ZAPALENIE BYDŁA GUZKOWATE (ZAKAŹNE GUZKOWE): OBJAWY, LECZENIE, SZCZEPIENIA

Guzkowe zapalenie skóry jest jedną z najcięższych chorób skóry występujących u bydła. Do niedawna chorobę tę uznawano za terytorialną, występującą na kontynencie afrykańskim i okolicznych terytoriach, ale w ciągu ostatnich kilku lat zakażenie mogło rozprzestrzenić się w głąb Eurazji. Obecnie choroba stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt, ale większość rolników traktuje ją z pogardą. W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu, czym jest guzkowe zapalenie skóry, a także zapoznamy się z głównymi sposobami zwalczania tego zapalenia.

Czym jest ta choroba

Guzkowe lub guzkowe zapalenie skóry jest złożoną chorobą zakaźną występującą u bydła i innych ssaków. Przyczyną rozwoju zapalenia skóry u zwierząt gospodarskich jest pokonanie ciała przez konkretnego wirusa. Zakażenie jest dość zaraźliwe, więc rozprzestrzenia się natychmiast wśród zwierząt, a także ma poważne konsekwencje dla organizmu zwierząt. Śmiertelność zwierząt gospodarskich ze zmian guzowatego zapalenia skóry wynosi od 4 do 95%.

Wiesz? Białka mleka krowiego są w stanie wiązać wiele szkodliwych toksyn, dlatego ten produkt jest tradycyjną darmową premią dla wszystkich pracowników w niebezpiecznych branżach.

Historia wykrywania i rozpowszechniania

Po raz pierwszy ludzie zetknęli się z tą chorobą zwierząt gospodarskich w 1929 r. W Południowej Afryce (Rodezja Północna) i na wyspie Madagaskar. W tym czasie pojawiły się małe ogniska infekcji, które wielu lekarzy weterynarii postrzegało jako pokrzywkę fałszywą.

Kilkadziesiąt lat później, w połowie lat 40. XX wieku, brytyjski naukowiec Bakstrom uznał tę patologię za listę pojedynczych chorób charakteryzujących się wysokim stopniem zakaźności.

Na początku lat 50. choroba zaczęła się masowo spotykać w Afryce Południowej, w szczególności na terytorium RPA, Mozambiku, Malawi i Namibii.

W 1960 r. Wybuchy infekcji dotarły do równikowej części kontynentu, a także do Afryki Północnej, z której infekcja rozprzestrzeniła się na Indie i Rumunię w ciągu zaledwie kilku dekad. W 2015 r. Choroba dotarła na terytorium Federacji Rosyjskiej, duże ogniska infekcji odnotowano w Czeczenii, Osetii Północnej i Dagestanie, aw 2017 r. W Tatarstanie.

Obecnie guzkowe zapalenie skóry jest uważane za jedną z najbardziej aktywnie rozprzestrzeniających się chorób zakaźnych zwierząt hodowlanych, a także jest głównym problemem przemysłowej hodowli bydła w Afryce i okolicznych regionach.

Patogen, źródła i drogi zakażenia

Główną przyczyną guzkowego zapalenia skóry są patogenne specyficzne wirusy DNA. Tradycyjnie można je podzielić na trzy główne grupy: BLD, Allerton i Neethling. Często zwierzęta hodowlane są dotknięte przez grupę wirusów Neethlinga, które są blisko spokrewnione z patogenami ospy u kóz, owiec i innych parzystokopytnych.

Chlamydia, bruceloza, brodawki na wymieniu, EMCAR, blutang, leptospiroza, złośliwa gorączka nieżytowa, anaplazmoza, paragrypa-3, promienica, ropień są również określane jako choroby zakaźne bydła.

Ta grupa wirusa jest wysoce odporna na ekstremalne warunki i żywotność, dlatego może bezpiecznie wytrzymać do 3 cykli przedłużonego zamrażania poza komórkami organizmu.

Kiedy są dojrzałe, wiriony Neethlinga są niezależną jednostką strukturalną o zaokrąglonym kształcie. Charakteryzuje się podwójną powłoką, bocznymi wtrąceniami, a także gęstym rdzeniem z materiałem genetycznym.

Rozwój wirusa w organizmie zachodzi wszędzie, ale w większości przypadków wpływa on na narządy i sąsiednie układy odpowiedzialne za tworzenie i aktywny transport różnych wydzielin fizjologicznych organizmu (krew, nasienie, ślina itp.). Najbardziej podatne na infekcje - rasy kulturowe zwierząt, zwłaszcza pochodzenia europejskiego. Tylko jedno chore zwierzę w ciągu 10-14 dni może zainfekować wszystkie zwierzęta i spowodować prawdziwą epidemię.

Głównymi rezerwuarami rozprzestrzeniania się infekcji są chore zwierzęta z przewlekłą lub utajoną postacią choroby, a także czynni i bierni nosiciele.

Wirus rozprzestrzenia się poprzez krew przez owady ssące krew. Dlatego w gorących krajach odnotowuje się masowe ogniska guzowatego zapalenia skóry, a także w okręgach masowej reprodukcji komarów i komarów.

W ciele owadów wirus z powodzeniem utrzymuje się do 1 miesiąca, co prowadzi do niemal niekontrolowanego przeniesienia choroby w dowolnym kierunku.

Ponadto choroba aktywnie rozprzestrzenia się z powodu fizjologicznych wydzielin zwierząt. Są w stanie zanieczyścić żywność, wodę i otaczające przedmioty, a następnie dotrzeć do dodatkowego przewoźnika - ptaków wędrownych.

Ptaki często nie są dotknięte przez konkretnego wirusa żywego inwentarza, ale z powodzeniem przenoszą je na zainfekowane obiekty na znaczne odległości. Czynniki wywołujące guzkowe zapalenie skóry nie różnią się pod względem preferencji seksualnych ani innych preferencji, dlatego wpływają na każde bydło w równym stopniu. Ponadto rozwój choroby nie ma charakteru sezonowego lub regularnego, więc kontrolowanie ognisk infekcji jest prawie niemożliwe.

Wiesz? Tradycja hinduizmu do czczenia krowy jako świętego zwierzęcia ma swoje korzenie w kulturze wedyjskiej z I-II tysiąclecia pne. er

Okres inkubacji i objawy

Pierwsze objawy uszkodzenia organizmu przez czynnik powodujący guzkowe zapalenie skóry występują w ciągu 3-30 dni od momentu zakażenia, ale często okres inkubacji tej choroby wynosi około 7-10 dni.

Obraz rozwoju zakażenia zależy od ogólnego stanu organizmu, dlatego aktywność choroby może ściśle zależeć od zdolności odporności do odporności na niebezpieczny patogen. Okres inkubacji kończy się gwałtownym wzrostem temperatury ciała u zakażonych zwierząt do +40 ° C.

Na tle ogólnego ciepła u chorych zwierząt obserwuje się następujące objawy:

utrata apetytu;
nawracające łzawienie;
obfite wydzieliny śluzowe z nosa.

Po 2 dniach po wzroście temperatury zwierzęta rozwijają okrągłe lub wydłużone guzki charakterystyczne dla choroby pod skórą o średnicy 0,5 do 7 cm i wysokości około 0,5 cm. Liczba guzków zależy od stopnia rozwoju choroby, często formacje mają szeroki rozkład - od kilkudziesięciu do kilkuset. Czasami pojedyncze guzki mogą się łączyć, w którym to przypadku tworzą gęste, wypukłe plamy.

Po pewnym czasie (1-2 dni) skóra zaczyna się rozdzielać wzdłuż krawędzi guzków i wzdłuż ich środka pojawia się niewielka pustka - co dalej prowadzi do martwicy guzków i pojawienia się charakterystycznego gnicia.

2-3 tygodnie po aktywacji infekcji guzki są całkowicie oddzielone od powierzchni ciała, a na ich miejscu znajduje się gęsta blizna, która ostatecznie rośnie wraz z naskórkiem i włosami. Jeśli infekcja stanie się bardziej skomplikowana, na miejscu guzków pojawią się owrzodzenia.

W okresie aktywnej laktacji guzki koniecznie pojawiają się na wymieniu. W tym przypadku prowadzi to do pogorszenia jakości mleka. Staje się różowawy, gruby, nabiera nieprzyjemnego zapachu i smaku. Po podgrzaniu mleko zamienia się w gęstą galaretowatą masę.

Jednocześnie występuje zapalenie węzłów chłonnych u krowy, co jest szczególnie widoczne w okolicy podbrzusza.

To ważne! Jeśli cielęta są dotknięte guzkowym zapaleniem skóry, dolegliwość jest nietypowa. W tym przypadku, zamiast charakterystycznych objawów, infekcja objawia się gorączką i nawracającą biegunką (bez objawów skórnych).

Przy zmniejszonej odporności i obecności w aktywnej fazie innych dolegliwości choroba może występować w ciężkiej postaci. W tym przypadku zwierzę ma:

gorączka;
poważna utrata apetytu i wagi;
duszność;
zaburzenia żołądkowo-jelitowe;
guzki w całym ciele, w błonach śluzowych pojawiają się jako okrągłe wrzody i martwicze blaszki o szarawo-żółtym odcieniu. Z czasem rozwijają się w obfite gnilne zmiany;
owrzodzenia i ropienie w okolicy oczu, co prowadzi do erozji powiek, jak również uszkodzenia rogówki i gałki ocznej;
ropny śluz z ust i nosa.

Diagnoza choroby

Rozpoznanie uszkodzenia bydła z guzowatym zapaleniem skóry wykonuje się na podstawie:

analiza masowej infekcji - wyraźnym znakiem choroby jest wysoka zaraźliwość i rozległość dystrybucji wśród zwierząt gospodarskich;
typowe objawy kliniczne - połączenie ciepła, ostre pogorszenie samopoczucia chorych zwierząt, a także manifestacja charakterystycznych guzków na skórze;
badania histologiczne guzków - w komórkach wybranych tkanek wykrywane są charakterystyczne ciała inkluzyjne. Mają postać niezależnych owalnych struktur. Obecność patologicznych wtrąceń potwierdza się dzięki barwieniu komórek barwnikiem Xanten (eozyną);
analiza mikrobiologiczna - izolowane wirusy są izolowane z tkanki guzkowej, która infekuje zarodki owiec lub cieląt. Mówią o specyficzności wirusa po pojawieniu się charakterystycznych inkluzji Byka w tkankach zarodków. Potwierdź rodzaj zakażenia spowodowanego zakażeniem podatnych zwierząt (myszy, owce, kozy, cielęta) i przejawem charakterystycznych objawów choroby;
analiza różnicowa - wykorzystując dane uzyskane w trakcie powyższych badań, różnicują dolegliwości z podobnymi chorobami objawowymi (pokrzywka, gruźlica, paciorkowce, epizootyczne zapalenie naczyń chłonnych, demodikoza, ospa, skutki ukąszeń kleszczy i innych owadów kłujących, obrzęk poszczepienny).

Zmiany patologiczne

Guzkowe zapalenie skóry jest niezwykle niebezpieczną chorobą, podczas rozwoju infekcji wirus powoduje poważne zmiany w organizmie zwierząt.

To ważne! Trudno jest samodzielnie zidentyfikować dolegliwość na pierwszych etapach, często pierwsze objawy są niewyraźne i nie mają wyraźnego obrazu manifestacji, dlatego, gdy pojawia się pierwsze podejrzenie zmiany w guzkowym zapaleniu skóry, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii.

W rezultacie bydło zaobserwowało:

pojawienie się charakterystycznych wtrąceń pod skórą iw obszarze tkanki mięśniowej, nerek (pod kapsułką), płuc (w rzadkich przypadkach);
obrzęk i obrzęk węzłów chłonnych, często towarzyszą wodniste tkanki i wzrost liczby limfocytów, eozynofili, komórek plazmatycznych, neutrofili (z martwicą);

nawracające krwotoki w opłucnej trzewnej, małżowinach, torebce wątroby i śledziony, w tkance bliznowatej (po zniszczeniu guzków);
obrzęk płuc i trudności układu oddechowego;
przekrwienie i zastój w gruczołach, przejście nosowe;
zapalenie tkanek błony podpuszczkowej, któremu często towarzyszą wrzody na dnie i odźwierniku;
martwica naskórka i warstwa brodawkowata skóry właściwej, wzdłuż krawędzi uszkodzonych tkanek występuje gęste pogrubienie skóry właściwej;
okołonaczyniowe naciekanie komórek i skrzepy krwi w żyłach obserwuje się pod uszkodzoną tkanką.

Oprócz padłych zwierząt można znaleźć następujące zmiany patologiczne:

objawy ciężkiego zapalenia jelit;
krwotok w błonie śluzowej jelita grubego i jelita cienkiego;
uszkodzenia stawów.

Leczenie

Obecnie guzowate zapalenie skóry można bezpiecznie leczyć, do tych celów często stosuje się złożone, wysoce aktywne leki, charakteryzujące się silnym oddziaływaniem gatunkowym i wielofunkcyjnym.

Wśród nich najbardziej popularne są następujące leki:

„Biferon-B” - jest mieszaniną bydlęcego interferonu alfa-2 i gamma. Główne składniki aktywne leku są w postaci stabilizowanej, dlatego „Biferon-B” wyróżnia się nie tylko silnym, ale również długotrwałym działaniem na wirus patogenny. Wprowadź lek poprzez wstrzyknięcia domięśniowe lub podskórne. Zwierzęta ważące do 100 kg leku są pokazywane 1 raz dziennie, z obliczeniem 1 ml / 10 kg wagi. Bydło ważące ponad 100 kg leku podaje się 1 raz dziennie w objętości 10-15 ml. Czas trwania leczenia zależy od stanu zdrowia zwierzęcia, ale często nie przekracza 3-5 dni;
„Gentabiferon-B” - mieszanina leków składająca się z siarczanu gentamycyny i bydlęcego rekombinowanego interferonu alfa i typu gamma. „Gentabiferon-B” stosuje się do wstrzyknięć domięśniowych i podskórnych. Zwierzęta ważące do 100 kg leku podaje się 1 raz dziennie z obliczeniem 1 ml / 10 kg wagi. Bydło ważące ponad 100 kg leku podaje się 1 raz dziennie, w objętości 15-20 ml. Czas trwania terapii wynosi od 2 do 5 dni;
„Enrofloksavetferon-B” - Lek składa się ze związków antybiotykowych z grupy fluorochinolonów enrofloksacyny, a także bydlęcego rekombinowanego interferonu alfa. „Enrofloksavetferon-B” podaje się przez wstrzyknięcie domięśniowe z obliczeniem 1 ml / 10 kg masy ciała, w odstępie 24 godzin. Czas trwania terapii wynosi od 3 do 5 dni.

W przypadku poważnych zmian skórnych, skórę bydła leczy się maściami antybiotykowymi 2-3 razy dziennie, a do tego celu najlepiej poleca się maści syntomycynowe i cynkowe oraz mazidło Vishnevsky.

To ważne! Produkty zwierzęce po wysoce aktywnej terapii lekowej nadają się do spożycia nie wcześniej niż w ciągu 20 dni.

Aby zapobiec rozwojowi skutków zakażenia układu oddechowego i jelit, w leczeniu zwierząt gospodarskich stosuje się dodatkowy wybór:

„Nitoks-200” - używaj narzędzia jako zastrzyków domięśniowych z obliczeniem 1 ml / 10 kg wagi zwierzęcia. Wpisz „Nitoks-200” jeden raz, ale w razie potrzeby po 72 godzinach powtórz wstrzyknięcie;
„Tetracyklina” - stosowane doustnie, co 12 godzin przez 5-7 dni, z obliczeniem 20 tys. jednostek / kg masy zwierzęcia;
„Oleandomycyna” - stosować lek domięśniowo, obliczając 20 mg / kg masy ciała 3 razy dziennie. Czas trwania terapii wynosi od 5 do 7 dni.

Program zapobiegania i szczepień

Pomimo faktu, że zwierzęta chore na guzkowe zapalenie skóry rozwijają odporną odporność na dolegliwości, wysokiej jakości i terminowe zapobieganie jest głównym warunkiem nie tylko skutecznej walki z infekcją, ale także zapobiegania ogólnemu rozwojowi choroby na dużych obszarach. Najbardziej skuteczne środki zapobiegawcze to:

okresowa kontrola zwierząt;
obowiązkowa kwarantanna chorych osób;
zakaz przywozu zwierząt gospodarskich i produktów zwierzęcych z potencjalnie niebezpiecznych regionów;
aktywna kontrola choroby przez wektor.

Ponadto okresowe szczepienia zwierząt gospodarskich pomogą chronić przed chorobami. Najczęściej do tych celów stosuje się złożone szczepionki lub specyficzne żywe preparaty oparte na szczepach SP-143, Isiolo i Kedong wirusa ospy jagnięcej hodowane w środowisku z jądrem jagnięcym.

Młode zwierzęta są szczepione po raz pierwszy w wieku 3 miesięcy, ponowne szczepienie przeprowadza się co 12 miesięcy. Pozwala to stworzyć ogromną i długotrwałą odporność w całej populacji.

Wiesz? Szczepienie jako metoda zwalczania niebezpiecznych infekcji zostało po raz pierwszy zastosowane w 1796 r. Przez angielskiego lekarza Edwarda Jennera w walce z wirusem ospy.

Czy osoba może zostać zarażona chorymi zwierzętami?

Guzkowe zapalenie skóry u bydła jest absolutnie nieszkodliwe dla ludzi, ponieważ obecnie nie było ani jednego przypadku przeniesienia ze zwierząt na ludzi. Zaleca się jednak kontakt z chorymi zwierzętami w gospodarstwie wyłącznie w ubraniach ochronnych, ponieważ osoba może stać się nosicielem zakażonych płynów fizjologicznych chorego bydła, a zatem wywołać aktywne rozprzestrzenianie się zakażenia na dużych obszarach.

Guzkowe zapalenie skóry jest złożoną chorobą zakaźną występującą dość powszechnie u bydła. Pomimo faktu, że duże ogniska tej infekcji często występują w tropikalnych i subtropikalnych regionach Afryki, każdego roku niebezpieczny wirus zbliża się do zimniejszych regionów.

Obecnie choroba ta niestety nie jest w pełni zrozumiała, więc aby uniknąć poważnych konsekwencji dla zdrowia zwierząt, konieczne jest szczepienie, w przeciwnym razie guzkowe zapalenie skóry może spowodować poważne straty.