Spirea to krzew z rodziny Rosaceae, rosnący w swoim naturalnym środowisku w lasach, na zboczach górskich i stepach. Znanych jest ponad sto gatunków roślin, obszar dystrybucji jest również dość szeroki: istnieją gatunki przystosowane do ciepłych warunków klimatycznych, istnieją odporne na zimę odmiany roślin.
W tym artykule porozmawiamy o zimowych odmianach spirei, sadzeniu i opiece nad rośliną na Uralu.
Spirea: opis rośliny
Większość odmian nie różni się znacznie wysokością, ale wszystkie gatunki rosną szybko. Spirea jest mile widzianym gościem w ogrodzie, ponieważ nie jest kapryśna w opiece, nie boi się półcienia, chociaż wymaga światła, łatwo dostosowuje się po przeszczepie, przycina, praktycznie nie choruje i nie jest niszczona przez szkodniki. Większość roślin jest zimotrwała, ale są też gatunki ciepłolubne.
Roślina Spiraea - to bujne krzewy o pięknych liściach i gęstych kwiatostanach wdzięku zebranych z małych kwiatów. W zależności od rodzaju, iglice kwitną wiosną i latem, czasem do późnej jesieni. Kolorowe kwiaty mogą być białe, różowe, mniej czerwone. Wysokość krzewów sięga ponad dwóch metrów, są też odmiany karłowate. Łodygi są wyprostowane, opadające i pełzające. Kształt korony może być kulisty, piramidalny i w postaci kaskady. Kształt liści jest podłużny, krawędzie z zębami, długość liści od dwóch do dziesięciu centymetrów. Kwiat ogrodowy spirei przy kwitnieniu tworzy duże kwiatostany, których kształt zmienia się w zależności od gatunku w parasolu, racemozie lub tarczycy. Małe kwiaty mają pięć płatków, najczęściej kwiaty są biseksualne. Po kwitnieniu powstają owoce - ulotki z uskrzydlonymi nasionami.
Czy możliwe jest uprawianie spirei na Uralu
Warunki klimatyczne na Uralu są różne w różnych regionach: średnia zimowa temperatura na północy wynosi minus 22 stopnie, na południu minus 16 stopni. Wskaźniki letnie dla regionów północnych - + 8, dla południa + 20 stopni. Dla regionów polarnych Uralu charakteryzuje się długą (do ośmiu miesięcy) i zimną zimą, latem, niestety krótką; na południu trwa do pięciu miesięcy. Jeśli mówimy o spirei, sadzeniu i opiece na Uralu, to można go tu uprawiać, najlepiej w południowych regionach. Flora Uralu jest bardzo zróżnicowana, takie ciepłolubne rośliny jak dąb, buk, grab, lipa, klon, jarzębina, leszczyna, pachnący fiolet, buty, wiciokrzew, porzeczka, cykuta rosną na zachodzie i południu. Odmiana zimowa spirea na Uralu zakorzeni się, będzie dobrze rosła i rozmnażała się.
Jakie odmiany nadają się do uprawy spirei na Uralu
Rozważmy najbardziej odporne na mrozy i mrozy gatunki spirei.
Szara spirea - Rozciągnięty krzew o wysokości dwóch metrów z mocnymi prążkowanymi łodygami. Górna powierzchnia liści jest szaro-zielona, bledsza poniżej, kształt liści jest ostry na obu końcach. Kwiatostany to białe tarcze, kruche, białe kwiaty. Gatunek kwitnie w maju, owocuje w czerwcu. Spirey Vanguta - dwumetrowy krzew, kaskadowy kształt korony, średnica - dwa metry. Łodygi są elastyczne, cienkie, płynące. Liście nie są owłosione, mają długość do 3,5 cm, owalny kształt z ząbkowaną krawędzią. Kwitnienie rozpoczyna się w trzecim roku życia, kwiaty są koloru białego, warto zauważyć, że w sierpniu możliwe jest ponowne kwitnienie. Toleruje cień, wytrzymały, szybko rośnie. Preferowany dla tego gatunku hodowli spirea - sadzonki. Świetnie wygląda w pobliżu stawów, wśród drzew iglastych, na skraju dużych nasadzeń kwiatowych. Dąb Spiraea - dystrybuowane na terytoriach Europy Wschodniej, na Dalekim Wschodzie. Czuje się świetnie na kamienistych glebach. Krzew dorasta do dwóch metrów, łodygi są elastyczne, delikatnie zwisają w dół, tworząc koronę w kształcie półkuli. Liście są jajowato-podłużne, z ząbkowaną krawędzią, długość płytki wynosi 5 cm, kwitnie w maju o kremowym kolorze, czas kwitnienia wynosi 30 dni. Jest dekoracyjny jesienią: liście nabierają złocistożółtego koloru. Spirea przycinana jesienią jest dobrze tolerowana i stymuluje wzrost nowych, silniejszych pędów. Średnia Spirea - bujny krzew, różne jasne zielone liście, kulisty kształt korony. Może kwitnąć białymi kwiatami tworzącymi kwiatostany tarczycy. Łatwo dostosowuje się po przeszczepie, propagowane przez zrazy korzeniowe. Jest odporny na mróz, nie boi się cienia. Owoce w trzecim roku życia. W warunkach naturalnych rośnie na Syberii, Dalekim Wschodzie i Azji Środkowej. Brzoza Spirea powszechne w Korei, Japonii, Syberii i na Dalekim Wschodzie. Nazwa pochodzi od podobieństwa formy liści z brzozą. Ten gatunek jest niski - tylko 60 cm wysokości. Zielone liście jesienią żółkną, wyróżniając się na stronie jasnozłotą kulką ze względu na zaokrąglony kształt korony. Roślina kwitnie w czerwcu, pierwszy kwiat pojawia się w czwartym roku. Białe lub jasnoróżowe kwiaty zbiera się w kwiatostanach tarczycy. Hardy, bez schronienia na zimę. Spirea billard rozprzestrzenił się z Archangielska na stepy Azji Środkowej i Kaukazu. Dwumetrowy krzew o dużych, do 10 cm długości liściach. Pozostawia miękki w dotyku, szaro-zielony kolor. Kwitnie jasnoróżowe kwiaty, zebrane w gęste piramidalne kwiatostany. Kwitnienie jest długie - od czerwca do pierwszych mrozów. Nie rodzi owoców rozmnażanych przez sadzonki. Dobrze tolerowany cień.
Wiesz? Pierwsza wzmianka o spirei lub meadowsweet znajduje się w epickim Sadko. Zaczęli rosnąć spiraea w 1586 r., Znany był rodzaj spirei wierzbowej. Później, w XVIII wieku, zaczęli hodować środkową i dębową spireę, kolejne sto lat później pojawiła się spiraea brzozy.
Zawiera spireę lądującą na Uralu
Spirea lądowania na Uralu odbywa się bez żadnych szczególnych różnic z innymi obszarami uprawy. Różnica może polegać na tym, że warunki pogodowe wczesną wiosną w południowych regionach są naturalnie łagodniejsze niż w północnych. Dlatego podczas sadzenia zwinnika na Uralu zostaną określone wskaźniki, takie jak temperatura i wilgotność powietrza i gleby.
Ciekawe W 1839 r. Możliwe było uzyskanie kwasu acetylosalicylowego z rośliny spirea. Naukowcy odkryli glikozyd salicyny w łodygach rośliny, który po przetworzeniu i transformacji pod wpływem reakcji chemicznych zamienia się w aspirynę.
Warunki sadzenia spirea na Uralu
Spirea - bezpretensjonalny krzew, sadzenie i pielęgnacja. Zasadzić roślinę wiosną lub jesienią. Na Uralu sadzenie wiosenne odbywa się w warunkach ciepłej gleby, jeśli sadzenie zostanie przełożone na jesień, pożądane jest zakończenie tego procesu do października.
Wybór miejsca na krzewy
W przypadku spirea musisz znaleźć odpowiednią lokalizację, a następnie łatwiej będzie dbać o zakład na Uralu. Wiele gatunków spirei dobrze znosi cień, ale w warunkach klimatycznych Uralu lepiej jest wybrać miejsce dobrze oświetlone przez słońce. Ciepło i światło pozwolą roślinie na bardziej aktywny wzrost, kwitnienie i owocowanie.
Uwaga! Rozważ także specyfikę rozwoju systemu korzeniowego spirei, daje on wielu potomstwu i zajmuje dużo miejsca, więc sąsiadom o wysokim wzroście nie pasuje. Spirea radzi sobie dobrze z jałowcem, tują i niskimi świerkami.
Wymagania dotyczące gleby do uprawy spirei
Spirea preferuje żyzne i lekkie gleby, jeśli na działce znajduje się ciężka gleba gliniana, „rozcieńczyć” ją liściastą, trawiastą glebą, piaskiem i torfem, w równych częściach.
Jak sadzić iglicę, wzór lądowania
Przed posadzeniem spiraeus, sprawdź sadzonki. Korzenie nie powinny być suche, dobra sadzonka ma elastyczny system korzeniowy, są pąki i nie ma uszkodzeń mechanicznych. Jeśli korzenie są zbyt długie, należy je skrócić przed sadzeniem, jeśli korzenie wyschły podczas przechowywania, umieścić je w wiadrze z wodą.
Otwór pod głębokością kopania sadzonek i szerokość 50 cm, na dnie potrzeba układania drenażu: keramzyt, łamane cegły, kamyki. Warstwa drenażowa - co najmniej 15 cm. Jeśli sadzi się kilka roślin, odległość między nimi powinna wynosić do pół metra. Do sadzenia z góry przygotowuje się podłoże, które sadzonka w jamie wypełni się: ziemia liściasta, torf i piasek w proporcjach 2: 1: 1. Roślina jest ustawiona pionowo, wyprostuj korzenie, aby nie zgiąć się, posypać ziemią, pozostawiając szyjkę korzenia na poziomie powierzchni. Po posadzeniu spędź podlewanie i mulczowanie.
Cechy opieki spiraea na Uralu
Pielęgnacja roślin obejmuje podlewanie, rozluźnianie, mulczowanie, karmienie spireą i przycinanie. W warunkach klimatu Uralu roślina potrzebuje umiarkowanego podlewania - raz w miesiącu pod krzakiem jest 15 litrów wody, a jeśli lato jest suche - dwa razy. Po nawadnianiu konieczne jest poluzowanie gleby w kole zbliżonym do pnia, system korzeniowy rośliny musi oddychać. Pielenie chwastów jest również pożądane, aby chwasty nie przyjmowały składników odżywczych ze spirei. Jak karmić Spireę wczesną wiosną? Dla dobrego rozwoju rośliny użyteczny jest lek nawozowy „Kemira” (120 gramów na metr kwadratowy). W drugiej połowie lata karmią się infuzją dziewanny, dodając do niej 10 gramów superfosfatu na dziesięć litrów roztworu.
Roślina nie jest silnie cięta, aby nie usunąć nerek. Po przeprowadzeniu przycinania formującego, to tylko procedury sanitarne. Wiosną usuń zamrożone czubki gałęzi. Po kwitnieniu odetnij stare nie obiecujące pędy, suche lub uszkodzone.
Od szkodników spiraeus chroni przez rozpylanie naparu tytoniu, wywar z ostrej papryki lub nagietka. W poważnych przypadkach używaj środków owadobójczych.
To ważne! Przycinanie formacyjne powinno być przeprowadzane na wiosnę, aby nie osłabić rośliny przed zimą.
Spirea: jak uratować roślinę w zimie
Spirea na zimę, mimo że jest to roślina zimotrwała, konieczne jest pokrycie. Gleba w okręgu kadłuba jest dobrze rozluźniona, usuwając chwasty. Nie ma potrzeby zakrywania całego buszu, ale system korzeniowy musi być rozgrzany. Używa torfu lub trocin, które wlewa się 20-centymetrową warstwą, a na wierzchu można układać gałęzie świerkowe. Szczególnie dobrze jest izolować nowo zasadzone rośliny.
Spirea jest łatwa w uprawie na Uralu. Roślina ta nie wymaga specjalnej opieki, toleruje niskie temperatury i pięknie kwitnie. W projektowaniu krajobrazu spirea służy do tworzenia żywych ogrodzeń, krawężników, jest piękna na jednym lądowaniu i wśród niewymiarowych dekoracyjnych drzew iglastych.