Chrysorrhoea Gladers i Euproctis to gatunki ćmy, które mogą zaszkodzić nie tylko drzewom rosnącym w twoim ogrodzie, ale także tobie. Dlatego, aby chronić siebie i rośliny, ważne jest, aby wiedzieć, jak wyglądają złote ogony, gdzie są najbardziej powszechne, jak mogą cię skrzywdzić i jak możesz z nimi walczyć.
Opis Goldtail
Sam motyl, czyli dorosły osobnik, ma biały kolor z jedwabistym odcieniem. Rozpiętość skrzydeł wagonu złota lub, jak to się nazywa, złoty jedwabnik, wynosi około 3-4 cm, anteny głowy mają podobny kształt do liści dębu, mają żółtawy kolor. Można odróżnić samicę od mężczyzny po brzuchu: u samicy jest ona pogrubiona, a u samca zwęża się pod koniec. 
Bez względu na płeć, taki motyl ma kilka włosów na czubku brzucha, które różnią się kolorem od koloru całego ciała i skrzydeł motyla: u samic są złote (stąd nazwa gatunku), a u samców jest brązowe.
Wiesz? Nauka zna 165 000 różnych gatunków motyli. Najwięksi są przedstawicielami gatunku. Attacus aitas lub pawie atlas. Skrzydła tych owadów w zasięgu mogą osiągnąć 30 cm, więc ten motyl łatwo można pomylić z ptakiem. Możesz zobaczyć pawie oczy w tropikalnych lub subtropikalnych lasach Azji Południowo-Wschodniej, w południowych Chinach, a także na obszarach Tajlandii, Indonezji, Kalimantan, Jawy.
Dystrybucja i siedlisko
Obszar dystrybucji takich motyli jest stosunkowo niewielki. Najczęściej owady te znajdują się w mniejszej części Europy Środkowej i Azji, są również powszechne w Europie Zachodniej oraz w europejskiej części Rosji (na Uralu na wschodzie i na leśnej tundrze na północy). Oznacza to, że mieszkańcy Zlatoguz zamieszkują prawie cały kontynent europejski. Wolą budować gniazda i składać jaja na dębie, ponieważ najczęściej je się. 
Cykl rozwojowy
Sezon lęgowy chrząszcza jest w środku lata. Pewnego razu żeńska złota rybka może złożyć 300 okrągłych żółtawych jaj o średnicy 0,5 cm. Z reguły robią to w grupach na spodniej stronie liści drzewa, tworząc specjalne kokony dla jaj i pokrywając je włosami na brzuchu. Wtedy samica umiera i staje się ofiarą innych owadów lub zwierząt.
Wiesz? Nie wszyscy wiedzą „ciemna strona” takich nieszkodliwych owadów, jak motyle. Niektóre z nich żywią się odchodami zwierząt lub moczem, rozkładającym się mięsem, a nawet łzami gadów. Takie cechy niektórych gatunków są wykorzystywane przez naukowców do przyciągania owadów: na przykład, aby złapać przedstawiciela gatunku - szeryfa w kratkę - naukowcy plują na tkaninę i pozostawiają ją w miejscu, w którym żyją takie motyle. Kawałek materii nasycony śliną przypomina owady ptasich odchodów, więc siedzą na nim i łatwo wpadają w pułapkę naukowców. W kręgach naukowych ta metoda przyciągania motyli nazywa się metodą Arenholza.Złociste jaja zimą w jedwabnym kokonie. Wiosną, ze średnią temperaturą dzienną nie niższą niż +12 ° C, pojawiają się z nich larwy, które w krótkim czasie przekształcają się w gąsienice. Mogą osiągać długość 40 mm, mają 16 nóg, biało-czarno-pomarańczowo-brązowy kolor z wiązkami czerwonych włosów na całym ciele. Gąsienice przegryzają dziury w gniazdach, w których mogą się ukryć, gdy na dworze robi się zimno.
Zaczynają jeść aktywnie i jeść bukiety drzew, a następnie przemieszczają się do liści, z których pozostają tylko żyły centralne. Okres karmienia gąsienicy wynosi około miesiąca, w którym to czasie udało im się zrzucić około 5 razy. 14-20 dni po kwitnieniu gąsienice kończą swój rozwój. Splatają się osobno kokony pajęczyn między liśćmi, gałęziami lub w korze drzewa, ukrywając się w nich. Gdy średnia temperatura powietrza osiąga + 26 ° C, gąsienice po raz ostatni przeplatają się wewnątrz kokonu, zamieniając się w czarno-brązowe poczwarki.Ten etap rozwoju owada trwa około 20 dni, po których rodzą się dorośli lub imago. Motylie bobry są nocne. Jeśli chodzi o żywność, zarówno gąsienice, jak i dorośli już preferują liście dębu, ale mogą jeść jabłka, gruszki, głogi, lipy, osiki, tarniny, wierzby, brzozy i inne drzewa. Z reguły jedzą młode rośliny.
Wiesz? Motyle są jednym z najczęstszych przedmiotów do zbierania, wiele gatunków tych owadów jest wymienionych w Czerwonej Księdze, ale w Azji i Ameryce Południowej motyle są popularnym przysmakiem. Na przykład w Chinach powszechna przystawka w postaci gotowanych i duszonych poczwarek jedwabników. To danie można spróbować w restauracji, kawiarni, a nawet kupić w zwykłej tacy na ulicy. Opinie, które przypominają poczwarki do smaku, różnią się: niektórzy twierdzą, że drzewo, inni twierdzą, że taka przekąska smakuje jak guma.
Szkodliwe złote rybki
Przede wszystkim, złote kosmyki powodują ogromne uszkodzenia roślin, ponieważ mogą jeść wszystkie liście i pęczki na nich. Żywią się latem i spożywają pęczki na wiosnę, zapobiegając kwitnieniu liści. Drzewo nie tylko nie może owocować, ale staje się bezbronne, proces fotosyntezy, który zachodzi w liściach, zatrzymuje się, roślina staje się słaba i może nawet umrzeć. Ale złoto nie zatrzymuje się na tym: jadąc jedno drzewo, przenoszą się do drugiego i robią to samo z nim. 
Ważne jest, aby złotnicy nie rosli na drzewach w parku lub ogrodzie botanicznym, ponieważ z powodu takich owadów rośliny stają się mniej atrakcyjne. Ponadto bestie goldtail są trujące i mogą szkodzić ludziom. Między dziewiątym a dziesiątym segmentem ciała mają pomarańczowe guzki z gruczołami. Jeśli gąsienica jest zakłócona, z kanałów odpływowych tych gruczołów wydziela się ciecz, która wysycha na czubkach włosów gąsienicy.
To ważne! Podczas pracy w ogrodzie lub parku, w którym owady te zamieszkują drzewa, nie należy zapominać o założeniu specjalnej maski oddechowej, która ochroni drogi oddechowe przed wnikaniem trujących włosów w złocistobrązowym wzorze. Ważne jest również, aby chronić ręce i skórę przed narażeniem na truciznę.Kiedy osoba dotyka tych włosów, trucizna dostaje się na skórę i powoduje podrażnienie ze świądem i stanem zapalnym. Stan skóry poprawia się dopiero po kilku dniach. Aby szybciej poradzić sobie z taką reakcją, można wykonać kompres z roztworu sody oczyszczonej (jedna łyżeczka do szklanki wody) na dotkniętą skórę.
Ponadto, jak wiesz, te owady często rzucają się, ich włosy lecą w powietrzu, a jeśli dostaną się do dróg oddechowych osoby, powodują kaszel, chrypkę, a nawet alergie.
Dowiedz się, jak radzić sobie z: świądem winogron, osamią, chrząszczem rzepakowym, kapuśniakiem, mszycami, robakami, przędziorkami, wciornastkami i stonką ziemniaczaną.
Metody radzenia sobie ze złotymi ogonami i zapobieganie ich wyglądowi
Oczywiście, aby nie mieć problemów ze złotymi ogonkami, lepiej regularnie zapobiegać pojawianiu się takich owadów. Najlepiej jest zastosować środki zapobiegawcze jesienią, kiedy liście spadną lub wiosną, zanim kwitną pęczki, kiedy łatwiej jest roślinom zauważyć miejsca, w których szczygły składały jaja. Istota środków zapobiegawczych polega na dokładnym zbadaniu drzew pod kątem obecności kokonów ze złotymi jajami jedwabników. 
Jeśli takich drzew i krzewów jest mało, możesz je usunąć ręcznie. Jednakże, jeśli porażka jest ogromna, te gałęzie, na których wiele kokonów, lepiej wyciąć i spalić. Ptaki (sójka, sikorka, kukułka) lub mięsożerne owady (takhin, braconid, chalcid, itp.), Które spożywają złoto i ich jaja jako pokarm, mogą również pomóc w walce ze złotymi jedwabnikami, uwalniając je tym samym z ogrodu lub park.
Dlatego sprowadzenie takich asystentów na miejsce jest ważną częścią zwalczania szkodników. Na przykład, aby przyciągnąć ptaki, możesz wyposażyć ogród w karmniki i od czasu do czasu napełniać je jedzeniem. Najlepiej robić to zimą, aby do czasu, gdy ptaki zilogogz są aktywne, są przyzwyczajone do odwiedzania tego obszaru i żerowania na nim. Jeśli ani profilaktyka, ani ptaki, ani owady nie pomagają pozbyć się złocistych i wilczych ogonów, konieczne jest skorzystanie z toksycznych substancji chemicznych - inhibitorów syntezy chityny lub biologicznych pestycydów.
To ważne! Zapobieganie lub niszczenie wagonu złota powinno być przeprowadzane wraz z sąsiadami w okolicy, ponieważ nawet jeśli podejmiesz wszelkie niezbędne środki, aby pozbyć się szkodników w swoim ogrodzie, mogą one dotrzeć do ciebie z drzew rosnących po drugiej stronie ogrodzenia.Odbywa się to wczesną wiosną, zanim gąsienice wyłonią się z kokonów. Drzewa opryskuje się roztworem „Corsair” lub „Phosphamide” (15 g substancji na 10 litrów wody). Kiedy nerki już się pojawiły, a gąsienice wychodzą z kokonów, można się ich pozbyć za pomocą 20 g chlorofosu, rozcieńczonego w 10 litrach wody, 50 g entobakteriny, również rozcieńczonego w 10-litrowym wiadrze, lub 30 g metafosu na to samo wiadro wody.
Zlatoguzki - owady, niebezpieczne zarówno dla ogrodu, jak i dla Ciebie. Łatwo je jednak rozpoznać, aby pozbyć się takich szkodników, konieczne jest podjęcie wysiłku. Aby nie spryskiwać drzew chemikaliami, ważne jest prowadzenie profilaktyki, której istotą jest poszukiwanie kokonów złocistych ogonów i ich niszczenie.
