Przez długi czas ziemniak stał się liderem wśród warzyw i jest używany do przygotowywania różnych potraw. Trudno sobie nawet wyobrazić, że kiedy nasi przodkowie zrobili to bez niego. Obecnie istnieje wiele odmian ziemniaków, które są uprawiane wszędzie i mają nie tylko wyjątkowe właściwości smakowe, ale także wyglądają inaczej. Dzisiaj porozmawiamy o specjalnym ultra wczesnym ziemniaku o pięknej nazwie „Bellarosa”, rozważymy opis odmiany i specyfiki jej uprawy w ogrodzie.
Opis odmian
Każda odmiana ma swoje własne cechy, które pozwalają ją odróżnić między innymi. Rozważmy szczegółowy opis owoców i pędów „Bellarozy”. 
Pędy
Cechą charakterystyczną tej odmiany jest uznanie jej za piękną ozdobną i zdrową odmianę plantacji.
Dowiedz się więcej o innych odmianach ziemniaków: Irbitsky, Ilinsky, Veneta, Kiwi, Rocco, Zhukovsky Early, Slavyanka, Udacha, Gala, Nevsky, Queen Anna, Rosara, Zhuravinka, Blue, Adretta, Red Scarlett.
„Bellarosa” charakteryzuje się jednolitymi sadzonkami, które znajdują się w pozycji półprostej i osiągają wysokość 80 cm. Odmiana ma silne łodygi i soczyste liście, których brzegi są lekko faliste. Roślina kwitnie średnimi kwiatostanami, które mają czerwono-fioletowy odcień.
Wiesz? Miejscem narodzin ziemniaków jest Ameryka Południowa. Na kontynencie wciąż możesz natknąć się na dziką roślinę. Pierwsi, którzy wyhodowali bulwy, rozpoczęli lokalne plemiona indyjskie, była to uprawa rośliny i jej dystrybucja na całym świecie.
Owoce
Gdy krzak zanika, na kłączu powstają bulwy, które mogą osiągnąć 10 sztuk pod każdym krzakiem. Ziemniaki są równie duże, owalne lub okrągłe, waga wynosi 200 g - jest to średnia wielkość bulw, ale olbrzymy są również łapane - do 800 gramów. 
Owoc charakteryzuje się czerwonawą lub różowawą skórą, na bulwach są małe, płytkie pąki akcesoryjne, które są popularnie nazywane „okiem”. Skórka jest szorstka i średnio gruba, co pomaga doskonale chronić mięso ziemniaków przed naprężeniami mechanicznymi. Kolor miąższu jest bladożółty, może osiągnąć jasny kremowy kolor.
Trochę słodki smak jest również główną cechą „Bellarozy”. Ze względu na średnią zawartość skrobi, która wynosi około 15%, bulwy można stosować zarówno do gotowania, jak i do smażenia, i nie obawiać się, że owoce będą zbyt twarde lub rozpadną się.
To ważne! Podczas gotowania owoce nie ciemnieją i zachowują apetyczny wygląd, co nie ma miejsca w przypadku niektórych innych odmian ziemniaka.
Charakterystyczna odmiana
„Bellarosa” jest uważana za popularną odmianę ziemniaków do uprawy, ponieważ jej cechy sugerują:
- Superszybkość. Uważa się, że w ciągu dwóch miesięcy po posadzeniu bulw można rozpocząć zbiór i kopanie - od półtora miesiąca. Południowe regiony mogą uprawiać Bellarozu dwa razy w roku, zbierając dwa zbiory w sezonie. Gdy zbiory zostaną zebrane na początku lipca, można dokonać następnego lądowania na opuszczonym obszarze, a drugie zbiory zostaną ustawione na początku września.
- Stabilny i wysoki plon, niezbyt zależny od warunków klimatycznych. Ilość zbiorów wynosi około 30 ton na hektar.
- Odporność na suszę. Rozważana odmiana może być przez długi czas w wystarczająco suchej ziemi i nie cierpieć z tego powodu.
- Zdolność do wzrostu na każdej glebie, z wyjątkiem ciężkich glin.
- „Bellarosa” to odmiana ziemniaków stołowych.
- Pomimo tego, że odmiana jest wczesna, charakteryzuje się długim okresem trwałości, w przeciwieństwie do innych odmian wczesnego dojrzewania.
Mocne i słabe strony
Wśród zalet „Bellarozy” są:
- bezpretensjonalność wobec warunków uprawy;
- uniwersalność odmiany;
- wysoka wydajność;
- wczesna dojrzałość;
- doskonała jakość utrzymania;
- odporność na choroby i szkodniki;
- odporność na uszkodzenia mechaniczne;
- doskonały smak;
- niskie straty w długoterminowym przechowywaniu.
- podatny na zarazę;
- wrażliwość na światło: jeśli ziemniak jest niedostateczny, bulwy będą małe.
Cechy uprawy
Aby uzyskać wysoką jakość i wysoką wydajność, musisz przestrzegać podstawowych zasad pielęgnacji i uprawy „Bellarosa”.
Zasady lądowania
Miejsce, w którym będą sadzone bulwy ziemniaka, powinno być przygotowane jesienią, a wiosną wymagane jest tylko wykopanie ziemi.
W okresie jesiennym przy uprawie ziemi należy zastosować około 7 kg kompostu lub próchnicy na 1 metr kwadratowy gleby, aby zwiększyć plon.
Wiosną ziemia jest wykopywana i wzbogacana nawozami, które przyczyniają się do aktywnego wzrostu i ochrony krzewów przed chorobami i szkodami powodowanymi przez szkodniki. Odpowiednie do tego jest nawożenie azotanem amonu, siarczanem amonu, siarczanem potasu.
To ważne! Aby gleba nie została wyczerpana, konieczne jest obserwowanie przerw między sadzeniem ziemniaków lub bulw roślinnych na obszarach, na których wcześniej rosły kultury ogórka, buraka, zieleni lub kapusty. Nie zaleca się sadzenia bulw na terenie, na którym rosły rośliny psiankowate.
W odniesieniu do przygotowania materiału do sadzenia do sadzenia, przez 2 tygodnie konieczne jest umieszczenie wybranych bulw w drewnianych skrzyniach lub opróżnienie ich w pomieszczeniach, tak aby przez resztę czasu ziemniaki spędzały w świetle dziennym i temperaturze powietrza około 15 stopni, kiełkowanie nastąpi szybciej.
Należy pamiętać, że przyszłe bulwy mogą rosnąć dość duże, warto więc odpowiedzialnie podchodzić do przestrzegania niezbędnej odległości podczas sadzenia.
Każdy rząd powinien znajdować się w odległości do 100 cm od siebie, a studzienki powinny znajdować się w odległości 40 cm. 
Studnie, które są przygotowane do sadzenia ziemniaków, są wypełnione nawozami fosforanowymi i potasowymi, łyżeczką do każdej studzienki. Na wierzchu nawozu należy układać bulwy „Bellarozy” i przykryć glebą. Optymalna głębokość lądowania wynosi 10 cm.
Pielęgnacja ziemniaków
Kompetentna i regularna pielęgnacja ziemniaków jest gwarancją wysokiej jakości i doskonałych zbiorów.
Wśród ważnych elementów opieki można zidentyfikować rozluźnienie gleby. Przeprowadź taką procedurę w połączeniu ze zniszczeniem roślinności chwastów za pomocą motyki. W ten sposób zrobisz dwie rzeczy: jednocześnie zniszczysz wszelką niechcianą roślinność na terytorium i rozluźnisz skorupę gleby powstałą po opadach. Taka skorupa jest bardzo niebezpieczna dla ziemniaków, ponieważ ogranicza odżywianie gleby do tlenu. 
Wielkość rozluźnienia zależy od intensywności i częstotliwości opadów, a także od wzrostu roślinności chwastów. Średnio takie wydarzenie powinno odbywać się co najmniej 3 razy w okresie rozwoju kulturalnego. Po raz pierwszy zaleca się przebicie gleby w tydzień po posadzeniu ziemniaków, rozluźnienie należy powtórzyć, gdy zaczną się pojawiać pierwsze pędy.
Naturalne opady zapewniają wystarczającą wilgotność gleby, dlatego dodatkowe nawadnianie „Bellarosa” nie jest wymagane.
Ważną częścią pielęgnacji roślin jest nawożenie gleby podczas wzrostu ziemniaków:
- Gdy pojawią się pierwsze pędy, należy nakarmić rośliny obornikiem lub odchodami kurczaka.
- Przed rozkwitem ziemniaków zaleca się dodanie mocznika lub roztworu popiołu z siarczanem potasu.
- W okresie kwitnienia można nawozić glebę mieszaniną zawierającą dziewanny i superfosfaty.
Dokonywanie opatrunków musi być wykonywane po zwilżeniu ziemi deszczem; jeśli nawóz zostanie umieszczony na nieprzygotowanej suchej glebie, korzenie roślin mogą zostać spalone. 
Kiedy krzewy ziemniaczane osiągną wysokość 15 cm, należy wykonać pierwsze wykopanie. Procedura ta jest konieczna w celu ułatwienia dostępu systemu korzeniowego roślin do wody i powietrza. Procedura uziemienia polega na zgarnięciu ziemi na każdym krzaku rośliny w taki sposób, aby jej pędy nie miały tendencji do gleby.
Wiesz? Ziemniaki trafiły do krajów europejskich dzięki mnichowi Neronimowi Kordanowi w 1580 r. Ale używanie żywności przez Europejczyków rozpoczęło się dopiero pod koniec XVIII w. - bali się owoców i wierzyli, że powodują nieuleczalne choroby, takie jak trąd.
Uprawianie odmiany ziemniaków „Bellaroza” w mojej okolicy jest dość proste, nie wymaga specjalnej opieki i wysiłku, ale zawsze przynosi duże i wysokiej jakości plony. Najważniejsze jest przestrzeganie podstawowych zasad sadzenia, regularne monitorowanie i pielęgnacja roślin.
