Możesz być zaskoczony, ale sztuka zbierania grzybów to prawdziwa nauka. Ważne jest, aby nie tylko wiedzieć, gdzie i kiedy można je zebrać, ale także aby móc odróżnić grzyby jadalne od niejadalnych i trujących, ponieważ te ostatnie są w stanie bardzo dobrze maskować się. Nieznajomość podstaw mistrzostwa grzybów może przerodzić się w tragedię. Zbadajmy główne rodzaje grzybów rosnących w regionie Saratowa, a także zasady ich wyszukiwania i miejsc grzybowych.
Grzyby Jadalne
Grzyby jadalne są jadalne. Znanych jest kilka tysięcy, w regionie Saratowa rosną:
- biali;
- mleko szafranowe;
- prawdziwe ciastka mleczne
- czarne przeglądarki;
- borowik;
- pieczarki i parasole;
- ptaki osikowe;
- ładowanie;
- Pieprznik jadalny;
- Russula;
- miód agaric;
- rzędy.
Białe grzyby
Biały grzyb (biały, borowik, po łacinie Bolétus edúlis) woli rosnąć w pobliżu świerka, sosny, dębu, brzozy na mchu lub porostu, piaszczystej, piaszczystej, gliniastej gleby. Rośnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii. Jego czapka może sięgać 50 cm w obwodzie, a noga - 10 cm szerokości i 25 cm wysokości. 
Kapelusz Istnieją różne warianty brązowego koloru - od najciemniejszego do najlżejszego. Ma kształt kopuły, ale z wiekiem grzyb zmienia kształt na bardziej płaski. Obrać na masce może być równy, lekko pomarszczony lub popękany, w warunkach dużej wilgotności śluz w dotyku, ale nie powinien pozostawać w tyle za miazgą.
Dowiedz się o różnych metodach zbierania borowików na zimę, jak właściwie zamrozić, niż grzyby białe są przydatne.
Pulp gęsty, gęsty, mleczny kolor, z wiekiem może stać się bardziej kruchy i żółtawy, jeśli połamany, nie zmieni koloru. W swojej surowej formie pachnie subtelnie, ale podczas gotowania aromaty są przenoszone w całym domu.
Pod miazgą znajduje się warstwa rurowa o grubości do 4 cm. W zależności od wieku grzyba, kolor zmienia się od białego do jasnożółtego lub lekko oliwkowego.
Noga jest gruba, przypomina kształt beczki, aw starych grzybach jest walcem. Kolor jest nieco jaśniejszy niż czapka, ma wzór siatki. 
Najbardziej owocnym okresem dla borowików jest koniec sierpnia, ale można je zbierać od połowy lata do końca września, aw ciepłą jesień - w październiku.
Wiesz? Największy biały grzyb o wadze 140 kg i średnicy 2 m został zerwany w 1985 r. W Wisconsin (USA).
We Włoszech borowik spożywany jest na surowo, jest doceniany po każdej formie gotowania, ponieważ rozsiewa bardzo apetyczny smak i nie ciemnieje po ugotowaniu.
Rodzaje gotowanych borowików:
- suszenie - podczas gdy smak jest najbardziej widoczny;
- prażenie;
- gotowanie;
- gaszenie;
- zamrażanie;
- marynowanie.
Można go dodawać do dań głównych i dodatków, sosów, zup, do farszu do ciast, naleśników, pierogów. Korzyści z jego stosowania przejawiają się w stymulacji trawienia i dobrej strawności białka.
Mleko
Ta grupa łączy kilka rodzajów grzybów o podobnych cechach, ale tylko jeden (prawdziwy) jest uważany za jadalny, reszta jest warunkowo jadalna.
Prawdziwy brutal (mokry, biały, pravsky, surowy, Lactárius résimus) rośnie w pobliżu brzóz, sosen, lip w dużych skupiskach. Rośnie w okresie od połowy lata do początku jesieni.
Dowiedz się, jak zbierać i zbierać osiki, czarny zlew, jak zbierać grzyby mleczne na zimę.
Kapelusz do 20 cm obwodu, młode grzyby płaskie, a następnie przybiera formę lejka, krawędzie są owinięte do wewnątrz, pokryte śliską białą skórą, możliwy jest jasnożółty odcień i czerwonawe plamy. 
Pulp elastyczny, wydziela zapach grzyba, wygasa z sokiem podobnym do mleka, ale o ostrym smaku, który nosi i staje się brudny żółty.
Noga może mieć wysokość do 7 cm, a obwód do 5 cm, gładki, pusty w środku, kolor jest taki sam, jak kolor czapki.
W krajach europejskich grzyby mleczne są uważane za niejadalne grzyby, w naszym kraju wolą marynować i marynować. Niektóre gatunki są suszone, mielone i używane jako pikantne przyprawy.
Kolorowe parasole
Parasol jest różnorodny (macrolepiota, parasol grzybowy, Macrolepiota procera) Nazwa pochodzi od parasola, z którym ma podobieństwa. Grzyb ten jest krewnym pieczarki, jego kapelusz wygląda jak kopuła, następnie otwiera się i przybiera kształt dzwonka, wygląda jak parasol w dojrzałych grzybach, a pośrodku jest mały kopiec. 
Jest szaro-brązowy, pokryty podniesionymi łuskami ciemniejszego odcienia (z tego powodu grzyb wydaje się być rozczochrany), kopiec jest ciemny. Średnica nasadki może osiągnąć 30 cm.
Pulp biały kolor, składa się z drobnych włókien, ma silny aromat grzybowy, tak że w krajach europejskich, azjatyckich i afrykańskich są sprzedawane po wysokich cenach. Jedynie miąższ młodych grzybów jest tam spożywany, ponieważ staje się twardy w dojrzałych. Dół miąższu pokryty jest miękkimi białymi płytkami.
Noga cienka, do 50 cm wysokości, pokryta łuskami, pod maską rośnie „spódnica”.
Parasole są zbierane od połowy lata do połowy jesieni w rzadko obsadzanych lasach. Jedzą głównie smażone. 
Pieprznik jadalny
Pieprznik jadalny (Cantharéllus) - są to grzyby rosnące w pobliżu drzew iglastych i liściastych, głównie na ziemi, czasem na mchu.
Obejmuje następujące typy:
- aksamitne kurki (rzadkie gatunki);
- fasetowany;
- zapachowy;
- wspólne (prawdziwe kurki, kogucik);
- żółknięcie;
- false (niejadalny);
- szary
- rurowy;
- lejek w kształcie rogu (czarny).
Przydatne będzie, aby dowiedzieć się, jak odróżnić fałszywe kurki od prawdziwej kurki, jak wytrawiać kurki, jak zamrażać kurki, jak leczyć kurki.
Kurki rosną na nogach, które stopniowo zmieniają się w czapkę bez wyraźnego przejścia. Ciało jest gęste, białe lub żółte, noga i czapka są gęste, same grzyby są niskie, często się rozgałęziają. Dno czapki jest złożone. 
Najczęściej grzyby są w kolorze jasnożółtym, fałdy jaśniejszego odcienia, niektóre rodzaje szarości lub czerni.
Pieprznik jadalny rośnie w połowie lata i może rosnąć do połowy jesieni. Prawie nigdy nie są robakami.
Zazwyczaj są smażone, gotowane, suszone, konserwowane.
Maslata
Maslyata (Suillus) rosną blisko drzew iglastych od wczesnego lata do połowy jesieni i obejmują około 50 gatunków. Kapelusz są w kształcie kopuły lub płaskie, skóra jest gładka, lepka, ciemna, łatwo usuwana z miąższu o żółtym kolorze.
Dowiedz się, jakie kotły są przydatne i szkodliwe, jak odróżnić dzików, jak szybko czyścić knury bez noża, jakie są sposoby przygotowania kotłów na zimę, jak smacznie gotować marynowane knury na zimę.
Przy cięciu mięso może stać się czerwonawe lub niebieskawe, poniżej jest rurkowate. Noga jest gładka lub lekko szorstka, niska, może być pierścień pod czapką. 
Masła są smażone, gotowane, solone, marynowane, dodawane do zup, sosów, dodatków, rzadziej suszone.
Jesienne grzyby
Jesienne grzyby (prawdziwe, Armillaria mellea) zebrane od końca sierpnia do początku grudnia. Najlepszymi miejscami do ich znalezienia są mokre gaje liściaste, wąwozy, pnie.
Ich kapelusz dorasta do 10 cm na obwodzie, rzadziej - do 17 cm, ma kształt kopuły, stopniowo się otwiera. Im starszy grzyb, tym bardziej płaski będzie jego czepek.
Kolor skóry na czapkach jest żółto-brązowy lub jasnobrązowy z lekką domieszką zieleni, ciemniejszej pośrodku. Wzdłuż krawędzi rosną łuski w kolorze kremowym, które mogą nie być starymi grzybami. 
Ciało jest najpierw mięsiste, lekkie, potem staje się cieńsze, sztywniejsze, ładnie pachnie, lamelami od dołu.
Noga jest cienka, do 10 cm wysokości, brązowa, przy masce jasnego odcienia, bliżej ziemi - ciemna, z płytkami, przy masce znajduje się film w kole. W przejrzałych grzybach smak łodygi jest twardy i rozkłada się na włókna.
To ważne! 100 g spadzi zawiera dzienną stawkę miedzi i cynku.Grzyby marynować, solić, smażyć, gotować. W krajach zachodnich nie są popularne, czasem uważane za trujące.
Dowiedz się o dobroczynnych właściwościach grzybów miodowych, jak zamrozić grzyby miodowe na zimę, jak marynować, jak marynować, jak gotować kawior z miodowego agariku.
Agaric z miodem łąkowym
Miód agarowy łąkowy (łąki, negnuchchiki łąkowe, goździki, marasmius łąkowy, Marasmius oreades) zbierane od końca okresu wiosennego do połowy jesieni, głównie na trawie - na łąkach, w wąwozach, w pobliżu dróg, na działkach ogrodowych. Rosną w dużych rodzinach. 
Kapelusz najpierw w kształcie kopuły, potem płaska, w bardzo starych grzybach krawędzie są wygięte w górę, w środku znajduje się ciemny kopiec. Jego obwód sięga 5 cm, rzadziej - 8 cm, krawędzie czapki są półprzezroczyste, lekko ząbkowane. Obrać żółtawo brązowy, może być lepki. Pulp subtelny, ma lekki smak goździków lub migdałów. Poniżej czapki jest pokryta płytkami.
Noga może mieć do 10 cm wysokości i 5 mm w obwodzie. Mocno smakuje i staje się twardy z wiekiem. Kolor nóg nie może być tak intensywny jak kolor czapki.
W gotowaniu używa się zwykle tylko czapek - są marynowane, solone, smażone, gotowane. Nogi jadalne, ale twarde.
Borówki
Sadzonki Brownberry ( Leccinum) istnieje kilka rodzajów, które różnią się kolorem skóry suchej, od szaro-brązowego do ciemnobrązowego. 
Ich czapka ma kształt kopuły, miąższ jest biały, miękki, jej średnica może wynosić do 15 cm Miąższ jest koloru białego, spód pokryty jest nitkowatymi włóknami, które ciemnieją wraz z wiekiem grzyba, smakuje miękko, soczysto. Podczas łamania nie zmienia koloru (z wyjątkiem różowego podberzovika). Smak i zapach są neutralne.
Noga jest cienka (w czarnym i szorstkim gatunku ma kształt beczki), może mieć do 12 cm długości, jasnoszary kolor, łuskowaty, włóknisty w smaku.
Sezon na ich kolekcję przypada na czerwiec i kończy się w październiku. Borówki rosną w pobliżu drzew liściastych, częściej - w pobliżu brzóz. Mogą być suszone, gotowane, smażone, marynowane.
Wiesz? Mieszkańcy stref tundry i lasu-tundry, gdzie brązowa brzoza rośnie w pobliżu karłowatych brzóz, żartobliwie nazywają je „nad brzozą”.
Grzyby osiki
Grzyby osiki należą do takich gatunków:
- Czerwony (rudy, krasik, krasyuk, czerwony grzyb, osika, barwnik, Leccinum aurantíacum) - w czerwonym kapeluszu.
- Żółto-brązowy (czerwono-brązowy, mała skóra, Leccinum versipélle) - z czapką w kolorze żółto-brązowym.
- Biały (biały Aspen, Leccinum percandidum) - w białym kapeluszu.
- Malowane (Hárrya chrómapes) - z czapką w jasnoróżowym kolorze i nogawką w kolorze jasnoróżowym, na dole - w kolorze żółtym.
Różnią się od brązów bardziej elastycznym miąższem i nogą o większej średnicy.
Dowiedz się, jakie rodzaje borowików pomarańczowych istnieją, jak wygląda czerwony grzyb borowikowy, jak odróżnić fałszywego borowika.
Czapka dorasta do 15 cm średnicy, rzadziej - do 30 cm, u młodych grzybów jest kulista, przylegająca do nasady, z wiekiem nabiera kształtu kopuły.
Mięso młodych grzybów jest mocne, przejrzałe jest bardziej miękkie, kolor jest biały, pęka w ciemności. 
Na dnie czapeczki pokryta jest cewkami do 3 cm długości, pomiędzy którymi tworzą się pory. Im starszy grzyb, tym ciemniejszy kolor tej warstwy.
Noga może osiągnąć 15 cm długości i 5 cm obwodu, biały kolor, łuskowaty. Ma kształt cylindryczny, może mieć większą średnicę bliżej ziemi. W przeciwieństwie do pilotów, nie ma beczki. Smak czuł miękkie włókna.
Smak grzyba jest słaby, smak jest neutralny, w procesie gotowania czerni. Może być smażony, marynowany, suszony, gotowany, solony.
Należy go przeszukiwać w pobliżu młodych drzew liściastych, częściej - w pobliżu osiki i topoli, od początku okresu letniego do połowy jesieni. 
Ładunki
Podobciążenia to:
- biali;
- czarny
- czernienie.
W rzeczywistości grzyby te nie są związane z grzybami mlecznymi, chociaż na zewnątrz są do nich bardziej podobne, ale do Russula. Rośnie głównie w pobliżu dębu, sosny, osiki, świerku, brzozy, buku i olchy. Zbierz je od połowy lata do połowy jesieni. Podgazdki mają dobry smak w solonej formie.
Różnica podgruzdka biała (mokra sucha, Rússula délica) z obciążenia jest następujący:
- w suchej i nietkniętej skórze na czapce;
- w cienkich białych płytkach z jasnoniebieskim odcieniem;
- pod nieobecność białego soku;
- bez ostrego smaku miąższu bez talerzy.
Kapelusz biały pod kształtem i kolorem przypomina stos, ma również kształt lejka o białym kolorze z ciemnymi oznaczeniami. W obwodzie czapka może osiągnąć 18 cm. Pulp bez płyt bez smaku talerze smakują ostro.
Noga grzyb, podobnie jak grzybek, jest biały, cylindryczny, pusty w środku.
Czarne ładunki (Rússula adústa) wyróżniają się brakiem białego soku i ostrym smakiem, przeciwnie, mięso ma słodkawy smak. Jeśli złamiesz grzyb, miazga zmieni kolor na czerwony, później ciemnieje, z nacisku pojawiają się czarne plamy. Grzyb pachnie pleśnią.
Kształt czapki jest taki sam jak skóry, kolor skóry jest szaro-zielony (im dłużej grzyb rośnie, tym ciemniejszy jest odcień), jest lepki w dotyku.
Zaciemnienie niedociążeń (Rússula nígricans) z wiekiem zmieniają kolor kapelusza: u młodych grzybów jest jasnoszary, potem brązowy, w przejrzałych grzybach jest czarny. 
Kształt czapki przypomina łyżkę.
Miąższ jest koloru białego, na przerwie zmienia kolor na czerwony, a następnie staje się czarny. Pachnie jak owoce, smakuje ostro.
Noga również zmienia kolor z białego na czarny, jej smak jest słodki.
Podgazdki szczególnie smaczne w formie słonej.
Ryzhiki
Ryzhik (elovik, Lactarius) jest jednym z najcenniejszych grzybów, ponieważ zawiera witaminy A, B, C, aminokwasy i inne korzystne substancje, istnieje kilka rodzajów. Jego nazwa jest zobowiązana do koloru pomarańczowego.
Jego czapka może dorastać do 18 cm średnicy, u młodych grzybów ma kształt kopuły z kopcem w środku. 
Stopniowo okazuje się, że ma postać lejka z wygiętymi do góry krawędziami. Brakuje szorstkości skóry, może być lepka. Stara skóra grzybów może ciemnieć. Płyty znajdują się na spodzie nasadki.
Noga rośnie w kształcie walca z pustką w środku, kolor jest taki sam jak kolor czapki. W wysokości rośnie do 7 cm, w obwodzie - do 2 cm.
Pulp pomarańczowy, po pocięciu ciemnieje, pachnie owocami, smaczny, sok wyróżnia się bogatym pomarańczowym kolorem, który szybko ciemnieje.
Rośnie w pobliżu sosen i świerków na trawie lub na mchu od połowy lata do połowy jesieni.
Psy husky są smaczne, jeśli są solone lub marynowane, dzięki temu zabarwieniu ich kolor staje się zielonkawy. Możesz także jeść na surowo. 
Wioślarstwo
Wioślarstwo (tricholom, Tricholoma) obejmuje ponad 90 gatunków grzybów, w tym trujących. Kapelusze w rzędach mogą być okrągłe, płaskie lub nieco podobne do lejka. Mogą mieć rozmiar do 10 cm, rzadziej do 15 cm.
Dowiedz się, jak wyglądają i czy jest linia topoli, szara linia, fioletowy rząd, biały rząd, zielony rząd, ziemisty rząd, żółto-żółty rząd.
Kolor skóra może być czerwona, brązowa, zielonkawa, szara itp., w zależności od gatunku. Obrać może być sucha lub lepka.
Noga może mieć wysokość do 10 cm i obwód do 2 cm, może być biały lub tego samego koloru co czapka. Smak jest włóknisty.
Pulp może być bez smaku, płonący, lekko gorzki, mączny do smaku. Jest cienki lub gęsty, biały lub żółty, bezwonny lub ma mączny smak. 
Ridovki rosną wszędzie - w gajach liściastych i lasach iglastych, w wąwozach, na skraju lasu, na polanach. Niektóre gatunki są selektywne i preferują drzewa liściaste, w szczególności brzozę, lub odwrotnie, drzewa iglaste (sosna). Zbierz ryadovki od początku lata do połowy jesieni.
W gotowaniu szeregi nie są doceniane, ponieważ smakują gorzko lub bez smaku, ale w formie smażonej, solonej i marynowanej ich smak staje się lepszy.
Russula
Z 275 rodzajów Russula (Roussula) 60 występuje na terytorium Rosji w lasach liściastych i iglastych latem i jesienią. Wszystkie różnią się kolorem skóry, który można łatwo oddzielić od miazgi.
Miąższ jest lamelarny, kruchy, u niektórych gatunków zmienia kolor w kontakcie z powietrzem, smak jest miękki, gorzki lub ostry. 
Czapki młode grzyby mogą być w formie kulki, a następnie stopniowo prostowane, przykryte płytkami od dołu. Średnica może osiągnąć 5 cm, czasem - 10 cm, w niektórych - 30 cm.
Nogi zwężający się lub rozszerzający się w dół, może być pusty w środku, biały lub taki sam jak czapka. Wysokość nogi sięga 8 cm.
Aby pozbyć się goryczy, Russula musi być najpierw gotowana lub namoczona. Następnie są smażone, solone, marynowane.
Trujące i warunkowo jadalne grzyby
Grzyby nazywane są trującymi, zawierającymi niebezpieczne substancje, które powodują zatrucie pokarmowe, wpływają na układ nerwowy lub powodują śmierć. 
Obejmują one takie grzyby:
- blady perkoz jest najbardziej toksyczny;
- muchomor;
- govorushka;
- pajęczyna;
- galeria;
- linia;
- fibryna;
- lepiota;
- fałszywy plaster miodu;
- fałszywy biały grzyb;
- sataniczny grzyb;
- drobna świnia i inne (około 150 gatunków).
Warunkowo jadalne są grzyby, które mają nieprzyjemny smak lub prowadzą do zatrucia w nieprzygotowanej formie, a po ugotowaniu stają się jadalne:
- grzyby mleczne oprócz teraźniejszości;
- Umyć;
- valui;
- Duboviki;
- sieja;
- mokruhi;
- płaszcze przeciwdeszczowe;
- szaro-różowe amanitas.
Najczęściej jedzą grzyby mleczne, wagony i walui.
Blady perkoz
Pale Grebe (Amanita phalloides) - najbardziej niebezpieczny grzyb na świecie. Jego czapka może mieć do 15 cm wielkości, może być okrągła lub spłaszczona, jej kolor skóry jest białawy, z zielonkawym lub szarawym odcieniem. Poniżej czapki jest pokryta miękkimi płytkami. Ciało jest białe, grube, pachnie słodko, zapach jest słaby.
Noga może mieć do 16 cm wysokości i do 2,5 cm obwodu, ma kształt cylindra, jest pomalowana na biało lub w kolorze kapelusza, dzieje się to z falistym wzorem. Dolna nogawka grubsza niż góra, owinięta „białą torebką”.
Растёт на плодородном грунте в светлых лесах с конца июля до конца осени, предпочитает места возле лиственных деревьев, распространена хорошо. 
Oznaki zatrucia pojawiają się, gdy ludzie nie kojarzą ich już z zatruciem grzybami, po 6 zdarza się, że po 48 godzinach. Dzień później znaki znikają, ale zatrucie trwa. Zastój może trwać do 4 dni, a potem wszystko powraca z nową siłą.
Zanim dana osoba poszukuje pomocy medycznej, uszkodzenie wątroby i nerek może być nieodwracalne. Możesz zostać otruty nawet małym kawałkiem tego grzyba.
To ważne! Głównymi oznakami różnicy między bladym muchomorem a grzybami jadalnymi są białe talerze, obecność filmu pod czapką i pierścieniami oraz nie mięsiste ciało mięsiste.
Wilk
Pojawiają się wilki:
- Biali (biały, Lactárius pubéscens) - skóra jest pomalowana na biało, w środku czapka może być ciemna.
- Różowy (volvyanitsa, różyczka, volnyanka, rosół, volminka, volzhanka, farbowanie, volvenka, fala, Lactárius torminósus) - skóra jest pomalowana na jasnoróżowy kolor.
Wielkość czapki wynosi 8-12 cm, u młodych grzybów jest płasko wypukła, w starych tworzy mały lejek, krawędzie różowej fali są obniżone. Poniżej czapki jest pokryta płytkami.
Miąższ jest gęsty, biały z lekkim aromatem i ostrym smakiem. Biała chusteczka ma delikatne ciało, różowy nie ma. Biały sok, taki jak mleko, jest uwalniany z miazgi po zmiażdżeniu.
Łodyga ma do 6 cm wysokości i do 2 cm na obwodzie, w kształcie walca, o tym samym odcieniu co czepek, mocna, aw starych grzybach jest pustka wewnątrz.
Szukaj w pobliżu brzóz w sierpniu i wrześniu. Zjedz je w solonej i marynowanej formie.
Valui
Valuy (świnia, Kubur, podtopolnik, byk, obora, rumpel, grzyby plakun, cam, sieja, Rússula foétens) rośnie w lasach iglastych i liściastych od połowy lata do połowy jesieni. 
Czapka może osiągnąć rozmiar 15 cm, a skóra jest żółto-brązowa lub żółta, wzdłuż krawędzi rowków, łatwo jest pozostać w tyle za miąższem, pokrytym śluzem. W małych pieczarkach krawędzie czapki przylegają do łodygi, tworząc kulę, a następnie krawędzie unoszą się. Poniżej znajduje się obskurny odcień płyty.
Ciało jest kruche, ma biały kolor, gdy się łamie, ciemnieje. Jej smak jest gorzki, zapach przypomina zepsute masło.
Noga może być w postaci cylindra lub beczki, do 12 cm wysokości i do 3 cm obwodu, kolor jest biały z ciemnymi plamami. Na starość pustka pojawia się wewnątrz.
Jedzą walui solone lub marynowane, ale najpierw usuwają goryczkę przez moczenie.
Skripitsa
Skripitsa (filc, wilczomlecz, wysycha, mleko podskrebysh, Lactárius velléreus) często rośnie w pobliżu brzozy, drzew iglastych i liściastych latem i wczesną jesienią. 
Wygląda jak łyżka do pieprzu, ale płytki pod nakrętką znajdują się w większej odległości od siebie.
Kapelusz na skrzypcach jest sprężysty, u młodych grzybów jest lekko wypukły, następnie krawędzie są wygięte, a środek wpada do środka, tworząc lejek. Kolor skóry jest biały, jest polarowy w dotyku. Średnica nasadki może wynosić do 26 cm, kolor czapki, miazgi, talerzy i soku może się nieco przyciemnić.
Miąższ jest biały, elastyczny, kruchy, po spękaniu powstaje mleczny sok o bardzo ostrym smaku i zapachu smoły.
Noga może mieć wysokość do 8 cm i średnicę do 5 cm, kolor biały, wełnisty.
Grzyby te jedzą słone po długim moczeniu. 
Plamy grzybów w regionie Saratowa
Większość grzybów w regionie Saratowa można zbierać w takich miejscach:
- Wieś Popowka regionu saratowskiego (volnushki, grzyby mleczne, miotły brązowe).
- Powiat Yagodnaya Polyana Tatishchevsky (kurki, grzyby).
- Wieś powiatu Alekseevka Baltaysky (jeżyna, borowik, osika, jesienna muchomor).
- Wieś Ozerki, rejon Pietrowski (borowiki, borowiki, grzyby mleczne, osiki).
- Osada Ivanteevka, powiat Krasnoarmeysky (borowiki, brązowe trawy, grzyby mleczne).
- Las nad jeziorem Tignes-Zinhes w powiecie Engelsky (grzyby mleczne, grzyby osiki).
- Wieś Kamenka, powiat Tatiszczewski (boleta).
- Osada miejska Bazarny Karabulak, rejon Bazarno-Karabulakski (podberezoviki).
- Wieś Zvonaryovka okręgu Marksa (białe, osikowe, żółte grzyby).
Wiesz? Nikt nie wie, kiedy pojawiły się grzyby na Ziemi, ale wiadomo, że dorastały 400 milionów lat temu, kiedy dinozaury jeszcze nie istniały.
Przydatne wskazówki
Aby zebrać więcej grzybów jadalnych i nie zatruć się, musisz przestrzegać następujących zasad:
- Zapoznaj się z zasadami grzybobrania, grzybami, zdjęciami trujących grzybów, trasą.
- Wstań wcześnie. Grzyby są lepiej widoczne, gdy słońce nie odbija się od trawy, a rosa na czapkach błyszczy i zwraca na siebie uwagę. Ponadto brak ciepła i innych grzybiarzy może przyczynić się do dobrych zbiorów. W ciągu dnia musisz iść przez las plecami do słońca.
- Odzież i buty powinny być przyjazne dla pogody i wygodne - aby chronić przed pasożytami, nie utrudniać ruchów, nie pocierać, nie zmoknąć. Gumowe buty chronią przed wężami.
- W plastikowych torebkach grzyby są zmięte, pokruszone i zamglone, więc najlepiej wziąć ze sobą kosz. Opuść stopy grzybów.
- Aby się nie zgubić, lepiej nie chodzić do nieznanego lasu bez ludzi, którzy są tam zorientowani. Nie zapomnij naładować telefonu przed wyjazdem, możesz wziąć kompas i nawigatora. W lesie zapamiętaj punkty orientacyjne.
- Zabierz ze sobą czystą wodę i napij się, aby nie nastąpiło odwodnienie.
- Kiedy przyjedziesz do lasu, znajdź patyk, za pomocą którego możesz grabić listowie, aby nie schylać się za każdym razem.
- Najmniejsza wątpliwość co do jadalności grzyba jest powodem do pozostawienia go w lesie. Ryzyko w takim przypadku jest rzeczą niegodną, zatrucie grzybami jest bardzo trudne do przezwyciężenia.
- Aby nie jeść razem z grzybami różnych substancji chemicznych, nie należy pobierać tych okazów, które rosną w pobliżu dróg, terenów przemysłowych i innych miejsc sedymentacji substancji toksycznych.
- Pokrój grzyb i poczuj jego zapach: nieprzyjemny zapach jest w zasadzie oznaką trującego grzyba.
- Nie musisz brać podejrzanych grzybów ze sobą, aby zobaczyć informacje o nich w Internecie w domu. Słaba jakość zdjęć i padające światło mogą nie odzwierciedlać oddanych kolorów.
- Pod twoimi stopami powinieneś uważnie obserwować, nie tylko nie przegapić grzybów, ale także nie potknąć się, nie upaść, nie nadepnąć na węża.
- Grzyby rzadko rosną samotnie, więc dobrze się rozejrzyj, jeśli je znajdziesz, szukaj więcej.
- Nie można spróbować surowych grzybów - niektóre z nich są trujące w swojej surowej postaci, a ugotowane stają się nieszkodliwe.
- Nie niszcz grzybów, których nie weźmiesz. Trujące grzyby pełnią również pewne funkcje w ekosystemie.
- Grzyb nie jest wycinany z ziemi, ale jest ostrożnie odkręcany, aby nie uszkodzić grzybni i nie spowodować jej gnicia.
- W przypadku grzybów blaszkowatych upewnij się, że pod spodem nie ma „torby” poniżej i „spódnicy”.
- Grzyby należy czyścić, myć i gotować tak szybko, jak to możliwe, aby się nie pogorszyły.
To ważne! Stare grzyby jadalne mogą być również trujące. Niebezpieczeństwo jest także zgniłe i spleśniałe.
Trudno znaleźć kogoś, kto odmówiłby jedzenia grzybów. Jeśli sam zdecydujesz się je zebrać, najpierw dobrze przestudiuj temat.
Tak więc w rejonie Saratowa możesz zbierać duże ilości smacznych i zdrowych grzybów, ale musisz wiedzieć, gdzie, kiedy i które powinieneś szukać. Szczególnie ważne jest, aby móc odróżnić grzyby jadalne od trujących, ponieważ zatrucie można wykryć tylko wtedy, gdy będzie za późno, aby coś zrobić, aby uratować życie.
Lepiej jest wrócić z lasu bez grzybów, niż kusić los jedząc obcych, ponieważ wiele przykładów jest znanych, gdy nawet doświadczeni grzybiarze się mylili.
