rosną w lasach liściastych, czasem spotykanych w świerku.
Uprawa rośliny nastąpiła stosunkowo niedawno, trzy wieki temu. Od tego momentu gładki wiąz zaczął być używany do ozdabiania alejek w parku.
Przyjmuje się, że łacińska nazwa rodziny wiązów, lmus, pochodzi od celtyckiego słowa „wiąz” - tak nazywają to drzewo. Pojawiło się rosyjskie słowo „wiąz”, najprawdopodobniej ze względu na fakt, że drewno rośliny jest bardzo elastyczne (lepkie). 
Opis botaniczny
Wiąz może osiągnąć 40 metrów wysokości. Jego korona wygląda jak szeroki cylinder, lekko zaokrąglony w koronie. Powstaje z grubych gałęzi skierowanych do góry. Pień wiązu może osiągnąć trzy metry średnicy.
Zobacz typowe właściwości gatunków wiązów.
Pokryta jest gładką korą o brązowo-brązowym kolorze, pęka i odkleja cienkie płytki. Na powierzchni ziemi, wokół pnia, często tworzą się płaskie, podobne do deski korzenie. Są niezbędne do utrzymania masywnego pnia. Młode pędy - jasnobrązowe, z lekkim połyskiem, mogą mieć białawą płytkę.
Liście są owalne lub jajowate z zaostrzonym końcem. Baza jest niezrównoważona. Długość liści wynosi 12 centymetrów, szerokość - około 8 centymetrów. Mają ciemnozielony kolor, a dolna strona jest nieco jaśniejsza od góry. 
Kwitnie drzewo mały kolor, zebrane w pęczki. Okres kwitnienia występuje w kwietniu i maju, aż liście kwitną. Zapylanie kwiatów następuje przy pomocy wiatru. Owoc jest jak mały, zaokrąglony liść, wewnątrz którego znajduje się nasienie.
Wiąz gładki może żyć do 200-250 lat. Różni się intensywnością wzrostu, ale tylko do 40-50 lat - od tego momentu wzrost stopniowo zwalnia. Drzewo jest odporne na mróz i silne wiatry. Niska temperatura nie może przetrwać tylko młodych pędów.
Trwałe drewno wiązu jest odporne na wilgoć i jest aktywnie wykorzystywane do produkcji mebli, kolb karabinów i innych produktów. Dzięki zacienionej koronie wiąz doskonale nadaje się do aranżacji terenów rekreacyjnych w parkach.
Wiąz rośnie na ziemiach europejskich (z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego i Wysp Brytyjskich), na Kaukazie, w Azji Mniejszej, w rejonie Czelabińska i Swierdłowsku, w Kazachstanie. Na północy jego rosnący obszar przebiega prawie do krawędzi kontynentu euroazjatyckiego. Rośnie głównie w lasach mieszanych i liściastych. 
Wiesz? Od wiązu drewna w średniowieczu produkowano fajki wodne.
Hodowla
W naturze drzewo rozmnaża się przez nasiona lub pędy korzeniowe. Zebrane nasiona można przechowywać w hermetycznym pojemniku przez około dwa lata. Tylko dojrzałe okazy nadają się do sadzenia. Sadzi się je dwa tygodnie po dojrzewaniu.
Zalecamy również zapoznanie się z zawiłościami uprawy takich drzew ozdobnych jak holly Norway, catalpa, klon japoński, jawor, dąb czerwony, królewski delonix, arbutus, drzewo truskawkowe, klon czerwony, róg jelenia, skoumpia.
Sadzenie i pielęgnacja
Ponieważ drzewo pięknie rośnie na wolności, a troska o niego na działce nie sprawi większych kłopotów. 
Miejsce lądowania
Przed posadzeniem drzewa należy przygotować miejsce na stronie. Powinien to być obszar dobrze oświetlony, dopuszczalny jest jasny odcień. Promienie słoneczne powinny równomiernie oświetlać młode drzewo. Jeśli jedna strona otrzyma więcej światła niż druga, gęstość korony będzie nierówna.
Gleba powinna być żyzna, luźna, dobrze zatrzymująca wilgoć. Przed posadzeniem rośliny w glebie dokonaj wapna i wzbogac ją nawozami i pierwiastkami śladowymi (magnez, azot, wapń, fosfor). Należy pamiętać, że gleba musi być kwaśna.
Warto przeczytać o tym, jak niezależnie określić kwasowość gleby, a także jak odtlenić glebę na miejscu.
Sadzenie roślin
Nasiona dojrzewają latem. Muszą natychmiast zebrać i mieć czas na wylądowanie w tygodniu, w przeciwnym razie kiełkowanie ulegnie pogorszeniu. Wstępne przygotowanie nasion nie jest potrzebne. W wybranym miejscu bruzdy są formowane w odległości 20-30 centymetrów od siebie. W bruzdach i nasionach wysiewa się. Pogłębianie ich w ziemi nie jest tego warte. 
Wystarczy lekko podwinąć ziemię, tworząc warstwę o grubości kilku milimetrów. Jeśli lato jest deszczowe, nie musisz wypełniać ziemi nasionami - im więcej wilgoci, tym lepiej dla nich. Sadzone nasiona potrzebują obfitego podlewania przez kilka tygodni.
To ważne! Jeśli lato jest gorące i suche, przed kiełkowaniem łóżko powinno być pokryte filmem.
Jeśli zamierzasz wyhodować wiąz z cięcia lub kiełkowania, możesz przygotować materiał do sadzenia późną wiosną. Cięcie łodygi traktuje się środkami do formowania korzeni i zanurza w wodzie. Kiedy pojawiły się pierwsze korzenie, możesz wylądować.
Aby to zrobić, wykop dziurę o głębokości 50 centymetrów, bogato zwilż glebę i wzbogac ją minerałami. Drzewko wpada do dołu i sproszkowane ziemią. Miejsce, w którym sadzone jest cięcie, powinno być w lekkim półcieniu, ponieważ silne słońce może wypalić słabe drzewo. Wiąz ukorzeniony dość szybko. Najważniejsze - pierwszy tydzień obficie podlewany.
Podlewanie
Wraz z nadejściem sezonu wegetacyjnego i przed przycinaniem drzewo jest regularnie podlewane. Następnie podlewanie jest ograniczone. Będzie to wystarczające do utrzymania jednolitej wilgotności gleby. Zimą podlewanie jest niezwykle rzadkie.
Nawozy
Młode drzewo potrzebuje dodatkowego nawożenia nawozami organicznymi. Procedura jest przeprowadzana raz na dwa tygodnie. Aby zwiększyć żyzność gleby, należy wprowadzić do niej piasek, gruz, kompost. Wszystko powinno być w tych samych proporcjach.
Wiesz? W starożytnym Rzymie wierzono, że duchy opiekuńcze mieszkają w skrzyniach wiązów.
Nie przeszkadzać i mulczować gleby. Ziemia wokół wiązu pokryta jest opadłymi liśćmi, chwastami, kompostem. Będą służyć jako źródło składników odżywczych dla mikroorganizmów żyjących na ziemi. 
Przycinanie
Aby nie zagęścić korony, należy ją przerzedzić. Zrób to od stycznia do kwietnia. Przycinanie formacyjne odbywa się latem. Aby zapewnić koronę, niezbędny kształt może się połączyć. Owinęła dodatkową gałąź i wyjechała na rok. Ogranicza pogrubienie pnia i pomaga go prowadzić.
Aby skutecznie przyciąć, potrzebujesz:
- przycinanie pędów w młodym wieku;
- staraj się utrzymywać stałą długość gałęzi;
- częściej odcinają gałęzie bez liści, aby nie czerpały mocy z drzewa.
Choroby i szkodniki
Wiąz gładki - bezpretensjonalny i odporny na większość chorób drzew. Jego jedynym wrogiem, z którym prawie nie da się poradzić, jest choroba holenderska. Jest to spowodowane przez grzyb przenoszony przez korniki. Dostając się do rośliny, grzyb zapobiega normalnej cyrkulacji soku wzdłuż pnia i gałęzi. 
W rezultacie liście zaczynają się zwijać, wzrost roślin stopniowo spowalnia. Dysplazja objawia się przedwczesnym pojawieniem się i utratą liści. Po chwili chorzy umierają.
Botanicy nie martwią się tą chorobą w jednym kraju, ponieważ liczba drzew wiązu spada z tego powodu, a wciąż nie ma skutecznych metod radzenia sobie z dolegliwościami. Jeśli zostanie znalezione zarażone drzewo, należy je natychmiast zniszczyć wraz ze szkodnikami niosącymi grzyb.
To ważne! Jako środek zapobiegawczy powinieneś regularnie przeprowadzać kontrole na obecność szkodników, a także wstrzykiwać antybiotyki do korzeni tułowia.
Kolejny atak - tarcza. To mały owad, podobny do płaskiego robaka. Zauważenie tego na drzewie jest niezwykle trudne, ponieważ na pierwszy rzut oka może się wydawać, że pień jest pokryty naroślami. Aby stwierdzić, że roślina jest zainfekowana, możliwe jest tylko przez liście - jest pokryta białymi lub żółtymi plamami. Bolesne drzewo należy wykorzenić i natychmiast spalić. 
Zastosowania medyczne
Liście, kwiaty i kora wiązu zawierają: polisacharydy, błonnik, białko, oleje, katechiny, flawonoidy, kwasy karboksylowe, garbniki. Dlatego roślina ma działanie przeciwbakteryjne, moczopędne, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i otulające.
Działanie moczopędne ma także moczopędny, szafranowy, glistnik, iglica, szparagi, jujuba, chmiel, lawenda, chaber, plectranthus, serdecznik, aronia czarna.
Dzięki takim właściwościom elementy wiązu są aktywnie wykorzystywane do:
- procesy przeciwzapalne w pęcherzu moczowym;
- wyeliminować obrzęk;
- naprawić uszkodzone mięśnie;
- walka z chorobami skóry;
- wyeliminować zaburzenia trawienia;
- pozbycie się kolki;
- szybkie gojenie ran.
Wideo: ciekawe fakty na temat wiązu
Jak widać, wiąz jest bardzo bezpretensjonalną rośliną, ale upłynie wiele lat, zanim zacznie cię zachwycać wspaniałą koroną. Aby to osiągnąć jak najszybciej, musisz ściśle przestrzegać wytycznych dotyczących sadzenia i pielęgnacji, a także starannie chronić drzewo przed szkodnikami.
