Wszystko o kozach rasy Saanen

Hodowla kóz w celu uzyskania mleka nie jest popularnym zajęciem na naszych szerokościach geograficznych, co wynika przede wszystkim z niskiego rozpowszechnienia ras, które dają obfite plony mleka. Jednak z biegiem czasu, rozwój postępu naukowego i technologicznego oraz integracja różnych schematów metod rolniczych zarobków przyjętych w różnych krajach, każdy z nowoczesnych rolników zaczął mieć możliwość dywersyfikacji swoich hodowli, w tym kóz, które są dobrze i obficie wydojone. W tym artykule omówimy jedną z tych ras kóz-zaanen.

Tło historyczne

Koza Zaanen została po raz pierwszy uzyskana przez hodowlę w Szwajcarii, a mianowicie w przybrzeżnej części rzeki Zane. Mieszkańcy tego obszaru, ze względu na oddalenie i niedostępność swojego regionu zamieszkania z lądu, nie mogli pozwolić sobie na posiadanie dużej liczby krów, ale jednocześnie potrzebowali produktów mlecznych. To właśnie z powodu tej potrzeby w połowie XIX wieku rasa ta została uzyskana. Na terytorium współczesnej Rosji kozy pojawiły się po raz pierwszy przed wydarzeniami z 1917 r., Przypuszczalnie w okresie od 1905 r. Do 1907 r. Pierwsze przywożone okazy zaczęły przechodzić aktywne krzyżowanie z kozami, które już mieli chłopi, co nieco zmieniło ich pierwotny wygląd i nieznacznie zmniejszyło ilość mleka, którą dawali. Według niektórych informacji większość współczesnych domowych kóz czystej krwi jest w jakiś sposób związana z rasą Saanen.

Wiesz? Pierwsze dane na temat udomowionych kóz uzyskano podczas badań archeologicznych na Bliskim Wschodzie. Według nich kozy były jednym z pierwszych udomowionych zwierząt. Było ich udomowienie około 10 tysięcy lat temu.

Wygląd zewnętrzny i różnica od innych ras

Aby nie dać się zwieść pozbawionemu skrupułów sprzedawcy za nabycie takich zwierząt na własne gospodarstwo, należy znać dokładne standardy rasy. Natychmiast zgłoś zastrzeżenie, że dla tej rasy kóz dozwolone są niewielkie ilości plam na skórze i wymieniu. Należy pamiętać, że biali rodzice mogą być urodzonymi kolorowymi potomkami, które jednak nie będą uważane za wadliwe. Zjawisko to nosi nazwę „Seybl” i jest uważane za genetyczne zjawisko narodowej selekcji kóz. Waga przeciętnego mężczyzny waha się w granicach 100 kg, a samica dochodzi do 90 kg. Przeciętna koza waży około 4,5-5 kg ​​przy urodzeniu, a następnie co miesiąc dodaje 5-6 kg wagi. Rozmiar dorosłego osobnika w kłębie może osiągnąć jeden metr. Często dorosłe samice mają całkowicie śnieżnobiały kolor, samce mogą mieć małe plamy na sierści w kolorze czarnym i brązowym.

Sprawdź inne rasy kóz: Alpine, Boer, Lamancha.

Kufa tych zwierząt jest raczej wąska, czoło szerokie, uszy ustawione pionowo. Wiszące uszy są niedopuszczalne i są uważane za wadę rasy. Na szyi mogą występować specyficzne wzrosty skóry, tak zwane „kolczyki”. Zad jest silny, mostek jest nieco wyższy niż podbrzusze. Według wczesnych wydań paszportu tej rasy jedną z głównych cech wyróżniających był brak rogów, jednak z czasem pogląd ten uległ zmianie, ponieważ testy genetyczne wykazały, że co najmniej jedna czwarta wszystkich kóz tej rasy jest rogata. Czasami rogi są specjalnie spalane przez hodowców, aby uniemożliwić bliźnim ranienie zwierząt. Absolutnie wszystkie kozy mają brodę do 20 cm, jak niektóre samice, jednak ich długość jest nieco mniejsza (zwykle nie przekracza 10-12 cm). Kozy mają bardzo duże, dobrze rozwinięte wymię, z bardzo wyraźnymi sutkami. W niektórych przypadkach dolna krawędź sutków dochodzi do kolanowych kompozycji tylnych nóg.

Pielęgnacja i konserwacja

Ten typ kozy jest dość wymagający dla warunków życia i problematyczny w opiece.

Najbardziej podstawowe potrzeby dotyczące ich treści powinny obejmować:

  • ekologiczna czystość środowiska i budynków inwentarskich;
  • stały dostęp kóz do świeżego, nieskażonego powietrza;
  • specyficzne warunki klimatyczne (zimowanie w temperaturach do + 6 ° C, aw okresie letnim temperatura nie powinna przekraczać + 18 ° C).

Pomieszczenie, w którym planowane jest ciągłe utrzymywanie kóz, powinno zapewnić im odpowiednią ochronę przed różnymi przeciągami i niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Budowa takich pomieszczeń powinna być prowadzona na wzniesieniu, w miarę możliwości z różnych miejsc gromadzenia się wód gruntowych, a także w miejscach pochówku bydła, kanalizacji i szamba.

Radzimy przeczytać: Wskazówki i zalecenia dla początkujących kóz

Podłogi powinny być wykonane z litych materiałów (beton lub cement), na których zaleca się układanie drewnianych podłóg. Pokój najlepiej jest podzielić na pudełka, każdy o powierzchni 2 metrów kwadratowych. W takim pudełku można umieścić 2 kozy mleczne. Dla kóz wymaga pokoju o powierzchni 3-4 metrów kwadratowych. Podłoga w dołach jest wysoce pożądana, aby dodatkowo pokryć ściółkę siana, która musi być zmieniana, gdy jest mokra, chociaż niektórzy hodowcy zwierząt zalecają to codziennie. Sama stajnia musi być sucha, ponieważ wilgotność powietrza przekraczająca 75% jest wyjątkowo niepożądana dla zwierząt tej rasy.

To ważne! Po obu stronach każdego pudełka pożądane jest wyposażenie rowków, w które będzie przepływać zawiesina. Możesz łatwo usunąć je z nich później.

Co karmić

Kozy Zaanenskie mają specyficzną potrzebę jedzenia, na przykład zimą, zdecydowanie potrzebują różnych suplementów witaminowych. Będzie lepiej, jeśli te suplementy będą miały naturalny wygląd. Oto najpopularniejsze z nich:

  • jabłka;
  • buraki;
  • ziemniaki;
  • kapusta;
  • marchewki;
  • dynia;
  • rutabaga.

Dowiedz się więcej o karmieniu kóz i kóz.

To bydło preferuje trawa, które zaśmiecały wszystkie nasze łąki, rośliny strączkowo-zbożowe. Uprawy zbóż najlepiej podawać w postaci pokruszonej lub zmielonej. Przez cały rok zaleca się od czasu do czasu (raz na 1-2 tygodnie) dodawać otręby i pasze skoncentrowane. Możliwe jest sprowadzenie tego typu zwierząt gospodarskich na pola po zbiorze: chętnie pochłaniają pozostałe uprawy po zbiorach. Kozy Zaańskie odznaczają się raczej łagodnym temperamentem, są bardzo przywiązane do ludzi i prawie zawsze są posłuszne swojemu pasterzowi bez pytania. Jednak pomimo tego, gdy pasą się bardzo duże stado, pasterz może potrzebować asystenta w postaci psa lub innej osoby. Samice, ze względu na objętość wymienia, poruszają się dość wolno i niezgrabnie, więc nie ma potrzeby martwić się, że niektóre kozy szybko pozbędą się stada.

To ważne! W okresie zimowym zaleca się, oprócz standardowych suplementów wzbogaconych, dawanie kóz również liści wierzby, brzozy, dębu i limonki.

Ile mleka daje?

Ponieważ gatunek ten został opracowany specjalnie z myślą o zadowoleniu właścicieli z obfitymi paszami, średnie dane dotyczące mleka produkowanego z jednej głowy są bardzo imponujące. Różnią się nieco w zależności od tego, ile dzieci wyprodukowała samica.

Oto przybliżone wskaźniki, ile mleka koza Zaanen daje rocznie:

  • przed pierwszą okota -500-700 l / rok;
  • po pierwszym baraniu - 1000-2000 l / rok;
  • po drugim baraniu - do 3000 l / rok.

Dowiedz się, jak karmić i karmić kozy mleczne, a także jak wybierać i używać dojarki do kóz.

Osobno warto zwrócić uwagę na właściwości organoleptyczne tego produktu. Mleko ma dość neutralny zapach (bez nieprzyjemnego aromatu charakterystycznego dla zwykłego mleka koziego), przyjemny, czasem nawet słodkawy smak. Jego średnia zawartość tłuszczu sięga 4%, co stanowi 0,8% więcej niż średnia zawartość tłuszczu w mleku krowim. Po oddzieleniu wytwarza doskonałe sery, twaróg i masło.

Plusy i minusy

Plusy zawartości tej rasyjak wynika z artykułu, są bardzo liczne, dlatego dajemy tylko najważniejsze:

  • znaczna wydajność w produkcji mleka;
  • bardzo długi okres laktacji (do 11 miesięcy);
  • obfita płodność (średnio na 260 kóz przypada do 260 dzieci);
  • dobre właściwości mleka i produktów z niego pochodzących;
  • kozy są dobrze przystosowane do chłodnego lata;
  • nadaje się nie tylko dla przemysłu mleczarskiego, ale także jako surowiec do produktów mięsnych;
  • może znacząco poprawić wskaźniki jakości innych ras kóz podczas przekraczania;
  • potulna natura i specyfika anatomii pozwala im na pasanie się w miejscach trudno dostępnych dla innych zwierząt, na przykład w wąwozach, obszarach górskich itp.

Wiesz? Podobnie jak owce, źrenica kozła ma kształt poziomego prostokąta, dzięki czemu może bez ruchów głowy zobaczyć 340°.

Wśród brakimoże po prostu wybierzesz kilka znaczących:

  • zbyt duży rozmiar ciała, zwłaszcza u mężczyzn, co czasami powoduje problemy z utrzymaniem i opieką;
  • potrzeba specyficznych warunków środowiskowych dla normalnych procesów życiowych;
  • potrzeba dobrze wyposażonego pomieszczenia do konserwacji;
  • Dość kosztowna baza paszowa i potrzeba stałych wzbogaconych suplementów w zimie.

Wideo: rasa kóz Zaanen

Mamy więc nadzieję, że ten artykuł pomógł ci wyjaśnić wszystkie interesujące Cię aspekty dotyczące kóz Zaanen. Zapewnij tym zwierzętom przyzwoitą opiekę, trzymaj je w przyzwoitych warunkach, karm je zgodnie ze wszystkimi otrzymanymi receptami, a wynik w postaci ogromnych karm i szokującej młodej rasy nie będzie długo czekać!

Obejrzyj film: Rasy koz (Kwiecień 2024).