Sekrety udanej uprawy jabłoni „Imrus”

Ze względu na cechy genetyczne i cechy biologiczne jabłoni, odmiana Imrus prowadzi na liście gatunków zimowych. Ich uznanie wśród ogrodników z obszaru poradzieckiego otrzymali za stabilne owocowanie, dojrzewanie, wytrzymałość w niekorzystnych warunkach, odporność na choroby i szkodniki. Zbiór z jednej siedmioletniej jabłoni jest więcej niż wystarczający dla potrzeb rodziny, ale do celów komercyjnych trzeba posadzić kilka więcej sadzonek. Jak przełożyć na rzeczywistość marzenie o skutecznym samowystarczalnym sadzie na podwórku, opowiem później.

Historia wnioskowania

Każdy ogrodnik chciałby zdobyć odporną owocową jabłonię z żądanymi smacznymi owocami. Od dziesięcioleci marzenia te wypróbowali czołowi specjaliści Wszechrosyjskiego Instytutu Hodowli Roślin Owocowych. Wynikiem długiej ciężkiej pracy była elitarna odmiana „Imrus”. Został uzyskany w 1977 r. Podczas przekraczania „zwykłej Antonowki” i standardowej hybrydy selekcji zimowej.

To ważne! Aby jabłoń dawała więcej plonów, małe pędy są przywiązane do głównych pędów młodych drzewek, tworząc w ten sposób kąt między pniem a gałęzią. Uważa się, że im większe, tym bardziej żyzne jest drzewo.

Botanicy postawili sobie za cel stworzenie odpornej na mróz jabłoni o wysokiej odporności i dużej wydajności rocznej. Osiągnięcie tych cech było możliwe dopiero po wielu latach testów i ulepszeń.

Sprawdź takie odmiany jabłoni jak „Medunitsa”, „Bogatyr”, „Spartan”, „Candy”, „Lobo”, „Zhigulevskoe”, „Mantet”, „Dream”, „Northern Sinap”, „Sinap Orlovsky”, „ Waluta „, Melba”.
Już w 1988 r. Odmiana została wpisana do elitarnej grupy selekcyjnej, a 7 lat później z powodzeniem udowodniła swoją rentowność podczas inspekcji państwowej i została wpisana do rejestru państwowego.

Charakterystyczna odmiana

Cechą charakterystyczną jabłoni „Imrus” jest obfite intensywne owocowanie, wytrzymałość, wysokie walory smakowe i atrakcyjna prezentacja owoców, o czym świadczy ich opis i zdjęcie.

Wiesz? Czwartą częścią jabłka jest powietrze, które ujawnia tajemnicę owocu nie tonącego w wodzie.

Opis drzewa

Charakterystyczną cechą hybrydy jest średnio pogrubiona, rozległa okrągła korona i łuszcząca się brązowo-zielona kora na pniu. Główne gałęzie są oddalone od siebie i skierowane do góry, odchodzą od pnia pod ostrym kątem i mogą być silnie wysklepione.

W ogrodzie jabłoń „Imrus” wyróżnia się raczej niż szerokość drzewa. Beczka nie rozwija się powyżej 4-5 m. Gałęzie są cienkie, ale elastyczne. Pąki na nich są zwężone, o niewielkich rozmiarach, gęsto pokryte filcem. Liście mają kształt podłużnego owalu o poszarpanych krawędziach i specyficznej spiralnej końcówce. Na wierzchu liści jest gładka i błyszcząca, liczne smugi sprawiają, że są pomarszczone. Ogonki odcień antocyjanu gęsto owłosione, grube i długie.

Kora na wszystkich częściach drzewa ma ten sam kolor. Kwiatostany „Imrus” średniej wielkości, pojawiają się zarówno na kolchatkah, jak i pędach owocowych w pierwszej dekadzie maja. Białe kwiaty o delikatnym szkarłatnym zabarwieniu zebrane w pędzle po 5-6 sztuk. Owocowanie rozpoczyna się w wieku trzech sadzonek.

Wiesz? Jabłonie żyją pół wieku i zaczynają przynosić owoce od piątego do siódmego roku życia. Standardowe kopie po piętnastym roku stają się bezowocne, ale nadal rosną.

Opis owoców

Istnieje wiele pozytywnych opinii na temat jabłoni odmiany Imrus: konsumenci są zadowoleni nie tylko z cech genetycznych drzewa, ale także z jakości jego pachnących owoców. W szczególności istnieje wysoka wstępność hybrydowej i obfitej wydajności. Młode czteroletnie sadzonki są w stanie corocznie przynosić od 5 do 22 kilogramów pysznych owoców. Zewnętrznie jabłka są lekko żebrowane, jajowate i małe. Waga jednego owocu waha się od 150 do 200 g. W okresie usuwania z drzewa mają one intensywny zielony kolor, a podczas dojrzałości konsumenta są wypełnione jasnożółtym.

Skóra jest bardzo cienka, błyszcząca, bez woskowej powłoki typowej dla odmian zimowych. Na jasnej powierzchni widoczne są drobne plamki podskórne. Miąższ „Imrus” jest kremowy, drobnoziarnisty i soczysty. Smak jest delikatny, słodki. W składzie chemicznym owoców dominuje cukier, pektyny, witamina C i błonnik pokarmowy.

To ważne! W piwnicy pudełka z jabłkami należy umieścić z dala od innych warzyw i owoców. Wynika to z uwalnianego przez nie etylenu, co przyspiesza dojrzewanie włókien roślinnych. W rezultacie niefortunne sąsiedztwo dotyczy ziemniaków kiełkujących w środku zimy i starzenia miazgi jabłkowej.
Dla smaków degustatorzy ocenili ocenę na 4,4 punktu, a wygląd na 4,3 punktu na 5 możliwych.

Zapylanie

Odmiana jest częściowo samopylna. Hodowcy podjęli wysiłki, aby zapewnić żywotność pyłku „Imrus” na poziomie 30–55%. Oznacza to, że w warunkach swobodnego zapylania na drzewie utworzy się tylko 10–20% szczygieł.

Dlatego w sąsiedztwie dla niego pożądane jabłonie późnego dojrzewania. Naukowcy wciąż badają najlepsze zapylacze tej odmiany.

Okres ciąży

Żniwa z elitarnej odmiany są możliwe w drugiej dekadzie września, ale nie są wystarczająco dojrzałe do konsumpcji.

Dlatego jabłka są bardzo ostrożne, z obawy przed uszkodzeniami mechanicznymi i upadkami, które są szkodliwe dla cienkich skórek, są odrywane i wkładane do przygotowanych dezynfekowanych pudełek do przechowywania w piwnicy. Niektóre gospodynie domowe ścierają każdy owoc zwilżony słabym roztworem nadmanganianu potasu za pomocą serwetki. Ten niuans nie wpływa na smak owoców, ale pozwala na ich przechowywanie do maja. Zwłaszcza na „Imrusie” nie ma płytki, która chroniłaby go przed przenikaniem drobnoustrojów.

W sprzyjających warunkach przechowywania jabłka osiągają dojrzałość konsumenta w ciągu kilku miesięcy, proces ten trwa do wiosny. Dojrzałe owoce można wyróżnić jasnożółtym kolorem.

To ważne! Jabłonie nie rozwijają się dobrze w kwaśnych glebach. Dostosuj pH potrzeby do wapnowania, które powtarza się co 3-4 lata. Ważne jest również, aby nie używać materiałów utleniających glebę do mulczowania: drewna, trocin, igieł roślin iglastych.

Wydajność

Charakterystyczne jest, że pierwsze owocowanie wyróżnia się niewielką liczbą jabłek, ale z każdym rokiem rośnie. Na przykład z trzyletnich hodowców „Imrus” zebrano około tuzina owoców, aw drugim roku przyniósł już 9 kg. Do ośmiu lat sadzonka jego wydajność osiągnęła 26 kg. Specjaliści są często porównywani z przodkiem „Imrus” „Antonowka”. Ich owocowanie jest zasadniczo różne: jeśli podczas masowej uprawy dojrzałe jabłonie pierwszego gatunku dają 226 centów na hektar każdego roku, to w drugim wariancie ta liczba ledwo sięga 90 centów na hektar.

Transportowalność

Hybryda nie wymaga warunków szklarniowych, ale ta cecha jest równoważona potrzebą starannego zbierania i transportu owoców. Faktem jest, że jedynym minusem odmiany jest zbyt cienka skórka.

Niektórzy konsumenci mówią o tym pozytywnie, wyjaśniając swoją pozycję jako możliwość żucia i cieszenia się smakiem delikatnej miazgi. Inni natomiast narzekają, że cienkościenny owoc łatwo ulega uszkodzeniu podczas transportu.

Wiesz? W światowym rankingu plantatorów jabłek prymat przypadł Chińskiej Republice Ludowej, Stany Zjednoczone Ameryki zajęły drugie miejsce, a trzecie miejsce przypadło Polsce, która nawiasem mówiąc przewodzi Europie pod względem liczby eksportowanych owoców.

Zimotrwalosc

Podczas hodowli odmiany wszystkie testy, uprawa i hybrydyzacja nowego kiełku odbyły się w trudnych warunkach klimatycznych, dlatego Imrus nie boi się mrozu, deszczu i zimna. Hybrydowy ma najwyższy stopień mrozoodporności.

Odporność na choroby i szkodniki

Dumą naukowców jest szczepiony gen Vf, który gwarantuje absolutną ochronę drzewa przed parchem i innymi chorobami typowymi dla jabłoni. Ten niuans znacznie ułatwia pielęgnację jabłek, ponieważ nie wymagają one profilaktycznego opryskiwania.

Przydatne będzie, aby dowiedzieć się więcej o głównych szkodnikach jabłoni.

Aplikacja

Inną pozytywną cechą tej odmiany jest wszechstronność jej owoców. Jabłka „Imrus” często zbierane do spożycia na surowo zimą. Po dojrzewaniu mogą być również wykorzystywane do wszelkiego rodzaju domowych preparatów, suszenia, napełniania ciast, świeżo wyciśniętego soku.

Wskazówki dotyczące zakupu zdrowych sadzonek

Zanim wybierzesz sadzonki jabłek, musisz dokładnie zbadać system korzeniowy, łodygi i gałęzie szkieletowe. Jego korzenie powinny być mocne, jednolite, całe i gładkie. Szukaj pleśni, zgniłych obszarów, zgrubień lub jakichkolwiek guzków.

Sprawdź ich świeżość. W tym celu wystarczy podrapać paznokieć lekko pod koniec jednego z procesów. Świeże drewno w miejscu rany jest wyraźnym dowodem na jakość materiału do sadzenia.

To ważne! Podczas spryskiwania ściółką w pniach jabłoni zawsze przesuwaj się o 15 centymetrów od drzewa. Jest to konieczne w celu ochrony pnia i systemu korzeniowego przed patogennymi mikroorganizmami, które powstają w procesie rozkładu użytego materiału.
Wybierz kopie z holistyczną powierzchnią pnia. Jeśli mówimy o szczepionych sadzonkach, dokładnie zbadaj miejsce szczepienia. Powinien być bez pęknięć i pęknięć.

Eksperci uważają, że idealnym parametrem dla sadzonek jabłek jest silny system korzeniowy, równy i żywotny pień o wysokości około półtora metra z 4-5 gałęziami szkieletu i zdrową szyjką korzenia.

Sadzenie sadzonek jabłek

Zakup zdrowej sadzonki to tylko połowa sukcesu w uprawie „Imrus”. Pozostałe 50% zależy od miejsca, które wybrałeś pod jabłonią, czasu sadzenia i samego procesu ukorzeniania.

Dowiedz się więcej o sadzeniu sadzonek jabłka jesienią.

Optymalny czas

W strefie klimatu umiarkowanego jabłonie są często planowane na jesień lub wiosnę. Najważniejsze jest to, że ziemia była wystarczająco ciepła, a temperatura w ciągu dnia wahała się w granicach + 12-14 ° C.

W przypadku wiosennego zakorzenienia przygotuj się na potrzebę ciągłego nawilżania leśnej dziury przed zimną pogodą - dzięki temu drzewo nie wyschnie. Bezpośrednio przed posadzeniem, należy moczyć kłącza w zbiorniku z wodą na jeden dzień, a po obniżeniu go w otworze, podlewać, aż gleba wchłonie wilgoć. Wszystkie prace najlepiej wykonywać pod koniec kwietnia lub na początku maja.

Jesienią najlepiej sadzić jabłonie na kilka tygodni przed zimnym snapem. W naszych szerokościach geograficznych okres ten często przypada na pierwsze dwie dekady października. Przy takim zakorzenieniu drzewa nie są narażone na wysychanie, jak w poprzednim przypadku. Biorąc pod uwagę zimową odporność odmiany Imrus, może ona być zakorzeniona jesienią.

Wiesz? Średnio jabłko ma tylko 80 kilokalorii.

Wybór miejsca

Jabłonie uwielbiają wzbogacone gleby czarnoziemów o neutralnej kwasowości, więc utleniony obszar musi być początkowo traktowany dobrze znaną mąką fuzz lub dolomitową.

Ilość zastosowanej substancji zależy od reakcji pH. W domu możesz to sprawdzić za pomocą octu stołowego - po prostu upuść kilka kropel na garść ziemi. Brak syczenia i małych pęcherzyków wskazuje na kwaśne środowisko. Ważne jest również, aby te drzewa owocowe chroniły teren przed północnymi wiatrami i przeciągami. Unikaj wyboru miejsca kamienistych, bagnistych miejsc, nizin, gdzie zawsze osiadają masy zimnego powietrza, i słońca.

Jabłonie otrzymają pełny rozwój dobrze oświetlonej strefy, gdzie wody gruntowe znajdują się nie bliżej niż 2 metry od powierzchni ziemi. Jeśli drzewo jest w cieniu, jego pędy rozciągną się znacznie, a owocowanie zmniejszy się.

Krokowy proces lądowania

Sadzenie sadzonek jabłek poprzedza długi proces przygotowania. Obejmuje nie tylko wybór miejsca, ale także przygotowanie gleby, wykopanie odpowiedniego dołu i stworzenie warunków do tworzenia w nim użytecznej mikroflory. W pewnym miejscu konieczne jest wykonanie wgłębienia o średnicy 70 cm i średnicy 1 m. Jednocześnie ułóż górną warstwę gleby w oddzielnym stosie, a później przydatne będzie przygotowanie mieszaniny składników odżywczych.

Następnie ułóż dno spienionej gliny, na wierzchu, wylej przygotowane podłoże równych części torfu, próchnicy, kompostu i złoża. Gdy wszystkie powyższe manipulacje zostały wykonane, studzienka powinna być pokryta folią, zabezpieczającą krawędzie.

Wiesz? Botanicy twierdzą, że jabłoń to co drugie drzewo na naszej planecie: to jest najczęstsza uprawa owoców na świecie.
Rozpocznij sadzenie, aby ponownie sprawdzić materiał sadzenia i sprawdzić świeżość korzeni. Po usunięciu wszystkich martwych części zanurz korzenie w glinianym zacierze. Teraz możesz otworzyć przygotowany dołek i umieścić w nim sadzonkę. Nie zapomnij wyprostować korzeni.

Podlać drzewo i posypać warstwą żyznej gleby. Aby wypełnić puste przestrzenie utworzone w korzeniach, należy dobrze wstrząsnąć łodygą i ponownie ubić podłoże.

Nie chowajcie pnia w kłączu - powinien on wzrosnąć o 4-5 cm, z góry można wylać na niego mały kopiec ziemi, który zapewni odpływ wody podczas opadów i podlewania.

Funkcje opieki sezonowej

Po zasadzeniu ogrodu ważne jest, aby zapewnić kompleksową opiekę. Jabłonie odmiany Imrus są całkowicie nie wymagające i można je łatwo dostosować do wszelkich warunków uprawy. Podstawowa sezonowa opieka obejmuje podlewanie, nawożenie, przycinanie i obróbkę gleby.

Pielęgnacja gleby

Pełna roślinność drzewa jest możliwa w warunkach swobodnego dostępu tlenu do korzeni, umiarkowanej wilgotności gleby i braku zachwaszczonych roślin, które wyciągają składniki odżywcze z głębin i przyczyniają się do rozmnażania szkodliwych owadów i mikroorganizmów.

To ważne! W przypadku masowych nasadzeń jabłoni odmiany „Imrus” należy zachować odległość 2-3 metrów między sąsiednimi roślinami.
Wdrożenie tego zalecenia w rzeczywistość powinno nastąpić natychmiast po zasadzeniu sadzonki. Ostatnim etapem powinno być mulczowanie kół pristvolnyh. Ściółka stworzy przeszkody dla szybkiego odparowania wody i nie pozwoli na rozwój chwastów.

Regularnie monitoruj stan kół pristvolny, okresowo poluzuj w nich podłoże i aktualizuj ściółkę, jeśli to konieczne. Szczególne znaczenie dla „Imrusa” ma ilość wilgoci. Doświadczeni ogrodnicy radzą skupić się na stanie dziurawych dziur młodych drzew i zwilżyć je najlepiej susząc górną warstwę.

Ponadto, podczas podlewania ważne jest uwzględnienie wieku jabłoni. Na przykład w przypadku rocznych okazów należy wylać 2-3 wiadra wody na metr kwadratowy koła pnia. Dwa lata wystarczy na 4-5 wiader. Drzewa poniżej 5 lat wystarczą na 7-8 wiader, a te, które są starsze, to 9-10 wiader.

Pierwsze nawilżenie młodych drzew jest organizowane wiosną, dopóki pąki nie zostaną otwarte, a następnie powtarzane co 14–20 dni, w zależności od warunków pogodowych. Starsze jabłonie wymagają następnego podlewania dopiero po pączkowaniu i podczas formowania się zielenic.

To ważne! Po zbiorze owoców i podczas tego nie warto podlewać jabłoni. Dla nich obfituje w silny wzrost. Młode kiełki nie będą miały czasu, aby stać się silniejszym przed zimą i prawdopodobnie umrą. Przy silnym odmrożeniu drzewo bardzo ucierpi.
W upalne lato, aby jajnik nie rozpadł się przedwcześnie, podlewanie należy powtórzyć, gdy owoc rośnie. 14 dni przed zbiorem planowane jest ostatnie nawilżenie pni drzew. Czasami z suchym i ciepłym wrześniem może być konieczne dodatkowe podlewanie, które pomoże drzewu w zimie.

Zapłodnienie

Pierwsze karmienie sadu jabłkowego odbywa się wiosną, na początku aktywnego sezonu wegetacyjnego. W tym okresie drzewa potrzebują substancji zawierających azot, które pomogą im szybko zbudować zieloną masę.

W tym celu zrobi się zbyt dojrzała dziewanna, napar z obornika kurzego lub mieszanina nitroammofoski i azotanu amonu (1 łyżka stołowa).

Podczas tworzenia jajnika stosuje się nawóz ze 150 g superfosfatu, 40 g chlorku potasu, 10 g azotanu amonu, wiadra kompostowe i 30 g nitroammofosu. W drugiej dekadzie sierpnia gałęzie jabłoni przestają rosnąć. W tym okresie konieczne jest wykonanie jesiennych nawozów mineralnych lub humusu.

Aby poprawić mrozoodporność, pożądane są również pasze superfosfatowe. Roztwór roboczy przygotowuje się w ilości 50 g substancji na 1 l wody.

Wiesz? Aby przygotować szklankę cydru jabłkowego, potrzebujesz 36 jabłek.

Leczenie zapobiegawcze

Najlepszą profilaktyką dla „Imrus” jest kompetentna agrotechnologia uprawy. Drzewo ma wyjątkową odporność na choroby i szkodniki, dlatego nie wymaga dezynfekcji chemicznej.

Jeśli nie sprowokujesz pojawienia się grzybni i patogennych drobnoustrojów przez niewłaściwe nawilżenie i opatrunek, drzewo nie zachoruje. Dlatego w czasie, aby oczyścić ogród opadłych liści, monitorować stan gleby, usuwać chwasty, rozluźniać i mulczować koła pristvolny.

Na wiosnę dla bezpieczeństwa można spryskać paprykę koroną lub nalewkę musztardową.

Przycinanie

Głównym celem corocznego cięcia gałęzi na jabłku jest eliminacja starych, chorych i uszkodzonych części.Odbywa się to dla właściwego obiegu soku. Ponadto procedura stymuluje drzewo do owocowania.

Biorąc pod uwagę rozprzestrzenianie się wysokiej korony „Imrus”, nie zapomnij o usunięciu skierowanego do środka, tworząc cień, konkurując między sobą pędy (zostaw najsilniejsze). Podczas cięcia zawsze zostawiaj 3-4 oczy. Często jabłonie wymagają 2 fryzur rocznie: wiosną wszystko jest suche i niepotrzebne, a jesienią - mało obiecujące i słabe. Ostatnie przycinanie powinno być zaplanowane, gdy wszystkie liście opadają, a ruch soku ustaje. Pierwszy przypadnie na początek marca.

Po wykończeniu odkuwek dolna warstwa korony powinna składać się z trzyletniego przyrostu, a cała korona powinna być równomiernie oświetlona. Musisz zostawić tylko te jednoroczne pędy, których długość wynosi 30 cm, a szczyt kończy się kwiatostanem.

Wszystko o prawidłowym przycinaniu jabłoni wiosną i jesienią.
Pamiętaj, że rdzeń korony wymaga również regularnego odmładzania. Dlatego należy oczyścić go z sękatych, mocno zagęszczonych pędów. Podczas cięcia zawsze zostawiaj małe sęki, które wkrótce dadzą nowe pędy.

Duże plastry należy traktować boiskiem ogrodowym.

Przygotowania do zimy

Odmiany odporne na zimę na wczesnym etapie życia potrzebują pomocy w zimie. Aby to zrobić, naziemna część młodych sadzonek doświadczyła właścicieli przykrywających płótnem lub innym grubym materiałem. Gleba w kręgach pristvolnyh pokryta jest grubą warstwą próchnicy.

Niektóre są posypane świeżą glebą, tylko trzeba je wynieść poza ogród, aby podczas kopania nie odsłonić kłączy innych roślin.

Od gryzoni pnie drzew są ukryte pod półmetrowym arkuszem filcowych pokryć dachowych lub kosztują je sosnowe gałęzie.

Wiesz? Najstarsza jabłoń ma 370 lat: rośnie na Manhattanie i, co dziwne, nadal przynosi owoce.
Dojrzałe drzewa nie będą potrzebować takich schronień, ponieważ mają wystarczające zasoby, aby wytrzymać surową zimę. Ogrodnicy żartują między sobą, że „Imrus” jest hodowany specjalnie dla leniwych biznesmenów owocowych, ponieważ ta odmiana pozwoli bez specjalnego wysiłku uzyskać dobry zysk z ogrodu.

Obejrzyj film: SEKRET PERMAKULTURA - ZERO KOPANIA Z CHARLESEM DOWDINGIEM - POLSKIEANGIELSKIE NAPISY (Kwiecień 2024).