Bardzo piękny i duży kwiat to wieloletni łubin.
Zobaczmy, co to jest - łubin.
Opis botaniczny
Łubin jest rośliną wieloletnią Rodzina fasoli. Korzenie kwiatu mają strukturę rdzeniową. Mogą iść na ziemię na głębokość dwóch metrów. Korzenie łubinu zawierają wiążące azot bakterie, które absorbują azot z atmosfery. Łodygi łubinu o trawiastej strukturze. Na łodydze są liście. Gałęzie rośliny dorastają. Liście są wydłużone, przypominają palmę. Kwiatostan jest wielokolorowym pędzlem. Wieloletnia roślina łubinu może mieć różne kolory, ale najczęściej jest niebieska, kwiaty ułożone są na przemian. Bract jest pojedynczy, zazwyczaj spada wcześnie.
Groch, fasola, wyka, koniczyna, groszek, żółta akacja, koniczyna i biała akacja, jak również łubin, należą do rodziny roślin strączkowych, której główną cechą jest struktura ich kwiatów i owoców.
Fasola kwiatowa (formacje z nasionami wewnątrz) nie dojrzewają w tym samym czasie. Przy działaniu mechanicznym nasiona łubinu są rozproszone we wszystkich kierunkach. Nasiona mają zaokrąglony kształt. Roślina kwitnie późną wiosną - wczesnym latem. Jeśli roślina zostanie pocięta przed wzrostem nasion, zakwitnie ponownie. Jeśli pozwolisz, aby nasiona rosły, w przyszłym roku Twój ogród kwiatowy zostanie uzupełniony o nowe rośliny z powodu rozsianych nasion w zeszłym roku (jest to samosiewny kwiat).Wiesz? Drugą nazwą łubinu jest „Wilcza Fasola”
Popularni przedstawiciele
Istnieje wiele odmian byliny łubinowej. Rozważ niektóre z nich.
Jedną z popularnych odmian jest „Mój Castel”. Wysokość tej rośliny wynosi pół metra. Długość kwiatu nie przekracza 35 cm. Kolor kwiatu jest czerwony. Kwitnie na początku lata. Jeśli wyciąć kwiatostan, a następnie „My Castel” zakwitnie w sierpniu. 
„Faust” osiąga wysokość 0,8 m. Kwiat może mieć różne kolory. Kwitnie przez okres do czterech tygodni, ponowne kwitnienie jest możliwe (jeśli odcina się kwiatostan przed dojrzewaniem nasion).
„Gubernator” - Liście tej rośliny znajdują się w rozetach. Liście matowe, ciemnozielone. Kwiatostan ma nieco ponad 30 cm długości, kolor kwiatu jest najczęściej niebiesko-biały. Podobnie jak w przypadku „My Castel”, ponowne kwitnienie jest możliwe pod koniec lata. 
„Abendglut” osiąga metr wysokości. Kwiat zimuje pięknie w naszych szerokościach geograficznych. Długość kwiatostanu sięga 40 cm, kolor kwiatu jest ciemnoczerwony.
„Papieros” - Odmiana o wysokości roślin wynoszącej 50 cm Kwiatostan może mieć różne kolory: fioletowy, karmelowy, fioletowy i tak dalej. Kwitnie na początku lata. 
„Neue Spielarten” - wysoka piękna roślina, która może osiągnąć ponad metr wysokości. Pędzle do kwiatów są duże, do 0,4 m. Kwiaty są w kolorze pomarańczowo-różowym. Miesiąc kwitnienia w czerwcu.
„Prinzess Juliana” - bardzo podobny do „Neue Spielarten”, ale kwiaty są bardzo piękne, różowo-białe.
Gdzie rosną łubiny?
Sadzenie i pielęgnacja roślin są ważne dla każdego ogrodnika. Zobaczmy, jaki rodzaj gleby i oświetlenia jest potrzebny do wieloletniego łubinu.
Lokalizacja i oświetlenie
Najlepiej sadzić roślinę w łóżkach na obszarach słonecznych lub lekko zaciemnionych. Lepszy kwiat rośnie w półcieniu, dlatego dobrze jest, jeśli w pobliżu rośnie drzewo jabłoni lub gruszy. W ich cieniu roślina szybko się rozrasta i będzie ci się podobać przez długi czas.
Balsam, zapach tytoniu, mimulyus, barwinek, brunner, zawilec, ciemiernik i paproć, a także łubin, wolą rosnąć w kwietniku, który znajduje się w półcieniu.
Gleba dla wieloletnich łubinów
Kwiat rośnie praktycznie na każdym gruncie, ale kocha luźne osuszone gleby. To bardzo bezpretensjonalny kwiat. Roślina może również rosnąć na ubogich glebach jako kultura gwiezdna. Łubiny lubią neutralne, lekko zasadowe i lekko kwaśne gleby. Jeśli posadzisz kwiaty na glebie alkalicznej, musisz dodać 5 kg torfu do 1 m2 gleby, w przeciwnym razie roślina zmieni kolor na żółty. Jeśli zostaną posadzone na kwaśnej glebie, konieczne jest wapnowanie gleby mąką wapienną z oczekiwaniem na 5 kg mąki na 1 m2 ziemi. Wapno musi być raz na cztery lata.
Wiesz? Amerykanie jedzą marynowane łubiny.
Sadzenie i hodowla
Rosnąć sadzenie nasienie, z pomocą szczepienie i podział buszu. Analizujemy wszystkie trzy sposoby. 
Rosnące z nasion
Jak wyhodować wieloletniego łubinu z nasion? Okazuje się, że nie jest trudne. Uprawa roślin z nasion rozpoczyna się od przygotowania ziemi. Zabiera zwój ziemi, torfu i piasku. Stosunek gruntów torfowych i darniowych powinien być równy. Piasek powinien być dwa razy mniejszy niż inne elementy. Upewnij się, że woda nie zastyga w mieszaninie: mieszanina powinna być luźna. Sadzonki wysiewa się wczesną wiosną w workach lub skrzyniach z mlekiem. Aby wyhodować wieloletni łubin z nasion, przed siewem, zmieszaj nasiona z wbijanymi guzkami i korzeniami martwych roślin, aby lepiej przyswoić azot.
To ważne! Aby nasiona kiełkowały w tym samym czasie, muszą być pokryte mokrą gazą i trzymane w cieple, aż pęcznieją. Następnie nasiona można posadzić w ziemi.
Po 9 dniach pojawią się pierwsze pędy. Za miesiąc pojawi się pierwsze pół tuzina liści. Teraz możesz sadzić sadzonki na grządce. Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 50 centymetrów. 
Sadzonki można wysiać od razu, w środku wiosny na ziemi na grządce, ale miejsce dla nich należy przygotować jesienią. Po tym jak nasiona spadną na ziemię, posyp je torfem.
Sadzonki
Do szczepienia nasadzeń brane są tylko rozety podstawowe, powstałe z pąka na łodydze (na jego podstawie). Latem pobiera się sadzonki, które powstają z podstaw liści. Sadzonki są cięte wraz z nerką i kawałkiem szyjki korzeniowej i siedzą w zacienionym piaszczystym gruncie. Odbywa się to po kwitnących roślinach. Po 25 dniach, kiedy roślina daje korzeń, można ją przeszczepić na klomb. Kwiaty zazwyczaj kwitną w tym samym roku. 
Dzielący się krzew
Ta metoda jest rzadko stosowana, a nie dla wszystkich łubinów (tylko dla krzewów). Wynika to z systemu korzeniowego rośliny: korzeń przechodzi bardzo głęboko w ziemię. Bierze się trzy lub cztery lata krzewu i odcina się boczne gałęzie. Aby odciąć gałęzie, stał się młodym krzewem, krzak macierzysty nie powinien być stary.
Jak dbać o roślinę
W pierwszym roku życia kwiat nie potrzebuje silnej opieki. Konieczne jest jedynie usunięcie chwastów i poluzowanie gleby. W następnym roku, na wiosnę, trzeba zapłodnić ziemię, na której rośnie łubin, używając nawozów: karmić ją superfosfatem (potrzeba 10 do 20 gramów tego nawozu na metr kwadratowy) i 5 gramów chlorku potasu.
Jeśli roślina rosła przez kilka lat, należy zwrócić uwagę na szyjkę korzenia: jeśli wzeszła na powierzchnię ziemi, środkowa część rośliny może umrzeć. W tym przypadku boczny wylot zostanie oddzielony. W tym przypadku łubin musi spudrować. Jeśli roślina jest starsza niż cztery lata, lepiej zastąpić ją inną. 
Aby zakwitnąć kwiat kilka razy w roku, kwiatostany muszą być cięte przed utworzeniem nasion. Nie zaleca się przesadzania starych krzewów. Jeśli w twoim obszarze wieją silne wiatry, kwiaty powinny być związane.
Teraz zobaczmy, na jakie choroby choruje ten kwiat.
Choroby i szkodniki wieloletnich łubinów
Łubin podlega różnym chorobom. Rozważ niektóre z nich.
Gnicie korzeni
Ta choroba dotyczy zarówno sadzonki, jak i rośliny dorosłej. Na młodych plantacjach gniją korzenie, łodygi i liścienie. Kiełki ciemnieją i giną. Liścienie na plantacjach pokryte są ranami. U starszych kwiatów ginie korzeń i łodyga. Nie rosną i nie umierają. Czynnikiem sprawczym tej choroby jest grzyb Fusarium Link. Grzyby te powstają w porze deszczowej. na kwiatach w postaci jasnoróżowego, a czasem białego osadu. Ponadto ta płytka jest zagęszczona i zamienia się w guz koloru pomarańczowego lub różowego. Grzybnia szybko rozprzestrzenia się zarówno przez chore rośliny, jak i na inne plantacje za pomocą kropel deszczu lub wiatru. 
Jeśli łubin posadzono na glebach piaszczystych, choroba ta może złapać kwiat przy niskiej wilgotności i temperaturze 20 ° C i wyższej. Jeśli gleba jest zagęszczona, wtedy początek temperatury powietrza od 18 do 25 ° C wystarcza, aby łubin zachorował.
Grzyby są pobierane z gleby. Mogą pozostać na resztkach roślinności lub na nasionach roślin.
Jeśli łubin jest chory, może umrzeć do 50% wszystkich kwiatów. Zapobieganie chorobie polega na wprowadzeniu nawozów fosforowych.
Żółte łubiny cierpią na zgniliznę korzeni mniej niż inne odpowiedniki. 
Więdnięcie Fusarium
Ta choroba wpływa na kwiat przez całe życie. Liście łubinu mogą wysychać i zwijać się. Górna część kwiatu opada. Jeśli roślina jest przecięta na pół, widać ciemnienie układu naczyniowego. System korzeniowy z więdnięciem fusarium staje się brązowy i umiera. Podczas kwitnienia grzyb tworzy makrokonidię i mikrokonidię: dzięki nim grzybnia powiększa swoje granice. Makrokonidy mają rozmiary od 25 x 3 mikrony do 50 x 3,5 mikrona. Mikrokonidia - jednokomórkowa z kilkoma przegrodami. Jeśli ulewne deszcze zaczną się po suszy, grzybnia zaczyna rosnąć szybciej.
Grzyby mogą przetrwać w ziemi do 6 lat.
Nawozy fosforanowo-potasowe pomagają łubinowi radzić sobie z chorobą. Ale zainfekowana roślina nie wytwarza owoców. 
Brązowa plama
Choroba dotyczy zarówno liści, jak i fasoli, a także nasion i łodyg. Brązowe plamy tworzą się na dnie łodygi. Ich rozmiar wynosi do dwóch milimetrów. Na arkuszu powstają plamy koloru brudnobrązowego z obramowaniem koloru wapna.
W bardziej dorosłych kolorach brązowe plamki pojawiają się jako czerwone plamy o nieregularnym kształcie. Szerokość plamki wynosi około jednego centymetra. Czasami spoty się łączą. W tym przypadku liście stają się jednolicie czerwono-brązowe. Potem stają się czarne i latają.
Na nasionach plamy osiągają dwa centymetry szerokości. Tworzą czarną powłokę.
Czynnikiem sprawczym jest Ceratophorum setosum Kirch. Grzyb ten może pozostać na resztkach roślinności. Przesyłane z nasionami. 
Lupin może zachorować na mokrej, ciepłej pogodzie. Zmniejszenie plonów łubinu z powodu brązowej plamki może wynosić do 30%, a czasem więcej.
Szara zgnilizna
Choroba pojawia się na dnie łodygi. Następnie „zajmuje” kwiaty i owoce kwiatu. Tkanki zainfekowanego kwiatu miękną, pojawia się szara patyna. Przy wysokiej wilgotności chore rośliny pokrywają zgniliznę.
W okresie suchym choroba objawia się jako wrzody.
Grzyb, który powoduje szarą zgniliznę, nazywa się Botritis cinerea Fr. Grzyb spędza zimowanie w pozostałościach roślinności na powierzchni gleby. Może zimować w ziemi na głębokości 5 centymetrów, a także na nasionach. 
To ważne! Przede wszystkim szara zgnilizna jest chorym żółtym łubinem.
Jeśli kwiaty nie zostaną poddane obróbce, zginie do 30% uprawy.
Suszenie łodyg
Choroba zaczyna się od owalnych ciemnych plam na łodygach. Kolejne plamy zaczynają się powiększać. Jest to szczególnie zauważalne przy dużej wilgotności. Cała łodyga jest nakrapiana czarnymi kropkami. Następnie wysycha. 
Przyczyną choroby jest grzyb Phomopsis leptostromiforme Bubak. Żyje grzybem na martwych roślinach.
Czarniawy plamienie
Początkowo choroba jest widoczna na dolnych liściach łubinu. Następnie przesuwa się do górnych liści, fasoli i samego łodygi. Choroba objawia się w postaci szarych plam mierzących do czterech centymetrów. Następnie plamy stają się czarne, tworzy się patyna. Podczas dużej wilgotności choroba postępuje.
Czynnikiem wywołującym chorobę jest grzyb Stemphylium sarciniforme Wiltsh. Jest dystrybuowany za pomocą konidiów. Konserwowane w formie konidiów i grzybni na resztkach roślinnych i nasionach.
Choroba jest trudniejsza w deszczową pogodę. Często kwiaty nie tworzą fasoli z powodu czarnego plamienia. Do 40% nasion jest dotkniętych chorobą. 
Rust
Rdza rozwija się od połowy lipca do końca sierpnia. Choroba objawia się w postaci pomarańczy, a następnie brudnych czarnych plam na liściach. Dotyczy to tylko dolnej części arkusza. Jeśli rdza nie jest traktowana, liście mogą szybko spaść.
Grzyb wywołujący tę chorobę nazywa się Uromyces lupinicola Bubak. Nie jest to jednak najgorsza choroba: zajmuje tylko 5% całej uprawy.
Istnieje kilka zasad postępowania z chorobami łubinu. Przede wszystkim nie można sadzić łubinu częściej niż raz na trzy lata. Najbardziej rozsądne jest sadzenie roślin zbożowych na rok przed sadzeniem łubinu. Odległość między łubinem a innymi roślinami strączkowymi powinna wynosić około kilometra. Podczas zbierania nasion należy suszyć do 14% wilgotności. Podczas sadzenia używaj nawozów fosforowo-potasowych. 
Na mokrej wiośnie żółte łubiny najlepiej wysiewać zboża. Jeśli roślina jest chora, powiedzmy, rdza, należy ją spryskać 1% roztworem siarki koloidalnej. Chwasty muszą być odchwaszczone. Jeśli jesieni towarzyszy ulewny deszcz, konieczne jest traktowanie upraw nasion za pomocą defoliantów i desykantów. Potrzebujemy także głębokiej jesiennej orki ziemi i usuwania resztek roślinnych z powierzchni gleby.
Z owadów mszyca jest najstraszniejszym wrogiem łubinu. Do zwalczania mszyc najlepiej stosować pestycydy i środki owadobójcze. Niektóre owady (na przykład biedronka) lub ptaki mogą również pomóc w walce z mszycami. Aby to zrobić, zasiej w ogrodzie pachnące zioła i pokrzywy. Istnieją również środki na mszyce oparte na tradycyjnych metodach walki (napar czosnku lub napar z posiekanych pomidorów).
Łubin to piękna i zdrowa roślina. Posadź go w swoim ogrodzie i nie pożałujesz!
