Sztuczne zapłodnienie królików

Sztuczne zapłodnienie ma wiele pozytywnych aspektów, umożliwiając zwiększenie wydajności reprodukcji, a także wartości przemysłowej przyszłych młodych ludzi.

Jednak niewiele gospodarstw hodowlanych doceniło znaczenie tej procedury.

Tymczasem sztuczne zapłodnienie jest znacznie lepsze niż naturalne.

Dowiedz się więcej o tym, używając takich zwykłych zwierząt jak króliki.

Korzyści ze sztucznego zapłodnienia

Sztuczne zapłodnienie gatunków zwierząt domowych nie jest popularne w krajach WNP, ale w krajach europejskich proces ten co roku zwiększa jego skalę. W ciągu ostatnich kilku lat za granicą powstało wiele dużych ośrodków, rozwijających różne metody nietradycyjnej hodowli w rolnictwie. Największa ich liczba koncentruje się na terytorium Węgier, Hiszpanii, Włoch i Francji.

Wiesz? Pierwszymi, którzy aktywnie uprawiali sztuczne zapłodnienie zwierząt, są starożytni Asyryjczycy. Nawet tysiąc lat przed naszą erą aktywnie hodowali lokalne rasy koni.

Główne zalety metody w porównaniu z tradycyjną inseminacją:

• wysoka wydajność, nawożenie samic osiąga około 90%;
• możliwość uzyskania stabilnego potomstwa dzięki minimalnej liczbie samców;
• niski koszt, całkowity koszt procedury jest znacznie niższy niż zawartość wielu nawozów męskich;
• zdolność do wycofania tylko wartościowych dla produkcji i najbardziej rentownych osób;
• proces pozwala na zapłodnienie kilkudziesięciu samic jednocześnie;
• Stałe aktualizowanie materiału genetycznego u królika osiąga się bez dodatkowych kosztów dla nowych osób;
• sztuczne zapłodnienie przyczynia się do hodowli zwierząt, które są genetycznie odporne na różne dolegliwości;
• zwiększenie ogólnej odporności bydła;
• sztuczne wiązanie pozwala stworzyć nieprzerwany proces uzyskiwania produktów, niezależnie od pory roku i innych czynników;
• takie nawożenie umożliwia uzyskanie maksymalnego zysku przy minimalnych kosztach.

Dowiedz się, kiedy można pozwolić królikowi na krycie i jak powinno się to odbywać na ulicy podczas konserwacji ulicy.

Etapy sztucznego dziania

Procedura takiego unasienniania składa się z zaledwie kilku kroków. Przede wszystkim samce powinny być odpowiednio dobranymi biomateriałami, a następnie odpowiednio je przygotować i wprowadzić do organizmu samicy. Nie wymaga skomplikowanego sprzętu i kosztownego laboratorium, ale bez starannego przestrzegania wszystkich zasad nie będzie łatwo osiągnąć zdrowe potomstwo.

Biorąc biomateriał od mężczyzny

Pobranie biomateriału polega na naturalnym usunięciu nasienia z męskiego ciała. W większości dużych gospodarstw tworzone są specjalne centra nawożenia, ale dla celów domowych bardziej wskazane jest zdobycie specjalnej klatki z optymalną przestrzenią dla 2-3 osób (około 1,5-2 metrów sześciennych).

Procedura przewiduje również obecność specjalnego pojemnika do zbierania płynów fizjologicznych, składającego się z centralnej kapsułki i zewnętrznej powłoki z lateksu lub gumy, przypominających kształt pochwy królika.

Jako dawcy wybierane są tylko duże i zdrowe osoby, bez żadnych patologii, przewlekłych dolegliwości, a także wszelkiego rodzaju infekcji. Niezależnie od potrzeb produkcyjnych samce muszą mieć rozwiniętą muskulaturę, a także gęstą i jednolitą sierść.

To ważne! Jako dawcy najlepiej jest wybrać najbardziej spokojne i uległe osoby, ponieważ przyjmowanie biomateriału często powoduje silny dyskomfort u królików, co bezpośrednio wpływa na ilość biomateriału.

Co najlepsze, jeśli dawcami są młodzi mężczyźni w wieku 1-4 lat. W tym przypadku osiąga się największą zdolność zapładniającą wybranego biomateriału (do 50 samic z jednej porcji), a także maksymalną hodowlę (do 12 młodych). Główne etapy pobierania próbek biomateriałów u mężczyzn:

1. Wstępne przygotowanie. Na tym etapie sprawdzają wszystkie niezbędne elementy (komórka, pojemnik do zbierania biomateriałów itp.) Pod kątem integralności strukturalnej, a także sterylizują pojemnik do pobierania nasienia przy użyciu 70% roztworu alkoholu lub 1-2% roztworu formaliny.
2. Zastąpienie samicy w klatce samcowi. W okresie aktywnej reprodukcji osobniki o odmiennej płci dla królików jako silny bodziec, który aktywuje układ rozrodczy do produkcji materiału siewnego, królika nie można zatem zrezygnować z pobierania materiału. Królik w klatce musi być mocno przymocowany specjalnymi szerokimi pasami, w przeciwnym razie ogrodzenie stanie się prawie niemożliwe. Pojemnik do zbierania biomateriałów powinien być zainstalowany pomiędzy tylnymi nogami kobiety w pobliżu genitaliów.
3. Wybór materiału siewnego. Po całym treningu samiec może wejść do kobiety. Gdy samiec zaczyna klatki, musisz ostrożnie zastąpić pojemnik, a gdy samiec opuszcza samicę, ostrożnie ją usuń, aby nie zrzucić powstałego nasienia. Po raz pierwszy trudno jest przyjąć pobór materiału, dlatego konieczne jest kilkakrotne ćwiczenie przed głównym ogrodzeniem.

To ważne! Aby poprawić bezpieczeństwo plemników i zwiększyć wydajność pobierania próbek, pojemnik należy najpierw lekko podgrzać do temperatury około 40 ° C.

Badania laboratoryjne biomateriałów

Badania laboratoryjne wybranych próbek są najważniejszym krokiem w celu zapewnienia udanej sztucznej inseminacji królików. W tym celu należy przeprowadzić kompleksową analizę płynu, którego głównym przedmiotem jest badanie mikroskopowe. Wskazuje bezpośrednio jakość wybranego materiału siewnego, ale najpierw każda próbka jest oceniana wizualnie:

1. Wysokiej jakości materiał ma lepką konsystencję szaro-białego lub żółto-szarego odcienia. Jeśli są inne zanieczyszczenia, materiał jest odrzucany.
2. Odpowiednie nasiona powinny mieć specyficzny, trwały zapach. Próbki o ostrym nieprzyjemnym zapachu (szczególnie zgniłe) są odrzucane, ponieważ wskazuje to na patologie w układzie rozrodczym, które bezpośrednio wpływają na przyszłe potomstwo.

Po ocenie wzrokowej pobiera się niewielką ilość płynu mikroskopowego.

Na tym etapie przeanalizuj:

• ruchliwość plemników i ich cechy morfologiczne;
• liczba zdrowych i uszkodzonych komórek;
• obecność jakichkolwiek zanieczyszczeń w płynie nasiennym;
• czas upłynniania plemników;
• miano (liczba komórek w 1 ml cieczy).

Zdrowe nasiona charakteryzują się następującymi cechami:

• wysoka koncentracja komórek w 1 ml - nie mniej niż 300 milionów;
• jednolitość morfologiczna - liczba komórek z patologiami nie powinna przekraczać 5%;
• wysoka przeżywalność - liczba żywotnych komórek nie powinna być niższa niż 80%;
• wysoka aktywność komórek - nie mniej niż 60% plemników powinno wykazywać aktywny ruch prostoliniowy i postępowy;
• szybkie rozcieńczanie nasion - nie więcej niż 60 minut;
• niskie stężenie w płynie nasiennym leukocytów - nie więcej niż 1%;
• brak aglutynacji nasienia komórek, jak również obecność spermatofagów i czerwonych krwinek.

Badania pod mikroskopem przeprowadza się za pomocą zestawu szkła do mikroskopii na specjalnym sprzęcie, tak zwanym „stole Morozowa”. Urządzenie to zapewnia podgrzewanie cieczy testowej i jej otoczenia do optymalnych warunków temperaturowych (38-40 ° C).

Ciecz powinna wypełniać całą przestrzeń między szkłami, ułatwiając swobodny przepływ komórek w objętości płynu.

To ważne! Mikroskopia nie jest zalecana bez tabeli Morozowa. Niskie temperatury zmniejszają aktywność plemników, co może niekorzystnie wpływać na ogólną ocenę jakości biomateriałów.

Wprowadzenie bezpośrednio do kobiecej macicy

Po selekcji, sortowaniu i dokładnej analizie wybrane próbki nasion są gotowe do wprowadzenia do ciała samic. Jeśli planuje się wprowadzenie płynu nasiennego w ciągu kilku dni, przenosi się go do specjalnego pojemnika i przechowuje w lodówce w temperaturze 2-4 ° C.

Jeśli materiał wymaga przemieszczenia na dużą odległość, plemniki są transportowane w tak zwanym „naczyniu Dewara”. Jest to pojemnik z wewnętrznymi wnękami typu termosu.

Niewielkie kawałki lodu zasypiają we wnęce, co pozwala nam osiągnąć optymalną temperaturę dla zachowania biomateriału przez 12 godzin. Bezpośrednio przed wprowadzeniem płynów nasiennych przeprowadza się wstępne rozcieńczenie skoncentrowanego materiału siewnego.

W zależności od grubości stosuje się następujące rozcieńczenia cieczy:

• maksymalna - 1: 9;
• średnia wynosi 1: 7;
• minimum wynosi 1: 4.

Do hodowli używaj specjalnych roztworów konserwujących, które działają stymulująco na komórki rozrodcze. Najpopularniejsze z nich to rozwiązanie Shetsu i pożywka Bautina.

Aby przygotować roztwór według Schetsu, należy rozpuścić w 100 ml czystej wody destylowanej:

• surowe żółtko kurczaka - 10 ml;
• mleko w proszku - 10 g;
• roztwór gliceryny z żółtkiem - 2 ml;
• roztwór glukozy z żółtkiem - 5 ml;
• roztwór cytrynianu sodu z żółtkiem - 3 ml.

Środowisko żywieniowe Bautina składa się z:

• czysta woda destylowana - 100 ml;
• surowe żółtko kurczaka - 5 ml;
• cytrynian sodu - 0,72 g;
• glikokol - 1,82 g

Sztuczne zapłodnienie składa się z następujących kroków:

1. Strzykawki do inseminacji i inny sprzęt są dokładnie dezynfekowane 70% roztworem alkoholu lub 2% roztworem formaliny.
2. Spośród kilku kobiet wybierana jest osoba najbardziej gotowa do krycia. Głównymi objawami wystąpienia owulacji są zaczerwienienie i obrzęk zewnętrznych narządów płciowych, odmowa jedzenia i zwiększona pobudliwość.
3. Samica jest delikatnie ułożona na płaskiej, nieruchomej powierzchni z kością ogonową w dół i mocowana za pomocą szerokich pasków ze skóry lub innych materiałów. W takim przypadku tylne nogi muszą być mocno zamocowane.
4. Za pomocą małego tamponu nasączonego roztworem furatsiliny przeprowadza się dezynfekcję zewnętrznej części żeńskich narządów płciowych.
5. Za pomocą czystej i zdezynfekowanej strzykawki zbiera się niewielką ilość rozcieńczonych nasion (0,2-0,3 ml), jej końcówkę tnie się na krawędzi i zgina pod kątem 45 °. Aby poprawić wydajność procesu, płyn nasienny jest podgrzewany w kąpieli wodnej do temperatury 40 ° C.
6. Po wstępnych przygotowaniach możesz zacząć wchodzić do nasion. W tym celu strzykawka jest delikatnie umieszczana w narządach płciowych samicy i ostro wstrzykiwana płynem. Następnie strzykawka nagle, ale delikatnie wyciąga rękę, a samica zostaje wysłana do pojedynczej klatki.

Wiesz? Założyciel nowoczesnych metod sztucznego zapładniania zwierząt uważany jest za radzieckiego naukowca. I. I. Iwanow, który na początku XX wieku po raz pierwszy przeprowadzono na szeroką skalę badania w tej branży, a także przeprowadzono masową sztuczną inseminację różnych gatunków zwierząt.

Dbaj o królika po inseminacji

Ciąża u królików trwa 30-32 dni i przez cały ten okres zapłodniona samica musi stworzyć specjalne warunki dla bezpiecznego formowania się młodych. Przede wszystkim nie powinniśmy zapominać, że ciąża poważnie wpływa na stabilność emocjonalną i zachowanie zwierząt, dlatego w króliku należy stworzyć cichą i spokojną atmosferę.

Dobrze będzie wiedzieć, jak długo to trwa i jak określić ciążę królika.

W tym celu samica musi zostać przeszczepiona do specjalnej, uprzednio przygotowanej klatki, o objętości kostki co najmniej 0,8 m, z dala od spokrewnionych osobników i innych zwierząt.

Podczas ciąży ciało królika potrzebuje ogromnej ilości dodatkowych składników odżywczych. Dlatego po wykryciu ciąży samica musi koniecznie otrzymać nieograniczoną ilość wysokiej zawartości witamin i pożywienia, a także swobodny dostęp do świeżej wody. W przeciwnym razie zła dieta może powodować poronienia lub nieprawidłowości u potomstwa.

Codzienne żywienie ciężarnego królika musi obejmować:

• owoce;
• warzywa;
• surowa karma;
• pasze zbożowe (owies, jęczmień, kukurydza, rośliny strączkowe itp.).

Aby poprawić kondycję organizmu, zaleca się stosowanie specjalnych premiksów witaminowych dla zwierząt ciężarnych, jednak preparaty takie powinny być stosowane tylko po uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii. Około 7-10 dni przed przewidywaną datą urodzenia potomstwa, samica powinna otrzymać gniazdo. Jego rolę pełni małe drewniane pudełko z otworem. Dno gniazda musi być ułożone miękkim podłożem ze słomy lub innych materiałów.

Nie zapomnij o regularnym myciu na mokro w klatce. Organizm ciężarny jest szczególnie narażony na porażki z powodu różnych infekcji i szkodników, dlatego konieczne jest regularne czyszczenie komórki. Czyszczenie z odchodów powinno być przeprowadzane co najmniej 2 razy w tygodniu, usuwanie pozostałości starego jedzenia powinno być praktykowane codziennie.

Wiesz? Od połowy XX wieku króliki w Australii są uważane za poważne szkodniki. Po migracji statkami Pierwszej Floty zwierzęta te nie tylko masowo rozprzestrzeniły się na kontynencie jako dzikie gatunki, ale także doprowadziły do ​​bezpowrotnego zniknięcia niektórych rodzimych gatunków zwierząt.

Każde czyszczenie klatki musi kończyć się obowiązkową dezynfekcją. Po pierwsze, należy dokładnie oczyścić wszystkie powierzchnie i zawartość celki specjalnymi roztworami dezynfekującymi, a następnie za pomocą palnika lub innych urządzeń spalić przez kilka sekund wszystkie niepalne i słabo palące się elementy, w tym koryto i koryto.

Najczęściej roztwory dezynfekujące są przygotowywane na podstawie następujących leków:

• Bromosept-50;
• Glutex;
• Virocid;
• Virkon C;
• Ecocide C.

Płyny robocze przygotowuje się bezpośrednio przed użyciem, zgodnie z instrukcjami producenta. Wymień powyższe leki może być jod farmacji. W tym celu przygotowuje się go z 5% wodnych roztworów na bazie gotowanej lub czystej wody destylowanej.

Sztuczna inseminacja to nowoczesna i popularna procedura w hodowli zwierząt, która pozwala na nieprzerwany proces produkcji produktów króliczych, niezależnie od wielkości gospodarstwa.

Ponadto sztuczne zapłodnienie umożliwia uzyskanie wysokiej jakości produktów przy minimalnych kosztach. To nie tylko zwiększa całkowity zysk z hodowli zwierząt, ale także pozwala uniknąć nieprzewidzianych wydatków.