Opadająca Bilbergia - najczęstsza roślina wewnętrzna wszystkich odmian bilbergii, która otrzymała popularnie przydomek „Łza królowej”. Jak hodować takie piękno na swoim parapecie, zwłaszcza pielęgnację i konserwację, a także metody hodowli i zwalczania szkodników - o tym bardziej szczegółowo w artykule.
Charakterystyka kwiatów
Bilbergia jest członkiem rodziny Bromeliad - roślin, które głównie zamieszkują strefy tropikalne i subtropikalne Afryki Zachodniej. Ta rodzina ma ponad 2000 gatunków roślin, charakteryzujących się gęstymi, mięsistymi liśćmi i dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym.
Rodzina bromeliad obejmuje również rośliny takie jak aechmea, guzmaniya, vriezii i bromelia.
Wśród odmian bilbergii znajdują się:
- zielony: różne ciemnozielone proste liście z szarymi łuskami. Ojczyzna - południowy Meksyk;
- wspaniały: ma pionowe sztywne duże liście. Kwitnie w małe niebieskie kwiaty. Pochodzi z południowo-wschodniej Brazylii;
- wstążka: Charakterystyczną cechą tej odmiany są jaskrawo kolorowe liście różnych odcieni i duże niebieskie kwiaty. Kraj pochodzenia - Ameryka Środkowa;
- zebra: ma srebrno-brązowy kolor liści i jasnoróżowych kwiatów. Pochodzi z Gwatemali i Hondurasu;
- piramida: Wyróżnia się pionowymi skręconymi liśćmi i małymi kwiatami. Ojczyzna - Wenezuela.
Opadająca (opadająca) bilbergia nie jest zwykłą rośliną: z Bromeliads jest związana tylko przez mocną, mięsistą strukturę liścia. Pod wszystkimi innymi względami „Łza Królowej” przypomina raczej epifity - rośliny pasożytnicze o długich, jasnych kwiatostanach.
Zalecamy zapoznanie się z różnymi typami roślin domowych.
W przeciwieństwie do innych Bromeliads, roślina ma długie liście, które zwężają się do wierzchołka - na zewnątrz są podobne do zbóż. Sam liść jest pokryty niewielką szorstkością lub łuskami, a wzdłuż krawędzi znajduje się szereg spiczastych zębów. Warto zauważyć, że łodyga bilbergii nie - liście rosną bezpośrednio z korzenia.
Charakterystyczną cechą kwiatu jest możliwość zmiany koloru liści, w zależności od oświetlenia - w ciemności są ciemne, bogate w zieleń i rzucają odcień różowo-brązowego światła. Ta wieloletnia wiecznie zielona roślina kwitnie jasnymi, różowo-szkarłatnymi pąkami, które powodują żółto-zielone wiechy. 
Kwiaty zbierane są w skręconych, spiralnych, opadających uszach - ta cecha i określa nazwę rośliny. Czas kwitnienia bilbergii jest spowodowany zimą, dlatego wygląda szczególnie pięknie na tle tradycyjnych roślin kwitnących latem.
Wiesz? Bilbergia ma wyjątkową właściwość - emituje specjalne lotne substancje, które doskonale nasycają i jonizują powietrze. Ponadto może pochłaniać hałasy lub głośne dźwięki. W praktyce feng shui roślina symbolizuje duchowość i mądrość życiową - jest to ułatwione przez zdolność bilbergii do stworzenia komfortowej atmosfery wokół siebie.
Jednak wśród tej rośliny są takie gatunki, które kwitną tylko latem - na przykład zielona i piramidalna bilbergia. Owoce kwiatowe - jagody. Roślina osiąga wysokość 60 cm, a sama szypułka może dorastać do 80 cm.
Wideo: treść i dbałość o bilberg
Funkcje treści
Bilbergia, mimo egzotycznego pochodzenia, jest bezpretensjonalna i mało wymagająca - doskonale dostosowuje się do klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się wytrzymałością i dobrym zdrowiem - ten kwiat rzadko jest narażony na choroby.
Do niewymagających roślin doniczkowych należą również sansevieria, chlorophytum, kaktus, euforbia, hoya, tradescantia, zamiokulkas, spathiphyllum, hibiscus, zygocactus.
Jednak roślina potrzebuje komfortowego reżimu temperaturowego, nawożenia i odpowiedniego podlewania - opóźniona lub złej jakości opieka może prowadzić do śmierci.
Temperatura i wilgotność powietrza
Podstawową zasadą optymalnej temperatury jest zapobieganie nagłym zmianom temperatury. Gwałtowna zmiana temperatury powyżej 12–14 ° C powoduje wstrząs: liście więdną, silnie się zwijają i mogą spaść. 
Bilbergia czuje się najbardziej komfortowo w temperaturze 17-22 ° C, aw niższej temperaturze (14-15 ° C) roślina kwitnie szybciej.
Jeśli jednak stale trzymasz kwiat w zimnie lub w przeciągu, możesz znacznie osłabić układ odpornościowy rośliny, a to potencjalnie zagraża powstaniu chorób. Nie zaleca się również przekraczania temperatury powyżej 26-28 ° C: w przypadku niewystarczającego podlewania bilbergia może łatwo umrzeć w upale.
Oświetlenie
Ogromną zaletą bilbergii jest zdolność adaptacji do niewystarczającego i słabego światła, mimo że kwiat jest z natury bardzo kochający światło. Ale nawet jeśli twoje okna są zwrócone w stronę północną, a zmierzch panuje w domu przez większość dnia, roślina cicho toleruje taki brak światła. 
Jednak lepiej jest zapewnić kwiatowi rozproszone naturalne światło słoneczne: kiedy bilbergia jest skąpana w słońcu, jej liście stają się bardziej nasycone. W letnie słoneczne dni można podnieść kwiat na świeżym powietrzu: przyspieszy to powstawanie młodych rozet w gatunkach kwitnących latem. Ważne jest, aby kwiat nie znajdował się przez dłuższy czas w bezpośrednim świetle słonecznym.
Podlewanie i opryskiwanie
Nadmierne zwilżenie gleby, jak również nadmierna suchość, mogą być szkodliwe dla bilbergii - roślina preferuje glebę średnio wilgotną. Bilberg wodny potrzebuje nie więcej niż 1 raz w ciągu 5-6 dni - pod warunkiem, że górna warstwa gleby jest wysuszona nie mniej niż 3-4 cm.
Najlepiej jest stosować podlewanie korzeni wraz z opryskiwaniem: w letnią suchą pogodę można spryskać kwiat do 5 razy dziennie. Zimą podlewanie odbywa się rzadziej, ale nie częściej 1 raz w ciągu 10 dni. 
Jeśli podlewanie tworzy nadmiar wody na patelni, należy ją opróżnić: w przeciwnym razie korzenie mogą zacząć gnić. W okresie kwitnienia górna warstwa gleby w doniczce może być pokryta mchem lub mokrą gliną, co pomoże zachować wilgoć w glebie i lepiej nasycić cały kwiat.
To ważne! Podczas podlewania i rozpylania bilbergii nie dopuścić do zastoju wody w lejkowatych liściach rośliny - w przeciwnym razie, gdy wystąpi temperatura ciągu lub zimnego powietrza, ten mieszkaniec parapetu będzie się przeziębił.
Top dressing
Bilbergia potrzebuje dodatkowego nawozu tylko w okresie wegetacyjnym. Nakarm go specjalnymi rozpuszczalnymi nawozami przeznaczonymi dla gatunków bromeliad. Można stosować zwykły nawóz - jednak dawkę należy zmniejszyć o połowę. Nawóz stosuje się 1 raz na 15-20 dni, cały okres karmienia trwa zwykle 2-2,5 miesiąca. 
Przeszczep
Regularna transplantacja tego tropikalnego piękna nie jest potrzebna: tylko wtedy, gdy kwiat zbytnio się rozrósł, należy go przenieść do większej puli. Najlepiej wybierać nie głębokie, ale szerokie garnki lub doniczki.
Rośliny takie jak Calibrachoa, Surfinia, Bacopa, Dichondra, Campanula, Begonia, Vervaina i Geranium są również doskonałe do sadzenia w doniczkach.
Nowe podłoże ustawiane jest w specjalnym naczyniu: mieszanka próchnicy, piasku rzecznego, torfu liściowego i gleby. Przygotowana gleba jest dobrze nawilżona (na tym etapie można stosować nawóz), a roślina jest przeszczepiana.
Hodowla Bilbergii
Istnieje kilka sposobów propagowania bilbergii: każda ma swoje zalety i wady. 
Z nasion
Najbardziej kłopotliwa metoda hodowli kwiatu. W tej metodzie najlepiej nadają się świeże, nie suszone nasiona. Zebrane nasiona nasącza się słabym roztworem nadmanganianu potasu i lekko suszy. Następnie przygotowuje się specjalne pojemniki: umieszcza się w nich mieszaninę mokrego piasku rzecznego i torfu.
Przygotowane nasiona są sadzone w wilgotnej glebie (trzeba je docisnąć do głębokości 1 cm). Górne pudełka są pokryte szkłem lub przezroczystą torbą, aby uzyskać efekt cieplarniany. Te małe szklarnie są eksponowane w zaciemnionym ciepłym miejscu (o temperaturze co najmniej 24 ° C) przez 5-6 tygodni - aż pojawią się pierwsze pędy.
Bardzo ważne jest, aby stale utrzymywać wilgotność i zapobiegać wysychaniu gleby: w tym celu należy okresowo usuwać worek lub szkło i przeprowadzić dobre spryskiwanie gleby. 
Rozmnażanie bilgierii za pomocą nasion jest niezwykle rzadkie - jeśli popełnisz błąd na jakimkolwiek etapie takiej reprodukcji, nie będziesz w stanie wyhodować kwiatu, musisz poczekać kolejny rok, aż do następnego kwitnienia rośliny.
Procesy boczne
Świetny sposób na uzyskanie pełnowartościowego dużego zakładu bez długiego oczekiwania. W rzeczywistości główny zakład jest po prostu podzielony: procesy boczne (nazywane są także „dziećmi”) są po prostu składane w innym pojemniku. 
Ten sposób jest wygodny w tym, że w bilbergii powstaje wystarczająco duża ilość takiego materiału do sadzenia, a z jednego kwiatu można uzyskać więcej niż dziesięć nowych.
„Babes” wraz z korzeniami przesadza się do małych doniczek z przygotowaną wilgotną glebą (ważne jest, aby zapewnić młodym pędom wystarczającą ilość światła słonecznego). Młoda bilbergia może kwitnąć zaledwie 2 lata po posadzeniu.
Sadzonki liści
Metoda ta nazywana jest również „podziałem” - główny kwiat jest podzielony na części. Lepiej jest użyć dużej łodygi liścia, nie mniejszej niż 20 cm: taki liść będzie miał wystarczającą siłę i energię, aby zakorzenić się w nowym miejscu. Łodyga musi być zakorzeniona w przygotowanej wilgotnej glebie (mieszanka torfu i grubego piasku).
W tym celu sadzi się go w małym garnku z podkładem i przykrywa przezroczystą torbą, czapką lub szklanym pojemnikiem na wierzchu. Następnie cięcie umieszcza się w ciepłym (co najmniej 24 ° C) miejscu z regularnym dostępem światła słonecznego. Dzięki wsparciu właściwego poziomu wilgotności (konieczne jest spryskiwanie cięcia co 3-4 dni), w ciągu miesiąca pojawią się pierwsze korzenie.
Szkodniki, choroby i środki kontroli
Pomimo faktu, że bilbergia jest dość silną rośliną o dobrej odporności, nie jest odporna na ataki różnych pasożytów.
Głównymi szkodnikami tego kwiatu są:
- tarcza;
- mszyca;
- pająk;
- wełnowiec
Aby zapobiec pojawieniu się tych pasożytów, jest jednak prawie niemożliwe uratowanie rośliny przed szkodnikami w możliwie najkrótszym czasie - obowiązek każdego hodowcy. Zaatakowane obszary arkusza są traktowane bawełnianym wacikiem, który jest zwilżany roztworem mydła - muszą dokładnie wytrzeć całą powierzchnię arkusza w celu dezynfekcji.
Jeśli pasożyty wpływają na bilbergię w niewielkiej ilości, wówczas zazwyczaj miara ta wystarcza, aby szkodniki się wycofały. Jeśli inwazja pasożytów jest bardziej rozpowszechniona, należy skorzystać z pomocy środka owadobójczego: rozcieńczyć Actellic lub Carbofoss w wodzie (15-20 kropli na 1 litr) i ostrożnie spryskać całą roślinę tym lekiem.
Jeśli grzyb pojawi się na liściach (często dzieje się to po inwazji mszyc), dotknięte liście należy całkowicie usunąć, a dla niezakażonych należy zastosować roztwór mydła. 
Do najczęstszych chorób bilbergii należą:
- Wygląd brązowych plam. Najczęściej jest to wynikiem oparzenia słonecznego - w tym przypadku należy pilnie usunąć roślinę z bezpośredniego światła słonecznego, spryskać ciepłą wodą i umieścić w chłodniejszym miejscu (różnica temperatur w tym przypadku nie powinna być większa niż 5-6 ° C!)
- Zaciemnienie końców liści (końce stają się brązowe lub brązowe). Jest to sygnał, że woda stagnuje w skręconych lejkach papieru lub że jest podlewana za pomocą zbyt twardej wody: użyj bardziej miękkiej wody, a po rozpyleniu wytrzyj nadmiar wilgoci z liści miękką szmatką.
- Więdnięcie liści, powolny wzrost. Mówi o braku światła słonecznego: przesuń roślinę na świeże powietrze (latem) lub użyj dodatkowego sztucznego oświetlenia (zimą).
- Gnicie roślin. Poważna choroba, która grozi zabiciem bilbergii. W takim przypadku konieczne jest pilne przeniesienie awaryjne do nowego garnka z optymalną glebą (wilgotność nowego podłoża nie powinna przekraczać 50%).
Aby uniknąć zachorowania, dokładnie sprawdzaj kwiat co tydzień: sprawdź elastyczność i jednolitość koloru liści, usuń, jeśli to konieczne, suche liście, nie zapomnij zastosować nawozu i monitorować poziom wilgotności gleby.
To ważne! Gnicie lub suszenie rozety kwiatowej po kwitnieniu jest naturalnym procesem - nie jest uważane za chorobę i nie sygnalizuje, że roślina zachoruje.
Dlaczego bilbergia nie kwitnie w domu
Głównym powodem, dla którego bilbergia uparcie odmawia kwitnienia, jest brak wilgoci i światła. Dzięki regularnemu rozpylaniu w lecie i utrzymaniu kwiatu w rozproszonym świetle, nie ma problemów z kwitnieniem. Jeśli jednak bilbergia i tak nie zakwitnie, możesz wypróbować tę metodę: włóż pokrojone jabłko do garnka i załóż przezroczysty cienki worek na sam kwiat. 
Kiedy powstaje klimat szklarniowy, jabłko zaczyna wydzielać etylen, substancję, która przyspiesza proces kwitnienia u wszystkich członków rodziny bromeliad (w ten sposób przyspiesza się kwitnienie ananasa). Można uzyskać kwitnącą bilbergię na parapecie, odtwarzając główną roślinę przez szczepienie: mała roślina wyhodowana w ten sposób może zakwitnąć w ciągu roku.
Wiesz? Rośliny z rodziny bromeliad zostały odkryte przez Kolumba w czasach Wielkich Odkrycia Geograficznego. Zaledwie trzy wieki później, w 1815 roku, bilbergia priramidalnaya została szczegółowo opisana w angielskiej botanice jako żywy przedstawiciel bromeliadów. Ta praca ma kilka tomów, a dziś znajduje się w szeregach złotego funduszu dzieł botanicznych.
Innym możliwym powodem braku kwiatów na tropikalnym pięknie jest niedostateczna mineralizacja gleby. W tym przypadku konieczne jest przeszczepienie bilbergii do innego naczynia z nową, nawożoną i dobrze nawilżoną glebą. 
Bilbergia to niezwykła roślina wewnętrzna, która dzięki jasnym danym zewnętrznym może być ozdobą Twojego ogrodu kwiatowego. Zgodność z optymalną temperaturą, wilgotnością i poziomem światła, a także terminowa pielęgnacja pozwoli Ci cieszyć się pięknem tego tropikalnego gościa przez wiele lat.
Opinie z sieci
