Coolangs to rzadka rasa walczących kurczaków o złym humorze, niskiej produkcji jaj i słabych wskaźnikach mięsa.
Są rzadko spotykane w gospodarstwach rolnych, ponieważ takie zwierzęta są preferowane tylko przez fanów walki kogutów. Na temat cech tego gatunku ptaków, a także zasad jego zawartości, opiszemy poniżej.
Historia rasy
Dzisiaj niewiele osób wie o agresywnych kulangach, lub, jak się je nazywa, dakanach. Rasa przetrwała wiele pokoleń i jest obecnie na skraju wyginięcia. Ornitolodzy uważają go za jedną z najstarszych odmian kurczaka pochodzących z Azji.
Wiesz? Małe kurczaki demonstrują zestaw umiejętności i refleksów dostępnych dla trzyletniego dziecka. Ogólnie rzecz biorąc, kurczaki, pomimo stereotypu o ograniczonych możliwościach ich mózgów, potrafią zapamiętać około stu osób, rozpoznać ich właściciela i być dobrze zorientowanym w czasie.
Tradycja zabawy i zarabiania pieniędzy na walkach kogutów zrodziła się wiele wieków temu w chanatach Khiva i Buchara, a także w Uzbekistanie, Kirgistanie i południowych regionach Kazachstanu. To było z tym związane i wiązało się ze szczególnym zainteresowaniem uprawą walczących ras. Ale nie każdy kogut mógł wziąć udział w konkursie. Od wieków ideał walki został udoskonalony. Musiał mieć mocną budowę i masę ciała, a także przeważać nad agresywnością. Główne cechy rasy Dacan zostały utworzone przez dobór naturalny.
Charakterystyczne jest to, że nawet w niektórych regionach Turkmenistanu i Uzbekistanu zachowały się pojedyncze gospodarstwa, w których, w celu zachowania genotypu, specjalizują się wyłącznie w hodowli tej wyjątkowej rasy, której głównymi cechami są niestandardowy wygląd i szczególny charakter. Ale teraz jest ustawiony jako sportowy element dekoracyjny.
Wiesz? W Indiach udomowione kurczaki przez długi czas uważano za zwierzę kultowe, więc ich mięso było surowo zabronione. Ale polowanie na ich dzikich krewnych zostało przyjęte z zadowoleniem.
Wygląd mężczyzn i kobiet
Kulangi są łatwe do opanowania. Różnią się one od tradycyjnych ras kurczaków mięsno-jajecznych strukturą wydłużonego ciała i niską wagą. Ale w rzeczywistości te kurczaki nie są chude, ponieważ mają bardzo muskularne i gęste ciało. Kurczaki ważą około 3 kg, a koguty - nie więcej niż 6 kg. Charakterystyczne cechy rasy to:
- pionowo wydłużony wstępnie załadowany korpus z mocnymi kośćmi i muskularnym gorsetem;
- długa, mocna szyja z dobrze rozwiniętymi mięśniami i lekkim zgięciem do przodu;
- ściśle przylegają do ciała i blisko osadzonych skrzydeł;
- gęste twarde upierzenie w kolorze jasnobrązowym, łososiowym, czerwonym lub czarnym;
- mała, lekko płaska głowa;
- mały krótki szpiczasty dziób z wyraźnym wygięciem (charakteryzujący się różnego rodzaju szkarłatnymi odcieniami);
- prawie niezauważalny grzebień valiform (u kur jest więcej niż u kogutów);
- jasne, pomarańczowe oczy;
- małe płaty w kolorze różowym lub białawym;
- ledwo zauważalne fioletowe kolczyki (mogą być zupełnie nieobecne);
- wydłużone, szeroko osadzone, jasnożółte nogi, wyróżniające się wytrzymałością, potężnymi ostrogami i długim śródstopiem.
Wszystkie te cechy są w pełni zgodne z regułami wyboru walki kogutów. Ponadto właściciele takich kurczaków od najmłodszych lat uczą swoje zwierzęta agresywnych ataków na ich widok w lustrze. W ten sposób młody wojownik jest szkolony i hartowany.
Ale dla potrzeb rolnych Dakany absolutnie nie opłaca się. W ciągu roku ich kurczaki mogą przewozić około stu jaj o wadze 60-65 g.
Wiesz? Istnieje wersja, że kult koguta istniał przez jakiś czas w Persji. W tamtych czasach kogut, podobnie jak pies, był bardzo czczony: jeden strzegł domu i stada, drugi był i jest zwiastunem poranka, światła i słońca.
Charakter
Podobnie jak w przypadku wszystkich odmian walki, kury kulang są różne zarozumiałość, żywy agresywny temperament, zwiększona aktywność i śmiałość. Mają w genach ustanowione pragnienie prymatu we wszystkim. I osiąga się to tylko poprzez bitwę. Przedstawiciele tej rasy nie mogą znieść innych podobnych ptaków, a także biernego trybu życia i ograniczeń wolności. Są bardzo głośne, co wskazuje na nadmierną emocjonalność. Nawiasem mówiąc, lider paczki jest łatwo rozpoznawalny przez najgłośniejszą wronę. Ale głos Dacana to nie tylko sposób wyrażania siebie, ale także broń psychologiczna w walce z rywalem. W walkach koguty często uciekają się do zastraszania nieprzyjemnymi, krzyczącymi uszami.
Wiesz? Według współczesnych dowódca Aleksander Suworow często zabierał ze sobą koguta na wojnę i używał go jako budzika. Pierwsze pianie koguta podniosło armię, by wcześnie rano rozpocząć kampanię.
Walcz z wysokiej jakości kulangi
Kurki Kulangi są bardzo dobrymi obrońcami swojego „haremu”, ale nadmierna opieka często prowadzi do śmiertelnych obrażeń dla tych, którzy stanowią nawet najmniejsze zagrożenie dla stada. Z tego powodu właściciele rasy mają wiele dodatkowych problemów. Dlatego doświadczeni hodowcy radzą, aby monitorować zachowanie pierzastych oddziałów i odpowiednio wcześnie, aby powstrzymać ich zadziorny temperament. W przeciwnym razie walka z kurczakiem potrwa do momentu, aż jeden z przeciwników zginie. W końcu Dakans to przede wszystkim wojownicy. Charakterystyczne jest to, że bardzo szybko poddają się treningom technik walki i mogą nawet powtarzać je na polecenie.
Wideo: walcz z cockerel kulangi
Produkcja jaj i dojrzałość
Dorosłe kurczaki tworzą tylko 9 miesięcy po urodzeniu. Coolangs łatwo dostosowują się do dowolnych warunków i nie wymagają wcale ich zawartości, ale pod względem wydajności tracą w porównaniu z innymi rasami kurczaków.
Kurczęta zaczynają składać jaja od 6 miesiąca życia. Jest to najwcześniejszy okres produkcji jaj, częściej porusza się półtora miesiąca. W ciągu roku kury składają średnio około 80-120 jaj. Maksymalny rekord został zarejestrowany w ilości 140 sztuk - to mniej niż połowa tego, co produkuje się w tym samym okresie. Dlatego rolnicy nie uznają rasy za masową hodowlę, biorąc pod uwagę to nieopłacalny.
Przeczytaj także o innych rasach bojowych kurcząt: Shamo, Azil, Sumatra.
Kurczaki Dakan
Jaja Dakan charakteryzują się niskie nawożenie: w najlepszym przypadku, spośród stu, wykluje się tylko 70 piskląt. Należy pamiętać, że kury są dobrymi kurami, a młode zwierzęta są wyjątkowo przeżywalne. Zwykle około 98% potomstwa żyje do dorosłości. Kurczęta pozostają przez długi czas w towarzystwie matki, która troszczy się o nich ostrożnie. Od pierwszych dni są aktywne, bardzo mobilne, a także różnią się od tradycyjnych ras kurczaków dobrym apetytem i szybkim rozwojem. Na zewnątrz małe kulang przypominają zwykłe kurczaki, jedyną różnicą jest wydłużona, ścięgna i nogi. Najczęściej w upierzeniu lęgów dominują odcienie szarożółte lub brązowe.
Już 75 dni po urodzeniu młode kurczaki i koguty ważą około 1,5 kg. W tym okresie charakterystyczne cechy samców i samic są wyraźnie widoczne. A stały kolor pióra ptaka tworzy się w wieku 4 miesięcy.
Wiesz? Od czasów starożytnych koguty w azjatyckich tradycjach działały jako symbol walki i walki.
Zasady konserwacji i opieki
Pomimo walczących cech i specyficznego charakteru przedstawicieli tej rasy, ich uprawa nie jest trudna, z wyjątkiem potrzeby oddzielnego ogrodzenia dla zbyt agresywnych kogutów. Utrzymanie tego ptaka nie jest kłopotliwe, jeśli znasz jego cechy i wymagania dotyczące warunków.
Dieta
Nieprawidłowe karmienie tego wojowniczego ptaka zmniejsza współczynnik przeżycia stada. Dlatego właściciele muszą wyraźnie rozróżniać paszę dla kurcząt i dorosłych.
Młody
Zdaniem doświadczonych hodowców, młodzi kulangowie pod względem odżywczej diety nie różnią się zbytnio od swoich kolegów.
Kurczaki zaleca się dawać:
- gotowane żółtko;
- świeży twaróg;
- kaszki;
- zboża (kasza manna, proso, kukurydza);
- surowe i gotowane warzywa;
- drobno posiekane warzywa (w szczególności cebula i pokrzywy).
Dowiedz się więcej o wartości zieleni w żywieniu kurcząt i prawidłowym karmieniu piskląt zieloną paszą.
Takie odżywianie jest pokazane młodym zwierzętom do czterdziestego dnia życia. Jednocześnie ważne jest zwiększenie ilości paszy oferowanej proporcjonalnie do wzrostu kurcząt. Dla prawidłowego ukształtowania kręgosłupa i tkanki mięśniowej sportowcy azjatyccy nie będą kolidować z agarem kostnym lub mączką rybną (można go zastąpić olejem rybim).
Starsze pokolenie
Dorosłych dakanów można już karmić na podstawie ich potrzeb. Osoby półroczne powinny spożywać co najmniej 70% pszenicy, owsa i żyta, a także około 30% kukurydzy z jęczmieniem. W tym okresie ptakowi można podawać warzywa, gotowane ziemniaki i karmę. Ponadto, nie zrezygnuje z żadnych odpadów mięsnych parzonych na puree z bulionu mięsnego i zanieczyszczeń witaminowych.
To ważne! Aby zapobiec robaczycy u dorosłych kurcząt i kurcząt, weterynarze zalecają co miesiąc przez 3 dni z rzędu, aby nakarmić stado lekko skoncentrowanego bulionu rumianku, szczawiu i pąków brzozy.
Latem kulangi muszą koniecznie zapewnić chodzenie z możliwością swobodnego wypasu. Zimą zaleca się kiełkowanie ziarna i dodawanie posiekanych suchych liści do fasoli. Oczywiście ta pasza powinna być podawana na ciepło, ale nie na gorąco. Karmienie dorosłych kurcząt odbywa się trzy razy dziennie, niezależnie od wypasu. Nie zapominaj, że masz do czynienia z rasą sportową, której aktywność wymaga obfitości energii.
Warunki świetlne i termiczne
Chociaż ptaki te mają większą wytrzymałość, będą wygodniejsze w środowisku zbliżonym do naturalnego. Łagodny, suchy i ciepły klimat jest rodzimym elementem tych azjatyckich wojowników. Dlatego mieszkańcy północnych regionów powinni najpierw zadbać o obecność trwałych izolowanych kurników z dobrą wentylacją i dodatkowym oświetleniem. Przecież dla wygody tych ptaków dzień świetlny powinien wynosić co najmniej 15 godzin.
Ponadto ważną cechą męskich kulangów jest oddzielna klatka. W ten sposób możesz ocalić życie wiecznych rywali między sobą, którzy twierdzą, że są przywódcami. Nie zapominaj o konflikcie rasy i nie pozwalaj na kontakty z innymi braćmi w podwórzu domu, w przeciwnym razie krwawe bitwy będą codziennie aż do ostatniego koguta. Ten niuans jest ważny, aby wziąć pod uwagę podczas chodzenia ptaków. Jeśli w pobliżu jest inne zwierzę, to dla jej bezpieczeństwa lepiej jest zbudować przestronną wolierę dla kulangi.
To ważne! Niezależnie od długości godzin dziennych kurczaki Dacan przestają składać jaja w zimie.
Częste choroby i środki kontroli
Korzystną różnicą tej wschodniej rasy jest jej wysoka odporność na typowe choroby kurcząt. Dzięki wieloletniej selekcji naturalnej, przez którą przeszli obecni przedstawiciele Dacan, rozwinęli niezwykłą odporność. Dlatego problemy wynikające z rozprzestrzeniania się infekcji wśród właścicieli tych kurczaków praktycznie nie występują.
Jednak wojujący Azjaci mają częste obrażenia. Są więc tak ustawione, że nie mogą siedzieć na ziemi bez ruchów i bitew. Te zwierzęta są również wrażliwe na robaki i ssące pasożyty. Dlatego weterynarzom zaleca się dbanie o obecność w kurniku kąpiele piaszczystea także zwracać uwagę na zdrowie zwierząt domowych. Znaki początku robaczycy wskazują:
- ostry brak apetytu;
- brak aktywności i letarg w zachowaniu;
- zauważalna utrata wagi;
- grzebień i kolczyki;
- zmniejszenie produkcji jaj u kur niosek;
- żółta biegunka;
- duszność;
- kurczaki kurczaki ze skrzydłami w dół i głową w dół.
To ważne! Jeśli drób nie pomoże na czas wydalić robaki, mogą całkowicie zniszczyć swojego gospodarza. Często u osób chorych następuje śmierć z powodu przenikania pasożytów do wola i narządów przewodu pokarmowego. Dlatego sensowne jest rozpoczęcie natychmiastowego leczenia całego stada, w tym kurcząt.
W zapobieganiu i leczeniu robaków u kurcząt dobrze nadają się następujące leki: Fenbendazol, Flownvetvet, Ivermectin. Lekarze weterynarii powinni używać ich zgodnie z zaleceniami producenta, mieszając je w paszy. Aby zapobiec chorobie, nie będzie zbędne podawanie leku na oddziały co sześć miesięcy.
Zalety i wady
Główne „zalety” rasy, zdaniem ekspertów:
- odporność na choroby;
- brak opieki;
- adaptowalność do warunków;
- aktywność w niezależnym poszukiwaniu pożywienia;
- wysoka żywotność czerwiu;
- szybki rozwój młodzieży;
- dobre kury nioski dla kurcząt.
A w „wadach” uznano:
- nadmierny konflikt i zły humor kogutów;
- słaba wydajność w planach dotyczących mięsa i jaj;
- tendencja do obniżania produkcji jaj od drugiego roku życia.
To w rzeczywistości azjatyccy wojownicy. Szczerze mówiąc, gospodarstwo domowe będzie im mało przydatne. Dlatego zdobycie takiej egzotyki jest tylko żarliwym wielbicielem ras walczących i tych, którym zależy na zachowaniu zasobów genetycznych rzadkich gatunków.