Zdjęcie i opis grzybów Krymu

Półwysep Krymu słynie z dużej liczby różnych grzybów, które pojawiają się nie tylko w lasach, ale także na stepach, bezpośrednio na trawie w pobliżu osiedli, na skraju lasu, na otwartych łąkach, na obszarach górskich.

Warunki klimatyczne półwyspu przyczyniają się do tego, że sezon grzybowy trwa ponad sześć miesięcy, zaczynając od wczesnej wiosny i kończąc późną jesienią.

Rozprzestrzenianie się grzybów na Krymie

Krym jest bogaty w różnego rodzaju grzyby, a sezonowość każdego z nich jest inna. Zwykle sezon grzybowy rozpoczyna się po zakończeniu lata indyjskiego, ale wiele organizmów eukariotycznych można zebrać prawie przez cały rok.

Poznaj popularne rodzaje grzybów jadalnych.

Najpopularniejszymi gatunkami są: grzyby, govorushki, muchomor miodu, borowik, kurki, małe myszy i płaszcze przeciwdeszczowe. Na obszarach lasów i stepów półwyspu rośnie ponad 100 gatunków organizmów, wśród których znajdują się zarówno jadalne, jak i trujące gatunki. Pierwsze grzyby można znaleźć wczesną wiosną w regionach stepowych i polnych. Zaraz po tym, jak śnieg się roztopił, pojawiły się małe kuleczki, goladki, płaszcze przeciwdeszczowe. Czas letni pozwala w pełni cieszyć się sezonem grzybów i zbierać różne grzyby: biały, oleisty, miodowy. Praktycznie do bardzo mrozu profesjonalni grzybiarze znajdują myszy lub, jak się je nazywa, szary ryadovok. W sumie na półwyspie rośnie około 1500 gatunków mikromycet i grzybów czepnych, które są szeroko rozpowszechnione w stepach, lasach, strefach leśno-stepowych, a także na obrzeżach miast i wsi, skrajów lasów i łąk.

Wiesz? Ponieważ klimat Krymu wyróżnia się niestabilnością, nawet doświadczeni grzybiarze nie mogą dokładnie określić początku sezonu grzybowego. Dlatego prawie nigdy nie jest możliwe opracowanie kalendarza do zbierania określonych gatunków.

Grzyby Jadalne

Półwysep słynie z dużej liczby różnych rodzajów organizmów eukariotycznych, ale ich koneserzy preferują najbardziej znane i dobrze znane:

• Biały grzyb górski lub gigant govorushka. Można go znaleźć od lata do połowy jesieni, w lasach liściastych lub iglastych. Ceps, którego miejscem urodzenia jest Krym, rosną w grupach, dlatego jeśli pod drzewem jest jeden przedstawiciel, to najprawdopodobniej jego „bracia” znajdują się w pobliżu. Uznanie szlachetnego białego grzyba jest proste, ma dużą, mięsistą czapkę o gładkiej strukturze, o pięknym jasnobrązowym kolorze. Jego noga jest dość gęsta w stosunku do czapki - krótka, z małymi włóknami lub powłoką proszkową. Govorushka różne beżowe ciało, przyjemny zapach. Dorosły grzyb może mieć lekko gorzki posmak. Pierniki nie utrzymują się długo, powinny być stosowane natychmiast po zbiorze - smażone, duszone, gotowane itp.

• Pieprznik jadalny lub koguciki. Najpopularniejszy w regionie Symferopola. Są one również zbierane w dystryktach Bakczysaraj, Belogorsk i Kirov. Kurki preferują słoneczne miejsca, leśne polany, polany, można je również spotkać na mchach, w pobliżu świerków, sosen i brzóz. Rosną w grupach, zaczynając od pierwszego i kończąc na ostatnim miesiącu lata. Główną cechą charakterystyczną kurków jest brak wyraźnego przejścia z nogi do czapki. Ten ostatni jest bardzo gładki, ma nieregularny kształt z rowkiem na środku i falistymi krawędziami. Noga jest cienka, przerzedza się. Pieprznik jadalny jest jednolity, od jasnożółtego do pomarańczowego, kolor. Miąższ jest dość mocny, mięsisty, nie ma silnie zaznaczonego zapachu. Smak jest przyjemny, o słabej kwasowości. Grzyby są dobrze transportowane, nie kruszą się. Nadaje się w każdej formie - gotowane, smażone, duszone, marynowane itp.

Dowiedz się, jak mają właściwości lecznicze kurki, jak odróżnić prawdziwe kurki od fałszywych i jak przygotować te grzyby na zimę: zamrożenie lub marynowanie.



• Myszy lub ryadovki szare. Jest jesień, wrzesień - październik. Dla nich grzybiarze jeżdżą do wioski Kolchugino lub na teren krymskiego laboratorium astrologicznego. Myszy mają kilka gatunków odpowiednich do stosowania w żywności, ale niedoświadczonemu grzybiarzowi trudno jest odróżnić je od szkodliwych. Grzyby jadalne mają stożkową czapkę o lekko skręconych krawędziach pokrytych małymi pęknięciami. Pośrodku czapki stoi guzek. Kolor czapki waha się od jasnego do ciemnoszarego. Po deszczu powierzchnia staje się śliska i lepka, dzięki czemu liście przyklejają się do grzyba i trudno je dostrzec na trawie. Noga grzyba jest gęsta, cienka, lekko poszerzona w dół i ma bladożółty lub szarawy odcień. Mięso jest zwarte, ale kruche, charakteryzuje się słabym proszkowym smakiem. Ryadovki smażone, gotowane, marynowane, używane w sałatkach, ciastach, sosach.

Dowiedz się więcej o tym, jak to wygląda, gdzie rośnie i co można przygotować z siarki.


• Miodowy agaric. Można je zbierać przez całą jesień, przed pierwszymi mrozami. Grzyby są rzadko spotykane jeden po drugim, rosną w całych grupach na drzewach, pniach. Lubią mokrą ziemię. Czapka młodych jest trochę wklęsła do wewnątrz, ale gdy rośnie, staje się płaska. Noga jest długa, około 10-20 cm. Czapka tego samego koloru co noga jest miodem, ale jej powierzchnia jest pokryta małymi łuskami, co sprawia, że ​​wygląda jak brązowy grzyb.

Aby nie upaść na niejadalne grzyby, należy wiedzieć, jakie rodzaje jadalnych i niejadalnych grzybów istnieją. Gospodynie domowe również znajdą przydatne porcje marynowanych, mrożonych, solonych grzybów.

Wiesz? Grzyby zbierają się nie tylko w lesie, można je również znaleźć w ogrodach lub w ogrodach.

• Maslata Miejscem ich dystrybucji jest cały półwysep, ale przede wszystkim koncentrują się na płaskowyżu Ai-Petri, w wiosce Zelenogorskoye iw Stroganovce. Wolą słoneczne polany, skraj lasu, łąki. Dla grzybiarzy borowik jest prawdziwym darem - mają mięsiste, soczyste, duże czapki, z oleistą śliską powierzchnią, o brązowawym odcieniu. Czapka ma kształt półkulisty, później jest całkowicie zaokrąglona. Gęsta wysoka noga dorasta do 11 cm, inny jaśniejszy odcień. Ze względu na biologiczne wyraźne właściwości i wygląd olej jest bardzo trudny do pomylenia z innymi rodzajami grzybów.


Zapoznaj się z dobrymi właściwościami kotłów, a także jak szybko je oczyścić i przygotować na zimę.

• Ryzhiki. Sezon Ryzhikov - indyjskie lato, kiedy rosną w dużych ilościach na południowych brzegach półwyspu, w wiosce Rybachye. Grzyby jak chłodne, zacienione miejsca. Rośnie w grupach pod drzewami, wąwozami, w podłużnej fosie i bruzdach. Ryzhiki mają dość dużą pomarańczową czapkę o średnicy 12 cm, pokrytą od dołu czerwonymi płytkami, które po naciśnięciu przybierają zielony odcień. Noga grzyba jest gruba, do 2 cm średnicy, ciało jest gęste, smakuje słodko z lekkimi owocowymi nutami. Ryzhiki jest gotowane na różne sposoby, najważniejsze jest dodanie im bardziej aromatycznych przypraw.

• Płaszcze przeciwdeszczowe. Grzyby te są analogami pieczarek, których nie można zatruć. Można je znaleźć w lasach liściastych, prawie wszędzie. Dwa z trzech rodzajów płaszczy przeciwdeszczowych są dystrybuowane na terytorium Krymu: gigantyczne i w kształcie gruszki. Pierwszy jest w stanie dorastać do 34 cm. Grzyby różnią się okrągłym kształtem w kształcie gruszki, mają biały kolor, szorstką skórę z małymi guzkami, która z czasem nabiera żółtego odcienia.

To ważne! Tylko młode płaszcze przeciwdeszczowe nadają się do gotowania, tylko z białym miąższem.

Trujące grzyby Krymu

Półwysep Krymski słynie nie tylko z dużej liczby grzybów jadalnych, ale na jego terytorium rośnie wiele trujących gatunków. Wiele z nich jest bardzo podobnych do jadalnych, a niedoświadczeni grzybiarze łatwo je pomylić, więc przed rozpoczęciem „cichego polowania” powinniście poznać cechy strukturalne i zewnętrzne oznaki trujących organizmów eukariotycznych.

Istnieją trzy rodzaje niejadalnych grzybów. Rozważ każdy z nich osobno.

Deadly Dangerous

• Blady perkoz - bardzo trujący grzyb, który może spowodować śmierć. To ona w większości przypadków jest przyczyną zatrucia. Grzyb preferuje żyzną glebę, mieszane lasy dębowe i bukowe. Nasadka muchomora ma konfigurację półkuli, później staje się bardziej okrągła. Kolor - od szarego do zielonkawego. Noga cienka, do 2,5 cm wysokości. Miąższ jest biały, kruchy, miękki, z łagodnym aromatem i smakiem. Jednym z głównych oznak białego muchomora jest obecność szerokiej białej spódnicy na dole nogi.

To ważne! Żadna metoda obróbki cieplnej nie uratuje muchomora przed śmiercionośną trucizną. Spożycie tylko 30 g grzyba może spowodować poważne zatrucie, a nawet śmierć.

• Amanita biały - specyficzny muchomor, bardzo podobny do niej na zewnątrz, a także śmiertelnie trujący. Rośnie w lasach liściastych, lubi gleby wapienne. Czapka dorosłego grzyba jest płaska, koloru białego, o średnicy do 10,5 cm, a jego miąższ jest biały, raczej gęsty, o nieprzyjemnym smaku i lekkim zapachu. Noga cienka, gruba w dół, gładka struktura. Charakterystyczną cechą białego grzyba jest „spódnica” w kształcie jaja na spodzie nogi. Zatrucie grzybem powoduje wymioty, nudności, krwawą biegunkę, zmniejszenie ciśnienia, nieprawidłowe działanie układu sercowo-naczyniowego, utratę przytomności.

• Bast łupkowy żółty - Przedstawiciel niejadalnych agarowych miodów, których niebezpieczeństwo polega na zewnętrznym podobieństwie do jadalnych „braci”. Jednak trujący wygląd wyróżnia się brakiem pierścienia na trzonie, który jest nieodłączny dla prawdziwych magów. Lzhegrib ma siarkowo-żółtą czapkę o średnicy do 7 cm, w kształcie dzwonu. W procesie wzrostu rozszerza się i staje się prawie płaska. Ciało jest żółte, gorzkie, ma obrzydliwy zapach. Cienka, gładka, gęsta konsystencja nóg z drobnymi włóknami. Zatrucie fałszywym lisem występuje zaledwie kilka minut po jego użyciu. Osoba zaczyna chorować, kręci mu się w głowie, pojawiają się wymioty i dreszcze.

Trujące grzyby, które mają wpływ na układ nerwowy

• Białawy - można go znaleźć na otwartych leśnych polanach, łąkach, pastwiskach. Grzyb nie ma wyraźnego przejścia między nasadką a łodygą. Kształt czapki jest wypukły lub w kształcie jaja, z falistymi krawędziami, jasnoróżowy. Noga jest niska, do 1 cm grubości, solidna. Miąższ jest gęsty, krój nie ciemnieje, ma przyjemny smak grzyba i dobry aromat. Charakterystyczną cechą govorushki jest mączna tablica na powierzchni czapki. Stosowanie grzyba nie prowadzi do śmierci, ale powoduje wymioty, nudności, niewydolność oddechową, wadliwe działanie serca.

• Amanita czerwony - grzyb znany każdemu od dzieciństwa, którego ze względu na swój wyjątkowy kolorowy wygląd nie można pomylić z innymi gatunkami. Jego czapka jest gęsta, w kształcie półkuli, koloru czerwonego z białymi kropkami. Amanita często występuje na glebach kwaśnych w lasach mieszanych. Grzyb zawiera składniki aktywne, które po uwolnieniu do żołądka powodują omamy, problemy ze słuchem i wzrokiem.

• Włókna - żyje w glinie, w lasach mieszanych i iglastych. Wyróżnia się dzwonem w kształcie dzwonu, który w miarę wzrostu pęka i pęka. Powierzchnia czapki jest gładka, jedwabista, o różnych odcieniach, od złotego miodu do brązu. Miąższ ma nieprzyjemny zapach, noga jest wysoka, cienka, z mączną powłoką. Wyróżnij włóknistą czapkę w kształcie dzwonu.

Grzyby powodujące zatrucie i problemy z przewodem pokarmowym

• Fioletowy borowik - Jest niezwykle rzadki, uwielbia ciepły klimat, obszary górskie, wapienną ziemię, lasy liściaste. Charakteryzuje się obecnością dużej brązowej czapeczki w kształcie nieregularnej półkuli. Po naciśnięciu czapki pojawiają się ciemnoniebieskie plamki, dzięki którym można je rozpoznać. Miąższ ma lekko wyczuwalny przyjemny zapach, słodki posmak z nutami owocowymi. Noga długa, do 15 cm, gruba - do 10 cm średnicy, brązowa z czerwonym odcieniem.

• Różowa fala - Jadowity grzyb, który może powodować poważne problemy w funkcjonowaniu jelita. Ma trochę śluzową, płaską, w środku pustkę, kapelusz w jasnym lub ciemnym różowym kolorze. Po naciśnięciu kolor czapki staje się ciemniejszy. Łodyga ma cylindryczny kształt, dość gęstą konsystencję, do 6 cm wysokości. Cały wiatr emituje biały mleczny sok, który jest uważany za ich indywidualną cechę.

• Pseudo-lis - rozproszone w lasach mieszanych, pojawia się w sierpniu - listopadzie. Różni się od jadalnych kurków cieńszą, czerwonawą nogą z ceglanym odcieniem. Konfiguracja z wypukłym lub lejkowatym grzybkiem, ma żółtawy i złoty odcień, ciemniejszy w środku. Miąższ ma inny nieprzyjemny zapach.

Wiesz? Fałszywe kurki są uważane za warunkowo trujące grzyby, ale lepiej ich nie używać. Może powodować problemy w układzie pokarmowym, gorączkę, bóle głowy, wymioty itp.

Warunki i lokalizacje

Półwysep Krymski jest niezwykle popularny wśród grzybiarzy, ponieważ ma wiele grzybowych plam. Najpopularniejsze obszary to:

• obszary Aj-Petri i Demerdzhi, gdzie zbierają się gigantyczne plotki, dziki;
• obszar od Sewastopola do Bakczysaraju, gdzie jest dużo kurków;
• strefa stepowa ujść Donuzlav i Sasyk - skupiają się tu grupy borowików;
• lasy Rybachy i południowego wybrzeża, gdzie rosną grzyby, płaszcze przeciwdeszczowe, kurki;
• obszar Kolchugino i obserwatorium krymskie, gdzie koncentruje się największa liczba myszy;
• teren podgórski, obszary z gnijącym drewnem są bogate w płaszcze przeciwdeszczowe;
• Dzielnica Stroganovsky i wieś Zelenogorsk, gdzie znajdują się zwykłe dziki.

Jeśli chodzi o sezonowość grzybów, to każdy gatunek jest inny. Kalendarz kolekcji wygląda tak:

Sezon grzybowy na półwyspie Krymskim rozpoczyna się wczesną wiosną i kończy późną jesienią. W tym czasie grzybiarze są zaopatrzeni w różne rodzaje grzybów, które różnią się wyglądem, zapachem, smakiem. Jednak w procesie „cichego polowania” nie należy zapominać o istnieniu trujących przedstawicieli grzybów, którzy często są przebrani za swoich jadalnych odpowiedników. Jeśli nie ma zaufania do grzyba, lepiej go ominąć i dać pierwszeństwo znanym i sprawdzonym gatunkom.