Na całym świecie najczęstszą rasą krów mlecznych jest holsztyn lub holsztyńsko-fryzyjski. Oprócz tego, że zapewnia, z należytą starannością, rekordową ilość mleka wysokiej jakości, byki tej rasy, ze względu na swój duży rozmiar i wagę, są wykorzystywane do produkcji dużej ilości wołowiny o wysokiej jakości smakowej.
Historia i opis rasy
Miejsce, z którego pochodzi ta rasa, w różnych źródłach zwanych Holandia i Ameryka. Jest to równie prawdziwe, ponieważ historia selekcji krów mlecznych holsztyńsko-fryzyjskich ma głębokie korzenie. 
Wybór pracy
Przywieziony na terytorium Fryzji przez niemieckich osadników w I wieku pne. Czarne krowy, w połączeniu z lokalnym białym fryzyjskim, zaczęły tworzyć specjalną rasę, zwaną później holsztyńsko-fryzyjską.
Przeczytaj także o innych rasach krów mlecznych, takich jak holenderski, Jersey, czarny i motley, Ayrshire.
W XIII wieku terytorium Fryzji w wyniku procesów geologicznych zostało podzielone przez duże jezioro, populacja krów została podzielona, a gałęzie holsztyńskie i fryzyjskie rozwijały się autonomicznie. Na początku XVIII wieku, w wyniku wydarzeń historycznych ludności, zostały one ponownie połączone i rasa otrzymała nowoczesną podwójną nazwę. 
W XIX wieku rasa została ulepszona przez amerykańskich hodowców prowadzonych przez Winstona Chenery, który zakończył się w 1872 roku publikacją księgi stadnej.
To ważne! Oprócz drobnych zanieczyszczeń losowych selekcja rasy holsztyńsko-fryzyjskiej była czysta. Ponadto krzyżowanie z innymi rasami może powodować słabe potomstwo z niedoskonałościami i wadami lub po prostu niską produktywnością. Zatem krowy rasy holsztyńskiej są rasowe, mają doskonałe cechy i potencjał.
Funkcje zewnętrzne
Mimo że Holsteinery to przede wszystkim krowy mleczne, są dość duże: średnia waga jałówek wynosi 6-7 centów, byki mają około 9 centów. Dzięki ulepszonemu odżywianiu liczby te można zwiększyć o 2-3 osoby.
W kłębie krowy osiągają 145-150 centymetrów wzrostu, byki mają około 160 centymetrów wzrostu. Klatka u zwierząt tej rasy ma charakterystyczną głębokość 83-86 centymetrów i szerokość 64 centymetrów, miednica osiąga 62 centymetry. 
Zewnętrzna powierzchnia zwierząt odpowiada ich orientacji mlecznej:
- głowa nie jest ciężka, wygląda schludnie;
- ciało - głębokie, klinowate, długie;
- prosty zad;
- długie ramiona są szerokie;
- lędźwie są wystarczająco szerokie;
- krótkie nogi ustawione prawidłowo;
- u krów, pomimo imponujących rozmiarów, mają wymionę w kształcie misy, na której wyraźnie zaznaczono żyły mleczne.
Dowiedz się więcej o hodowli bydła w sektorze prywatnym: ciąża krów, utrzymanie nowonarodzonych cieląt, karmienie cieląt dla szybkiego wzrostu; wybór dobrego cielaka przy zakupie; przydomki dla cieląt; jak i ile razy doić krowy.
Najczęściej spotykaną w tej rasie jest garnitur czarno-biały. Zwierzęta tego koloru mają maksymalną wydajność mleczną. Czerwono-srokaty kolor spowodowany przez gen recesywny nie jest tak rozpowszechniony i został wcześniej odrzucony, ale obecnie jest izolowany jako osobna rasa. Wydajność tych zwierząt jest niższa, ale mleko jest bardziej tłuste. Uważa się za bardzo rzadki kolor niebiesko-pagajowy, który uzyskuje się przez zmieszanie czarnych i białych włosów z wełny.
To ważne! Jak krowy mleczne, doświadczeni właściciele decydują o tym, co tworzy wymię, i jak rozwinęły się żyły mleczne. Jeśli jest zbyt duży, a nawet nieregularny, istnieje duża szansa, że zwierzę daje mało mleka.
Cechy produkcyjne
Krowy holsztyńskie mają funkcjonalną strukturę ciała, zapewniając dobre spożycie paszy, liczne obfite laktacje, płodność i łatwość wycielenia. Długoterminowa selekcja umożliwiła jelitom i żołądkom przełamanie grubej żywności, jednak lwia część produktywności zależy od jakości i ilości żywności: zwiększony przyrost masy i duże plony zapewnią dobrą jakość żywności, obniżenie jakości żywności nie spowolni spadku. 
Oto niektóre wskaźniki wydajności krów rasy holsztyńskiej:
- laktacja trwa 305 dni. Wielkość mleczności różni się znacznie w zależności od warunków życia, jakości żywności i liczby poprzednich laktacji. W naszych szerokościach geograficznych takie krowy są w stanie wyprodukować około 7,5 tysiąca kilogramów mleka o zawartości tłuszczu 3,8%. Czerwono-kulek holenderski dają mniej mleka niż piebalizowane na czarno - do 4 tysięcy kilogramów, ale jest grubszy, procent tłuszczu osiąga 3,9;
- Krowy holsztyńskie nie są szybkie, dojrzewanie następuje w wieku jednego roku. Pierwsza ciąża trwa 24 miesiące, a następnie, z należytą starannością, krowa może mieć 2-3 cielęta przez 4 lata, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia zwierzętom odpoczynku w celu przywrócenia zasobów, tzw. Martwego drewna, które waha się od 50 do 70 dni, w zależności od wieku zwierzęcia i jego stany. Ich płodność jest bardzo zadowalająca: dają od 83 do 90 cieląt na 100 królowych;
- w porównaniu do linii czystego mięsa wydajność mięsa jest nieco mniejsza, 50-55%, w niektórych przypadkach - do 60%jest to jednak równoważone przez szybki wzrost młodych byków i jakość produkowanej wołowiny. Nowonarodzony byk ma masę 38-50 kg, aw ciągu 15 miesięcy przy odpowiedniej pielęgnacji i odżywianiu może go zwiększyć o 7-10 razy. W przypadku tego okresu zysk jest zmniejszony i utrzymanie zwierzęcia przez dłuższy czas staje się niepraktyczne. Wszystkie byki nieprzeznaczone do reprodukcji są wysyłane na ubój. Mięso młodych byków tej rasy jest delikatne, ma wysokie walory smakowe i niską zawartość tłuszczu, ta wołowina jest uważana za dietetyczną.
Plusy i minusy
Ta rasa ma niewątpliwe zalety:
- maksymalna wydajność mleczna stawia Holsteinów na pierwszym miejscu pod względem produkcji mleka, mimo że zawartość tłuszczu w mleku wykazuje średnie wartości;
- duży rozmiar i waga zwierząt obu płci umożliwia uzyskanie nawet pół tony wołowiny i podrobów od jednego zabitego osobnika;
- wiek nieprodukcyjny jest stosunkowo niewielki ze względu na fakt, że dojrzewanie rozpoczyna się w wieku jednego roku;
- przedstawiciele tej rasy są w stanie żyć w różnych strefach klimatycznych, dostosowując się do lokalnych warunków;
- mają dobrą odporność i przy odpowiedniej staranności nie stworzą właściciela dodatkowych kłopotów związanych z medycyną weterynaryjną.
Wady takie są dla małych gospodarstw rolnych i prywatnych gospodarstw domowych, gdzie trudno jest stworzyć warunki konieczne dla krów rasy holsztyńskiej:
- zwierzęta te są bardzo czyste, co samo w sobie jest bardziej korzystne, ale błędy w opiece i naruszanie norm sanitarnych będą miały negatywny wpływ na ich wydajność;
- naruszenie zasad utrzymania, takich jak czystość, ciepło, brak przeciągów, doprowadzi do podatności na choroby zakaźne;
- Holenderskie krowy wymagają dużo wysokiej jakości paszy, zwłaszcza zimą, gdy zgodnie z naturalnymi cyklami ilość mleka zmniejsza się naturalnie;
- Zwierzęta te są bardzo podatne na stres, który może wynikać z działań weterynaryjnych, innych dźwięków i innych powodów do niepokoju. Stres znacznie zmniejsza wydajność;
- w porównaniu z liniami mięsnymi rasy holenderskiej występuje stosunkowo niewielka wydajność mięsa;
- Holshtinki źle zakorzeniają się w regionach o surowym klimacie.
To ważne! Lepiej unikać kupowania dorosłej krowy rasy holsztyńskiej, a także jej transportu i przenoszenia w inne miejsce. Pod wpływem stresu prawdopodobnie straci na wadze i znacznie zmniejszy swoją produktywność, co zaprzeczy takiemu przejęciu.
Konserwacja i opieka
Zainspirowany wysoką wydajnością mleka, rolnik może zdecydować, że możliwe problemy z krów rasy holsztyńskiej są całkowicie niemożliwe do pokonania i warto. Jednak nie każdy jest w stanie stworzyć warunki niezbędne dla tych zwierząt, w których mogłyby zmaksymalizować swój potencjał. Ściśle mówiąc, taka krowa zazwyczaj nie jest zdolna do małych gospodarstw. Z reguły są to krowy dla dużych rolniczych przedsiębiorstw przemysłowych. 
Są to bardzo wymagające warunki, które nie są tak łatwe do stworzenia i utrzymania, jak również narażone na stres, a nie najlepszy sposób na wydajność.
Wiesz? Krowy mają dość wysoką inteligencję, która równa się psu: ludzie byli w stanie odróżnić 11 intonacji w jęczeniu krów, zwierzęta są w stanie uczyć się od siebie nawzajem, czują przywiązanie do innych osób i okazują im czułość.
Letni teren spacerowy
Krowy rasy holsztyńskiej nie mogą być utrzymywane na pastwiskach w sposób ciągły, chociaż wymagają świeżego powietrza i światła słonecznego dla lepszego metabolizmu i utrzymania wysokiej wydajności. Najlepszą opcją do wypasu na świeżym powietrzu będzie wyposażenie terenu spacerowego.
Wymagany paddock wyposażyć w baldachim, pod którym wszystkie krowy będą mogły się dostosować. W żadnym wypadku nie należy zapobiegać przegrzaniu - są to stresujące warunki dla ciała zwierzęcia, ciepło może nawet doprowadzić do jego śmierci. Jeśli w ogóle nie ma wystarczającej ilości szopy, w warunkach przegrzania zwierzęta stają się agresywne, zmniejsza się ich apetyt, a nawet spowalnia wzrost. Lepiej jest zrobić baldachim niestacjonarny ze względu na niebezpieczeństwo gromadzenia się śmieci, wilgoci i rop na nim, co pociąga za sobą niebezpieczeństwo choroby krów z zapaleniem sutka. 
Aby utrzymać wysoki poziom laktacji i walczyć z możliwym przegrzaniem, krowy powinny mieć dostęp do słodkiej wody bez szkodliwych zanieczyszczeń. W ciągu dnia krowy piją około 50 litrów na osobę dziennie.
Krowy rasy holsztyńskiej muszą być podawane 4-6 razy w ciągu dnia, aby utrzymać wysoki poziom laktacji, proces ten jest znacznie trudniejszy do zorganizowania na pastwisku niż na chodniku.
Układ stodoły
Stodoła powinna być ciepła, najlepiej ceglana lub wapienna, drewniana nie może być wykonana. Konieczne jest ogrzanie pomieszczenia, wyposażenie go w okna do oświetlenia i wentylacji, z brudną lub glinianą podłogą.
To ważne! Podłogi cementowe nie powinny być wykonywane w stodole: może to uszkodzić kopyta i nogi zwierząt, spowodować traumatyczne sytuacje i hipotermię.
Miejsce przechowywania krów rasy holsztyńskiej powinno obejmować:
- wygodne stragany i galerie;
- tereny rekreacyjne;
- specjalne hale udojowe;
- strefy weterynaryjne.
Karmniki oraz osoby pijące powinny być wykonane z materiałów, które nie wydzielają zapachów, nie wpływają na smak, są łatwe do czyszczenia i dezynfekcji.
Dowiedz się więcej o tworzeniu własnej stodoły (wentylacja, stragan, pijący), a także o luźnej obudowie dla krów.
Warunki zatrzymania
Uważa się, że holenderskie krowy są dobrze przystosowane zarówno do ciepłych warunków, jak i stosunkowo zimnych, chociaż surowy klimat im nie odpowiada.
Komfortowy zakres temperatur dla krów rasy holsztyńskiej to 5-20 stopni powyżej zera, temperatura w stodole powinna wynosić około +20, ale nie więcej niż +30 stopni. Jeśli temperatura jest wyższa lub niższa, zwierzęta są narażone na stres, co wpływa na wydajność.
Przeciąg jest bardzo niebezpieczny dla Holshtinki, ponieważ są oni narażeni na zapalenie sutka. Stodoła powinna być wyposażona w duże okna, aby w pełni zapewnić jej oświetlenie w ciągu dnia. 
Aby nie narażać zwierząt na niebezpieczeństwo chorób zakaźnych, oni sami, ich naczynia i pomieszczenie, w którym mieszkają, muszą być regularnie czyszczone.
To ważne! Krowy holsztyńskie są uległe i czuły, ale ich charakter może ulec pogorszeniu, jeśli utrzymywane są w nieodpowiednich warunkach sanitarnych.
Czyszczenie stodoły
Zapewniają warunki sanitarne krów rasy holsztyńskiej regularne czyszczenie ich siedliska. Są to bardzo czyste zwierzęta, a ich skóra nigdy nie jest bardzo brudna, jednak wymaga regularnego czyszczenia, wymaga również mycia, przycinania kopyt i innych środków higienicznych.
Dla wygody usuwania obornika w straganie w podłodze wykonuje się rowek, z którego łatwiej zbierać i utylizować odpady. Znajduje się jak najdalej od koryta. Wymagana jest regularna wymiana zanieczyszczonej lub mokrej ściółki. 
Miski i koryta do picia powinny być myte często i regularnie, unikając sytuacji, w której nadal jest niezjedzona żywność lub zwierzęta mają zwietrzałą wodę. Przed przeniesieniem zwierząt na zimę do stodoły w pomieszczeniu należy przeprowadzić ogólne czyszczenie, a powierzchnie i naczynia należy zdezynfekować.
Wiesz? Dla wielu ludzi na przestrzeni wieków, a dla niektórych do niedawna, krowa była środkiem płatniczym, a także standardem walutowym, podobnie jak metale szlachetne, futra i niewolnicy.
Racja żywieniowa
Jakość i ilość paszy spożywanej przez krowy jest bezpośrednio skorelowana z jakością i ilością produkowanego mleka. Holenderskie kobiety są bardzo wymagające, jeśli chodzi o jedzenie, nie można ich karmić zwykłym jedzeniem, które jest wykorzystywane do reszty zwierząt. Nawet w okresie zimowym należy zadbać o wystarczającą ilość pożywienia rzadką o tej porze roku, w przeciwnym razie krowa może nieodwracalnie zmniejszyć swoją produktywność.
Dieta krowy mlecznej składa się z wyważonego zestawu rodzajów paszy:
- rośliny i zwierzęta;
- syntetyzowane metodami chemicznymi i mikrobiologicznymi;
- pasza i mieszanki;
- witaminy i suplementy mineralne.
Posiłki zawierają do 10% białka i białka, których brak pociąga za sobą przekroczenie paszy i spadek wydajności.Wiesz? W procesie ewolucji byki, nie mając pazurów, kłów i innych środków samoobrony, zdobyły zdolność do przyjmowania pożywienia i ucieczki, a następnie w spokojnym otoczeniu, aby je spalić - to znaczy stały się przeżuwaczami.
Przez cały rok holshtinki potrzebują:
- silos;
- siano;
- ziarno;
- warzywa korzeniowe;
- siano roślin strączkowych - wyka, koniczyna, lucerna i tak dalej.
Aby wzmocnić układ odpornościowy bydła i poprawić wydajność, należy dodać witaminy do jego diety. Jeśli krowa daje mniej niż 20 kilogramów mleka na wydajność mleka, potrzebuje 105 gramów białka na jednostkę karmy, jeśli więcej niż 20 kilogramów, potrzebuje 110 gramów.
Zatem krowa holsztyńska wymaga:
- karmić białkiem - około 30 kilogramów;
- siano z fasoli - około 20 kilogramów;
- zielona trawa - nieograniczona objętość.
To ważne! Aby określić wartość odżywczą paszy, która może dostarczyć zwierzęciu różnych ilości energii, istnieje jednolita koncepcja „jednostki zasilającej”, która odpowiada kilogramowi owsa.
Letnie spacery na pastwisku
Latem wypas łąkowy jest obowiązkowy dla takich krów, ale należy stopniowo przechodzić na świeże warzywa, aby uniknąć zaburzeń trawienia. 
Przed wypuszczeniem zwierzęcia na pastwisko wcześnie rano, jest ono podlewane wodą i karmione zacierem. Zaleca się również karmienie i karmienie krowy paszą w ciągu dnia za pomocą paszy i nakarmienie jej wieczorem po umieszczeniu w stodole.
W przeciwieństwie do samic karmiących samce tej rasy są lepiej trzymane na straganach, gdzie karmią się lepiej i przybierają na wadze bez marnowania energii na próżno. Żywiąc się kaloriami i nie mając aktywności fizycznej, zwierzęta takie zyskują codziennie do półtora kilograma żywej wagi.
Wiesz? Możliwe jest przekonanie krowy do wspinania się po schodach, ale nigdy nie zmusisz jej do zejścia na dół.
Różnice w karmieniu zimą
Gdy kończy się sezon letni, czas przenieść zwierzęta do boksu. Ogólnie rzecz biorąc, kobiety są zapłodnione wiosną, latem mają możliwość otrzymania najwyższej jakości odżywiania, a poród przypada na okres Nowego Roku i Bożego Narodzenia.
Czas, w którym wysoce produktywne kobiety są przenoszone na stoisko, jest specyficzny. Aby uniknąć nieprawidłowego funkcjonowania układu trawiennego, krowy są stopniowo przenoszone na szorstki pokarm zawierający błonnik. Ponadto konieczne jest wprowadzenie do diety minerałów, w szczególności magnezu. 
Zimą Holshtinkas powinny być zrównoważone w diecie:
- siano z fasoli;
- ziarno kukurydzy;
- śruta sojowa.
To ważne! Niestety krowa może nie odzyskać swojej wysokiej wydajności, nawet jeśli odchylenia od normy były krótkotrwałe, dlatego karmienie wysoce produktywnych krów powinno być bardzo starannie zaplanowane. Pierwsze cielęta z powodu zaburzeń żywieniowych chorują znacznie częściej. Zjawisko to wynika z faktu, że składniki odżywcze w dużych ilościach są usuwane z organizmu tylko za pomocą mleka, co stanowi ogromne obciążenie dla organizmu.
Dieta zimowa wygląda tak:
- gruba żywność - 38%;
- soczyste jedzenie - 34%;
- koncentrat spożywczy - 28%;
- na każdy centner żywej wagi przypada 5 kg suchej masy.
Wideo: Rasa krów rasy holsztyńsko-fryzyjskiej
Krowy holsztyńskie na całym świecie są wykorzystywane przez duże przedsiębiorstwa przemysłowe do produkcji dużych ilości mleka o doskonałych właściwościach. Na dużej farmie istnieją możliwości kontrolowania jakości żywności i utrzymania tych kapryśnych, wymagających i drogich zwierząt. Łatwiej jest również zorganizować wszystkie procesy produkcyjne i technologiczne, aby przyciągnąć niezbędnych specjalistów i inwestycje.W sektorze prywatnym i małym gospodarstwie ryzyko braku możliwości poradzenia sobie i poniesienia znacznych strat jest zbyt duże.
