Bezpretensjonalna dekoracja ogrodu i parapetu - czerwona gerbera

Czerwona gerbera jest uważana za dekorację każdego domu lub ogrodu. Jest to bezpretensjonalna roślina, która jest popularna wśród ogrodników od wielu dziesięcioleci.

Dzięki udanej pracy hodowców odmian czerwonych gerber każdego roku staje się coraz bardziej. W naszym artykule opowiemy o historii pochodzenia i cech tego kwiatu.

Dowiesz się o warunkach jego uprawy, metodach reprodukcji i opiece nad nim. Możemy również obejrzeć przydatne wideo na ten temat.

Historia

Historia czerwonej gerbery rozpoczęła się trzysta lat temu. W pierwszej połowie XVIII wieku holenderscy podróżnicy odkryli jasne, niezwykłe kwiaty w południowej Afryce.

Nieco później botanik Jan Gronovius opisał nieznany kwiat i zaczął go poważnie badać. Ponieważ nie miał jeszcze imienia, naukowiec podał mu nazwisko swojego przyjaciela, doktora Traugotta Gerbera.

Znaleziono kwiaty o szerokiej gamie kolorów i odcieni, w tym czerwonych (można dowiedzieć się, jakie rodzaje gerber są znane dzisiaj).

Opis botaniczny

Czerwona gerbera to wieloletnie zioło. Jej liście są duże, twarde, spiczaste na końcach.

Zmontowane w rozetę, z reguły nie przekraczają 30-35 centymetrów. Krawędź arkusza może być zarówno stała, jak i ząbkowana. Łodygi są długie, czasami owłosione.

Szypułki wysokie, pozbawione liści, często owłosione. Kwiaty są zbierane w kwiatostanach-koszach o różnych rozmiarach, Gerbery wyglądają jak kwiaty stokrotki.

Krawędziowe kwiaty trzciny, są większe i żywe. Średni - rurowy, mniejszy.

Owoc - niełupka. Średnio nasiona gerbery są opłacalne przez sześć miesięcy.

Znaczenie

Czerwone gerbery - słoneczne kwiaty, symbolizujące radość, miłość życia. W języku kwiatów czerwone gerbery wyrażają tajemnicę, skromność i czystość. Zazwyczaj są przedstawiane człowiekowi, zwłaszcza temu, któremu dawca ma ciepłe uczucia.

Wygląd i funkcje

Czerwone gerbery różnią się znacznie w zależności od odmiany.. Kwiaty mogą być proste i podwójne, a rozmiar kwiatostanu jest bardzo zróżnicowany. Kształt płyty liściowej może się różnić od szerokiego do bardzo wąskiego.

Gdzie i jak sadzić?

Czerwoną gerberę można sadzić zarówno w domu, jak iw ogrodzie. W warunkach ogrodowych sadzenie gerber zaczyna się pod koniec zimy. Nasiona sadzonek wysiewa się w specjalnych pojemnikach z mieszanką piasku i kompostu. Najlepiej robić to od stycznia do marca. Kiełkowanie nasion gerbery jest niskie, więc są wysiewane w dużych ilościach (szczegółowo opisaliśmy tutaj, jak prawidłowo wyhodować gerbery z nasion). Pierwsze pędy pojawiają się już po pół do dwóch tygodniach.

Jest ważne: Nie można osadzać nasion zbyt głęboko, to znacznie zmniejsza procent kiełkowania.

Po pojawieniu się kilku liści, sadzonki można przesadzić do oddzielnych doniczek. Sadzonki wymagają regularnego podlewania.. Nie można jednak dopuścić do nadmiaru wilgoci, jak również wniknięcia wody do rozety - roślina może zacząć gnić.

Oświetlenie i lokalizacja

Na otwartym terenie sadzonki można sadzić po tym, jak przestanie zagrażać nocnym przymrozkom. Najlepiej jest wybrać słoneczne, ale niezbyt gorące miejsce, aby zapobiec poparzeniom.

Parapety odpowiednie na wschód lub zachód nadają się do odmian czerwonych gerber.. Po stronie południowej roślina będzie musiała pritenyat w południe.

Wymagania glebowe

Gleba do sadzenia czerwonej gerbery powinna być lekka, osuszona i zawierać wystarczającą ilość nawozów nieorganicznych. Z nadmiarem substancji organicznych łodygi kwiatowe będą silnie wyciągnięte.

Jak dbać?

Dbanie o czerwoną gerberę nie jest trudne. Jednak dla pełnego rozwoju zakładu wymagane jest spełnienie kilku warunków:

• Obfitość światła. Najbardziej korzystnym oświetleniem gerbera jest poranne i wieczorne słońce, po południu może być za gorąco. Pomieszczenie musi być regularnie wentylowane - kwiat nie toleruje duszności. W zimie pożądane jest zapewnienie gerbery ze sztucznym oświetleniem, co zwiększy żywotność rośliny i przedłuży okres kwitnienia.
• Warunki temperaturowe różni się w zależności od sezonu. Latem gerbera jest zadowolona z temperatury 20-25 stopni, w zimie można ją zredukować do 16-17 bez szkody dla rośliny. W temperaturach poniżej 10 stopni kwiat pogrąży się w stanie spoczynku do bardziej korzystnego okresu.
• Podlewanie powinien być regularny, roślina nie toleruje suszy. Najlepiej nadaje się do tego celu chłodna broniona woda. Konieczne jest bardzo ostrożne podlewanie gerbery, niepożądane jest, aby wilgoć dostała się do nasady korzenia.
• Wilgotność. Wilgotne środowisko będzie korzystne dla gerbery, więc okresowe rozpylanie nie boli. Najważniejsze jest, aby kwiatostany pozostały suche.
• Nawóz. W ciepłym sezonie, w fazie wzrostu, kwiat wymaga dodatkowego karmienia z wysoką zawartością azotu. W okresie kwitnienia gerbera nawozy potasowe będą przydatne.
• Przeszczep (w warunkach pokojowych). Jest produkowany corocznie, gdy roślina wyblakła i pogrążyła się w stanie spoczynku. Wymaga to garnka o kilka centymetrów szerszego niż poprzednia średnica, drenaż spienionej gliny lub żwiru i specjalistycznej gleby dla gerber. Kwiat jest usuwany ze starego garnka z grudą ziemi i przeszczepiany do nowego.

Zalecamy zapoznanie się z cechami dbania o czerwoną gerberę:

Choroby i szkodniki

Podobnie jak wszystkie rośliny domowe, czerwona gerbera może zachorować (przeczytaj najczęstsze choroby gerbera i jak je zwalczać w tym artykule). Przyczyną tego może być zła zawartość kwiatu.

1. Alternaria. Choroba ma charakter grzybowy. Liście rośliny pokryte są brązowymi plamami, które z czasem się rozjaśniają. W niektórych przypadkach choroba może wystąpić tylko żółknięcie liści. W warunkach ciągłego nadmiaru wilgoci plamy pokryte są ciemnym nalotem.
   Uwaga: Im słabsza gerbera, tym większe prawdopodobieństwo rozwoju choroby.
2. Gerbera Mozaika. Spowodowane przez wirus mozaiki ogórka. Główną cechą jest wygląd liści żółtozielonych o różnych rozmiarach i kształtach. Zakażenie następuje przez owady, takie jak mszyce.
3. Sklerotoniosa. Nazywałem grzyb. Objawia się w postaci przygnębionych plam na powierzchni liści, pokrytych lekkim nalotem. Grzyb może utrzymywać się w glebie przez długi czas.
4. Mączna rosa. Inny rodzaj choroby grzybowej, na którą młode rośliny są najbardziej podatne. Szara płytka pojawia się na ogonkach liści, rozwija się i pokrywa całą roślinę. Bez terminowej interwencji gerbera nieuchronnie ginie.
5. Późna zaraza. Objawia się w postaci stopniowego suszenia liści, najpierw z zewnątrz, a następnie z wnętrza. Następnie zaczyna gnić korzenie.
6. Szara zgnilizna. Lekkie kwitnienie wpływa na kwiatostany i liście rośliny. Choroba rozprzestrzenia się przez glebę i wodę.
7. Mszyca. Zasysa sok rośliny, rozmnaża się z wielką prędkością. Pająk Tworzy cienką wstęgę, zdolną całkowicie zaplecić kwiat.
8. Larwy mączlika. Żywią się sokiem roślinnym w trakcie rozwoju.

Cechy hodowlane

Istnieją trzy główne sposoby rozmnażania czerwonej gerbery: nasiona, szczepienie lub dzielenie buszu.

• Rozmnażanie nasion. Jest to najdłuższy i najbardziej czasochłonny sposób, dlatego jest rzadko używany. Okres od sadzenia nasion do kwitnienia trwa 9-10 miesięcy.
• Sadzonki. W tym przypadku potrzebna będzie część łodygi gerbery z liściem, a najlepiej nadaje się do tego roślina matczyna w wieku nie przekraczającym trzech lat. W wilgotnej, podgrzanej glebie po tygodniu pojawią się młode pędy.
• Dzielący się krzew. Na kłączu młodej gerbery wykonuje się czyste, niezbyt głębokie nacięcie. Miejsce cięcia posypane kruszonym węglem i suchą glebą. Nowe korzenie gerbery powinny pojawić się za miesiąc. Gdy tak się dzieje, roślina jest podzielona na dwie części i sadzona w oddzielnych doniczkach.

Szczegółowe informacje na temat propagowania gerber w domu i niezbędnej opieki uzupełniającej można znaleźć w naszym artykule.

Dlatego czerwona gerbera jest idealna zarówno dla ogrodników, jak i roślin doniczkowych. Niskie wymagania i dostępność sprawiają, że jest idealny do hodowli i hodowli.

Obejrzyj film: Jak oryginalnie ułożyć kwiaty na przyjęcie: komunie, wesela. (Kwiecień 2024).