Świetna odmiana do konfitur i konfitur - jabłoń Medunitsa

Dojrzewające jabłka Medunitsy dojrzewające do początku jesieni lubią być spożywane świeże i przetwarzane.

Słodkie owoce o niskiej kwasowości z korzenno-miodowym aromatem są używane do sporządzania deserów, różnych napojów, dżemów i konserw, nadziewanych i pieczonych.

Historia hodowli

Ogrodnicy po raz pierwszy spotkali Medunitsę w połowie ubiegłego wieku.

Słodkie owoce miodu są wynikiem krzyżowania dwóch odmian: Cinnamon Stripe i Welsey. S. Isaev, znany hodowca domowy, profesor na Uniwersytecie Moskiewskim, wyróżnił Medunitsu spośród wielu odmian stworzonych pod jego nadzorem.

Wybór imienia autora wiąże się z niepowtarzalnym smakiem owocu i wspomnieniem pachnącego wiosennego kwiatu Miodunka.

Jaki to rodzaj?

Wystarczająco popularny Odmiana letnia pod koniec sierpnia prezentuje obfite zbiory. Dzięki zdolności drzewa do samozapylenia, przynosi owoce nawet w niesprzyjających warunkach.

Ta letnia odmiana jest bardzo powszechna na terytorium państw ościennych: Białorusi i Ukrainy.

Jabłoń miła przystosowane do warunków ciężkich mroźnych zim. Pozwala to na uprawę na terytorium wielu rosyjskich regionów: na południu kraju i na środkowym pasie, aż do Syberii. Rzadko w północnych regionach.

Świeże, pobrane z gałęzi mają doskonałe walory smakowe. Krótkotrwałe przechowywanie nie zmienia się, a czasem nawet poprawia smak owoców.

Prezentacja jabłek pozostaje przez dwa miesiące w chłodnym pomieszczeniu (na przykład w piwnicy). Lodówka pomaga zwiększyć trwałość przez kolejny miesiąc.

Opis odmian Medunitsa

Jabłoń jest wysokim drzewem z rzadką koroną o szerokich piramidach i gałęziami rozchodzącymi się pod ostrym kątem od pnia.

Różne rozmiary liści są szorstkie w dotyku, powstają na jasnobrązowych pędach. Na płycie wygiętej w środku arkusza znajduje się mały, jakby przesunięty wzór.

Zamknięta woda gruntowa nie jest zbyt straszna dla drzewa: rozległy system korzeniowy pomaga roślinie radzić sobie z nadmiarem wilgoci.

Średniej wielkości owoce o soczystej miąższu o barwie cytrynowo-żółtej pokryte są gęstą cienką skórką i ważą 100 - 150 gramów. Typowy kolor owocu jest zielono-żółty, dość często jest ozdobiony mocnym rumieńcem z dodatkiem czerwono-brązowych pasków.

Zwykła forma jest zaokrąglona, ​​stożkowe, płaskie owoce są mniej popularne. Jabłka dojrzewają nierówno z powodu różnych cieni i nie kruszą się z drzewa.

Czas owocowania przypada około 5 lat po posadzeniu sadzonki. Średnia wydajność wynosi około 180 kg na drzewo. Przez dekadę można uzyskiwać wysokie plony jabłek rocznie, a następnie okresowo zmieniają się lata o wysokiej lub niskiej wydajności.

Zdjęcie

Możesz zapoznać się wizualnie z odmianą jabłek „Medunitsa” na zdjęciu poniżej:



Sadzenie i pielęgnacja

Jabłoń odmiany Medunitsa jest bezpretensjonalna, ale podczas sadzenia należy przestrzegać pewnych wymagań.

Czas lądowania będzie zależał od strefy klimatycznej i powinien być dokładnie określony. W centralnej i południowej części Rosji zaleca się sadzenie jabłoni pod koniec września - w połowie listopada, z obowiązkowym przestrzeganiem od dwóch do trzech tygodni przed przybyciem mrozu.

Sadzenie wiosenne odbywa się na niewielkich obszarach ośnieżonych i na obszarach, gdzie wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni.

Konieczne jest preferowanie otwartych miejsc, w których zakład będzie miał dostateczną ilość światła słonecznego.

Podczas układania ogrodu ważne jest, aby wziąć pod uwagę duże rozmiary „Medunitsa” i wybrać miejsca sadzonek w taki sposób, aby stopniowo rosnące drzewa nie odbierały światła od siebie. Z rzędu odległość między roślinami jest określona przez 4, 5 m, a odstęp między rzędami wynosi 5 m.

Najbardziej odpowiednie gleby to gliny o wystarczającej przepuszczalności wody i dobrych właściwościach odwadniających.

Jabłonie preferują żyzne, natlenione gleby.

Wgłębienie, w którym wylewa się nawozy i mieszankę gleby, powinno być dwukrotnie większe od korzenia sadzonki. Pożądane jest, aby przed sadzeniem zastosowana gleba osiadła, a obornik się rozkładał, dlatego lepiej jest przygotować jamę wcześniej.

Kopanie ziemi wokół niej doda do gleby tlen potrzebny młodej roślinie do odżywienia.

Szyjka korzeniowa sadzonki nie powinna być całkowicie pokryta ziemią, ale 8–10 cm nad powierzchnią.

Po posadzeniu wymagane jest podlewanie (2 - 3 wiadra, niezależnie od wilgotności gleby).

Sadzonki związane w pierwszych dwóch latach wzrostu z kołkami nie zostaną złamane przez wiatr lub śnieg i zachowają równy pień.

Wzrost na żyznych glebach i korzystne warunki klimatyczne nie wykluczają uważnej opieki nad jabłonią.

Silnie rosnące drzewo wymaga corocznego przycinania. Przeprowadza się ją w marcu po przerwie pączkowej. Następnie przeprowadza się tylko przycinanie regulacyjne.

Ta procedura ma wpływ na ilość plonu, dlatego konieczne jest podejście do niego w odpowiedzialny sposób.

Podlewanie jest wymagane tylko przy stałej suszy. Średnio ilość wody wynosi około 5 wiader, ale obliczenie zależy od wieku uprawy owoców.

Nadmiar wilgoci wpływa na jakość owoców i powoduje gnicie korzeni.

Nawozy powinny być stosowane w celu przyspieszenia wzrostu i zapłodnienia. Przy ich stosowaniu bardzo ważne jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami. Negatywny wpływ na wzrost i owocowanie nadmiaru nawozu.

Jabłonie, zwłaszcza młode sadzonki Medunitsa, wymagają ostrożnej ochrony zimą. Ich kora jest często uszkadzana przez gryzonie. Pień owinięty materiałem dachowym lub związany świerkowymi gałęziami stanie się niedostępny dla tych, którzy lubią jeść korę.

Drzewo powinno być szczególnie chronione w okresie silnych mrozów. Tutaj pomaga gruba warstwa nawozu stałego, który otacza jabłoń. Warstwa ochronna może być zwiększona przez śnieg.

Walka z chorobami i szkodnikami

Medunitsa jest odporna na choroby grzybowe, ale niekiedy wyprzedza tę odmianę jabłek. Jesienne i wiosenne wybielanie pnia ochroni drzewo przed negatywnymi skutkami grzybów, zgnilizny i małych szkodników owadów.

Ciemne plamy mogą pojawić się na gałęziach, liściach i owocach zaniedbanych drzew, wskazując na poważną chorobę - parch.

Mieszaniny chemiczne są używane do zwalczania infekcji. Roztwór azotanu amonu (10%) stosuje się do pierwszego wiosennego traktowania koła tułowia.

W okresie pączkowania przeprowadza się rozpylanie 1-3% roztworu chemicznego mieszaniny Bordeaux, aw wilgotnym klimacie przygotowuje się silniejszy preparat.

Drugie leczenie tym samym roztworem - po kwitnieniu. W razie potrzeby po trzech tygodniach można powtórzyć tę procedurę. Latem zastosowanie mają również fungicydy z węglanu miedzi.

Terminowa prewencja jest główną metodą radzenia sobie z tą niebezpieczną chorobą grzybową dotykającą drzewa owocowe.

Medunica to wyjątkowa odmiana. Nawet gdy osiągną pory o pełnej dojrzałości, zaskakująco słodkie i soczyste owoce są ulubionym przysmakiem wielu ludzi.

Obejrzyj film: NA SŁODKO: grejpfruty pieczone pod bezą. Pascal Brodnicki (Może 2024).