Spacer po lesie sosnowym jest przyjemny - wznoszą się wysokie, smukłe pnie sosen, zielone kojąco kojące kojąco, powietrze wypełnia zapach sosnowych igieł. Las sosnowy zapewnia osobie wysokiej jakości drewno i sok, utrzymuje glebę wraz z korzeniami i zwiększa wilgotność wokół niej, a powietrze goi się. Sosnowy las uspokaja, przynosi spokój i radość sercu. Posadziwszy kilka sosen w swoim wiejskim domu, możesz stworzyć małą iglastą oazę do odpoczynku i odpoczynku, a to jest bardzo nieprzyjemne, gdy twoje sosny są zagrożone. Oprócz ognia i różnych chorób jednym z głównych zagrożeń jest inwazja szkodników owadzich. Te szkodniki to sosny.
Opis i typy
Sosny sosnowe są owadami należącymi do rzędu błonkówek. Ich zakres obejmuje wszystkie obszary, w których rośnie sosna i drzewa iglaste. Jest jednym z najniebezpieczniejszych szkodników lasu sosnowego. 
Dorosłe samce i samice są podobne do much lub os, różnią się od siebie wyglądem, z reguły w ogóle nie żerują ani nie żywią się nektarem. Główne uszkodzenia powodowane są przez larwy, które wyglądają jak gąsienice, dlatego często określa się je jako gąsienice.
Wśród szypułek sosnowych, najpospolitsze szkodniki naszych lasów są wspólne i czerwone, a gatunki te są pod wieloma względami podobne.
Przydatne będzie również nauczenie się radzenia sobie z takimi szkodnikami jak chrząszcz wołowy, pchła krzyżowa, szarańcza, nornik, osłona, zające, żmije, złociste oczy, wciornastki, czerwone chrząszcze, robaki liściaste, kąkol, miarka, wełnowiec, cykladata, mączlik, kiwiski .
Zwykły
Dorośli: Samica ma zaokrąglone ciało, kolor waha się od czerwonego do jasnożółtego, głowa jest czarna, na ciele są czarne znaki, osiągające długość 10 mm. Samiec jest mniejszy niż samica, ciało jest cieńsze, kolor jest całkowicie czarny, anteny są puszyste.
Uwielbiają osiedlać się w młodych lasach sosnowych, ale występują w różnych lasach sosnowych i mieszanych. 
Jajka - owalne, zielonkawe, do 1,5 mm, leżały w zeszłorocznych igieł sosnowych, pokrytych zielono-brązową pianką.
Larwy - główny szkodnik. Kolor - od bladożółtego do zielonkawego, na ciele czarne plamy nad każdą nogą, rosną do 2,8 cm Utrzymuj gniazda, synchronicznie poruszając się i poruszając.
Pupa jest w stałym cylindrycznym kokonie w kolorze szarym, brązowym lub brązowym, około 1 cm.
Wiesz? Wspólna sosna zwyczajna została po raz pierwszy opisana w 1758 r. Przez założyciela systemu klasyfikacji gatunków Carl Linney jako Diprion pini. Auburn został opisany w 1785 roku jako serodery Neodiprion, francuski zoolog Geoffroy Saint-Hilaire.
Rudzielec
Dorośli: Samica jest okrągła, ciało jest czerwone, osiągając długość 9 mm. Samiec jest mniejszy, do 7 mm, ciało jest cieńsze, kolor jest całkowicie czarny, anteny są pierzaste. Siedliska są podobne do poprzednich gatunków. 
Jaja są owalne, żółtawo-białe.
Larwy są koloru szarego, głowa jest czarna, na grzbiecie znajduje się lekki pasek z obramowaniem po bokach, szeroki pasek po bokach, czarny z jasnym obramowaniem, rośnie do 2,5 cm Zachowanie jest podobne do zwykłego motyla.
Pupa jest w stałym cylindrycznym kokonie o żółto-złotym kolorze. Leży na dnie lasu aż do wyjazdu.
Wiesz? Parthenogeneza jest charakterystyczna dla samic muchówki czerwonej sosny. - może sam produkować potomstwo, bez samców. W tym przypadku pojawiają się tylko owady.
Cechy cyklu życia
W zwykłej muchówce jedno lub dwa pokolenia rosną w ciągu roku, w zależności od szerokości geograficznej, pierwsza zaczyna się pod koniec wiosny i wczesnego lata, druga zaczyna się od połowy do końca lata. 
Samica składa od 8 do 35 jaj, w kawałki, które zrobiła na igłach, i przykrywa je pianką do konserwacji. Igły z reguły w zeszłym roku, najczęściej na szczytach koron. Następnie, około 20 dni, rozwijają się jaja, a larwy wyłaniają się z nich w ciągu 3-4 dni.
Larwy trzymają się w dużych grupach, jedzą i rosną. W zależności od temperatury dziennej okres rozwoju larw wynosi od 25 dni w + 26 ° C do dwóch miesięcy w + 10 ° C. Po zakończeniu jedzenia larwy tworzą kokon i przepoczwarzają się.
Pierwsza generacja jest zamontowana w koronie, rozwój trwa 6-12 dni, druga generacja przenosi się na dno lasu, gdzie zimuje. Dorośli są zazwyczaj wybierani z poczwarek około południa.
W motylu z czerwonej sosny, tylko jedno pokolenie dorasta w ciągu roku, odejście następuje późnym latem i wczesną jesienią. Samice składają jaja na igłach w odstępach około 1,5 mm, średnio na 100 pędów produkuje się do 100 jaj, a podczas ognisk do 10 000 na pojedynczym drzewie. 
Rozwój jaj kończy się wiosną. Larwy zachowują się podobnie do zwykłych motyli. Czas trwania okresu rozwoju zależy od temperatury, od 30 dni w + 27 ° C do półtora miesiąca w + 13 ° C. Larwy w kokonie leżą w igłach dna lasu do sierpnia, a następnie przepoczwarzają się.
Zapadają w sen zimowy zarówno w postaci larw w kokonie, jak iw postaci jaj.
Szkoda
Larwy pijawki sosnowej pożerają igły. W przypadku masowej reprodukcji gałęzie są gęsto usiane larwami, jedną lub dwie na jedną igłę. Młode larwy pożerają igły wokół krawędzi, pozostawiając tylko żyłę centralną i wierzchołek, podczas gdy igły wysychają, skręcają się i żółkną.
Starsze larwy całkowicie jedzą igły na ziemię. Podczas wzrostu jedna larwa zjada od 30 do 40 igieł, zarówno młodych, jak i starych. W rezultacie wysychają wierzchołki sosen, drzewa spowalniają wzrost, osłabiają się, co prowadzi do chorób i osiadania z pniami. 
Najczęściej dotknięte są młode, do 30 lat, nasadzenia na wyższych wysokościach, z ciepłą i suchą pogodą późną wiosną i wczesnym latem.
To ważne! Piła sosnowa nie rozmnaża się na cienkich sosnach, takich jak sosna syberyjska i sosna weymouth, ponieważ samice nie mogą składać jaj na swoich igiełkach. Sosna krymska jest również mniej podatna na atak tego szkodnika.
Środki kontroli
Jeśli wystąpią odpowiednie warunki, następuje gwałtowny wzrost liczby szkodników. Zwalczanie trocin sosnowych na działce ogrodowej, a zwłaszcza w lesie, jest dość problematyczne, można je stosować metodami mechanicznymi, chemicznymi lub biologicznymi.
W lesie
Stopień porażenia drzew jest określony wizualnie przez liczbę larw pełzających wzdłuż pni, przez ich odpady i liczbę kokonów w dnie lasu. 
Środki mechaniczne: W lesie usuwanie larw z gałęzi ręcznie jest prawie niemożliwe. Jedyne, co można zastosować, to tworzenie pułapek na pniach, które uniemożliwiają larwom zejście i czołganie się z drzewa na drzewo.
Pierścienie mogą być lepkie lub zabijać, gdy lufa jest owinięta szmatką odpowiednim środkiem.
Środki chemiczne: Gdy wykryje się duże populacje sosny, ponieważ przy znacznych uszkodzeniach igieł drzew, dobrze jest zwalczać je chemicznymi insektycydami.
Drzewa są leczone lekami ogólnoustrojowymi, które łączą zarówno działania w kontakcie wewnętrznym, zabijanie zarówno w kontakcie ze szkodnikiem, jak i poprzez żywność. Zaleca się stosowanie kilku różnych środków owadobójczych podczas przetwarzania. 
Zalecane są następujące leki:
- Aktara - składnik aktywny - tiametoksam;
- Creocide Pro, Arrivo-cypermethrin;
- Vermitek - abamektyna;
- Fufanon, Novaktion - Malathion;
- Inta-Vir, Actellic - pirymifos metylowy.
Borówka sosnowa jest dobrze dotknięta takimi preparatami biologicznymi: Fitoverm, Lepidotsid, Bitoksibatsillin, Lepidobaktsid.
Preparaty biologiczne obejmują także „Akarin”, „Glyocladin”, „Bi-58”, „Albit”, „Gaupsin” i „PhytoDoctor”.Pozostałe metody biologiczne są bardziej prawdopodobne w przypadku środków zapobiegawczych.
Na działce ogrodowej
Jeśli w kraju pojawiła się sosna sosna, można ją zastosować do tych samych środków kontroli, co w lesie, ale proporcjonalnie do potrzeb. Ponadto dodano metody, które nie mają zastosowania w lesie ze względu na skalę oddziaływania.
Mechaniczne: najprostszą rzeczą jest ręczne zebranie larw z gałęzi i tułowia lub strącenie ich silnym strumieniem wody. Larwy należy usunąć z ziemi i kopać ziemię pod drzewami.
To ważne! W razie niebezpieczeństwa larwy motyli wytwarzają toksyczną substancję, która powoduje reakcję alergiczną u ludzi. Dlatego konieczne jest zbieranie larw w rękawiczkach.Biologiczne: W kraju można użyć różnych środków ludowych, z których najbardziej znany to skoncentrowany napar czosnku, napar z tytoniu zmieszany z musztardą i blatami pomidorowymi.
Napełnij litrem wody 250 gramów wybranego produktu i pozostaw na jeden dzień w normalnej temperaturze. Napełnienie, gotowa infuzja jest dodawana do wiadra z wodą i spryskać chore drzewa.Aby zapobiegać szkodnikom i zwalczać je, zaleca się sadzenie pomidorów w pobliżu sosen, ich zapach odstrasza muchę. W tym samym celu możesz przyciągać naturalnych wrogów muchówki, takich jak mrówki i owadożerne ptaki, umieszczając podajniki lub wabiąc cukier.
Metody chemiczne nie różnią się od stosowanych w lesie. Drzewa mogą być traktowane roztworami karbofosu lub chlorofosu (10 g na 10 l wody).
Zapobieganie
Pine Sawyer uwielbia ciepłe, suche, otwarte obszary leśne. Zwiększona wilgotność prowadzi do chorób i śmierci szkodników. Ponadto ma wielu naturalnych wrogów w przyrodzie: ptaki, mrówki, drapieżne i pasożytnicze owady, mnóstwo bakterii powodujących choroby. 
Wszystko to jest wykorzystywane w lasach do zapobiegania.
Tworząc drzewa, trzeba je mieszać, na przemian sosny z obszarami drzew liściastych, równomiernie obsadzonych, bez luk, luk i balustrad. Krawędzie muszą być grube, o gęstym zaroślach. Piaszczyste gleby, które nie są bogate w azot, powinny zostać wzbogacone przez sadzenie wieloletnich łubinów.
Wiosną konieczne jest sprawdzenie drzew i śmieci pod nimi pod kątem kokonów i poczwarek. Chronić i promować rozprzestrzenianie się mrowisk, przyciągać za pomocą karmników, ptaków owadożernych.
Promowanie rozprzestrzeniania się pasożytniczych owadów - tahinów i jeźdźców. Wiele z nich jest specyficznych dla sosny sosnowej. Tak więc tetrastihus jest pasożytem na jajach, a mikroelektron, Gambrus to pasożyty larw w kokonach. 
W ogrodzie metody zapobiegania są prostsze. Sadząc sosnę nie trzeba mieć blisko siebie. Konieczne jest ciągłe sprawdzanie drzew, czyszczenie upadłych igieł, suchych gałęzi, chwastów i kopanie ziemi pod nimi. Sadzenie pomidorów. Atrakcja ptaków i mrówek.
W suchej pogodzie można zwiększyć wilgotność częstego podlewania drzew, zmniejszy to również ryzyko ataku szkodnika.
Mimo, że sosna jest poważnym zagrożeniem dla lasów sosnowych, ale przy odpowiednim zapobieganiu ryzyko jego ataku jest znacznie ograniczone, a stała kontrola lasu, terminowe wykrywanie i szybkie działania w celu jego zwalczania pomagają utrzymać lasy sosnowe zdrowe i piękne.
