Jak sadzić i hodować roślinę Vagutta spirea w pobliżu domu

Bujny, elegancki krzew pokryty śnieżnobiałymi kwiatami - tak wygląda roślina Spirea Vangutta, popularna wśród ogrodników. Oprócz spektakularnego wyglądu jego drugą zaletą jest łatwość pielęgnacji. Takie połączenie sprawia, że ​​roślina ta jest idealna do utrzymania doświadczonych i początkujących ras roślin. Spirea Wangutta jest szeroko stosowana w projektowaniu krajobrazu, często jako dekoracja wiejskiej strony. Podczas kwitnienia wytwarza oszałamiający aromat miodu. O tym, jak uprawiać białe piękno na swoim podwórku, porozmawiajmy dalej.

Opis botaniczny

Historia tej rośliny rozpoczęła się w 1868 r., Kiedy w wyniku selekcji dwóch rodzajów spirei (kantońskiej i trójłopatkowej) otrzymano piękną roślinę o długich gałęziach. Ten dekoracyjny krzew liściasty należy do rodziny różowatych, dorasta do 2,5 m, ma bardzo grubą, szeroką średnicę, rozłożystą i bujną koronę.

Liście są pomalowane w ciemnozielonym odcieniu na górnej stronie i w jasnozielonym z niebieskawym nalotem - na tylnej stronie, do 4 cm długości, z zębatym brzegiem, o rombowym kształcie. Jesień zmienia kolor na fioletowy lub żółty.

Kwiaty są bardzo małe, od 0,5 do 0,8 cm średnicy, z żółtymi centrami, tworzą bujny sferyczny kwiatostan o średnicy 2-2,5 cm. Po raz pierwszy roślina zaczyna kwitnąć w wieku 2-3 lat.

Zapoznaj się z głównymi gatunkami spirei, a także dowiedz się o osobliwościach uprawy takich gatunków jak „Bumalda”, japoński, „Grefsheym”, brzoza, „Snowmaund”.

W okresie kwitnienia (od drugiej połowy czerwca do drugiej dekady lipca) ubiegłoroczne pędy są gęsto pokryte białymi kwiatami. Czasami pojawia się ponowne kwitnienie pod koniec lata. Spirea Vangutta jest doskonałą rośliną miodową, a produkt pszczeli z jej kwiatów ma przyjemny kwiatowy aromat i smak.

Dystrybucja i siedlisko

Spirea Vangutta rośnie na północnej półkuli naszej planety: w Azji rośnie w szerokościach powyżej gór Himalajów, w Europie krzew znajduje się w strefach leśno-stepowych, leśnych i półpustynnych, a także w subalpejskim pasie górskim. Na terytorium Ameryki rozprzestrzenił się powyżej Meksyku.

Preferuje obszary o wystarczającym nasłonecznieniu, glebie odżywczej, toleruje zimno.

Wiesz? Kora Spiraea służyła jako surowiec do wytwarzania kwasu acetylosalicylowego lub aspiryny znanych wszystkim.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Spektakularny i niezwykły krzew nie był zwracany przez projektantów krajobrazu, dlatego spirayu jest często używany do tworzenia kompozycji.

Tak więc w projektowaniu krajobrazu roślina jest używana do takich celów:

  • stworzyć zabezpieczenie;
  • w pojedynczych kompozycjach;
  • do dekoracji trawnika;
  • w kompozycjach z innymi krzewami.

Ponieważ roślina przetrwa dobrze w środowisku miejskim, często sadzi się ją na terenie przedsiębiorstw przemysłowych, instytucji dziecięcych i miejskich, w pobliżu autostrad i na ulicach miasta.

Spirea Vangutta doskonale łączy się z różnymi roślinami: z niskimi kwiatami (piwonie, róże, lilie, astry) i gatunkami iglastymi (świerk, tuja, jałowiec). Często spirea jest używana do wyznaczania stref lub do zmiany akcentów, na przykład jeśli jest sadzona w pobliżu ogrodzenia lub konstrukcji.

Roślina dobrze reaguje na kształtowanie, dlatego jest często stosowana w klasycznych kompozycjach „ścisłych”. Jest dobrą alternatywą dla wierzb do sadzenia w pobliżu zbiorników wodnych.

Uprawa i opieka nad rośliną

Patrząc na śnieżnobiały, bujny krzew, naturalnie istnieje chęć podziwiania ich na swojej stronie. Sadzenie i uprawa rośliny nie jest takie trudne - wtedy powiemy ci, jak stworzyć najbardziej optymalne warunki dla spirei Vanguta.

Warunki zatrzymania

Jeśli zdecydujesz się na śnieżnobiałe piękno na swoim podwórku, wybór lokalizacji staje się jednym z głównych i najważniejszych pytań.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na jego oświetlenie - choć nie jest to kryterium krytyczne (spirea Wangutta rośnie dobrze nawet w zacienionych miejscach), ale w przypadku obfitego i regularnego kwitnienia zaleca się sadzenie krzewów w dobrze oświetlonych miejscach. Nie można sadzić spirei na nizinach, gdzie często gromadzą się deszczówka i śnieg.

Ponadto konieczne jest uwzględnienie wymiarów części nadziemnej i systemu korzeniowego w dorosłym buszu: spiraea nie może być uciskana, ponieważ ma powierzchowny, ale bardzo rozległy system korzeniowy. Odległość między krzakami powinna wynosić co najmniej 1,5 m.

To ważne! Spirea Vangutta ma wysoką odporność na powietrze miejskie (smog, wysokie zanieczyszczenie gazu i zanieczyszczenia), dzięki czemu można go sadzić bez obaw w mieście.

Gleba i nawóz

Ten rodzaj spirei wykazuje szczególne wymagania w stosunku do gleby: musi być żyzny i bogaty, przepuszczalny dla powietrza i wilgoci, lekki i luźny. Poziom pH powinien mieścić się w przedziale 6-7 jednostek.

Optymalne są trawiaste i liściaste ziemie. Następująca mieszanina jest idealna do przygotowania gleby: 2 części ziemi darniowej, 1 część piasku i torfu.

Jeśli gleba nie spełnia wymagań na miejscu, można dostosować jej skład podczas sadzenia:

  • w tłustej, „ciężkiej” glebie (czarnoziem, glina) konieczne jest wykonanie piasku lub torfu;
  • do wzbogacania zubożonych gleb potrzebne będą nawozy organiczne i mineralne;
  • Kwasowość gleby można zmniejszyć za pomocą popiołu drzewnego, wapna lub wapna.

Przy wysokiej żyzności gleby w okolicy można zrobić jeden opatrunek na sezon, w przypadku ubogich gleb potrzeba co najmniej dwóch opatrunków: przed kwitnieniem i po jesiennym przycinaniu.

Konieczne jest stosowanie mieszanek organicznych i mineralnych:

  1. Organiczne Przesłane po przycięciu buszu. Dopasuj odchody kurczaka lub krowiego łajna. Pre-mix musisz nalegać co najmniej tydzień, a następnie wymieszać 1 część organiczną z 10 częściami wody. Nawóz należy nanosić po starannym podlewaniu, najlepiej wieczorem. Ilość nawozu oblicza się na podstawie wieku i wielkości krzewu: dla młodych roślin do 0,5 m wystarczy pół wiadra. Dla dorosłych dużych krzewów będzie potrzebnych kilka wiader.
  2. Mieszanki mineralne. Wprowadzony wczesną wiosną przed kwitnieniem. Optymalny zakup gotowych nawozów mineralnych. Muszą być dodane do gleby na podstawie obliczeń: 70 g na 1 kwadrat. m

Nawozy mineralne obejmują takie jak „Master”, „Kemira”, „Sudarushka”, „Ammophos”, saletra amonowa, „Plantafol”, „Azofoska”.

Podlewanie i wilgoć

Ta roślina dobrze znosi suszę, poza tym wilgoć pozostaje bardzo długo pod bujnymi, rozległymi gałęziami krzewu. Nie należy jednak dopuszczać do stwardnienia i pękania gleby, w przeciwnym razie nie oczekuje się bujnego kwitnienia. Nawilżanie gleby powinno być regularne, ale nie obfite.

Dla dorosłych roślin wystarczy podlewanie około 2-3 razy w miesiącu, dla jednego krzewu potrzeba 1-2 wiader wody. W okresie ekstremalnego upału i długotrwałej suszy nawadnianie powinno zostać zintensyfikowane w oparciu o stan ziemskiej śpiączki. Młode rośliny wymagają częstszego podlewania.

Aby zwilżyć glebę, należy użyć miękko osiadłej wody o letniej temperaturze. Po zwilżeniu, mulczuj ziemię torfem, trocinami lub trawą.

Wiesz? W starożytnej Rosji pędy spirea wykorzystywano do tworzenia batów, później stały się one materiałem do produkcji wyciorów broni.

Związek z temperaturą

Krzew nie jest kapryśny w stosunku do wskaźników temperatury, ma wysoką odporność na mróz, w okresie miesięcy zimowych może nawet obyć się bez schronienia. Jeśli jednak temperatura w waszych szerokościach geograficznych osiągnie w zimie -45 ° C, może być obarczona zniszczeniem buszu.

Jeśli istnieje ryzyko wystąpienia bardzo niskich temperatur, pędy spirei Vangutta należy zawiązać w wiązkę, przypiąć do ziemi i przykryć liśćmi lub innym materiałem pokrywającym. Młode rośliny w wieku poniżej 3 lat potrzebują obowiązkowego schronienia zimowego.

Rozmnażanie roślin i sadzenie

W przytłaczającej większości przypadków śnieżnobiała piękność Wangutty jest propagowana przez sadzonki, ponieważ nasiona mają wyjątkowo niską szybkość kiełkowania (około 5%). Na południowych szerokościach geograficznych sadzenie jest dozwolone jesienią, ponieważ ukorzenienie sadzonek jest dość dobre, a ryzyko zamarznięcia jest niskie.

W środkowym pasie i bardziej północnych szerokościach praktykuje się wiosenne sadzenie krzewów. Jeśli kupisz sadzonki, zwróć uwagę na takie chwile - sadzonki powinny być młode, silne i zdrowe, bez liści, z zieloną korą, a także dobre pąki. Powinny być sadzone przed kwitnieniem.

Algorytm akcji lądowania jest następujący:

  1. W wybranym miejscu wykop otwór o wymiarach 50 * 50 * 50 cm, a teraz możesz opuścić miejsce lądowania na 2-4 dni w celu wentylacji. Jeśli sadzisz kilka roślin na żywopłocie, zachowaj odległość 1-1,5 m między otworami.
  2. W dniu sadzenia przygotuj sadzonki: zanurz w wodzie na kilka godzin, sprawdź korzenie i, jeśli to konieczne, usuń uszkodzone, znajdź miejsce na kołnierz korzeniowy.
  3. Gdy gleby gliniaste mają być grubą warstwą drenażu, do tego celu można użyć gliny ekspandowanej lub cegły łamanej. Grubość drenażu wynosi około 15-20 cm.
  4. Przygotuj ziemską mieszankę zgodnie ze wskazanym powyżej składem.
  5. Wlej warstwę gleby na warstwę drenażową, a następnie umieść sadzonkę tak, aby szyjka korzenia znajdowała się na poziomie warstwy gruntu. Wypełnij dół pozostałą glebą. Następnie podłoże powinno być lekko ubite, podlewane obficie (potrzebne są 1-2 wiadra wody) i mulczowane torfem.

To ważne! Optymalne warunki pogodowe do sadzenia krzewów to pochmurny dzień, a nawet deszczowa pogoda.

Inną metodą jest reprodukcja przez warstwowanie.

Aby to zrobić wiosną, w okresie kwitnienia liści, należy wybrać kilka pędów, przypiąć je do ziemi i posypać glebą. Końcówka pędu powinna być przycięta, aby zatrzymać wzrost, ziemię, jak to konieczne, aby zwilżyć.

Jesienią można uzyskać gotowy zakład do przesadzania. Nawiasem mówiąc, spiraea dobrze reaguje na przeszczep, zwłaszcza jesienią.

Przycinanie

Przycinanie jest bardzo ważnym krokiem w pielęgnacji krzewów Spirea, jeśli zaniedbasz tę procedurę, twoje piękno szybko straci swój kształt, górne pędy zgniecą się i pochylą dolne gałęzie, a młode pędy staną się cienkie i słabe, kwiatostany będą małe i rzadkie.

Ponieważ gatunek ten kwitnie latem, przycinanie można wykonać wiosną. Zabieg przeprowadzany jest u 4-letnich i starszych roślin. Po zimie można przycinać wierzchołki pędów dotkniętych zimą. Aby to zrobić, pęd jest skrócony do pierwszych dużych pąków.

Usuwane są również cienkie, słabe, niedogodnie rozmieszczone gałęzie. Radykalne usuwanie starych gałęzi odbywa się 7 lat po posadzeniu, a następnie trzeba corocznie usuwać niektóre stare gałęzie, aktualizując w ten sposób krzew. W tym przypadku gałęzie są usuwane na poziomie gruntu.

Możliwe trudności w rozwoju

Podczas uprawy spirei Vagutta ogrodnicy najczęściej napotykają dwa problemy:

  • roślina nie kwitnie;
  • krzaki suszą pędy.

Ich przyczyną mogą być następujące okoliczności:

  1. Brak kwitnienia. Pamiętaj, że rośliny zaczynają kwitnąć po kilku latach życia, więc może twój krzew jest za młody. Jeśli przyczyna nie jest starzona, warto przejrzeć opiekę nad nią: brak światła słonecznego, niedostateczne podlewanie (zwłaszcza w upale), przedłużający się brak przycinania są częstymi przyczynami braku śnieżnobiałych kwiatów.
  2. Suszenie pędów. Powodem może być atak szkodników. W tym przypadku konieczne jest usunięcie absolutnie wszystkich wyschniętych pędów, obrobienie miejsc cięcia przy pomocy boiska ogrodowego i zastosowanie odpowiedniego preparatu do walki z owadami. Suszenie pędów może również wystąpić w wyniku zatykania korzeni. W takim przypadku należy zmniejszyć podlewanie, ostrożnie zabrudzić glebę i zastosować lek, aby pobudzić powstawanie korzeni i poprawić tolerancję stresu rośliny (na przykład „Cyrkon”).

Szkodniki, choroby i zapobieganie

Roślina ta praktycznie nie jest narażona na choroby zakaźne, wirusowe lub bakteryjne typowe dla krzewów. Czasami jednak duchy mogą zostać zaatakowane przez szkodniki w wyniku błędów w opiece lub w szczególnych warunkach pogodowych.

Następnie zastanów się, jak poradzić sobie z najczęstszymi szkodnikami buszu:

  1. Pająk Nie jest całkowicie owadem, ale może znacznie zaszkodzić krzewom spiraea. Przeciw niemu specjalna grupa leków - akarycydy. Możesz użyć „Neoron”, „Aktellik”, „Fitoverm” zgodnie z instrukcjami.
  2. Spireevaya i mszyca buraczana. Skręcone wierzchołki liści, zdeformowane wierzchołki wskazują na atak mszyc. Do zwalczania szkodników można stosować leki „Fufanon”, „Akarin”, „Aktellik”.
  3. Rosana robak liściowy. Może uszkodzić roślinę: larwy wylęgające się w korze zaczynają jeść pędy, liście, kwiaty rośliny. Aby zwalczyć potrzebę stosowania pestycydów biologicznych lub chemicznych: „Fitoverm”, „Calypso”, „Clonrin”.
  4. Balsam blue sawfly. Powoduje znaczne uszkodzenia rośliny, zjadając młode pędy. Aby zniszczyć gąsienice, konieczne jest użycie środka owadobójczego „Decis”.
  5. Galitsa Może pojawić się w wyniku nadmiaru nawozów azotowych lub braku przycinania krzewu, aw rezultacie jego nadmiernej gęstości. Zewnętrznie, muszka żółciowa jest podobna do komara i wygląda dość nieszkodliwie, jednak składa jaja pod korą rośliny, a wyklute larwy zamieniają tkanki gałęzi w pył. Aby kontrolować owady, należy stosować insektycydy: Calypso, Karbofos. Jako środek zapobiegawczy konieczne jest od czasu do czasu rozrzedzenie pędów.

Ogólnie rzecz biorąc, spirea Vangutta (podobnie jak inne gatunki tego krzewu) rośnie bardzo dobrze przy minimalnej pomocy i interwencji człowieka. Nawet przy braku specjalnej troski, spiraea żyje do 15–20 lat, jednak zdarzają się dość częste przypadki, gdy wspaniałe piękno przeżywa 40 lat.

Bardzo łatwo jest wyhodować ten ozdobny krzew i będzie w stanie nawet niedoświadczony ogrodnik.

Obejrzyj film: Zestaw do hodowania roślin owadożernych cz. 2 sadzimy (Może 2024).