Nazwa rodzajowa „Alfredia” odnosi się do całego rodzaju roślin zielnych z rodziny Astrovye lub Compositae. Najczęściej pod tą nazwą rozumieją ziele atamańskie lub korzeń królewski, którego nazwa naukowa to Alfredia, zwiędły (Alfredia Cernua (L.) Cass). Roślina ta jest mało znana z powodu ograniczonego siedliska. Ma jednak wiele właściwości leczniczych, dla których od dawna jest ceniony w medycynie tradycyjnej. Dzisiaj przyjrzymy się, w jaki sposób roślina ta wpływa na ciało, w jakich obszarach uzdrawiania ludu jest stosowana i jakie są warunki do uprawy trawy ataman na działce domowej.
Opis botaniczny
Alfredia, zwiędła, jest przedstawicielem dużych i silnych wieloletnich roślin zielnych. Dorasta do 2,5-3 m, ma mocną łodygę do 5 cm średnicy w części korzeniowej. Kłącze jest krótkie z wieloma dodatkami, łodygi są koloru ciemnobrązowego, puste wewnątrz, szorstkie i rowkowane w dotyku.
Zwiększone rozgałęzienie łodyg odnotowuje się w górnej części alfredii. Środkowe i dolne liście różnią się zewnętrznie: w dolnej części rośliny są bardzo długie, do 50 cm długości i 30 cm szerokości, podłużne lub w kształcie serca z ostrym czubkiem i poszarpanymi krawędziami, bogatym zielonym odcieniem na górze i białawym na tylnej stronie.
Środkowe liście mają mniejszy rozmiar, podłużny, ostry kształt, szeroki głąb, jakby „obejmujący” łodygę. Kwiaty są zabarwione na żółto-zielony odcień, duży (do 2,5 cm długości), mają latającą kępkę, która znika bardzo łatwo. 
Wiesz? Reprezentując tak imponujący rozmiar rośliny, nie jest jasne, dlaczego Alfredia nazywa się zwiędłym. Chodzi o kwiatostany - ich duże 5-centymetrowe pudełka są pochylone w dół, przypominając opadającą głowę.
Nasiona tej rośliny są również dość duże - do 7 mm długości i około 3 mm szerokości, szaro-brązowy, podłużny stożkowy kształt. Alfredia zwiędła odnosi się do dobrych roślin miodowych.
Zapoznaj się z dobroczynnymi właściwościami takich roślin leczniczych jak echinacea, saksureja, kolczasty oset, elekampan, cmin, glistnik, dogrose, rumianek, żółtaczka, waleriana, wrotycz pospolity, głóg, borówka, kozieradka, piołun.
Dystrybucja i siedlisko
Nieznajomość tej rośliny tłumaczy się bardzo ograniczonym środowiskiem: Alfredia, która opada, rośnie w górzystych regionach Azji Środkowej, na terytorium Ałtaju, w Kazachstanie, Mongolii i Górskiej Shorii. Preferuje teren wysokogórski: łąki, łąki i zarośla zarośla, lasy mieszane (jodła-świerk i osika-brzoza). 
Skład chemiczny
Część naziemna alfredii zawiera następujące substancje:
- związki terpenowe;
- taniny;
- mikro i makroelementy;
- kwasy aromatyczne (wanilowy, cynamonowy, chlorogenowy, salicylowy);
- kwasy tłuszczowe (palmitynowy, linolowy itp.);
- aminokwasy;
- polisacharydy;
- proste związki fenolowe;
- flawonoidy;
- alkohole steroidowe (fitosterole).
Przydatne właściwości
Ekstrakt z tej rośliny jest stosowany w monoterapii i jako składnik ziół. 
Alfredia, zwiędła, działa tonizująco, tonizująco na ciało, łagodzi stres i zmęczenie, zwiększa odporność mózgu i całego ciała na stres i negatywne efekty zewnętrzne.
To ważne! Najlepszym efektem terapeutycznym jest użycie ekstraktu z tej rośliny, z dodatkiem 95% alkoholu.
Stosowanie alfrediya zanurzonego ma następujący wpływ na organizm:
- nootropowy (poprawa funkcji poznawczych, aktywność mózgu, poprawa pamięci i uczenia się itp.);
- środek przeciwbólowy;
Właściwości przeciwbólowe mają również: zawilec, chernokorin leczniczy, canoper, wilczomlecz, veronika officinalis, mięta i rozchodnik.
- tonik;
- hipotensyjny;
- antyharmonia;
- przeciwdrgawkowy;
- środek uspokajający i przeciwlękowy (zmniejszający niepokój, lęk);
- moczopędny;
- przeciwutleniacz.
Zastosowania medyczne
Bogaty skład chemiczny decyduje o powszechnym stosowaniu alfredii w medycynie ludowej i oficjalnej.
Tak więc Alfredia jest używana do następujących chorób:
- zaburzenia nerwowe, choroby ośrodkowego układu nerwowego (w tym ataki paniki, zwiększony niepokój i strach, neurastenia, schizofrenia i zawroty głowy, emocjonalne, nerwowe lub fizyczne przeciążenie);
- choroby dermatologiczne, w tym gojenie ran (miejscowe stosowanie w postaci kompresów i płynów);
- wysokie ciśnienie krwi;
- ból brzucha;
- nietrzymanie moczu;
- padaczka (jako część opłat);
- z zespołem kaca (w opłatach);
- choroby stawów i całego układu mięśniowo-szkieletowego.
To ważne! Niestety, ze względu na krótki czas testowania funduszy na podstawie tego zakładu, nie było jeszcze możliwe usystematyzowanie przeciwwskazań do ich stosowania. Dlatego stosowanie leków na bazie Alfredii musi być skoordynowane z lekarzem i zatwierdzony przez niego.
Dotyczy to również ogólnego wzmocnienia i uzdrowienia ciała (w ramach opłat). Jako środek zapobiegawczy można okresowo używać herbaty z tej kolekcji: 1 łyżeczka każdego. Alfredia zwiędła i mołdawski snakehead, 1 łyżka. l oregano Wymieszać mieszaninę z 2 szklankami wrzącej wody, wypić po 20 minutach infuzji dwa razy dziennie.
Uprawa i pielęgnacja roślin
Alfredia, zwiędła, nie ma wartości dekoracyjnej, dlatego uprawa w domu jest produkowana wyłącznie w celu uzyskania surowców leczniczych. Roślina ta jest bezpretensjonalna i odporna, więc nie powinno to powodować żadnych szczególnych trudności. 
Warunki zatrzymania
Alfredia może być uprawiana wewnątrz domu, w garnku lub na zewnątrz w otwartym polu. W każdym razie miejsce na zawartość powinno być dobrze oświetlone przez słońce, kilka godzin dziennie bezpośrednie promienie powinny spadać na kwiat.
Dom jest optymalny do wyboru po południowej i zachodniej stronie. Na działce należy znaleźć przestronne, dobrze oświetlone miejsce, w którym nie gromadzi się nadmierna wilgoć.
Gleba i nawóz
Pożywność gleby i poziom pH nie odgrywają znaczącej roli, tzn. Dobre tempo wzrostu będzie w glebie obojętnej i lekko kwaśnej / alkalicznej, ubogiej lub wzbogaconej w składniki odżywcze. Jednak musi istnieć dobry drenaż, oddychalność i stałe nawilżanie. 
Do uprawy doniczkowej można wybrać lekkie mieszanki glebowe gotowe do mieszania, które obejmują ziemię i ziemię darniową, piasek. Możesz wykonać dowolne złożone nawozy mineralne zgodnie z instrukcjami.
Zalecamy czytanie o tym, jakie rodzaje gleby istnieją, jaki system nawożenia dla różnych gleb, a także dlaczego potrzebujesz ściółkowania gleby.
Podlewanie i wilgoć
Alfredia, zwiędła, potrzebuje stale wysokiego poziomu wilgotności. W oparciu o cechy klimatyczne regionu, temperaturę, światło dzienne i porę roku częstotliwość podlewania powinna wynosić co najmniej 3 razy w tygodniu. Do nawadniania należy używać miękkiej, oddzielonej, ciepłej wody. Jeśli roślina jest uprawiana w pomieszczeniach, liście można zwilżyć butelką z rozpylaczem.
Temperatura
Alfredia jest mało wymagająca dla reżimu temperaturowego. Rośnie w surowych obszarach górskich w przyrodzie, toleruje mroźne zimy bez dodatkowego schronienia. 
Hodowla
Najłatwiej jest propagować trawę ataman z nasionami. Ponieważ nasiona tak rzadkiej rośliny są trudne do uzyskania w sklepach ogrodniczych i szkółkach, najczęściej trzeba je zamówić online.
Można sadzić nasiona na otwartym terenie (w maju) lub na sadzonkach (na przełomie marca i kwietnia), w tym drugim przypadku sadzenie sadzonek w otwartym terenie przypada na początek czerwca.
Przed sadzeniem nasiona należy moczyć przez kilka godzin w wodzie lub wilgotnej szmatce. Sadzonki są sadzone w plastikowych lub torfowych kubkach, głębokość zakładki wynosi około 2 cm. Ziemia powinna być zwilżona, a pojemniki powinny być owinięte folią, aby stworzyć małą szklarnię. Średnio po 15-20 dniach pojawiają się pierwsze sadzonki.
To ważne! Podlewanie w tym czasie powinno być obfite, ale w żadnym wypadku nie może wypełnić sadzonek i stworzyć bagno w pojemnikach!
Stałe miejsce powinno być sadzone, gdy sadzonki są silniejsze, osiągając wysokość 20-30 cm. Alfredia rośnie do imponujących rozmiarów, więc odległość między sadzonkami podczas sadzenia powinna wynosić co najmniej 70 cm. Podczas hodowli sadzonek, roślina może dawać kolor w drugim roku, ale w Bezpośrednie sadzenie nasion w glebie w większości przypadków zaczyna kwitnąć dopiero po 3-4 latach.
Gromadzenie i przygotowywanie surowców
Możesz zbierać prawie wszystkie części rośliny: liście, pąki i korzenie. Konieczne jest zbieranie surowców tylko w suchej, spokojnej i ciepłej pogodzie. Okres kwitnienia trwa od trzeciej dekady lipca do pierwszej dekady sierpnia. W tym czasie musisz zebrać kwiaty i liście, a następnie je wysuszyć.
Do suszenia konieczne jest rozłożenie surowca w jednej warstwie na tkaninie lub papierze wewnątrz suchego pomieszczenia z dobrą cyrkulacją powietrza. W pierwszej połowie jesieni część korzeni musi zostać zebrana: w tym celu jest myta i suszona w ciepłych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Możesz przechowywać surowce do 2 lat w szklanych pojemnikach lub lnianych workach. 
Możliwe trudności w rozwoju
Dla pomyślnej uprawy alfredii w domu konieczne jest stworzenie jej warunków jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. Przede wszystkim powinien być dobry poziom oświetlenia i wilgotności.
- Z deficytem wilgoci roślina zanika, turgor maleje. Szczególnie niebezpieczny jest brak wilgoci dla kiełkujących nasion i młodych, delikatnych roślin.
- Przy braku światła ultrafioletowego kwiaty roślin są słabo rozwinięte.
Szkodniki, choroby i zapobieganie
Roślina nie jest podatna na infekcje bakteryjne, grzybicze lub wirusowe, a także ataki szkodników. Jednak w rzadkich przypadkach, w celu zapobiegania, rośliny mogą być leczone złożonymi lekami biologicznymi, takimi jak „Trichodermin”, „Planriz”, „Actofit”.
Wiesz? Około 40% nowoczesnych preparatów farmaceutycznych ma bazę roślinną - jest to średni procent, ponieważ na przykład w leczeniu zaburzeń sercowo-naczyniowych leki składają się w 80% z materiałów roślinnych.
W aptekach można kupić zioła lub nalewkę Alfredii, ale z łatwością można hodować tę roślinę leczniczą. Pomimo niewielkiej popularności nie można lekceważyć korzystnych właściwości trawy ataman, ponieważ można ją wykorzystać w walce z wieloma chorobami.
