Grzyby osikowe - rodzaj grzybów jadalnych o grubej nodze i gęstej czapce. Przedstawiciele dzikiej przyrody rosną w lasach Eurazji i Ameryki Północnej. Ponieważ żaden z gatunków tego grzyba nie jest trujący, niewiele osób rozróżnia je. Zobaczmy, jakie są gatunki osiki i jakie są ich cechy.
Czerwony
Dzik z czerwonej czapki ma duży kapelusz (do 20 cm). Czapka ma kształt kulisto-wypukły i można ją łatwo oddzielić od nogi. Gładka skóra nie jest usuwana z tego grzyba, jak z pieczarkami. W deszczową pogodę skóra może stać się trochę śliska, ale częściej można ją znaleźć na sucho.
Dowiedz się, jak odróżnić grzyby jadalne, kurki, bydło, czarne grzyby mleczne, gołąbki od ich niebezpiecznych odpowiedników.
Wśród kolorów czapki czerwonego grzyba dzieje się taka odmiana:
- brązowo-czerwony;
- czerwony i żółtawy;
- czerwono-brązowy;
- czerwono-pomarańczowy
Jego kolor jest bezpośrednio zależny od środowiska, w którym rośnie ten mieszkaniec lasu. Na przykład, jeśli grzyb rośnie obok topoli, kolor jego czapki jest bardziej szary niż czerwony. Jeśli rośnie w czystym lesie osiki, jego kolor będzie ciemnoczerwony. Przedstawiciele lasów mieszanych mają zazwyczaj żółto-czerwony lub pomarańczowy kolor. Czerwone gatunki można spotkać w lesie od czerwca do października.
Wiesz? Grzyby osiki mają wysoką zawartość niezbędnych aminokwasów, dlatego ich bulion jest porównywalny pod względem wartości do mięsa.
Noga grzyba ma zwykle rozmiar 15 × 2,5 cm, jest gęsty, najczęściej rozszerza się w dół, czasem idzie daleko pod ziemię. Ma biało-szarawy kolor, czasem jego podstawa może być zielonkawa. 
Ciało ma wysoką gęstość, mięsistość i elastyczność, ale podczas stopniowego starzenia staje się bardziej miękkie. Jego nacięcie jest koloru białego, a po cięciu makot szybko zmienia kolor na niebieski. W dolnej części nogi może być również lekko niebieskawy. Specyfika czerwonego grzyba jest uważana za doskonały smak i przyjemny aromat.
Do stałego zamieszkania czerwoni zbieracze osiki wybierają lasy liściaste i mieszane. Żyj najlepiej pod młodymi drzewami.
Biały
Jak widać na zdjęciu, białe gatunki osiki, takie jak czerwony, mają dość dużą czapkę (do 20 cm) o półkulistym kształcie. W opisie tego grzyba biały kolor czapki jest wskazany jako pierwszy, chociaż czasami może pojawić się różowawy, brązowy lub niebiesko-zielony odcień. Jego skóra jest zawsze sucha i naga. 
Kapelusz jest trzymany na wysokiej nodze, również białej. W miarę upływu czasu łuski włókniste na niej mogą stać się szare lub brązowe. Miąższ jest koloru białego, mocny, gdy cięty po raz pierwszy zmienia kolor na niebieski, następnie staje się czarny, a na nodze staje się fiołkoworóżowy.
Możesz spotkać biały borowik w iglastym lesie, gdzie jest dużo wilgoci. W lasach osiki spotyka się suchą pogodę. Zwykle rośnie od czerwca do września. 
To ważne! Białe grzyby osiki są wymienione w Czerwonej Księdze Rosji jako rzadki gatunek. Grzyb jest zakazany do zbierania przez ludność w regionie Leningradu.
Żółty brąz
Żółto-brązowa odmiana szparagów wygląda dokładnie jak grzyby na ilustracjach w książkach dla dzieci - noga jest lekka, a kapelusz duży, jasny. Półkulista czapka może dorastać do 20 cm, ma suchą, lekko dotykową skórę, wełnianą w dotyku. Kolor skóry jest żółto-brązowy lub pomarańczowo-żółty. Jego ciało jest gęste, białe, na rozcięciu staje się różowe, potem zmienia kolor na niebieski, a później zbliża się do czerni. 
Noga po cięciu uzyskuje niebiesko-zielony kolor. Jego wysokość sięga 20 cm, a grubość 5 cm, a noga często rozszerza się w dół. Jego powierzchnia jest pokryta małymi grubymi ziarnistymi łuskami brązowego i później czarnego koloru.
Grzyb zamieszkuje brzozowe, brzozowo-osikowe, sosnowe, świerkowo-brzozowe lasy. Możesz go znaleźć pod liśćmi paproci. W Rosji częściej występuje pod brzozami. Podobnie jak wszystkie grzyby osiki, żółto-brązowe grzyby są jesienią. Ale czasami można je znaleźć w środku lata. 
Wiesz? Aspen uważany jest za najbezpieczniejszy grzyb, ponieważ nie ma trującego bliźniaka.
Malowane
Ten gatunek grzyba osiki różni się tym, że jego łodyga jest biało-różowa u góry, a u podstawy ma kolor ochry-żółty. Stopa ma kształt cylindryczny, dorasta do 10 cm wysokości i do 2 cm szerokości. Jego powierzchnia jest łuskowata, gładka. 
Kapelusz tego gatunku jest różowawy, czasem z liliowym i oliwkowym odcieniem. Może być spłaszczony lub wypukły, osiągając średnicę 10 cm. Powierzchnia skóry jest sucha i gładka.
Zapoznaj się ze sposobami zbierania drzew mlecznych, ceps, borowików, osik na zimę.
Grzyb pochodzi z Ameryki Północnej i Azji. Występuje pod brzozami lub dębami. W Rosji rośnie tylko na terytorium Dalekiego Wschodu i wschodniej Syberii. 
Sosna
Borowik z pomarańczowej czapeczki często nazywany jest rudym, podobnie jak inne borowiki z czerwoną czapką. Grzyb sosnowy wyróżnia się zauważalną ciemną karmazynową czapką. Może dorastać do 15 cm średnicy, a czasami większy. Jego skóra jest sucha i aksamitna. Miąższ jest biały, gęsty i nie pachnie. 
W cięciu mięso szybko zmienia kolor z białego na niebieski, a następnie na czarny. Charakterystyczną cechą tego grzyba jest to, że może zmieniać kolor z pojedynczego ludzkiego dotyku, a nie tylko z nacięcia.
Wiesz? Po chorobach wirusowych rosół z grzybów osikowych przywraca odporność. Ma wiele witamin i mikroelementów, których organizm potrzebuje po chorobie.
Noga Krasnogolovika długa (do 15 cm) i gruba (do 5 cm). Kolor podstawy jest zielonkawy, podstawa zwykle wnika głęboko w ziemię. Na łodydze można znaleźć podłużne łuski brązowe. 
Żyje w lasach iglastych i mieszanych. Mikoryzę tworzy wyłącznie sosna, w skrajnych przypadkach - świerk. Dobrze się czuje w mchu, więc często spotyka się go w towarzystwie.
Dąb
W młodości dębowy borowik ma kulistą czapkę rozciągniętą na nodze. W miarę starzenia się nasadka otwiera się i przybiera inny kształt - poduszkę. 
Średnica czapki u dębu jest taka sama jak u innych - od 5 do 15 cm Kolor tego borowika jest ceglasty. Przy suchej pogodzie skórka na czapce może pęknąć, a przez resztę czasu jest aksamitna. Grzyb ma biało-szary gęsty miąższ. Po pocięciu zmienia się jego kolor - najpierw staje się niebiesko-liliowy, a potem czarny.
Noga ma długość 15 cm, szerokość do 5 cm, nieco pogrubiona u dołu. Na nodze przejrzysz puszyste brązowe łuski.
To ważne! Fakt, że dębowy borowik perepaspel, jego kapelusz powie - staje się płaski. Grzyby te nie mogą być spożywane - zawarte w nich białko nie jest trawione przez organizm.
Rosną od połowy lata do września. Są zwykle małe grupy, obok dębu.Dowiedz się więcej o zaletach grzybów, grzybów, grzybów, borowików.
Czarna skala
Kapelusz tego typowego przedstawiciela gatunku osiki może mieć takie kolory:
- ciemnoczerwony;
- czerwono-pomarańczowy;
- ceglany czerwony.
Noga ma kształt cylindryczny, w dorosłym grzybie - do 18 cm wysokości i do 5 cm grubości. Noga młodego grzyba pokryta jest białymi łuskami, które następnie zmieniają kolor na rdzawobrązowy lub kasztanowobrązowy.Ma białe, gęste i mięsiste ciało. Podczas cięcia zmienia kolor na szaro-fioletowy, zamieniając się w brązowo-czerwony, a na końcu - w czarny. Osiki osiki rosną w czarnych osikach. Mają przyjemny smak i nie mają wyraźnego zapachu.
Świerk
Borowik świerkowy lub borowik rośnie w lasach świerkowych i sosnowych. Uwielbia żyć obok mchu, jagód. Sezon jego wzrostu trwa od czerwca do września. Kapelusz z borowikami o czerwonawym kolorze. Skórka z kapelusza często zwisa nieco z krawędzi kapelusza i wygina się pod warstwą sporifer. Rozmiar grzyba jest standardem dla grzybów osikowych: kapelusz ma od 5 do 15 cm, noga ma do 15 cm wysokości i do 5 cm szerokości. 
To ważne! Przed gotowaniem potraw z tych grzybów musisz upewnić się, że jest to osika. Jeśli nie ma wyraźnego zaufania do postawy pewnego grzyba wobec tego gatunku, musisz go wyrzucić.
Różne rodzaje grzybów osiki różnią się od siebie głównie kolorem czapki i nogi, a także w habitacie. Najważniejszą rzeczą jest to, że gdziekolwiek się znajdują i bez względu na kolor, można je jeść i gotować.
