Ryzhiki są jednym z najczęstszych grzybów w umiarkowanych szerokościach geograficznych - mają nie tylko doskonałe właściwości smakowe, ale również mają użyteczne właściwości. Gdzie rosną, jakie są rodzaje, jak zbierać i zbierać grzyby, rozważmy bardziej szczegółowo.
Najczęstsze typy
Ryzhiki należą do przedstawicieli rodzaju Mlechnik, który obejmuje około 7 nazw podgatunków - czerwonego, łososia, alpejskiego i innych. W tym przypadku uważa się, że głównymi odmianami obecnej cameliny są gatunki sosny i świerka.
Zapoznaj się z listą jadalnych i trujących grzybów, a także dowiedz się, jak sprawdzić grzyby pod kątem jadalności metodami ludowymi.
Obecny
Czas dojrzewania tej cameliny przypada na połowę czerwca i można ją znaleźć w lesie przed rozpoczęciem chłodzenia (do połowy września). Należy do kategorii I jadalności grzyba (grzyby całkowicie jadalne i pożywne). Ma następujące cechy zewnętrzne:
- kapelusz - charakterystyczny jasny pomarańczowy kolor, błyszczący, duży rozmiar (do 14 cm średnicy). Na powierzchni czapki znajdują się pierścienie okrążające, czasem białawe płytki. Forma ma standard - wypukły, kulisty. Małe zagłębienie może tworzyć się w środku czapki, a krawędzie będą się owijać do wewnątrz (szczególnie w przypadku dużych grzybów). Powierzchnia jest gładka, lekko śliska i lepka.
- noga - grube, duże (do 10 cm wysokości). Kolor zawsze odpowiada podstawowemu odcieniu nasadki. Stopa jest szorstka z małą shcherbinką lub dołami. Może być pokryty małym pistoletem. Do góry zwęża się lekko, tworząc nieproporcjonalny cylinder.
- rekordy - cienkie, rozwidlone, gęsto upstrzone dnem czapki. Często talerze wchodzą, jakby były, na podstawę nogi grzyba (zajmując nie więcej niż jedną trzecią całej długości nogi). Kolor jest pomarańczowy, z brązowawym odcieniem, ale po naciśnięciu płytki uzyskasz zielony odcień.
- miąższ - gęsta tekstura, nasycony pomarańczowy kolor, na otwartym powietrzu może stać się zielony.
- sok - grube i obfite, słodkie do smaku.
Wiesz? Ryzhiki - jedyni przedstawiciele grzybów na świecie, którzy mają żółty sok mleczny.
Świerk
Ta odmiana cameliny ma swoją nazwę ze względu na ukształtowanie terytorialne - grzyby jodły rosną tylko w pobliżu korzeni świerku lub na ściółce świerkowej. To grzyb jadalny. Dane zewnętrzne:
- kapelusz - do 7 cm średnicy, ma obowiązkowe pokrętło pośrodku. Krawędzie są delikatne, zakrzywione do dołu. Im starszy eloviki, tym bardziej ich czapka przybiera krzywoliniowy kształt lejka. Obierz bez szorstkości. Kiedy wilgotne powietrze staje się lepkie w dotyku. Kolor zmienia się od pomarańczowego do brązowego, pierścienie i koncentryczne plamki na wieczku są zawsze ciemniejsze niż kolor podstawowy. Jeśli uszkodzisz delikatną skórę czapki, otrzymasz zielony odcień;
- noga - do 6 cm wysokości, cienki (do 1 cm średnicy), bardzo delikatny i kruchy. Cylindryczny kształt podstawy lekko się zwęża. Kolor jest taki sam jak czapka;
- rekordy - obfite, częste, schodzą u podstawy nogi. Miej jaśniejszy odcień w porównaniu z czapką;
- miąższ - pomarańczowy, w przerwach jest najpierw malowany na czerwono, a następnie staje się zielonkawy. Ma słodko-owocowy smak;
- sok - gruby, czerwony odcień. Na świeżym powietrzu staje się zielonkawy.
To ważne! Pomimo tego, że camelina może być spożywana na surowo, nie należy jej ryzykować i jeść bez obróbki cieplnej - w naturze trujące i jadalne grzyby często rosną razem, dotykają się nawzajem, a trujące zarodniki mogą przekształcić się w jadalny grzyb.
Elovik rośnie od początku lata do połowy jesieni (do końca października, pod warunkiem, że nie ma mrozu).
Czerwony
Najrzadziej spotykane gatunki wielbłądowatych, które rosną tylko w podłożu iglastym na obszarach górskich. Charakterystyka:
- kapelusz - płaski, duży rozmiar (do 16 cm średnicy), czasem ściśnięty w środku. Bardzo gęsta tekstura, mięsista. U młodych osobników krawędzie są zagięte do wewnątrz, u dorosłych czapeczka praktycznie się nie zgina. Kolor jest pomarańczowo-czerwony, błyszczący, nie traci elastyczności i nie staje się śliski, gdy jest mokry;
- noga - stosunkowo krótki, do 6 cm wysokości. Bardzo gęsty i mocny, z dużą mączną patyną i czerwonymi dziuplami.
- rekordy - częste, wąskie, silnie zstępujące wzdłuż nogi;
- miąższ - bardzo gęsty, ale delikatny, biały odcień z jasnymi ciemnoczerwonymi plamami chaotycznymi. Na przerwach z pulpy wypłynął mleczny sok o jaskrawoczerwonym kolorze.
W przeciwieństwie do innych podgatunków cameliny, taki czerwony grzyb nie ma koncentrycznych punktów i okręgów na czapce. Odróżnia go od innych przedstawicieli gatunek soku o krwistym odcieniu.
Wiesz? Silny antybiotyk laktariowiolina, który skutecznie zwalcza patogenne bakterie, aw szczególności z pałeczkami Kocha, pochodzi z karmazyna.
Fałszywe
Jasne zewnętrzne dane grzybów i ich odmienność od innych grzybów nie pozwolą na pomylenie tego gatunku z trującymi lub niejadalnymi grzybami. Jednak wśród odmian grzybów są tacy przedstawiciele, którzy nie są w pełni jadalnymi grzybami. Należą do klasy IV - warunkowo jadalne grzyby). To są dublety cameliny - różowe fale, papilarny i mleczny zapach pachnący.
- Różowe fale. Ma biały sok mleczny, który nie ciemnieje w kontakcie z powietrzem. Rośnie głównie w zaroślach liściastych, w pobliżu brzozy lub osiki. W przeciwieństwie do tego camelina ma różowy kolor miazgi, a noga - mała i cienka. Różowa fala nie jest trująca, jednak przy niewystarczającej obróbce cieplnej powoduje poważne problemy z żołądkiem i jelitami.
- Brodawczak piersi (duży krab). Rośnie w lasach iglastych, jest grzybem warunkowo jadalnym. Czapka jest szaro-brązowa, o małej średnicy, mleczny sok jest zawsze biały. Miąższ ma również biały kolor z lekkim smakiem kokosowym. Można jeść tylko po starannym namoczeniu i długotrwałym soleniu.
- Mlechnik pachnący. Ma małą czapkę o średnicy do 5 cm brązu. Krawędzie są zawsze wklęsłe do wewnątrz, lekko rozerwane wzdłuż konturu, zapach jest bardzo mocny, pikantny, przypomina kokos. W gotowaniu stosuje się go wyłącznie w postaci suszonej lub solonej jako przyprawę do innych potraw.
Lokalizacje i sezon zbiórki
Ryzhiki zawsze rosną w małych grupach - najczęściej w lasach mieszanych i iglastych, a także między korzeniami drzew i mchem. Nie lubią zimna, więc tworzą się i dojrzewają w ciepłych miesiącach - od początku lata do połowy jesieni. Najbardziej masowym okresem dojrzewania jest lipiec-początek września. Ukazuje się na prawie wszystkich kontynentach, ale najczęściej występuje w strefie klimatu umiarkowanego.
Przeczytaj także o dobroczynnych właściwościach i zastosowaniu w różnych gałęziach grzybów: smardze, płatki, sery, grzyby reishi, białe ciężarówki, świnie, borowiki, kurki, borowiki, borowiki, pieczarki, grzyby, masło, białe grzyby, shiitake, chaga (grzyb brzozowy) .
Jaka jest różnica między grzybami a wiatrem
Zewnętrzne podobieństwo tych dwóch gatunków grzybów jest bardzo duże, ale istnieją pewne istotne różnice. Pierwszy - To cecha mlecznego soku. W Wołuszuszce jest zawsze biały, aw Ryżikowie - żółty lub pomarańczowy, który na zielono nabiera zielonkawego odcienia.
Mleczny sok grzybowy 
Rude grzyby mlecznego soku
Jeśli obrócisz oba te grzyby i spojrzysz pod czapkę, wtedy możesz je bardzo łatwo odróżnić: fale płyty są zawsze blado różowe lub szare, ale grzyby są w pełni uzasadnione ich nazwą - ich talerze są czerwone, pomarańczowe lub jasnożółte. Kolejnym sposobem na odróżnienie tych bliźniąt jest ich miejsce wzrostu.
Płyta grzybkowa waflowa 
Grzybowa płyta grzybowa
Wołuszka woli rosnąć w pobliżu brzozy i niektórych innych drzew liściastych, ale grzyby najczęściej powstają na podłożu z drzew iglastych i korzeni sosen i świerków. Ryzhik kocha czystą ekologię i nieskażone powietrze, dlatego nie występuje w pobliżu autostrad, w przeciwieństwie do wiatrów - są one mniej wrażliwe na parametry powietrza i masowo rosną na poboczach dróg.
Skład chemiczny
Skład tego grzyba obejmuje takie składniki, jak: białko, woda, popiół, błonnik, monosacharydy i disacharydy, minerały, witaminy z grup B, witamina C i pierwiastki takie jak sód, fosfor, żelazo, magnez itp. Udział masowy błonnika pokarmowego wynosi 11%, witamina B2 - 11,2%, potas - 12,5%, żelazo - 15,5%. Stosunek BZHU wynosi 1,9: 0,8: 0,6 (na 100 gramów produktu). Wartość kaloryczna 100 gramów grzyba wynosi 17 kcal, jednak podczas obróbki cieplnej (zwłaszcza solenia i smażenia) zawartość kalorii znacznie wzrasta.
Co jest przydatne
Imbir jest bardzo przydatnym grzybem multiwitaminowym - jego aktywne składniki i prowitaminy mają silne działanie antyoksydacyjne, wzmacniają układ odpornościowy i pomagają zmniejszyć ryzyko zablokowania cholesterolu. Ponadto grzyb zawiera silny antybiotyk, który walczy z czynnymi chorobotwórczymi wirusami i bakteriami (w szczególności neutralizuje gruźlicę). To właśnie te dobroczynne właściwości cameliny decydują o jej nieszkodliwości - grzyb ten można jeść na surowo nawet bez obróbki cieplnej.
Na odporność wpływają także: krokosz, chrzan, czosnek, cząber, jabłka, ramson, jodła, orzech czarny, aloes, migdały, biały jesiotr, kalina, dereń, winorośl magnolii, mięta, bazylia, melisa.
Oprócz użytecznych właściwości, mleko szafranowe jest odżywcze i ma doskonały smak. - jego tłusta miazga nie jest gorsza pod względem wskaźników smakowych od najbardziej smacznego rodzaju - białego grzyba. Pod względem składnika energetycznego grzyb ten zbliża się do wołowiny i indyka, a pod względem kalorii przewyższa mięso drobiowe i jaja kurze.
Przeciwwskazania i szkody
Ten odżywczy grzyb musi być ostrożnie spożywany przez osoby z problemami trawiennymi, a także podatny na otyłość. Nie zaleca się spożywania grzybów z chorobami nerek i wątroby (zwłaszcza w stadium przewlekłym), kobiet w ciąży i dzieci poniżej 6 lat. Przeciwwskazaniami są również nowotwory i wrzody żołądka, zapalenie trzustki, niska kwasowość żołądka.
To ważne! Matki w ciąży i karmiące piersią powinny ograniczyć spożycie mleka szafranowego - może to znacznie zmniejszyć kwasowość żołądka i prowadzić do problemów z przewodem pokarmowym.
Przepisy kulinarne
Pachnący i pachnący szafran niezmiennie wkroczył w sferę kulinarną - jest stosowany zarówno w formie surowej jak i przyprawowej, a także jako samodzielna potrawa.
Marynowane
Grzyb ten najlepiej nadaje się do solenia - jego smak owocowy współgra ze słoną solanką, tworząc niepowtarzalny pikantny smak.
Składniki:
- 0,5 kg. grzyby;
- 25 gr. sole;
- 0,5 łyżeczki ziela angielskiego i pieprzu;
- liść laurowy;
- liście chrzanu.
Czytaj równie szybko i smaczne solone grzyby na zimę
Metoda przygotowania:
- Przygotuj grzyby do marynowania - sortuj, myj, usuwaj zanieczyszczone miejsca, odcinaj ziemię od nogi.
- Grubo posiekać grzyby (małe, można po prostu przeciąć na pół), zalać gorącą wodą i odstawić na 5 minut.
- Grzyby zalane wodą są podpalane, doprowadzane do wrzenia i podpalane przez kolejne 7 minut. Uformowana pianka jest usuwana za pomocą odpieniacza.
- Odcedzamy wodę, przesuwamy grzyby doprowadzone do połowy do rondla, wlewamy sól i przyprawy. Przykryj liśćmi chrzanu, włóż czystą ściereczkę na górę (możesz nosić gazę) i dociśnij ciężkim ładunkiem.
- Tak wyciśniętą blankiet kładziemy w zimnym miejscu (temperatura nie powinna przekraczać 7 ° C). Przechowywane w ten sposób przez 45 dni. Od czasu do czasu musisz sprawdzać solankę - jeśli zrobi się czarna, musisz umyć grzyby i napełnić je świeżymi przyprawami. Tkaniny okresowo (1 raz na 2 tygodnie) należy również wymienić na czystą.
Wideo: jak marynować grzyby
Marynowane
Marynowane grzyby są uważane za najlepszą przekąskę i prawdziwą dekorację stołu w miesiącach zimowych.
Składniki:
- 1 kg grzyby;
- 2,5 łyżeczki sole;
- liść laurowy;
- 1 cebula;
- 2-3 ząbki czosnku;
- 3 łyżeczki cukier;
- szklanka octu 9%;
- woda (600-700 ml).
Metoda przygotowania:
- Grzyby do sortowania i mycia, usuwania skażonych miejsc i kawałków ziemi. Wypełnij czystą zimną wodą i pozwól jej się zagotować.
- Dodaj sól do wrzącej wody, gotuj przez 10-15 minut. Po tym spuść wodę.
- Umieść liść laurowy, przyprawy, czosnek w czystym słoiku, włóż gotowane grzyby do słoika.
- Gotuj marynatę - wymieszaj 3 łyżeczki. sól i 3 łyżeczki cukier, ocet i woda, gotować na małym ogniu przez 10 minut.
- Usuń marynatę z ognia, dodaj drobno pokrojoną cebulę.
- Wlej gorące grzyby marynaty, dokręć słoiki i sterylizuj je przez 30 minut.
- Obróć słoiki, schłódź pod ciepłym kocem. Wróć do pierwotnej pozycji i umieść w ciemnym chłodnym miejscu (lodówka lub piwnica).
Tak przygotowane grzyby są chrupiące i gęste w konsystencji.
Radzimy zapoznać się z technologią pieczenia: marynowanie (kurki, grzyby, grzyby mleczne, ryadovki), marynowanie (suszone grzyby), suszenie (boczniaki), zamrażanie (białe, boczniaki, kurki, grzyby, pieczarki).
Wideo: marynowane grzyby na zimę.
Smażone
Przygotowanie pożywnego dania smażonych grzybów nie zajmuje dużo czasu i wysiłku - nawet początkujący kucharze będą mogli poradzić sobie z tym smakołykiem.
Najczęstszym składnikiem smażonych grzybów jest cebula. Do przygotowania grzybów z cebulą potrzebujesz:
- grzyby grzybowe;
- oliwa z oliwek - 50 ml;
- cebula - 2-3 głowy;
- sól, przyprawy - do smaku.
Metoda przygotowania:
- Bust, spłukać i usunąć brud z grzybów. Pokrój grzyby w małe plasterki.
- Gotuj grzyby w osolonej wodzie przez 15 minut.
- Pozwól wodzie spłynąć i umieść grzyby na gorącej patelni (bez oleju). Poczekaj, aż nadmiar wilgoci wyparuje.
- Dodaj masło, posiekaną cebulę i przyprawy. Smażyć na średnim ogniu przez 15-20 minut.
- 3 minuty przed końcem gotowania przykryj patelnię pokrywką i mieszaj grzyby we własnym soku przez 2-3 minuty.
- Załóż naczynie, udekoruj zielenią. Podawać ze śmietaną.
Wideo: jak smażyć grzyby
Ryzhiki to bardzo smaczne i zdrowe grzyby, które nie tylko nasycą i dostarczą organizmowi dużo białka, ale także wzmocnią układ odpornościowy, zwiększą odporność na choroby wirusowe. Znajomość zasad zbierania, zbierania i solenia tego grzyba pomoże przygotować pożywne, pachnące potrawy, które zajmą godne miejsce zarówno na świątecznym, jak i codziennym stole.
