Rabarbar to wieloletnie zioło należące do rodziny gryki, o silnym kłączu i dużych liściach, położone na grubych i długich ogonkach. Ogonki rosną do 80 cm długości i do 4 cm grubości, ich waga może dochodzić do 1 kg. W tym artykule omówimy zasady uprawy i zbioru rabarbaru.
Najlepsze odmiany łodyg jadalnych
Uprawa rabarbaru na miejscu nie ogranicza się tylko do jednej odmiany tej rośliny. Przy wyborze odmiany należy zwrócić uwagę na czas dojrzewania i barwienia. Ogonki zielone są używane do produkcji puree, kapuśniaka i czerwonego - podczas gotowania galaretki i kompotu.
Wiesz? Zgodnie z przechowywanymi danymi z 2700 BC, uzdrowiciele ze starożytnych Chin uznali uzdrowienie rabarbaru roślinnego. Suszony korzeń rabarbaru był stosowany jako środek przeciwgorączkowy, przeczyszczający i oczyszczający ciało.Najbardziej znane są odmiany:
- „Victoria” - wczesna dojrzała i owocna klasa. Długość ogonków jest nieco większa niż 60 cm, wadą tej odmiany jest obfite kwitnienie. Zaletą są doskonałe walory smakowe tej odmiany rabarbaru, co czyni ją uniwersalną.
- „Zaryanka” - odmiana wcześnie dojrzewająca (pierwsze zbiory w 30 dni od odrostu wiosennego). Długość ogonków wynosi od 30 do 44 cm Ta odmiana rabarbaru ma średnią zdolność do przesiewania.
- „Obskaya” - odmiana średnio wczesna (zbiór w 60-69 dni po kiełkowaniu). Długość ogonków wynosi 22-23 cm, odmiana ta jest odporna na zimno, ale nie toleruje suszy.
- „Uparty” - wczesna dojrzała odmiana (zbiór w 41-44 dni od odrostu wiosennego). Długość szypułki 49-55 cm Ta odmiana nie jest podatna na obfite kwitnienie.
Warunki klimatyczne dla rabarbaru
Roślina rabarbaru jest bezpretensjonalna, dobrze toleruje różne warunki klimatyczne (zimno, susza), może rosnąć w cieniu, ma odporność na szkodniki i choroby.
To ważne! W jednym miejscu rabarbar rośnie bardzo długo i daje zbiory 15 lat lub więcej.
Rabarbar ma silny i rozgałęziony system korzeniowy (który wnika głęboko w glebę do 2,5 m). W zimie rabarbar najlepiej jest pokrywać kompostem lub zgniłym obornikiem. System korzeniowy rabarbaru ma dużą podaż składników odżywczych, aby zapewnić szybki wzrost liści po stopieniu śniegu.Jak sadzić rabarbar
Sadzenie rabarbaru na działce można wykonać dwoma metodami: wegetatywną (przesadzanie i dzielenie krzewów rabarbaru wiosną) i nasionami (przez sadzonki).
Wiesz? W dawnych czasach pąki rabarbaru uważano za przysmak, aw północnej Azji wciąż je się. Starożytne Chiny uważane są za miejsce narodzin rabarbaru, pierwsze wpisy datowane są na 27 wiek. BC (zapisy u zielarzy).
Rosnące z nasion
Wielu początkujących agronomów zastanawia się, „Jak sadzić rabarbar z nasion?”. Najpierw należy moczyć nasiona w wodzie przed pęcznieniem, a następnie kiełkować je pod mokrą gazą lub płótnem. Kiedy białe kiełki (1–2 mm długości) wyrastają z nasion, nasiona muszą być wysuszone do sypkości, a następnie wysiane.
Siew należy wykonywać pod koniec kwietnia - na początku maja z rzędu. (odległość między rzędami 25 cm). Nasiona sadzi się na głębokości 2-3 cm, gdy 1-2 pędy rosną na pędach, są rozcieńczane (rabarbar należy pozostawić w rzędach w odległości 20 cm). W przyszłości uprawiane sadzonki rabarbaru są odchwaszczane, rozluźniane, karmione nawozami i podlewane.
Jesienią sadzonki rosną do 20-30 cm i mają 3-4 dobrze rozwinięte ulotki. Zimowe sadzonki rabarbaru należy wykopać wczesną wiosną do sadzenia. Korzenie lub segmenty kłączy z pąkami (dopiero zaczynają rosnąć) są sadzone w studzienkach łopatą (w odległości 100 na 80 cm lub 100 na 100 cm). Przy późnym sadzeniu liście rośliny (wysoko rozwinięte) muszą zostać usunięte. Podczas sadzenia korzeń rabarbaru jest mocno dociskany do gleby, a nerka jest pokryta ziemią nie więcej niż 1-2 cm (jeśli ziemia nie jest wystarczająco mokra, jest podlewana po zasadzeniu). 
Metoda wegetatywna
Czasami początkujący agronomowie zadają kolejne pytanie: „Jak uprawiać roślinę w sposób wegetatywny?”. Dzięki tej metodzie rozmnażania krzewy rabarbaru są wykopywane wczesną wiosną. Ich system korzeniowy jest podzielony nożem na części (każda część powinna mieć 1 do 2 pąków wzrostu z korzeniem). Z jednego systemu korzeniowego uzyskuje się 5-10 korzeni sadzenia. Rozszczepione systemy korzeniowe należy natychmiast sadzić.
Dbałość o rabarbar - ubieranie, podlewanie, pielenie i przesadzanie
Dbałość o rabarbar zapewnia pielenie, podlewanie, rozluźnianie między rzędami i usuwanie strzały kwiatowe, a także karmienie i przesadzanie. Raz na sezon należy nawozić rabarbar (ze składnikami mineralnymi i organicznymi). Kiedy łodygi kwiatowe pojawiają się na rabarbaru, muszą również zostać usunięte (łodygi kwiatowe pobierają wszystkie użyteczne i odżywcze składniki z rośliny). Jesienią należy usunąć wszystkie rośliny rabarbaru o słabych cienkich i krótkich ogonkach, a u zdrowych prawie całą część wegetatywną należy wyciąć.
Jest to dość trudne do przeszczepienia rabarbaru, ze względu na wysoko rozwinięty system korzeniowy i duże rozmiary buszu. Najlepiej jest to zrobić wczesną wiosną, dopóki część naziemna nie urosła. Jednak lepiej jest propagować system korzeniowy rabarbaru w sposób wegetatywny.
Zasady zbioru
Zbieranie rabarbaru należy rozpocząć w drugim roku (jeśli sadzenie przeprowadzono wegetatywnie) lub w trzecim roku (jeśli sadzenie odbyło się przez nasiona). Gdy korzenie osiągają długość 25-30 cm, mogą być cięte (po raz pierwszy - 3-4 arkusze). Co 10-12 dni można wyciąć więcej liści (ale po cięciu powinny być 3-4 liście na roślinie). W większości przypadków rabarbar tnie się 3-4 razy.
To ważne! Podczas zbioru liście z ogonkami muszą być wyłamane (odcięte - nie zalecane). Aby roślina nie została wyczerpana, konieczne jest pozostawienie części liści na roślinie, które są usuwane jesienią.Przechowywać rabarbarowy zbiór (pakiet w opakowaniu) musi być w chłodnym miejscu lub lodówce. Więc teraz wiesz, jak kiełkować rabarbar i jak się nim zaopiekować. Pamiętaj, że łodygi rabarbaru obejmują kwasy organiczne (jabłkowy, bursztynowy, szczawiowy, cytrynowy) i sole mineralne (wapń, fosfor, żelazo, potas), a korzeń i liście są trujące.
