Grzyb svinushka bardzo popularny i dobrze znany doświadczonym grzybiarzom. Pojawia się na długo przed innymi grzybami i obficie owocuje do późnej jesieni.
Wiesz? Według zewnętrznego opisu grzyby svinushka przypominają ucho świni. To podobieństwo obserwuje się w ukośnie rosnących czapkach grzyba. Powodem tego była noga, która nie jest przymocowana w środku czapki grzyba, ale przesunięta.
Zastanów się nad odmianami świń grzybowych i sprawdź, czy można je zjeść.
Svinushka cienka (łac. Paxillus integrautus)
Cienka świnia jest grzybem z rodziny Svushushkovye z rzędu Boletovye. Obecnie grzyb jest uważany za trujący, a do 1981 r. Był traktowany jako warunkowo jadalny. Cienka świnia rośnie w lasach różnych typów i jest podobna w opisie do innych odmian tego grzyba. Czapka grzyba rośnie w średnicy 12-15 cm, ma oliwkowo-brązowy kolor. Po pierwsze, ma lekko wypukły kształt z zawiniętą krawędzią, następnie płaski z zagłębieniem w kształcie lejka w środku. Krawędź jest opuszczona, może falista. Kapelusz jest mięsisty, ciemnieje z przerwą. Powierzchnia jego filcu-puszystego, a później gładka, w deszczową pogodę - lepka. Miąższ grzyba jest gęsty, początkowo miękki, aw dorosłym grzybie luźny, żółtawo-brązowy. Nie różni się specjalnym zapachem i smakiem i może być robakowaty.
Na spodniej stronie nasadki znajdują się pseudoplaty o żółto-brązowym kolorze, które łatwo złuszczają się z pulpy kapelusza. Grzybek - do 9 cm wysokości i 2 cm średnicy. Jego powierzchnia jest gładka, matowa, brudna żółta, nieco jaśniejsza w kolorze niż czapka. Proszek zarodników svinushki cienki brąz. Wielu grzybiarzy kłóci się o trujące właściwości cienkiej svushki. Twierdzą, że zawsze używali tego grzyba do jedzenia i czuli się dobrze. Zobaczmy, cienka svinushka - trujący grzyb czy nie. Zauważono pierwsze śmiertelne jedzenie świni w 1944 roku. Niemiecki mikolog Julius Schaeffer poczuł się źle, co doprowadziło do wymiotów, biegunki i gorączki. Po 17 dniach zmarł. Przyczyną była ostra niewydolność nerek.
Najważniejsze jest to, że objawy zatrucia nie zawsze pojawiają się, a nie natychmiast. Świnia zawiera toksyczne substancje lektyny, które nie są niszczone przez obróbkę cieplną. W latach 80. XX wieku Szwajcarski lekarz Rene Flammmer odkrył, że antygen świński jest zdolny do wiązania się z błoną erytrocytów i prowokowania układu odpornościowego do produkcji przeciwciał i zwalczania własnych czerwonych krwinek. W rezultacie u osoby rozwija się niedokrwistość hemolityczna i niewydolność nerek. Ponieważ wytwarzanie przeciwciał zajmuje organizmowi trochę czasu, objawy zatrucia mogą nie pojawić się natychmiast. Ponadto wrażliwość każdego organizmu na toksyny grzybowe jest bardzo różna. Dlatego w 1984 r. Na rozkaz zastępcy głównego lekarza sanitarnego ZSRR na liście trujących grzybów wymieniono cienką świnię.
To ważne! Nie ma antidotum na zatrucie świń. Jeśli po zjedzeniu grzybów czujesz się źle, musisz skontaktować się z placówką medyczną w celu monitorowania parametrów krwi, czynności nerek, ciśnienia krwi, równowagi wodno-elektrolitowej i prawidłowych nieprawidłowości.
Olcha świńska (łac. Paxillus filamentosus)
Alpejski lub osika śnieżna jest gatunkiem mniej pospolitym. Otrzymał swoją nazwę od preferowanego miejsca wzrostu pod osiką lub olchą. Ma wiele podobieństw zewnętrznych do cienkiej świni, ale różni się w czapce o łuszczącej się powierzchni z bardziej żółtawo-czerwonym odcieniem. Alpejskie loszki, jak również cienkie loszki, są trujące, choć niektórzy grzybiarze nadal uważają je za warunkowo jadalne.
Gruba świnia (filc) (łac. Tapinella atrotomentosa)
Najczęstsze typy świń obejmują zarówno cienką świnię, jak i grubą świnię. To jest grzyb z rodziny Tapinella z rzędu Boletov. Grzyb ma czapkę o średnicy 5-15 cm, pierwszą wypukłą, półkulistą, a później językową z wgłębieniem w kształcie lejka pośrodku. Powierzchnia czapki jest aksamitna lub gładka z rdzawobrązowym kolorem. Krawędzie są schowane. Od spodu ma często blaszkowatą kremową warstwę u młodych grzybów i brązową w dojrzałych. Noga ma około 7 cm wysokości i średnicę do 3,5 cm cylindrycznego kształtu, może być zamontowana centralnie lub z bocznym przesunięciem.
Jego powierzchnia jest aksamitna, ciemnobrązowy kolor. Często jest całkowicie zanurzony w podłożu. Miąższ grzyba ma biało-żółty kolor bez specjalnego zapachu o gorzkim smaku. Ma zdolność pęcznienia w obecności wilgoci i ciemnieje przy załamaniu. Proszek zarodników w kolorze żółto-brązowym. Amoniak barwi gruby miąższ świni w jasnym kolorze liliowym, a wodorotlenek potasu (KOH) w kolorze zielonym i czarnym. Tłuszcz Svushka odnosi się do warunkowo jadalnych grzybów. Za granicą uważa się za niejadalne lub o niezbadanych właściwościach toksycznych. Miąższ tych grzybów zawiera atromentynę (brązowy pigment), który działa jak antybiotyk i ma działanie przeciwnowotworowe, kwas teleforetyczny (niebieski pigment), używany do barwienia wełny na niebiesko.
Tapinella panusoidalny lub prosiak w kształcie uszu (Latin Tapinella panuoides)
Świnia uszna to muchomor. Ciało grzyba może mieć boczne mocowanie w postaci płaskich czapek o średnicy do 16 cm, które są ułożone pojedynczo lub stopione na pogrubionej grzybni w postaci krótkiej nogi. Powierzchnia czapki jest odczuwalna, a później gładka, od żółtawo-kremowego do brązowo-fioletowego. Krawędź grzyba jest cienka, schowana, może być falista. Od spodu czapka ma wąskie płytki od żółtawego kremu do pomarańczowego.
Podstawa grzyba jest gęsta, aksamitna, brązowa. Mięso jest mięsiste, jasnobrązowe, po wyschnięciu staje się gąbczaste. Grzyb rośnie od późnego lata do późnej jesieni pojedynczo lub w grupach na pniach lub drewnie iglastym. Grzyb może osiedlić się na powierzchni starych drewnianych budynków, powodując ich zniszczenie. Świnia ucha przypisywana jest słabo trującym grzybom z powodu obecności lektyn. Te toksyny powodują przywieranie czerwonych krwinek.
Wiesz? Nazwa grzyba tapinella panusovnaya przetłumaczona jako dywan.
Paxillus ammoniavirescens świnie
Grzyb ten występuje zarówno w parkach miejskich, jak iw lasach Włoch, Niemiec, Hiszpanii, Szwecji, Portugalii, Francji, Anglii i krajach Afryki Północnej. Odnosi się do trującego. Czapka grzyba jest mięsista, gęsta, o żółto-brązowym kolorze, do 12 cm średnicy. Sam korpus grzyba rośnie nisko, do 10 cm wysokości. Najbardziej masowo rośnie jesienią. Zarodniki grzyba są duże, brązowe.
Paxillus obscurisporus
Grzyby świni Paxillus obscurisporus są klasyfikowane jako śmiertelnie trujące i są podobne w opisie do chaboris (rodzaj Clitocybe). Charakterystyczne cechy są raczej brązowe niż białe płytki pod czapką i brązowe, a nie białe zarodniki, jak te z govorushek. Grzyb rośnie najczęściej pod lipami lub innymi drzewami liściastymi lub na otwartych pastwiskach. Ma czapki znacznie większe niż inne świnie. Miąższ bez charakterystycznego zapachu, smak - kwaśny. Kapelusz jest złotobrązowy, o średnicy 4-13 cm, z podniesioną falistą krawędzią. Noga grzyba ma do 8 cm wysokości, nieznacznie rozszerza się z ziemi w kierunku czapki i ma kolor szaro-żółty. Okres owocowania - lipiec - wrzesień.
Paxillus rubicundulus
Charakterystyczną cechą tych świń jest czapka w kształcie lejka o średnicy do 15 cm żółtawobrązowego koloru z czerwonawym odcieniem. Miąższ ma biało-żółty kolor i zmienia go po przełamaniu na czerwono-brązowy. Powierzchnia czapki jest gładka i aksamitna. Noga jest cylindryczna, wysoka na 8 cm, pierwsza żółta, a następnie nabiera czerwonobrązowego koloru. Ten rodzaj grzyba jest szeroko rozpowszechniony w Europie. Ten świński grzyb woli rosnąć na brzegach rzek, w jasnych lasach z wilgotną glebą i tworzy symbiozę z olchą.
Wiesz? Grzyby są powszechnie nazywane mięsem leśnym. Zawierają dużo białka, aminokwasy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania mózgu, witaminy z grupy B chroniące układ nerwowy, pierwiastki śladowe, które poprawiają tworzenie krwi, beta-glukany zwiększające odporność oraz wiele innych korzystnych substancji.
Grzyb paxillus vernalis
Grzyb występuje w górskich lasach Ameryki Północnej, Estonii, Wielkiej Brytanii i Danii. Tworzy symbiozę z osiką i brzozą. Okres owocowania to sierpień - październik. Czapka jest wypukła, może mieć różne odcienie żółto-brązowego koloru. Jego powierzchnia może być gładka lub lekko szorstka. Pod czapką umieszczone są żółte płytki. Miąższ grzyba jest mięsisty, gęsty, bez wyraźnego zapachu. Jej żółty kolor na przerwie zmienia się na czerwono-brązowy. Noga ma wysokość do 9 cm, średnicę 2-2,5 cm, kolor pokrywa się z kolorem czapki.
To ważne! Cienki Svinushka syntetyzuje muskarynę. Jest to niebezpieczna trucizna, która w toksyczności jest równa truciźnie czerwonego grzyba. Nie niszczy się podczas gotowania grzybów.
Jedzenie świń może wywołać reakcję alergiczną na huragan ze skutkiem śmiertelnym. Dlatego przed zjedzeniem jednego rodzaju świń, musisz dokonać wyboru dla siebie - ryzykować życie lub nie. To, co jest dla ciebie droższe - smak świń lub życia, decyduj sam.
