Konie czystej krwi angielskiej są dziś najbardziej popularnymi i elitarnymi zawodnikami, które są wykorzystywane nie tylko do wyścigów, ale także do ulepszania i hodowli innych ras. Konie tej odmiany odznaczają się wysoką prędkością biegową, siłą i zwinnością, a także szczególną godnością. Piękni i dumni zawodnicy mogą zakochać się i uroku na pierwszy rzut oka, ale taki koń potrzebuje jeźdźca.
Historia wyglądu
Nie ma dokładnych informacji o pochodzeniu rasy, ale pierwsze wzmianki pochodzą z XVII wieku. Angielscy zawodnicy urodzili się podczas krzyżowania lokalnych koni czystej krwi z gatunkami arabskimi i hiszpańskimi. Pomimo ich jałowości, angielskie konie odznaczały się wysoką charakterystyką, ponieważ były używane do ulepszania gatunków arabskich, a nie odwrotnie. Podczas kojarzenia klaczy angielskich z producentami arabskimi, produkuje doskonałe potomstwo, dziedzicząc najlepsze cechy od rodziców. W przyszłości, aby poprawić rasę, powstałe potomstwo zostało skrzyżowane ze sobą, bez użycia koni wschodnich. 
Rasa osiągnęła doskonałe wyniki w wyścigach konnych, szybko zdobyła popularność. Ale głównym celem hodowli rasy w tym czasie było stworzenie skutecznej armii kawalerii. W 1793 r. Przyjęto standard rasy, jednocześnie zakazano krzyżowania zwierząt z innymi odmianami koni. Od XVIII wieku, ze względu na dużą popularność, Brytyjczycy zaczęli eksportować rasę, po czym stała się znana całemu światu. Do tej pory konie są używane wyłącznie w zawodach jeździeckich.Wiesz? Angielski rasowy jest najdroższym koniem na świecie. Koń tej rasy o imieniu Shareef Dancer został sprzedany w 1983 roku za kosmiczną sumę 40 milionów dolarów! Jak na ironię, ogier nie sprostał oczekiwaniom i nie wygrał ani jednego meczu z nowym właścicielem.
Ogólna charakterystyka
Oprócz nienagannych cech, zwierzęta te mają oszałamiające piękno. Są wysokie, dostojne, nieco brutalne w wyglądzie, wspierane przez wybuchowe i nieokiełznane usposobienie. W sprzyjających warunkach samce żyją do 25 lat, kobiety do 20 lat. 
Na zewnątrz
Angielskie pełnej krwi są mocno złożone, mają rozwinięte mięśnie, wysokie nogi. Ze względu na ten sam rozmiar wzrostu i długość ciała, zewnętrzna część zwierzęcia przypomina kwadrat. Ze względu na dobrze określone ścięgna, mięśnie, żyły i stawy mogą mieć nieco szorstki wygląd. Dzięki dobrze rozwiniętym, mocnym kończynom i szkieletom konie mają niesamowitą wytrzymałość.
Dowiedz się o rasach koni, takich jak: Tinker, Friesian, Falabella, Orlov trotter, Shire, Muscovy, Damn, Trakehner i Przhevalsky.
Główne cechy zewnętrzne:
- waga: 450-600 kg;
- wysokość w kłębie: 170 cm - ogiery, 155 cm - klacze;
- długość ciała: współmierne do wzrostu, 155-170 cm;
- garnitur: monochromatyczny, wszystkie podstawowe kolory (czarny, czerwony, zatoka, brązowy, szary, roan);
- okładka z wełny: krótkie, proste, rzadkie, grzywa i ogon rzadkie, małe grzywki;
- skóra: elastyczne, delikatne, przez osłonę wyraźnie widoczne żyły i mięśnie;
- głowa: lekka, szeroka dolna szczęka, prosty profil, długi kark, wyraziste oczy i duże, szerokie nozdrza;
- szyja: długi, prosty;
- wstecz: klacze po wielu rodzajach są łagodne;
- brzuch: sprawny, chudy, muskularny (z ciągłym treningiem);
- skrzynia: głęboka, średnia szerokość, wypukła;
- sprawa: zwężający się, wysoki kłąb i lekko obniżony, owalny zad, silny muskularny gorset;
- kończyny: prosty zestaw, bardzo muskularny i mocny, suchy.
Charakter
Cały widok konia mówi o szlachetności, godności i niespokojnym charakterze. Angielski koń - typowy choleryk ze stabilnym układem nerwowym i doskonałą odpowiedzią dla zespołu. Konie tej rasy są odważne, energiczne, krnąbrne, agresywne i porywcze, czasem nawet niegrzeczne. Dlatego właścicielem takiego zwierzęcia powinno być, aby się stał. Ze względu na połączenie charakteru i cech zewnętrznych, rasowe konie wykazują doskonałą wydajność, wytrzymałość i wydajność.
To ważne! Angażowanie się z angielskimi końmi pełnej krwi jest zalecane tylko dla doświadczonych jeźdźców. U początkujących lub amatorów zwierzę może stać się nie do opanowania i niebezpieczne. Ponadto zwierzę codziennie (!) Potrzebuje ładunku wysokiej jakości, który może zapewnić tylko mistrz.
Mocne i słabe strony
Angielska rasa zakochała się w właścicielach za takie zalety:
- Szybkość koni i możliwość zdobycia nagród w konkursach.
- Piękna powierzchowność.
- Doskonały instynkt macierzyński u kobiet.
Jednak rasa ma wyraźne wady. Przez wieki zwierzęta te były utrzymywane w najlepszych warunkach i otrzymywały tylko najlepsze jedzenie, w wyniku czego rasa stała się słaba, rozpieszczona.
- Złożoność treści (nietolerancja na niskie temperatury i wilgoć, potrzeba specjalnej żywności).
- Słaba odporność, wysoka podatność na choroby.
- Kruchość kości, ponieważ wszelkie obrażenia i obrażenia zwierzęcia są bardzo niebezpieczne.
- Niska płodność.
- Bardzo wysoki koszt.
- Trudna natura, ponieważ możliwość konserwacji jest dostępna tylko dla doświadczonych jeźdźców.
Zakres zastosowania
Jak pokazuje nazwa rasy, angielski rasowy jest najwyższej klasy koniem wyścigowym, gwiazdą i laureatem wszystkich wyścigów, dlatego głównym celem jego utrzymania jest udział w wyścigach. Biorąc pod uwagę szczególną sylwetkę i temperament, możemy stwierdzić, że te konie są stworzone do rywalizacji. Nic dziwnego, że stale przynoszą nagrody swoim właścicielom.
Istnieje wiele rodzajów wyścigów konnych, w które może być zaangażowane zwierzę:
- Gładkie wyścigi konne. Wyścig w odległości 1-3 km bez przeszkód.
- Wyścigi barierowe. Wyścig o tę samą odległość, ale z barierami, wysokość 1 m na każdy kilometr.
- Skakać. Pokonywanie przeszkód o różnej złożoności w odległości 200-1100 m.
- Derby. Zawody na hipodromie wśród 3-letnich zawodników. Odległość wynosi 2400 m, ale może się różnić w różnych krajach.
- Stiple chez. Konkurs wśród koni 4-letnich na nierównym terenie do określonego obiektu, odległości - od 4 do 8 km (w zależności od wieku konia).
- Polowanie na lisy. Sportowy i rozrywkowy lis tropiący psy i ludzi na koniach.
- Koń polo. Gra zespołowa, w której zawodnicy muszą używać kijów, aby wbić drewnianą piłkę w bramkę przeciwnika.
- Triathlon. Różne sporty jeździeckie, w których zwierzę musi przejść etap jazdy, krzyżowania i skakania.
Osoby, które nie udowodniły się w zawodach, są wykorzystywane do ulepszania innych ras. Ze względu na szczególne warunki przetrzymywania, wysokie koszty i właściwości fizyczne odmiana ta nie jest wykorzystywana w rolnictwie.
Wiesz? Angielskie rasowe konie to najszybsze konie na świecie. Inne rasy nie konkurują z nimi, ponieważ nie mają szans na wygraną. Zwierzęta mogą osiągać prędkości do 60 km / h na krótkich dystansach. Rekord należy do ogiera Rich Beckett, który osiągnął prędkość 69 km / h!
Konserwacja i opieka
Możesz docenić doskonałe zdolności rasowe zwierzęcia tylko dzięki odpowiedniej pielęgnacji i wysokiej jakości żywieniu. Należy skupić się na rozmieszczeniu i utrzymaniu stajni, a także na przygotowaniu zrównoważonej diety.
Stabilny
W stajni zwierzę będzie odpoczywać i spać, więc musi być wygodne. Ważne jest także położenie stajni: budynek musi być zlokalizowany z dala od pomieszczeń mieszkalnych, mieć dogodny dostęp do transportu i być dobrze chroniony przed wiatrem. 
Niedopuszczalne jest posiadanie stajni na zbyt mokrym gruncie z bliskimi wodami gruntowymi. Do budowy trzeba użyć cegieł, drewna, sufit należy zaizolować. Ważne jest również, aby podłoga wybierała ciepłą, antypoślizgową powłokę, która nie przepuszcza wilgoci.
Dowiedz się wszystkiego o hodowli koni.
Budynek powinien mieć również wystarczającą liczbę okien (odległość do podłogi wynosi co najmniej 180 cm), aby zapewnić jednolite dobre światło. Do dodatkowego oświetlenia można użyć świetlówek, których intensywność wynosi 150-200 Lx.
Pomieszczenie musi być ogrzewane, ponieważ angielski koń wymaga stosunkowo wysokich temperatur w każdym sezonie. Podczas gdy dla zwykłych koni roboczych zakres temperatur waha się od 4-8 ° C, w przypadku rasowych koni sportowych jest zbyt niski! Dlatego w zimnej porze roku temperatura nie powinna spaść poniżej 13-15 ° C Konieczne jest, aby w pomieszczeniu była wentylacja wysokiej jakości, która pomaga utrzymać czyste i świeże powietrze, a także kontrolować warunki temperaturowe. Dobrym rozwiązaniem jest typ zasilania i wydechu.
To ważne! Wymiana systemu wentylacji konwencjonalną wentylacją jest niedopuszczalna, ponieważ prowadzi to do silnych spadków temperatury i zagraża poważnym chorobom koni!Aby zorganizować stajnie, musisz je odebrać:
- podajnik. Zwykle wykonane z drewna lub tworzywa sztucznego, mają kształt koryta, wysokość może zmieniać się od 60 do 100 cm, w zależności od wzrostu zwierzęcia. Podajnik musi być podzielony na dwie komory dla różnych rodzajów paszy lub może to być oddzielny pojemnik (jeden jest kratą do siana, a drugi jest zapieczętowany dla innej paszy);
- miska do picia. Wygodną, ekonomiczną i higieniczną opcją są autopojemniki wykonane z emaliowanego żeliwa, plastiku, stali nierdzewnej lub aluminium.
Oprócz stajni, zdecydowanie powinieneś wyposażyć stoisko, którego powierzchnia będzie wynosić co najmniej 50 metrów kwadratowych. m. na jedno zwierzę. Podłogi stojące muszą pokryć grubość podłogi 10-15 cm.Dowiedz się, jak wybrać nazwę konia.
Jako materiał na śmieci można użyć:
- słoma pszenna. Jest to najbardziej popularny materiał o wielu zaletach: łatwość czyszczenia, higroskopijność, higiena, ciepło;
- trociny. Jest to również dobra opcja, ale trociny powoli gniją, a ponadto są szybko ściskane, dlatego gorsze są w nich ciepło;
- cięcie konopi. Naturalny, higroskopijny, bardzo ekonomiczny materiał;
- mech torfowy. Naturalne, łatwe do czyszczenia, bezpieczne pod względem ognia i niejadalne. Jednak ten materiał jest trudny do zdobycia, poza tym jest drogi, ciężki, zbryla się i zmoknie;
- papier. Główne zalety to hipoalergiczność, taniość i ciepło, ale papier szybko się łączy, staje się brudny i staje się mokry.
Czyszczenie i higiena
Biorąc pod uwagę tendencję angielskich koni pełnej krwi do chorób, koń musi być utrzymywany w czystości i rygorystycznie przestrzegać standardów higieny w pomieszczeniu.
Dowiedz się, gdzie żyją dzikie konie.
Do czyszczenia będziesz potrzebował prostego wyposażenia: taczki, łopaty, widły i szczotki. 
Przed czyszczeniem konia pożądane jest wycofanie się z pomieszczeń! Następnie należy usunąć obornik widelcami, oddzielić mokrą ściółkę od suchej, zamiatać podłogę i wypełnić niezbędną ilość ściółki. Konieczne jest codzienne czyszczenie obornika w stajni. Przed karmieniem należy również umyć podajniki, butelkę wody należy codziennie przecierać wilgotną szmatką.
Powinniśmy również rozważyć higienę samego zwierzęcia. Zdrowy koń jest czystym koniem, więc potrzebujesz stałej opieki nad swoimi włosami, kopytami i zębami. Każdego dnia zwierzę należy myć specjalnym szamponem dla koni (zazwyczaj mydło do prania nie jest odpowiednie!). Konieczne jest umycie zwierzęcia, zaczynając od grzywy i ogona, a następnie części po części, aby spienić i spłukać pianę podgrzaną wodą. Nie zaleca się całkowicie zwilżać konia, aby uniknąć przeziębienia. W końcu zwierzę należy przetrzeć suchym ręcznikiem. Jest to obowiązkowe mycie po intensywnych treningach i zawodach. Wiesz? U koni kopyta i zęby rosną przez całe życie.
Nie wolno nam zapominać o zdrowiu kopyt - zdrowie ścięgien, kości i mięśni, a także całego organizmu jako całości, zależy od ich stanu, ponieważ kopyta pełnią rolę drugiego serca. Każdego dnia, po każdym spacerze, musisz sprawdzić kopyta zwierzęcia. Zatkany brud i zanieczyszczenia należy usunąć specjalnym haczykiem, ucząc zwierzę od procedury. Następnie kopyta należy umyć ciepłą wodą i wytrzeć do sucha ściereczką.
Badania profilaktyczne zębów należy przeprowadzać co 6-12 miesięcy u młodych koni, a częściej u starszych. Lepiej zaufać profesjonalnemu weterynarzowi, który sprawdzi jamę ustną pod kątem ostro zakończonej krawędzi, nieprawidłowości dziąseł, uszkodzonych zębów.
Karmienie i podlewanie
Główne składniki diety:
- Siano. Daje do 50% diety. Może być różnych odmian: zbóż, traw, roślin strączkowych.
- Zielona pasza. Bardzo przydatna pasza, składająca się z traw łąkowych i pastwiskowych (lucerna, koniczyna). Przed karmieniem zwierzę musi podlewać.
- Soczysty pokarm (warzywa i owoce). Ogiery wymagają do 10 kg dziennie, młode zwierzęta i klacze do 4-5 kg.
- Koncentraty (mieszanki roślin strączkowych i zbóż). Mogą to być owies, fasola, jęczmień, kukurydza i pszenica.
Uzupełnij dietę solą (40 g dziennie), olejem rybnym, drożdżami paszowymi i mieszaninami witamin. Kilka dni przed wyścigami możesz podać cukier w ilości 300-400 g. W ciągu dnia zawodnicy zużywają do 50 litrów wody latem i do 30 litrów zimą. Nie należy używać wody zimnej, czystej, miękkiej.
Oglądanie angielskiego konia w ruchu to wielka przyjemność! Zwierząt galopujących nie można pomylić z żadną inną rasą, a z umiejętnie wykonanych skoków zapierających dech w piersiach! Warto jednak pamiętać, że taka rasa jest bardzo wymagająca, zarówno pod względem warunków przetrzymywania i odżywiania, jak i obciążeń, ponieważ tylko jeździec z doświadczeniem może sobie z tym poradzić.
