Jeśli zostaniemy poproszeni o wymienienie kilku najbardziej znanych rodzajów grzybów - szybko, bez zastanowienia - prawdopodobnie wraz z bielą, muchomorem, kurkami i grzybami, przypominamy sobie brązowy borowik i grzyby osiki, znane nam z bajek z dzieciństwa. Ale co wiemy o tych grzybach, oprócz tego, że rosną pod drzewami o tej samej nazwie i co dokładnie dziewczyna Masha je zebrała, zanim zgubiła się w lesie?
Grzyb borowikowy: opis
Przedstawiciele królestwa grzybów, posiadający porowaty hymenofor, taki jak borowik, biel i poler, tworzą rodzinę gatunków pod wspólną nazwą Boletae, liczącą około 1300 gatunków według niektórych źródeł. W obrębie tej rodziny, zgodnie z klasyfikacją pewnych cech, naukowcy wyróżniają rodzaj Obabok (łacińska nazwa Leccinum, Leccinum), licząca około 25 przedstawicieli pod wspólnymi nazwami borowików i borowików.
Wiesz? Przez długi czas naukowcy nie mogli dojść do wspólnej opinii na temat przynależności grzybów do świata zwierząt lub roślin. Zawartość i skład białek, tych niesamowitych organizmów bardziej dla zwierząt oraz węglowodanów i minerałów są bardziej jak rośliny. Wszystkie spory rozstrzygnięto dopiero w 1960 roku. Kompromis polegał na rozpoznaniu królestwa grzybów oddzielonego od zwierząt i roślin.Wszyscy członkowie rodzaju Leccinum żyją w pobliżu drzew iglastych i liściastych. Większość gatunków osiedliła się w lasach strefy klimatu umiarkowanego, ale niektóre z nich można znaleźć nawet w subtropikalnych i subpolarnych regionach. Główne różnice w formie to duża, gładka, lekko aksamitna w dotyku czapka o półkulistym kształcie stonowanych brązowych odcieni, zawsze matowa, więcej światła w młodych małych pubach.
Dowiedz się, jak suszyć grzyby ostrygowe, kurki marynowane, grzyby mrożone, grzyby, kurki, boczniaki i białe grzyby.Masywny rurowy hymenofor o biało-szarawym kolorze łatwo oddziela się od czapeczki i ciemnieje wraz z wiekiem grzyba. Łuskowaty lub włóknisty pień, gęsty, cylindryczny, czasem długi. Miąższ jest biały, gęsty, poplamiony w miejscu cięcia, a następnie staje się czarny podczas obróbki termicznej. Praktycznie wszyscy przedstawiciele tego gatunku (z wyjątkiem grzyba żółciowego) są smacznymi grzybami jadalnymi drugiej kategorii.
Różne rodzaje borowików
Rosyjska nazwa „borowik” odnosi się tylko do niektórych rodzajów borowików, a mianowicie do gatunku borowików zwyczajnych (Leccinum scabrum), które tworzą mikoryzy bezpośrednio z brzozy. Inne typy są bardziej poprawne, aby nazwać to pubem.
Poznaj grzyby jadalne.W naszych lasach można znaleźć różne rodzaje borowików. Na terytorium byłego ZSRR, w strefie klimatu umiarkowanego, istnieje około dziesięciu odmian siedlisk odpowiednich do spożycia przez ludzi. Wśród najbardziej godnych uwagi należy wymienić borowik zwyczajny, szary, szorstki, różowy.
Surowe
Borowik surowy (w niektórych źródłach - twardy) nie jest gatunkiem bardzo pospolitym. Być może jest to jeden z najcenniejszych przedstawicieli tego rodzaju. Ma szarobrązową czapkę o ciepłych odcieniach, ciemniejszą z wiekiem. Noga tej obabki jest gruba, masywna, cylindryczna, w młodym wieku pokryta licznymi małymi łuskami, które znikają z wiekiem. Grzyb ma doskonały smak, gęsty smak grzybów i może być wykorzystany do przygotowania pierwszego i drugiego dania. Do długotrwałego przechowywania stosuje się suszenie lub zamrażanie. 
Szary
Boletus grey (grabovik) - najczęstszy z pubów. Ma dużą (w wieku dojrzałym) czapkę do 15 cm średnicy, lekko pomarszczoną, suchą w dotyku, z przeważającymi odcieniami od ciemnej oliwki do brązowawo brązowego.
To ważne! Drugie imię tego gatunku ma nieco złowieszczy dźwięk, ale jest napisane w „a”, a nie w „o” i nie ma nic wspólnego z trumną, grobem i śmiercią. Grab, jak wiadomo, jest drzewem z rodziny brzozy, z którym ten gatunek często tworzy mikoryzę (stabilne połączenie między grzybnią grzyba a systemem korzeniowym roślin wyższych).Przy suchej pogodzie skórka kapelusza dojrzałego grzyba jest często pęknięta. Gęsta miąższ ma doskonały smak na białym, gdy w kontakcie z powietrzem staje się purpurowo-szary kolor, z czasem zmienia się z ciemnoniebieskiego na czarny. Pokrojony grzyb szybko staje się bezużyteczny, dlatego młode i świeże kopie należy wysłać do koszyka.
Zwykły
Główną cechą wspólnego borowika jest długa noga, która może osiągnąć 20 cm wysokości. Grzyb, osiadający na polanie lub skraju lasu, jakby próbował rozciągnąć się nad trawą i zastąpić słońce jego dużym półkulistym kapeluszem o jasnobrązowym kolorze z odcieniem od szarego do brązowego. Miąższ na kawałku jest biały, gęsty, słodkawy w smaku, ciemnieje podczas przetwarzania. Do stosowania w żywności zaleca się młode, nie przejrzałe grzyby. 
Kiedy zbierać
Wszystkie powyższe rodzaje borowików mogą tworzyć owocniki od końca maja do połowy listopada, aż do pierwszych mrozów. Okresy trwałego owocowania: sierpień - październik. Jednak doświadczeni grzybiarze zawsze przewidują czas pojawienia się pierwszych przedstawicieli borowika w zależności od wielu warunków: czy miniony rok był „grzybowy” (jak mówią, rok nie jest konieczny w danym roku), w jakim stopniu ostatnie lato było suche i jak mroźna była miniona zima. Znów wiadomo, że okresy wysokich plonów grzybów, w pewnym wzorze, występują na przemian z okresami całkowitego braku grzybów.
Wiesz? Ludzie nadal wierzyli, że zbyt grzybowy rok zwiastuje wojnę. Być może jest to zbieg okoliczności, ale jesienią 2014 r. Ukraińscy grzybiarze wracali z „cichego polowania” z naprawdę bezprecedensową wydajnością…Wielu doświadczonych grzybiarzy zna między innymi swoje własne, znane miejsca grzybowe, odwiedzając, które z pewnością mogą powiedzieć, czy warto wybrać się na ciche polowanie, czy, jak mówią, „nie ma szczęścia”. W procesie zbierania należy pamiętać, że borowik - bardzo „wrażliwy” grzyb. W rezultacie pogarsza się bardzo szybko. Dlatego pożądane jest zbieranie tylko świeżych młodych okazów. Przejrzały grzyb z dużą nasadką i wilgotnym, silnie przyciemnionym hymenoforem (dolna część rurkowa czapki) jest mało prawdopodobne, aby żył do etapu przygotowania i najprawdopodobniej zostanie wyrzucony.
Położone znalezione borowiki należy oddzielić od innych rodzajów grzybów w twardej, „oddychającej” pojemności, która nie pozwala na zacieranie zbiorów podczas zbiorów. Idealne do tego są wiklinowe kosze wykonane z naturalnych lub sztucznych materiałów (wiklinowe lub plastikowe pręty), można stosować szerokie wiadra, jednak plastikowe torby na śmieci są całkowicie nieodpowiednie do tego celu.Interesujące będzie nauczenie się, jak odróżnić blady muchomor i trujące grzyby rosnące na drzewach, od jadalnych fal i borowików.Ważne jest również, aby nie zapominać, że grzyb to tylko owocowy owoc ogromnego organizmu, grzybni, który można łatwo uszkodzić w wyniku niewłaściwego zbierania. Aby tego uniknąć, znalezisko należy ciąć ostrym nożem tak blisko ziemi, jak to możliwe, lub ostrożnie „skręcać” jak śrubę w ciągu półtora lub dwóch obrotów. Ostatnio druga metoda, którą większość specjalistów mikologów uważa za bardziej humanitarną.
Miejsca wzrostu
Cała trawa zielona rośnie w mieszanych lasach liściastych w klimacie umiarkowanym całej półkuli północnej kontynentu, preferuje miejsca z dobrze nawilżoną i ogrzaną słońcem ziemią. W zależności od gatunku tworzą mikoryzę z brzozy, osiki, grabu, topoli białej itp.
Wiesz? Największy borowik na świecie został znaleziony w regionie Tomska w Federacji Rosyjskiej jako zbieracz grzybów o nazwisku King odpowiednim do okazji. Masa znaleziska wynosiła 2,4 kg, średnica nasadki wynosiła 360 mm, a długość nogi wynosiła 280 mm. Co ciekawe, przy tak imponujących rozmiarach pub był w doskonałym stanie, nie został uszkodzony przez robaki i mógł zrobić pełnowartościowy obiad dla małej rodziny.
Borowik zwyczajny osiada w lasach mieszanych (z brzozą), w młodych gajach brzozowych, w trawie; istnieją pojedyncze osobniki i małe grupy. Borowik ostro preferuje lasy z osikami i topolami białymi. Szary bolepot występuje częściej w bukowych lasach zmieszanych z grabami, lasami topolowymi, czasem na krawędziach wokół brzozy.Fałszywy borowik
Inny przedstawiciel rygla - grzyb żółciowy (fałszywy borowik). W niektórych źródłach określa się go jako trujący, ale byłoby bardziej poprawne nazywanie go nieodpowiednim ze względu na nieznośnie gorzki smak. Tak gorzkie, że nawet robaki tego nie zjadają! Rzeczywiście, aby uzyskać poważne zatrucie tym grzybem, musisz użyć go za dużo, co jest bardzo problematyczne ze względu na jego smak. W tym przypadku gorycz nie będzie mogła się w żaden sposób pozbyć. Wszelkie przetwarzanie tych grzybów (gotowanie, smażenie itp.) Tylko wzmacnia ten smak.
To ważne! Jeśli przynajmniej jeden kawałek fałszywego borowika niedbale dostanie się na danie główne wraz z innymi „dobrymi” grzybami, nieuchronnie otrzymasz wynik w postaci muchy w maści w beczce miodu.Być może jest to wszystko, czego należy się obawiać w przypadku grzyba żółciowego - fałszywego borowika. W kształcie nóg i czapek grzyb żółciowy jest prawie nie do odróżnienia od zwykłego borowika. Zewnętrzne cechy charakterystyczne - jest to kolor czapki, w której występują zielonkawo-żółte trujące tony. Dzięki temu grzyb zawsze przyciąga wzrok, jak przystojna Amanita. Dolna część czapki ma różowy lub brudny różowy odcień (w przeciwieństwie do „prawdziwego” grzyba, w którym jest biały). Miąższ grzyba żółciowego jest różowy i ostatecznie staje się czerwony. Zła wiadomość jest taka, że dla niedoświadczonego grzybiarza, w trakcie cichego polowania, łatwo pomylić fałszywy borowik ze zwykłym grzybem wysokiej jakości. Dobra wiadomość: główna wada tego grzyba - gorycz - jest w rzeczywistości główną cechą wyróżniającą, dzięki której oddziela się go od „prawdziwego” borowika. Nie bój się lekko polizać grzyba przy cięciu nogi - uwierz mi, wszystko stanie się dla ciebie jasne. Wszystkie prawdziwe borowiki na kawałku mają przyjemny słodkawy grzybowy smak, bez cienia goryczy.
Wiele witamin w sobie ma grzyby osikowe.
Skład
W miąższu obabka obecne:
- białka - 35%;
- tłuszcze - 4%;
- cukier (w postaci mono - i disacharydów) - 14%;
- węglowodany - do 25%;
- witaminy: C, B1, B2, E, D, PP;
- mikro i makroelementy: sód, magnez, wapń, potas, żelazo, fosfor i mangan;
- woda
Wiesz? Naturalny mineralny selen przyczynia się do przywrócenia ludzkiego układu odpornościowego, dzięki czemu, jak pokazują badania, ryzyko rozwoju raka i innych chorób układowych jest znacznie zmniejszone. A jednym z najbogatszych źródeł selenu są grzyby.
Kalorie (na 100 g mięsa) - 20 kcal.Przydatne właściwości
Wartość odżywcza na tle niskiej zawartości kalorii jest główną zaletą grzybów, co pozwala na ich stosowanie w różnych dietach przeznaczonych dla osób z nadwagą, a także pacjentów z cukrzycą. Białka obecne w stadzie borowików zawierają wszystkie aminokwasy niezbędne dla ludzi, a ponadto wiele aminokwasów, które przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia organizmu zubożonego w wyniku infekcji. Z tego punktu widzenia tego rodzaju produkty są dobrym substytutem mięsa dla tych, którzy praktykują wegetarianizm.
Przeczytaj także o rodzinie grzybów - Rosji.Dobroczynne właściwości dubów powinny również obejmować wysoką zdolność do wchłaniania toksyn w przewodzie pokarmowym człowieka. Ze względu na obecność tak zwanych „błonników” w składzie włókna borowików, cząsteczki szkodliwych substancji w procesie trawienia są związane i usuwane z organizmu. Do celów leczniczych pasza w pubie jest używana głównie w medycynie tradycyjnej. Na jego podstawie przygotowuje się nalewki, które pomagają w chorobach nerek, dysbakteriozie, chorobach przewodu pokarmowego itp.
Zasady gotowania
Grzyby borowikowe mają doskonały smak i doskonale nadają się do gotowania wszelkich potraw i do stosowania w wielu różnych wariantach. Mogą być solone, marynowane, smażone i gotowane, a do długotrwałego przechowywania odpowiednie jest suszenie lub zamrażanie na sucho.
To ważne! Doświadczone gospodynie domowe wiedzą, że suche i mrożone grzyby mają znacznie bogatszy smak niż świeże.Przed gotowaniem borowik musi być oczyszczony. Jeśli zamierzasz wysuszyć lub zamrozić grzyby, nie należy ich zwilżać, we wszystkich innych przypadkach zbiory powinny być nie tylko dobrze umyte, ale idealnie nasączone w lekko ciepłej (najlepiej biegnącej) wodzie przez kilka godzin. Ta wstępna procedura jest potrzebna z dwóch powodów: po pierwsze, grzyby będą wtedy lepiej oczyszczone, po drugie, niektóre szkodliwe substancje obecne w produkcie (co oznacza, że nie są to trucizny grzybowe, ale raczej azotany i inne odpady przemysłowe), pozostanie w wodzie. Czyszczenie grzybów borowikowych jest bardzo łatwe, najważniejsze jest, aby zrobić to jak najszybciej, aż grzyby się zepsują. W przeciwieństwie do oleju, gdzie trzeba zdjąć folię samoprzylepną na czapce, po czym umyć ręce przez długi czas i boleśnie, lub, powiedzmy, niektóre rodzaje ryadovki, „z głową” chowającą się w piasku, która jest zatkana w płytkach i nie chce wyjść, nasze elitarne piękności prawie nigdy nie jest naprawdę brudny, a czyszczenie ich nie wymaga dużego wysiłku.
Jeśli jednak wysuszony liść lub źdźbło trawy przyklei się do kapelusza, wystarczy lekko go zeskrobać nożem, a nagromadzony kurz (może być obecny, jeśli plony zostały zebrane na skraju miasta, ale lepiej zostawić takie grzyby tam, gdzie rosły), po prostu spłukać lub pocierać mokra szmata. Badamy każdą próbkę pod kątem uszkodzeń spowodowanych przez robaki, gnicie lub inne wady, sortujemy według wieku i wielkości oraz decydujemy, co robić dalej. 
Najlepiej oddzielić nogę od czapki i lekko zeskrobać ją nożem, aby w końcu ją oczyścić. Ale jeśli przykro ci zniszczyć piękno małego, sprężystego, przystojnego, możesz zostawić je w całości. Kopii robaków nie należy wyrzucać. Namocz je na kilka godzin w zimnej wodzie, dodając do niej sól kuchenną w ilości 2 łyżek stołowych na litr, a następnie po prostu odetnij i usuń uszkodzone miejsca.
To ważne! Niezależnie od tego, którą potrawę zamierzasz ugotować, węgorz borowikowy należy wcześniej zagotować. Czas obróbki cieplnej wynosi co najmniej 40 minut, a woda, w której gotowane są grzyby, musi być co najmniej raz zmieniona (spuścić i wlać do czysta, po umyciu grzybów).Oczywiście mówimy o grzybach elitarnych, które teoretycznie można smażyć natychmiast, bez wcześniejszego gotowania. Danie z pewnością będzie smaczniejsze i bardziej aromatyczne. Niemniej jednak zalecamy, aby nie lekceważyć powyższego środka ostrożności, ponieważ stan środowiska na świecie nie pozwala mówić o absolutnym bezpieczeństwie grzybów leśnych, nawet jeśli są one oczywiście jadalne.
Jeśli zdecydujesz się ugotować zupę z grzybów borowikowych, użyj do tego trzeciej wody (dwukrotnie wlej bulion i zalej czystą wodą). Do smażenia gotowane grzyby są miażdżone do smaku, a następnie smażone w mieszance warzyw i masła, bez przykrywania pokrywką (w przeciwnym razie zmienią się w owsiankę). Przed wyłączeniem, jeśli chcesz, możesz dodać śmietanę. 
W wytrawianiu gotowane pigułki umieszcza się w przygotowanym pojemniku (najlepsze są drewniane beczki, ale odpowiednie są także szkło lub ceramika) w warstwach, bogato posypanych solą, świeżymi zieleniami i przyprawami do smaku. Następnie poddajcie się presji w chłodnym ciemnym miejscu przez miesiąc. Warto jednak zauważyć, że solenie i marynowanie nie są odpowiednie dla pubu z punktu widzenia organoleptycznych (jest to raczej przepis na talerz, na przykład, gródź).
Wiesz? Robaki są wiecznymi wrogami grzybów jadalnych. Ale okazuje się, że w naturze istnieje odwrotna sytuacja: są grzyby, które zjadają robaki! Tworzą pierścienie grzybni, jak gdyby tkali w rodzaju sieci. Ten niesamowity drapieżnik, uwięziony przez robaka, jak w hollywoodzkim horrorze, powoli pożera i trawi w ciągu dnia!Marynowanie jest jednym z najkorzystniejszych (a przy okazji najbezpieczniejszych) sposobów pieczenia ciasta. Marynowane grzyby są przygotowane w ten sposób. Na litr wody weź dwie łyżki soli, cztery łyżki cukru i dwie łyżki stołowe 9 procent octu. Solanka wody, cukru, soli i przypraw (pieprz gorzki, ziele angielskie, goździki, nasiona gorczycy itp.) Gotuje się przez 10 minut. В стерильные банки закладываются извлеченные из кипящей воды грибы, одновременно туда же добавьте несколько зубчиков чеснока, разрезанных пополам и, по желанию, пару-тройку долек перчика чили, затем в грибы заливается горячий рассол, в конце добавляется уксус, после чего банка закатывается, переворачивается вверх дном, накрывается полотенцем и оставляется до полного остывания. На три литра отварных грибов понадобится примерно 1,3 литра рассола.
Przeciwwskazania i szkody
Od przeciwwskazań do stosowania tego typu grzybów należy odnotować, być może, tylko indywidualną nietolerancję elementów tworzących miazgę. Ostrożnie należy wziąć borowiki (jednak jak inne grzyby) dla osób z ciężkimi patologiami wątroby i nerek. Jednak wiedząc, że masz takie choroby, nigdy nie będzie zbędne, aby skonsultować się z lekarzem.
Bardzo przydatne do jedzenia takich grzybów jak: świnia, cep, borowik, borowik i pieczarki.Wśród negatywnych cech tego typu produktu jest zdolność grzybów, takich jak gąbka, do wchłaniania wszystkich szkodliwych i toksycznych substancji w glebie i powietrzu. Z tego powodu nawet tak znane i jadalne grzyby, jak grzyby borowikowe, mogą w zasadzie zostać zatrute.
To ważne! Dzieci poniżej sześciu lat leśne grzyby są absolutnie przeciwwskazane! I to nie tylko niebezpieczeństwo zatrucia: ten pokarm jest dość ciężki dla ciała dziecka ze względu na wysoką zawartość błonnika pokarmowego, co utrudnia wchłanianie do krwi innych korzystnych mikro i makroelementów.
Reguły przechowywania
Zawsze chcesz oszczędzać grzyby przez długi czas. Jest to całkiem możliwe, ale tylko pod jednym warunkiem: świeżo zebrane plony muszą być przetwarzane dosłownie natychmiast po powrocie z „cichego” polowania. Leśne grzyby nie mogą być przechowywane nawet w lodówce, w przeciwnym razie masz wszelkie szanse na poważne zatrucie jelitowe. W skrajnym przypadku, wlać wyprodukowaną wodę, w tej formie uprawa przetrwa do następnego ranka, zwłaszcza, że, jak wspomniano powyżej, zaleca się to zrobić, jeśli nie zamierzasz suszyć lub zamrażać grzybów. 
W przypadku krótkotrwałego przechowywania, oczyszczone, posiekane i gotowane borowiki powinny być dobrze spłukane w bieżącej wodzie przez 15–20 minut, wypełnione czystą wodą i schłodzone. Niepożądane jest stosowanie pojemników metalowych (nawet ze stali nierdzewnej) do przechowywania półproduktów. Przez 1-2 dni ten półprodukt może być marynowany lub wykorzystywany do przygotowania drugich dań. We wszystkich innych przypadkach pełnoprawny preparat. Może to być marynowanie, solenie, marynowanie, przerabianie na kawior grzybowy lub proszek grzybowy, a także zamrażanie.
To ważne! Z całym swoim doskonałym smakiem puby z reguły mają niezbyt wyraźny smak grzybów (w wielu przepisach potraw z grzybów zaleca się nawet gotowanie borowików zmieszanych z innymi grzybami). Z tego powodu proszek grzybowy z borowików nie ma sensu.Marynowane ryby walcowane w wysterylizowanym słoiku mogą być przechowywane nawet w temperaturze pokojowej przez półtora roku. Zaleca się stosowanie zakrętek samozaciskowych z wewnętrzną powłoką. Zamrażanie pozwala zaoszczędzić grzyby do roku, jeśli temperatura w zamrażarce wynosi co najmniej 15-18 stopni mrozu. Można zamrozić zarówno umyte i obrane świeże całe grzyby i pokroić w plasterki, wstępnie zagotowane 10-15 minut. Po rozmrożeniu produkt można wykorzystać do gotowania smażonych, duszonych dań grzybowych, gotowania zup. Oczywiście ponowne zamrażanie jest całkowicie niedopuszczalne. Suszenie to kolejny sposób na zachowanie zbiorów przez długi czas. Odpowiednio wysuszony grzyb może zachować wszystkie swoje korzystne właściwości, właściwości odżywcze i smakowe od roku do dwóch lat, gdy jest przechowywany w dobrze wentylowanym pomieszczeniu o stałej wilgotności i z dala od silnych obcych zapachów. Do tego idealna mała spiżarnia, w której suszone grzyby są układane lub wieszane, wstępnie umieszczane w papierowych torebkach lub workach z tkaniny. Suszone grzyby, z reguły po namoczeniu, są używane do zup.
Zapoznaj się z takimi grzybami jak: białe nadzienia, chwasty osiki, kurki, grzyby sataniczne, grzyby osiki, morel i czarna trufla.Widzimy więc, że Masza z bajki nie poszła na próżno do ciemnego lasu. Grzyby borowikowe są rzeczywiście tymi grzybami, dla których warto wstać wcześnie i wędrować przez leśne zarośla przez cały dzień. Ich niewątpliwe zalety to jasny wygląd, który ułatwia wykrycie siebie, brak naprawdę niebezpiecznych bliźniąt i doskonały smak.
